2015.03.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1173/14/ICz
z 10 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2014r. (data wpływu 24 listopada 2014r.), uzupełnionym pismem z 13 lutego 2015r. (data wpływu 20 lutego 2015r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży udziałów w spółkach zależnych oraz uwzględnienia przychodu ze sprzedaży udziałów przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży udziałów w spółkach zależnych oraz uwzględnienia przychodu ze sprzedaży udziałów przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 lutego 2015r. (data wpływu 20 lutego 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 lutego 2015r. znak: IBPP2/443-1173/14/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

S.A. (zwany dalej Wnioskodawcą lub spółką), jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. S.A. należy do Grupy Kapitałowej. Wnioskodawca świadczy usługi wsparcia bieżącej działalności, dla spółek z Grupy kapitałowej. Wnioskodawca fakturuje na spółki zależne, w których posiada udziały między innymi usługi IT, prowizje bankowe z tytułu udzielenia gwarancji, wynagrodzenie z tytułu udzielenia gwarancji, składkę za dodatkową ochronę ubezpieczenia należności.

Wnioskodawca nie zajmuje się w sposób częstotliwy zbywaniem udziałów w spółkach, w których udziały posiada, w szczególności nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej, ani nie zarządza powierzonymi jej przez podmioty trzecie funduszami. Dokonywane przez niego transakcje zbycia udziałów mają charakter sporadyczny i incydentalny. Wnioskodawca dokonał sprzedaży 100% posiadanych przez siebie udziałów w spółce zależnej zagranicznej X i zamierza dokonać sprzedaży 100% posiadanych przez siebie udziałów w spółce zależnej zagranicznej Y i Z do innej spółki zagranicznej w ramach tej samej Grupy Kapitałowej.

Sprzedaż udziałów nie stanowi czynności o charakterze spekulacyjnym, tj. Wnioskodawca nie obejmował udziałów przedmiotowych spółek z zamiarem uzyskania zysków z ich zbycia w określonym przedziale czasowym. W księgach Wnioskodawcy udziały w Spółce ujęte są jako inwestycje długoterminowe.

W piśmie uzupełniającym z 13 lutego 2015r. Wnioskodawca w następujący sposób doprecyzował opis sprawy:

1.Czy Wnioskodawca uczestniczy/będzie uczestniczyć w zarządzaniu Spółek zależnych, których udziały są mają być przedmiotem sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy nie uważa się za uczestniczenie w zarządzaniu spółką, posiadanie udziałów w związku z wykonywaniem praw właścicielskich.

2.Czy Wnioskodawca prowadzi/będzie prowadzić działalność maklerską i brokerską oraz czy sprzedaż udziałów była dokonana/będzie dokonana w ramach tej działalności?

Wnioskodawca nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej. Sprzedaż udziałów nie jest/będzie dokonana w ramach tej działalności.

3.Czy posiadanie przez Wnioskodawcę udziałów jest/będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy posiadanie i zbycie udziałów nie jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

4.Jeśli Wnioskodawca uczestniczy w zarządzaniu Spółkami, których udziały są/mają być przedmiotem sprzedaży, to należy wskazać, czy Wnioskodawca posiada portfel udziałów tych podmiotów, czy te podmioty kontroluje, czy prowadzi działalność zarobkową w oparciu o te udziały oraz czy wykonuje w ramach działalności gospodarczej czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na rzecz tych podmiotów (Spółek zależnych), których udziały posiada?

Zbycie udziałów jest związane z procesem reorganizacji. Czynność ta nie ma charakteru handlowego, nakierowanego na osiąganie stałego zysku. Poza tym udziały nie były nabywane z zamiarem ich odsprzedaży z zyskiem. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że żadna z przesłanek zarówno dotycząca zarządzania Spółką jak i handlowego charakteru transakcji nie jest spełniona więc zarówno sprawowanie kontroli jak i działalność zarobkowa w oparciu o udziały również nie jest prowadzona.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje wobec spółek zależnych czynności, które zgodnie z ustawą dotyczącą podatku od towarów i usług nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju, np. usługi IT, odsetki od pożyczek, ubezpieczenie należności.

5.Czy Wnioskodawca prowadził/będzie prowadzić działalność gospodarczą, w ramach której zajmował się/będzie się zajmować obrotem udziałami w Spółkach zależnych lub prowadził/będzie prowadzić działalność w zakresie zarządzania udziałami, jeśli tak to czy są to transakcje regularne czy też sporadyczne (incydentalne)?

