Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-587/14-4/JK3
z 9 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2014 r. (data nadania 29 września 2014 r., data wpływu 1 października 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 23 września 2014 r. Nr IPPB4/415-587/14-2/JK3, IPPB1/415-784/14-2/EC (data nadania 24 września 2014 r., data doręczenia 26 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu nagród przekazywanych laureatom – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu nagród przekazywanych laureatom.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 23 września 2014 r. Nr IPPB4/415-587/14-2/JK3, IPPB1/415-784/14-2/EC (data nadania 23 września 2014 r., data doręczenia 26 września 2014 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 29 września 2014 r. (data nadania 29 września 2014 r., data wpływu 1 października 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca („Spółka”) organizuje różnego rodzaju konkursy. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. nie definiuje pojęcia konkurs, dlatego Spółka korzysta z definicji zawartej w Słowniku języka polskiego, według której „konkursem jest przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnianych nagrodami”.

Konkurs to przedsięwzięcie, w którym występuje czynnik eliminacji konkurencji a wyłączony jest czynnik losowy. Konkursy ogłaszane mogą być w środkach masowego przekazu (radio, telewizja, internet, prasa), w materiałach promocyjnych takich jak ulotki, banery. Każdorazowo zostaną określone kanały informacyjne (wybrane).

Niezbędnym elementem konkursu jest regulamin, który Wnioskodawca stworzy do każdego konkursu. W regulaminie określone zostaną: nazwa konkursu, organizator, uczestnicy, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców. Nagrody jakie będą przyznawane przez Spółkę to: nagrody rzeczowe, bony Sodexo, bony Wnioskodawca (na zakup imprez turystycznych organizowanych przez Wnioskodawcę), zniżki, rabaty na rezerwacje Wnioskodawca.

Wartość nagród określona zostanie na podstawie art. 11 ust. 2a-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Po rozstrzygnięciu konkursu będzie sporządzany protokół konkursowy zawierający listę laureatów. Wnioskodawca będzie organizował konkursy, w których udział mogą wziąć jednocześnie pracownicy Spółki, kontrahenci, pracownicy kontrahentów, a także organizuje konkursy dla klientów.

Kontrahenci to inne podmioty gospodarcze prowadzące działalność w zakresie sprzedaży imprez turystycznych, które dla Wnioskodawcy świadczą usługę pośrednictwa sprzedaży usług turystycznych, których organizatorem jest Wnioskodawca. Wnioskodawcę oraz kontrahentów łączy umowa cywilna o współpracę.

Konkursy będą polegały m.in. na „stopniowaniu” sprzedaży, czyli konkursu kto więcej sprzeda produktów (imprez turystycznych, ubezpieczeń wyjazdowych), które są przedmiotem konkursu oraz na udzieleniu prawidłowej odpowiedzi na zadane w konkursie pytanie(a) związane z tematem konkursu. Konkursy mają na celu zwiększyć sprzedaż w ramach promocji danego kierunku turystycznego bądź hotelu. Konkursy mają wspierać sprzedaż oraz zwiększenie efektywności sprzedaży.

Przedmiotem rywalizacji konkursowej jest sprzedaż oferty Wnioskodawcy. Sprzedaż oferty jest głównym obowiązkiem specjalistów ds. sprzedaży (osób zatrudnionych w sprzedaży bezpośredniej), czyli pracowników zaproszonych do uczestnictwa w konkursach.

Natomiast oprócz sprzedaży oferty, uczestnik konkursu musi wypełnić pozostałe warunki uczestnictwa w konkursie pod rygorem wykluczenia z uczestnictwa w konkursie np. zobowiązany jest do przesłania tabeli zawierającej istotne informacje na temat sprzedaży usług objętych konkursem, co nie jest zakresem obowiązków tychże pracowników.

Ponadto sprzedana oferta będąca przedmiotem konkursu musi być potwierdzona zawartą umową z klientem.

