Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-588/14-2/JK3
z 16 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży urządzeń wentylacyjnych, grzewczych i chłodniczych. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851) - dalej u.p.d.o.p.

Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest podatnikiem VAT UE zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzunijnych zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.) - dalej ustawa o VAT.

Spółka dokonuje odpłatnych zakupów towarów od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zwykłe towary są transportowane z krajów UE do Polski i dostarczane do magazynu Spółki mieszczącego się w kraju, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia. Następnie Spółka po doliczeniu marży dokonuje odpłatnej dostawy towarów nabywcom (dalej odbiorcom) na terytorium kraju w oparciu o ceny ustalone z odbiorcami.

Spółka ustala ceny sprzedaży jak poniżej:

1. Według ogłoszonych na stronie internetowej Spółki cenników towarów, które często zostają zmniejszone o rabaty ustalone w wyniku negocjacji z nabywcą.
2. Ceny indywidualnie negocjowane z nabywcą z uwagi na brak ogólnych cenników dla nietypowych towarów produkowanych na specjalne zamówienie.
   
   

Spółka dokonuje głównie sprzedaży hurtowej, jednakże chciałaby pozyskać na szeroką skalę klientów indywidualnych, tj. nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rozwinąć sprzedaż urządzeń „A” bez montażu do domów jednorodzinnych.

Dlatego też Spółka zamierza rozpocząć działania o charakterze promocyjnym sprzedaży urządzeń „A” polegające na :

1. przyznaniu 30 % dodatkowego rabatu za zakup urządzenia „A” oraz na jednoczesnym
2. przyznaniu prawa do zakup urządzenia „B” za 1 zł brutto, w sytuacji gdy nabywca dokona zakupu urządzenia „A”.
   
   

Promocja sprzedaży będzie prowadzona przez co najmniej 12 miesięcy i jest kierowana do potencjalnych klientów osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Celem promocji jest pozyskanie nowej grupy klientów, ale również zaistnienie na rynku jako dostawca urządzeń do domów budowanych przez klientów indywidualnych. Wartość rynkowa urządzeń „B” przekracza 760 zł brutto. Wnioskodawca zamierza również opracować i zamieścić na stronach internetowych regulamin promocji sprzedaży. W regulaminie zostanie określone, że przy zakupie urządzenia „A” należy się 30% rabat od ceny brutto oraz prawo zakupu urządzenia „B” za 1 zł brutto. Sprzedaż urządzenia „A” pomimo zastosowanego rabatu 30 % odbędzie się na warunkach rynkowych. Dostawy urządzeń w kraju Spółka opodatkowuje stawką podstawową. Oferta promocyjna sprzedaży jest kierowana tytko do podmiotów niepowiązanych w jakikolwiek sposób z Wnioskodawcą, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT.

Spółka zaznacza, że ma świadomość tego, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy planowany rabat czy promocja sprzedaży jest uzasadniona ekonomicznie i prowadzi do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. osiągnięcia rozwoju sprzedaży detalicznej przy zakładanej marży całościowej osiągniętej na sprzedaży urządzeń „A” i „B”.

Spółka liczy również na rozwój samodzielnej sprzedaży urządzeń „B” poprzez wykreowanie potrzeb w tym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Spółce na zasadach ogólnych będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów urządzeń „B”, które w ramach promocji sprzedaży będę odsprzedawane za 1 zł brutto, czyli poniżej cen zakupu ?
2. Czy w opisanym stanie faktycznym podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług urządzenia „B” jest cena promocyjna 0,81 zł netto?
3. Czy Spółka postąpi prawidłowo rozpoznając przychód z urządzenia „B" w kwocie 0,81 zł. netto oraz zaliczy w koszty uzyskania przychodów wydatki na zorganizowanie promocji sprzedaży np. opracowanie regulaminu promocji sprzedaży, a także wydatki poniesione na nabycie urządzeń „B”, które będą odsprzedawane w cenie promocyjnej tj. poniżej cen zakupu?
4. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka postąpi prawidłowo uznając, że nie ciążą na niej obowiązki płatnika ?
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pyt. Nr 4), natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będą ciążyć na Spółce obowiązki płatnika.

Spółka ma na uwadze art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f. i wie, że co do zasady nagrody związane ze sprzedażą premiową, stanowią dla otrzymujących je osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przychód z innych źródeł opodatkowany 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym gdy wartość nagrody przekracza 760 zł.

Sprzedaż premiowa nie została wprost uregulowana w przepisach prawa cywilnego. Można stwierdzić, że sprzedaż premiowa sprowadza się do tego, że nabywca, kupując towary uzyskuje prawo do odbioru dodatkowego, nieodpłatnego świadczenia.