Wnioskodawca nie zajmuje się w sposób częstotliwy zbywaniem udziałów w spółkach, w których udziały posiada. Dokonywane przez niego transakcje zbycia udziałów mają charakter sporadyczny i incydentalny.

Zbycie udziałów związane jest z procesem reorganizacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (dokonanej i planowanej transakcji sprzedaży udziałów), transakcja sprzedaży, przez Wnioskodawcę udziałów Spółki zagranicznej, będzie objęta zakresem ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu VAT?
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (dokonanej i planowanej transakcji sprzedaży udziałów), przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów powinien być uwzględniany przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce zagranicznej, nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

-Podstawa prawna

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

„Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)".

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż:

„Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności".

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

"Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych." Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40a w związku z art. 82 ust. 3 ustawy o VAT:

„zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w spółkach, z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższych przepisów wynika, że sprzedaż udziałów spółki może stanowić objęte zakresem ustawy o VAT świadczenie usług jedynie w sytuacji, gdy odbywa się ono w ramach standardowo wykonywanej przez zbywcę udziałów działalności gospodarczej (np. w ramach działalności maklerskiej, lub gdy nabyte udziały i akcje stanowią aktywo obrotowe - są nabywane z zamiarem odsprzedaży z zyskiem).

Wprawdzie przepisy polskiej ustawy o VAT nie są w tym zakresie jednoznaczne (zwłaszcza biorąc pod uwagę szeroką definicję pojęcia „świadczenia usług"), niemniej jednak zarówno w doktrynie, orzecznictwie polskich sądów administracyjnych (1), jak również w wydawanych przez Ministra Finansów (2) (działającego poprzez upoważnionych Dyrektorów Izb Skarbowych) interpretacjach przepisów prawa podatkowego, powszechnie prezentowane jest stanowisko o wyłączeniu z zakresu ustawy o VAT, a tym samym z zakresu opodatkowania VAT, czynności zbycia udziałów w sytuacji, gdy czynność ta nie odbywa się w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Powyższa teza znajduje oparcie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE").

Orzecznictwo TSUE

TSUE wypracował bogaty dorobek potwierdzający wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT czynności zbycia udziałów w spółkach. Jednocześnie TSUE wskazał na sytuacje, w których czynności te należy traktować jako wykonywane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, a w konsekwencji jako czynności objęte zakresem opodatkowania VAT.

Według TSUE, co do zasady, samo nabywanie, posiadanie lub zbywanie udziałów w spółkach nie stanowi działalności gospodarczej podmiotu dokonującego takich czynności, a jest jedynie wykonywaniem przysługującego mu prawa własności w stosunku do udziałów (tak TSUE np. w wyroku z dnia 20 czerwca 1991 r., C-60/90 Polysar Investments).

Ponadto, w wyroku z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 Wellcome Trust Ltd v. Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że czerpanie korzyści z posiadanego prawa własności nie może samo w sobie być traktowane jako działalność gospodarcza. Jeżeli samo posiadanie takich udziałów nie stanowi działalności gospodarczej, to także ich sprzedaż nie będzie działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze tezy zawarte w orzecznictwie TSUE, w ocenie Wnioskodawcy, zbycie udziałów nabytych w związku z wykonywaniem praw właścicielskich, nie jest dokonywane w ramach działalności gospodarczej podatnika. W konsekwencji czynność taka nie jest objęta opodatkowaniem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet uznanie zbycia udziałów w określonym stanie faktycznym za dokonane w ramach działalności gospodarczej nie przesądza, że takie zbycie jest objęte zakresem ustawy o VAT. W wyroku z dnia 29 października 2009r„ C-29/08 AB SKF, TSUE wskazał bowiem na możliwość potraktowania zbycia całości lub części udziałów w spółce za transakcję zbycia całości lub części przedsiębiorstwa, o ile dane państwo członkowskie skorzystało z możliwości uznania zbycia przedsiębiorstwa za pozostające poza zakresem systemu VAT. TSUE opowiedział się zatem za funkcjonalnym podejściem do zbycia udziałów w spółkach, przyjmując możliwość potraktowania go za równoznaczne ze zbyciem przedsiębiorstwa.

Polska wprowadziła do swojego systemu prawa wspomnianą regulację dotyczącą przeniesienia przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 6 pkt 1) ustawy o VAT, jej przepisów niestosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Teza, zgodnie z którą zbycie udziałów może zostać potraktowane jako zbycie przedsiębiorstwa, znajduje potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lipca 2010 ., IPPP1 -443-409/10-6/AS).