Po przedstawieniu tabeli z wynikami następuje kolejny etap konkursu polegający na przesłaniu do uczestników konkursu pytań konkursowych, na które należy odpowiedzieć. Brak odpowiedzi lub odpowiedź błędna na któreś z pytań dyskwalifikuje pracownika z konkursu.

Udzielenie 100% poprawnych odpowiedzi uprawnia uczestnika konkursu do otrzymania nagrody konkursowej. Pytania związane są z działalnością Wnioskodawcy lub z branżą turystyczną.

Nagrody nie są premią dla pracowników za uzyskanie jak największej sprzedaży danych produktów. Pracownicy sprzedaży otrzymują premię od obrotu, jako część swojego wynagrodzenia miesięcznego.

Warunki konkursu są jednakowe dla wszystkich pracowników zatrudnionych przy sprzedaży oferty Wnioskodawcy, konkurs nie jest kierowany do pozostałych pracowników Wnioskodawcy (czyli pracowników, którzy nie biorą udziału w bezpośredniej sprzedaży oferty).

Konkurs na tych samych zasadach kierowany jest również do kontrahentów Spółki, pracowników kontrahentów Spółki pracujących przy sprzedaży oferty.

Konkursy polegające na „stopniowaniu” sprzedaży, czyli konkurs kto więcej sprzeda produktów (imprez turystycznych, ubezpieczeń wyjazdowych), które są przedmiotem konkursu, są kierowane do wszystkich uczestników konkursu na równych zasadach.

Uczestnikami konkursu mogą być zarówno pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni przy sprzedaży oferty Wnioskodawcy jak i kontrahenci Spółki, pracownicy kontrahentów Spółki pracujący przy sprzedaży oferty. Konkurs nie jest kierowany do pozostałych pracowników Wnioskodawcy (czyli pracowników, którzy nie biorą udziału w bezpośredniej sprzedaży oferty).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może stosować zwolnienia od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. od wartości wygranych w konkursach nagród?
2. Jakie przepisy należy zastosować w sytuacji, gdy Wnioskodawca organizuje konkurs, w którym udział mogą wziąć jednocześnie pracownicy i kontrahenci Wnioskodawcy oraz pracownicy kontrahentów Wnioskodawcy - do naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości nagród, których odbiorcami są pracownicy Wnioskodawcy? Czy mają tu zastosowanie przepisy art. 27 czy art. 30 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca może stosować zwolnienia od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. gdyż jest organizatorem konkursu i jednocześnie ogłasza konkurs w środkach lub w jednym ze środków masowego przekazu np. w internecie, czyli spełnia dwie przesłanki jednocześnie.

Ad. 2

Organizacja imprez w oparciu o zasady opisane w stanie faktycznym, jest postrzegana przez organy podatkowe jako konkurs.

Zdaniem Wnioskodawcy konkurs, w którego regulaminie znajdują się zapisy o możliwości wzięcia udziału zarówno pracowników Wnioskodawcy jak i kontrahentów i pracowników kontrahentów, ma charakter otwarty, ze względu na szerokie grono do którego skierowany jest konkurs.

W konkursie biorą udział zarówno podmioty gospodarcze (kontrahenci) jak i osoby fizyczne (pracownicy Wnioskodawcy, pracownicy kontrahentów).

