Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-797/14-7/JM
z 13 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) oraz pismem z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 11 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu w systemie VAT-marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu w systemie VAT-marża.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) oraz pismem z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 11 lutego 2015 r.) w zakresie wskazania przedmiotu wniosku oraz doprecyzowania opisu sprawy. W wyniku wezwania tut. Organu z dnia 21 stycznia 2015 r. pismo z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) zostało podpisane przez Wnioskodawcę w dniu 28 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

30 września 2010 r. Wnioskodawca zawarł z firmą umowę pożyczki na zakup używanego samochodu osobowego marki Mercedes ML 320 CDI 3,0 Diesel, rok produkcji 2008 o przebiegu 33.900 km.

Wartość pożyczki stanowiła kwotę 169.000 zł. (słownie sto sześćdziesiąt dziewięć tysięcy złotych). Umowę pożyczki zawarto na okres od 30 września 2010 r. do 20 sierpnia 2013 roku (wg harmonogramu spłat). Jednocześnie od sprzedawcy Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT PROFORMA VAT MARŻA z dnia 29.09.2010 r. w celu dokonania zapłaty za zakupiony samochód oraz umowę Komisową o oddaniu samochodu Mercedes Benz w komis przez p. Firma leasingowa udzielająca pożyczki sporządziła umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie. Po spłacie zadłużenia z tytułu pożyczki firma leasingowa przeniosła własność przedmiotu pożyczki: samochód osobowy, marki Mercedes ML 320 CDI 3,0 Diesel na (jednoosobowy właściciel), przesyłając na adres firmy oświadczenie o zwrotnym przeniesieniu własności.

Samochód osobowy Mercedes był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Aktualnie Wnioskodawca chce dokonać odsprzedaży tego samochodu osobie fizycznej niebędącej podatnikiem VAT. Sprzedaż samochodu nastąpi po cenie znacznie niższej od ceny zakupu, zatem nie wystąpi podatek VAT marża. Do opisu stanu faktycznego Wnioskodawca dołączył niżej podane załączniki:

1. Umowę zawarcia pożyczki z firmą Leasingową;
2. Umowę przywłaszczenia na zabezpieczenie;
3. Umowę komisową z dnia 31.08.2008 r.;
4. Oświadczenie o zwrotnym przepisaniu własności;
5. F-rę VAT Proforma nr.
   
   

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym nr NIP nadanym Wnioskodawcy przez Urząd Skarbowy.

Wnioskodawca wykorzystywał zakupiony samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W chwili nabycia samochodu Wnioskodawca nie zakładał jego docelowego zbycia.

Samochód używany marki Mercedes Benz ML 320 CDI, rok produkcji 2008, o przebiegu 33.900 km Wnioskodawca nabył w salonie komisowym.

Wnioskodawca nie odliczał od zakupionego w 2010 r. samochodu podatku od towarów i usług.

Na fakturze została zamieszczona informacja, że nie podlega VAT na podst. art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług.

Została wystawiona faktura na dostawę samochodu Mercedes ML 320 CDI nr rej. – kwota 169.000.00 zł.

Jako sprzedawca przedmiotowego pojazdu został wskazany podmiot gospodarczy.

Faktura dokumentująca nabycie pojazdu zawiera oznaczenie VAT-marża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej Wnioskodawca może skorzystać z procedury VAT MARŻA?

Zdaniem Wnioskodawcy Wnioskodawca może skorzystać z procedury VAT MARŻA (art. 120 ust. 10 ustawy o VAT), ponieważ samochód osobowy został zakupiony od osoby fizycznej –w komisie, który sprzedał go jako samochód używany i wystawił fakturę VAT MARŻA (PROFORMA) dla dokonania płatności. Wnioskodawca

nie odliczył od zakupionego samochodu podatku VAT. Tezę myślenia Wnioskodawcy potwierdza artykuł Gazety Prawnej, który Wnioskodawca dołącza do niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części,

a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

Jednak, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar – samochód (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą zamierzał podatnik użytkować dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został jednak nabyty ostatecznie w celu odsprzedaży.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył samochód używany w salonie komisowym. Samochód używany marki Mercedes Benz ML 320 CDI, rok produkcji 2008, o przebiegu 33.900 km Wnioskodawca nabył w salonie komisowym. Wnioskodawca nie odliczał od zakupionego w 2010 r. samochodu podatku od towarów i usług. Faktura dokumentująca nabycie pojazdu zawiera oznaczenie VAT-marża. Na fakturze została zamieszczona informacja, że nie podlega VAT na podst. art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wykorzystywał zakupiony samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W chwili nabycia samochodu Wnioskodawca nie zakładał jego docelowego zbycia.

Zatem warunek przepisu art. 120 ust. 4 nie został spełniony, bowiem podatnik co prawda nabył samochód w salonie komisowym, na podstawie faktury oznaczonej jako VAT marża, jednak nie w celu odsprzedaży.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro nabycie danego samochodu nie wiązało się z jego późniejszą odsprzedażą, to przy jego sprzedaży Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Końcowo tut. Organ informuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ w związku z § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o zdarzenie przyszłe w nim przedstawione.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.