-Sytuacja Wnioskodawcy w świetle orzecznictwa TSUE

Odnosząc tezy przedstawione w wyżej przytoczonym orzecznictwie TSUE do dokonanej i planowanej przez Wnioskodawcę transakcji sprzedaży udziałów, należy stwierdzić, iż transakcja ta nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Powyższe wnioski wynikają z faktu, iż zbycie udziałów nie następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Sprzedaż udziałów jest związana wyłącznie z zachodzącym w Grupie procesem reorganizacji. Czynność ta nie będzie mieć charakteru handlowego, tj. nakierowanego na osiąganie stałego zysku z takich operacji gospodarczych. Potwierdzeniem powyższego jest również ujęcie w księgach Wnioskodawcy udziałów, które są lub mają być przedmiotem zbycia, jako inwestycji długoterminowych.

Zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce zagranicznej nie powinna być traktowana jako dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W tym kontekście, w opinii Wnioskodawcy, na uwagę zasługuje stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażone w wyroku z dnia 10 kwietnia 2003 r. (sygn. akt III SA 2352/01), zgodnie z którym: „w celu ustalenia, czy sprzedaż udziału w spółce z o.o. podlega opłacie skarbowej, istotne znaczenie ma fakt, czy podatnik nabył udziały w celu sprawowania uprawnień właścicielskich, czy upatruje jedynie korzyści finansowych i nabywa udziały w celach spekulacyjnych (licząc na wzrost ich wartości). W tym drugim wypadku, jeśli dojdzie do sprzedaży takich udziałów, będziemy mieli do czynienia z usługami pośrednictwa finansowego, zwolnionymi z podatku VAT, a tym samym z opłaty skarbowej”.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższego wyroku wynika, iż jeśli udziały nie są nabywane w celach handlowych (tj. do ich późniejszej odsprzedaży z zyskiem), lecz w celu wykonywania uprawnień właścicielskich, to przychód wynikający z ich zbycia, nie może być traktowany jako wynagrodzenie z tytułu usługi finansowej. Tym bardziej taka kwalifikacja na gruncie VAT będzie dotyczyć zbycia udziałów uprzednio objętych (a nie nabytych) w Spółkach.

W ocenie Wnioskodawcy, pomimo iż powyższy wyrok zapadł na gruncie nieobowiązujących już przepisów i dotyczył objęcia czynności zbycia udziałów w spółce z o.o. opłatą skarbową, to jednak z uwagi na uniwersalny charakter tez zawartych w tym wyroku, zachowuje on również aktualność w obecnym stanie prawnym i stanowi wytyczne dla kwalifikacji zbycia udziałów w świetle przepisów o VAT.

Wnioskodawca pragnie również przytoczyć stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach przedstawione w interpretacji z dnia 11 stycznia 2010r„ sygn. IBPP2/443-10/10/ICz, zgodnie z którym: „Sprzedaż akcji i udziałów nabytych w celu wykonywania praw właścicielskich z nich wynikających w jednostkach zależnych, współzależnych i stowarzyszonych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż sam fakt posiadania udziałów i akcji nie stanowi działalności gospodarczej, która skutkowałaby uznaniem udziałowca za podatnika (...). Zatem przychód wynikający ze sprzedaży tych papierów nie może być traktowany jako wynagrodzenie z tytułu wykonywania usługi finansowej”.

Wnioskodawca zwraca także uwagę, że w 2007r. otrzymał postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 29 sierpnia 2007 r., PUS.I1/443-50/1/2007/JZ, w którym organ ten potwierdził, iż dokonywane przez Wnioskodawcę transakcje sprzedaży udziałów oraz akcji w spółkach zależnych oraz podmiotach powiązanych, stanowią czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Naczelnik uznał m.in., że: „(...) należy stwierdzić, iż zbycie przez Spółkę udziałów oraz akcji nie stanowi również działalności gospodarczej, która pozwalałaby na uznanie zbywcy za „podatnika podatku".

Wnioskodawca w 2012r. otrzymał również interpretację IBPP1/443-512/12/AZb gdzie stanowisko Wnioskodawcy, że - transakcja zbycia przez Wnioskodawcę udziałów w formie sprzedaży lub aportu udziałów do innej spółki, nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT - uznano za prawidłowe.