Z uwagi na powyższe, wartość nagrody stanowiąca przychód laureata podlega pod przepisy art. 30 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., tzn. w przypadku gdy laureatem konkursu jest pracownik Wnioskodawcy, wartość nagrody tak jak w przypadku każdego innego laureata podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 10%, jeżeli wartość nagrody przekroczy kwotę 760 PLN.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie obowiązków płatnika z tytułu nagród przekazywanych laureatom w stosunku do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wniosek w części dotyczącej obowiązków płatnika z tytułu nagród przekazywanych laureatom w stosunku do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeśli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są również inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca („Spółka”) organizuje różnego rodzaju konkursy. Konkursy ogłaszane mogą być w środkach masowego przekazu (radio, telewizja, internet, prasa), w materiałach promocyjnych takich jak ulotki, banery. Każdorazowo zostaną określone kanały informacyjne (wybrane). Niezbędnym elementem konkursu jest regulamin, który Wnioskodawca stworzy do każdego konkursu. W regulaminie określone zostaną: nazwa konkursu, organizator, uczestnicy, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców. Nagrody jakie będą przyznawane przez Spółkę to: nagrody rzeczowe, bony Sodexo, bony Wnioskodawca Polska (na zakup imprez turystycznych organizowanych przez Wnioskodawcę), zniżki, rabaty na rezerwacje Wnioskodawca Polska. Wartość nagród określona zostanie na podstawie art. 11 ust. 2a-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po rozstrzygnięciu konkursu będzie sporządzany protokół konkursowy zawierający listę laureatów. Wnioskodawca będzie organizował konkursy w których udział mogą wziąć jednocześnie pracownicy Spółki, kontrahenci, pracownicy kontrahentów, a także organizuje konkursy dla klientów.

Nagrody nie są premią dla pracowników za uzyskanie jak największej sprzedaży danych produktów. Pracownicy sprzedaży otrzymują premię od obrotu, jako część swojego wynagrodzenia miesięcznego. Warunki konkursu są jednakowe dla wszystkich pracowników zatrudnionych przy sprzedaży oferty Wnioskodawcy, konkurs nie jest kierowany do pozostałych pracowników Wnioskodawcy (czyli pracowników, którzy nie biorą udziału w bezpośredniej sprzedaży oferty). Konkurs na tych samych zasadach kierowany jest również do kontrahentów Spółki, pracowników kontrahentów Spółki pracujących przy sprzedaży oferty. Konkursy polegające na „stopniowaniu” sprzedaży, czyli konkurs kto więcej sprzeda produktów (imprez turystycznych, ubezpieczeń wyjazdowych), które są przedmiotem konkursu, są kierowane do wszystkich uczestników konkursu na równych zasadach.

Uczestnikami konkursu mogą być zarówno pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni przy sprzedaży oferty Wnioskodawcy jak i kontrahenci Spółki, pracownicy kontrahentów Spółki pracujący przy sprzedaży oferty.

Konkurs nie jest kierowany do pozostałych pracowników Wnioskodawcy (czyli pracowników, którzy nie biorą udziału w bezpośredniej sprzedaży oferty).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęć konkurs oraz nagroda, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN konkurs jest to przedsięwzięcie dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., natomiast nagroda to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach, itp. Z definicji tych wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

W tym miejscu należy wskazać, że motywowanie, jako element zarządzania, polega na takim wykorzystywaniu mechanizmów motywacji, by zapewniały zaangażowanie pracowników, sprzedawców określonych towarów na rzecz sukcesu organizacji. Polega na wpływaniu na postawy i zachowania człowieka za pośrednictwem określonych bodźców. Celem systemu motywacyjnego jest zachęcenie do podejmowania zachowań korzystnych oraz unikania zachowań niekorzystnych z punktu widzenia całości.

Z przedstawionego we wniosku i uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika więc, że akcja organizowana przez Wnioskodawcę, nosi cechy programu motywacyjnego, a nie konkursu.

Przedmiotem rywalizacji konkursowej jest sprzedaż oferty Wnioskodawcy. Sprzedaż oferty jest głównym obowiązkiem specjalistów ds. sprzedaży (osób zatrudnionych w sprzedaży bezpośredniej), czyli pracowników zaproszonych do uczestnictwa w konkursach. Udzielnie 100% poprawnych odpowiedzi uprawnia uczestnika konkursu do otrzymania nagrody konkursowej. Pytania związane są z działalnością Wnioskodawcy lub z branżą turystyczną.

Konkurs nie jest kierowany do pozostałych pracowników Wnioskodawcy (czyli pracowników, którzy nie biorą udziału w bezpośredniej sprzedaży oferty).