W sytuacji Spółki, która zamierza zorganizować i przeprowadzić promocję sprzedaży, nie można mówić, że jest to sprzedaż premiowa, gdyż nie wystąpi element nieodpłatności bowiem nabywca nie otrzymuje nieodpłatnie urządzenia „B”, a kupi urządzenie „B” ze znacznym rabatem, tj. za cenę brutto 1 zł. Co więcej uzyskuje prawo do obniżonej ceny dopiero gdy zakupi urządzenie „A”. Zdaniem Spółki podlegające opodatkowaniu przychody nie powstają, jeżeli do potencjalnie nieograniczonej liczby osób kierowana jest oferta zakupu towarów czy usług po obniżonej cenie. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2012 r. (IPTPB1/415-55/12-4/AG), stwierdził: „skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, to w rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu towaru. Przy czym w przypadku rabatu nie zawsze występuje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rabat jest neutralny podatkowo w sytuacji, gdy krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony. Nie istnieje bowiem wtedy możliwość przypisania przychodu określonej osobie. (...) Wnioskodawca jako producent kotłów c.o., ma prawo skierowania do wybranej grupy klientów oferty ich sprzedaży po obniżonych cenach. Jeśli z oferty Spółki będą mogli skorzystać wszyscy potencjalni nabywcy, użytkujący kotły Jej produkcji powyżej 30 lat, to przyznane im świadczenie w postaci rabatu nie będzie miało indywidualnego charakteru. Przyznanie rabatu będzie w takiej sytuacji czynnością obojętną podatkowo. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia klientom nabywającym kotły c.o. w ramach akcji marketingowej, informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W opinii Spółki dotyczy to również sytuacji, gdy rabat jest bardzo duży (np. 99,99%), a w konsekwencji towar nabywany jest za symboliczną kwotę. Taka właśnie sytuacja miała miejsce w stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r., ILPB1/415-1126/13-2/AMN, która została wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu. W niniejszej interpretacji stwierdzono, że „korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego i z rabatów przy zakupie towarów przez nieograniczone grono osób nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota udzielonego rabatu nie stanowi również nagrody związanej ze sprzedażą premiową i nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy”. Zdaniem Spółki nie musi ona traktować nadwyżki wartości nagród ponad 1 zł brutto jako przychodu nabywcy, od którego należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, a po zakończeniu roku uwzględnić w deklaracji PIT-8AR. Zdaniem Spółki biorąc pod uwagę wyżej zaprezentowane argumenty nie będzie miała ona obowiązku sporządzenie i przekazania informacji PIT-8C, gdyż z przepisu art. 42 a u.p.d.o.f wynika, że obowiązek sporządzenia i przekazywania informacji PIT-8C uzależniony został od spełnienia przesłanek, tj. jest zaliczenie należności lub świadczenia do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.

W art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. nie wymieniono jako tytułu do opodatkowania prawa nabycia towaru po znacznie obniżonej cenie w związku z promocją sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z treści powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak, więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku, których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży urządzeń wentylacyjnych, grzewczych i chłodniczych. Spółka dokonuje głównie sprzedaży hurtowej, jednakże chciałaby pozyskać na szeroką skalę klientów indywidualnych, tj. nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rozwinąć sprzedaż urządzeń „A” bez montażu do domów jednorodzinnych.

Dlatego też Spółka zamierza rozpocząć działania o charakterze promocyjnym sprzedaży urządzeń „A” polegające na :

1. przyznaniu 30 % dodatkowego rabatu za zakup urządzenia „A” oraz na jednoczesnym
2. przyznaniu prawa do zakup urządzenia „B” za 1 zł brutto, w sytuacji gdy nabywca dokona zakupu urządzenia „A”.
   
   

Promocja sprzedaży będzie prowadzona przez co najmniej 12 miesięcy i jest kierowana do potencjalnych klientów osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Celem promocji jest pozyskanie nowej grupy klientów, ale również zaistnienie na rynku jako dostawca urządzeń do domów budowanych przez klientów indywidualnych. Wartość rynkowa urządzeń „B” przekracza 760 zł brutto. Wnioskodawca zamierza również opracować i zamieścić na stronach internetowych regulamin promocji sprzedaży. W regulaminie zostanie określone, że przy zakupie urządzenia „A” należy się 30% rabat od ceny brutto oraz prawo zakupu urządzenia „B” za 1 zł brutto. Sprzedaż urządzenia „A” pomimo zastosowanego rabatu 30 % odbędzie się na warunkach rynkowych.

Termin „rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

W praktyce udzielenie rabatu polega na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. „Ceną” - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r., poz. 385) - jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, to w rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu towaru. Przy czym w przypadku rabatu nie zawsze występuje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rabat jest neutralny podatkowo w sytuacji, gdy krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca jako sprzedawca urządzeń wentylacyjnych, grzewczych i chłodniczych, ma prawo skierowania do wybranej grupy klientów oferty ich sprzedaży po obniżonych cenach. Jeśli zatem grono beneficjentów- podmiotów korzystających z zakupów po obniżonych cenach (np. z rabatów sprowadzających cenę sprzedaży do jednego złotego) będzie dedykowana wszystkim potencjalnym klientom, to przyznane im świadczenie w postaci rabatu nie będzie miało indywidualnego charakteru. Przyznanie rabatu będzie w takiej sytuacji czynnością obojętną podatkowo. Nie powstanie przychód z tytułu otrzymania częściowo nieodpłatnych świadczeń dla klientów korzystających z rabatu i korzystających z zakupów za symboliczną kwotę. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia klientom, informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko wyłącznie adekwatnie do zadanego pytania. Tutejszy organ nie dokonywał oceny stanowiska Wnioskodawcy w kontekście sprzedaży premiowej, co nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.