Wnioskodawca w 2014r. otrzymał interpretację IBPP2/443-474/14/RSz gdzie stanowisko Wnioskodawcy, że - transakcja zbycia (sprzedaż celem umorzenia), przez Wnioskodawcę udziałów w spółce zależnej z terytorium kraju nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT - uznano za prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę okoliczności dokonanej i planowanej transakcji sprzedaży udziałów, powyższe postanowienie i interpretacje nadal pozostają aktualne na dzień złożenia niniejszego wniosku.

W ocenie Wnioskodawcy:

W odniesieniu do stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego dokonanej i planowanej - sprzedaży udziałów spółki zagranicznej - należy uznać, iż transakcja sprzedaży udziałów, nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT. Jednocześnie oznacza to, iż czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (dokonanej i planowanej transakcji sprzedaży udziałów), przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce, nie powinien być uwzględniany przy wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy nie jest możliwe przyporządkowanie kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych, podatnik ma prawo pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (...).

Proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy o VAT).

Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy wartość czynności nieobjętych systemem VAT (w tym m.in. przychód ze sprzedaży udziałów, jeżeli transakcja nie jest dokonywana w ramach wykonywanej działalności gospodarczej) nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb kalkulacji proporcji.

Powyższe wnioski potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA"), jak również orzecznictwo TSUE.

W uchwale z 24 października 2011r., I FPS 9/10 NSA orzekł, iż brak jest podstaw do wliczania czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT do proporcji, stanowiąc, iż: „Na tle zatem obecnej regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, za w pełni aktualną i trafną należy uznać tę linię orzeczniczą NSA (por. np. wyroki NSA z 30 czerwca 2009r„ I FSK 903/08 oraz I FSK 904/08 oraz z dnia 8 stycznia 2010r. I FSK 1605/08), z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1 - 3 u.p.t.u. sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia" należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozumieć jako "czynności zwolnione od podatku" oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia (por. art. 114 u.p.t.u.)."

Ponadto, z wyroków TSUE (np. w wyroku z dnia 23 czerwca 1993 r., C-333/91 Sofitam, C-142/99 Floridienne, czy C-16/00 CIBO Participations) jednoznacznie wynika, że otrzymywane przez spółkę holdingową od spółek zależnych przychody z tytułu dywidend oraz odsetek, nie podlegają włączeniu do proporcji. Wymienione czynności, zdaniem TSUE, zasadniczo pozostają bowiem poza zakresem opodatkowania VAT. Co prawda powyższe wyroki nie odnoszą się bezpośrednio do transakcji zbycia udziałów, to jednak u podstaw rozstrzygnięcia TSUE w tych sprawach leżało bardziej ogólne założenie, że czynności pozostające poza zakresem opodatkowania VAT nie podlegają uwzględnieniu przy ustalaniu proporcji, a tym samym nie mają wpływu na prawo podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Wnioskodawca w 2014r. otrzymał interpretację IBPP2/443-474/14/RSz gdzie stanowisko Wnioskodawcy, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Z uwagi na to, iż zdaniem Wnioskodawcy, dokonana i planowana przez niego transakcja zbycia, sprzedaży udziałów, w przedstawionych okolicznościach, nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, uzyskany z nich przychód nie powinien być uwzględniany przy wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Do proporcji tej wlicza się bowiem, jak wyżej wskazano, jedynie wartość czynności dających prawo do odliczenia VAT i czynności zwolnionych z VAT.

Podsumowanie

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż:

W odniesieniu do stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, dokonana i planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży udziałów w Spółkach zagranicznych, nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT;
W odniesieniu do stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (dokonanej i planowanej transakcji sprzedaży udziałów), przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółkach, nie powinien być uwzględniany przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Zatem w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samej sprzedaży udziałów bądź akcji nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu.

Kwestia czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania i zbywania papierów wartościowych (akcji, udziałów) wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w określonych okolicznościach, a mianowicie gdy:

posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.

Zatem co do zasady, udziały nie stanowią towaru, a ich przekazanie – świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, niemniej jednak obrót udziałami może być uznany za usługę w rozumieniu tej ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. S.A. należy do Grupy Kapitałowej. Wnioskodawca świadczy usługi wsparcia bieżącej działalności, dla spółek z Grupy kapitałowej. Wnioskodawca fakturuje na spółki zależne, w których posiada udziały między innymi usługi IT, prowizje bankowe z tytułu udzielenia gwarancji, wynagrodzenie z tytułu udzielenia gwarancji, składkę za dodatkową ochronę ubezpieczenia należności.