Przedmiotowa nagroda stanowić będzie zatem dodatkową gratyfikację za dobre wyniki sprzedaży a nie za wygraną w konkursie.

Konkurs to publiczne przyrzeczenie nagrody za określoną czynność lub jej zaniechanie lub za najlepszy rezultat, spełniające przyrzeczone warunki, z określonym terminem ubiegania się o przyrzeczoną nagrodę w rozumieniu art. 919-921 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).

W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Zasady przeprowadzenia konkursu określa Kodeks cywilny, a warunki ubiegania się o przyrzeczoną nagrodę ustala organizator konkursu. Niektóre szczególne rodzaje konkursów mogą być także uregulowane przez prawo.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji konkursu, co zostało już wskazane powyżej, jednak nie zmienia to faktu, że celem konkursu, w odróżnieniu od działań motywacyjnych, nie jest motywowanie jego uczestnika do efektywniejszej pracy, poprawy jej wyników oraz osiągnięcia określonych zysków przez organizatora konkursu.

Tego rodzaju cele realizowane są w ramach odrębnego przedsięwzięcia jakim są w szczególności działania motywacyjne. To przedsięwzięcie ukierunkowane jest w głównej mierze na zmobilizowaniu jednostki do poniesienia wysiłku, który wraz z połączeniem jej indywidualnych umiejętności oraz warunkami otoczenia doprowadzi do oczekiwanych efektów, w tym korzyści finansowych zarówno dla uczestnika programu jak i jego organizatora.

Przedsięwzięcia motywacyjne tworzone dla konkretnego podmiotu, uwzględniają zatem jego specyfikę, tj. kulturę organizacji, personel i środowisko pracy, obowiązujący układ motywatorów wykorzystywanych w celu pobudzania sprzedawców zarówno do pracy, jak i do osiągnięć, szczególnie zaś stosowany układ nagród i kar. Stosowanie odpowiedniego systemu motywacyjnego wymaga znajomości potrzeb i oczekiwań sprzedawców oraz praw rządzących wartością nagród.

Działania motywacyjne to długoterminowe, zaplanowane motywowanie odbiorców programu (np. sprzedawców, pośredników) do zrealizowania założonego celu (np. wzrost sprzedaży danego produktu, usługi), poprzez oferowanie im w zamian pożądanych korzyści. Podstawowym celem programu motywacyjnego jest zatem osiągnięcie określonych korzyści finansowych przez organizatora programu lub podmiot zlecający jego organizację a także zwiększenie motywacji i wydajności uczestników programu poprzez nagrodzenie najlepszych (zapłata za wymierne efekty a nie za starania).

Z tych też względów działań motywacyjnych nie można utożsamiać z konkursem, również w sytuacji gdy pomiędzy jego uczestnikami pojawia się element rywalizacji charakterystyczny dla konkursu.

Dlatego też uzyskane przez uczestników przedsięwzięcia organizowanego przez Wnioskodawcę nagrody nie stanowią wygranej (nagrody) w konkursie, lecz nagroda związana jest z osiągnięciem najlepszych rezultatów w zorganizowanym przez Wnioskodawcę programie promocyjnym, który charakterystyką, odpowiada programowi motywacyjnemu a nie konkursowi.

Z tych też względów nagrody w tych przedsięwzięciach, których uczestnikami będą pracownicy Wnioskodawcy nie będą podlegały 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A tym samym tut. organ nie dokonał oceny skutków podatkowych możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zwolnienie to dotyczy wygranych w konkursach. Natomiast jak wskazano powyżej przedmiotowe nagrody nie stanowią wygranej w konkursie lecz nagroda związana jest z osiągnięciem najlepszych rezultatów w zorganizowanym przez Wnioskodawcę programie, który charakterystyką odpowiada programowi motywacyjnemu, a nie konkursowi.

To oznacza, że na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek płatnika wynikający z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Reasumując, wartość nagrody dla pracowników stanowić będzie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji więc, Wnioskodawca jako płatnik będzie miał obowiązek wartość ww. świadczenia doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.