Celem objęcia udziałów w spółce było wykonywanie praw właścicielskich wynikających z tych udziałów. Wnioskodawca był i jest inwestorem strategicznym. Rola inwestora strategicznego polega na wykonywaniu praw właścicielskich wynikających z posiadania i zbycia udziałów. Planowana sprzedaż tych udziałów związana jest z procesami reorganizacyjnymi zachodzącymi w Grupie. Wnioskodawca nie uważa się za uczestniczenie w zarządzaniu spółką, posiadanie udziałów w związku z wykonywaniem praw właścicielskich. Wnioskodawca nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej. Sprzedaż udziałów nie jest/będzie dokonana w ramach tej działalności. Posiadanie i zbycie udziałów nie jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zbycie udziałów jest związane z procesem reorganizacji. Czynność ta nie ma charakteru handlowego, nakierowanego na osiąganie stałego zysku. Poza tym udziały nie były nabywane z zamiarem ich odsprzedaży z zyskiem. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje wobec spółek zależnych czynności, które zgodnie z ustawą dotyczącą podatku od towarów i usług nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju, np. usługi IT, odsetki od pożyczek, ubezpieczenie należności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

W orzeczeniu TSUE z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Trybunał podtrzymał w nim stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych. W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika.

Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (zob. także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

Interpretując wskazany w tym orzecznictwie wyjątek od powyższej zasady sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką – WSA w Opolu w wyroku z 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10 stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Wskazać zatem należy, że nie każde uczestnictwo w zarządzie przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalności gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych.

Jak wskazano powyżej udziały co do zasady, nie stanowią towaru, a ich przekazanie – świadczenia usług, niemniej jednak obrót udziałami rozumiany jako sprzedaż praw i obowiązków – może być uznany za usługę w rozumieniu ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonywany przez podatnika (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach jego profesjonalnej aktywności.

W analizowanym przypadku – jak wskazano w opisie sprawy – Spółka nie prowadzi działalności maklerskiej lub brokerskiej, nie zarządza powierzonymi jej przez podmioty trzecie funduszami. Tym samym, opisana transakcja nie będzie realizowana w ramach tego typu działalności. Spółka nie zarządza i nie będzie uczestniczyć w zarządzaniu Spółki zagranicznej X jak również w przyszłości nie będzie uczestniczyć w zarzadzaniu spółek zagranicznych Y i Z tj. nie będzie ingerować w zarządzanie tymi spółkami w ramach transakcji podlegających opodatkowaniu VAT. W szczególności, Spółka nie świadczy i nie będzie świadczyć na rzecz Spółki X oraz Y i Z usług zarządczych podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Posiadanie udziałów nie jest i nie będzie stałym, bezpośrednim i koniecznym rozszerzeniem działalności Spółki.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie zachodzić żadna z przesłanek wymienionych przez TSUE w ww. orzeczeniach, która wskazywałaby na to, że planowana przez Spółkę transakcja sprzedaży udziałów będzie realizowana przez nią jako podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Mając na względzie przywołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie będą spełnione przesłanki warunkujące uznanie transakcji sprzedaży udziałów posiadanych przez Wnioskodawcę w spółce zagranicznej X i a w przyszłości w spółce Y i Z za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług w tym zakresie. Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym transakcja sprzedaży udziałów nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pozostanie poza zakresem opodatkowania tym podatkiem).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii, czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów powinien być uwzględniany przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, należy stwierdzić, co następuje:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

W myśl art. 90 ust. 6 pkt 2 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 9a ustawy, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

W konsekwencji dokonując analizy cytowanych powyżej przepisów należy powtórzyć, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 2, uznające że przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółkach, nie powinien być uwzględniany przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że ciężar wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego spoczywa na składającym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy nie może w tym względzie zastępować Wnioskodawcy – nie jest on bowiem uprawniony ani do zakreślania granic stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), ani do ustalania we własnym zakresie, czy podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny odpowiada stanowi rzeczywistemu. Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię opodatkowania sprzedaży udziałów w spółkach zależnych w oparciu o przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) a w szczególności, że Wnioskodawca nie uczestniczy w zarządzaniu Spółkami zależnymi, których udziały mają być przedmiotem sprzedaży.

Organ wydający interpretację bazuje zatem wyłącznie na tym, co poda Wnioskodawca. Tym samym to Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przedstawiony przez siebie stan faktyczny i ewentualne negatywne konsekwencje przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością. Jednocześnie zaznacza się, że ochronę daje wyłącznie interpretacja wydana do stanu faktycznego tożsamego ze stanem rzeczywistym.

Zatem zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin