Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1006/14/DP
z 9 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2014 r. (wpływ do Biura – 12 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży długoletniej prywatnej kolekcji za pośrednictwem internetowego serwisu aukcyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży długoletniej prywatnej kolekcji za pośrednictwem internetowego serwisu aukcyjnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od lat siedemdziesiątych Wnioskodawca jest pasjonatem entomologii. Wnioskodawca jest na liście członków ... Towarzystwa ... a wcześniej też PTE. Od wielu lat Wnioskodawca gromadzi kolekcję owadów, ich nadwyżki sporadycznie zbywa a w zamian nabywa nowe okazy i włącza je do zbiorów, uzupełniając tak kolekcję.

Ostatnio, tj. w 2014 r. by zdobyć środki na kontynuację hobbystycznego uzupełniania zbiorów, Wnioskodawca prowadzi wyprzedaż internetowo w serwisie X. (gdzie założył sobie konto). Wnioskodawca zaznacza, że sprzedaż ta dotyczy okazów z długoletniej kolekcji stanowiących jego własność a wycena jest kalkulowana na zwrot kosztów. Wnioskodawca sprzedaje z kolekcji okazy oprawione w gablotki za co nabywa okazy do włączenia do kolekcji.

Część kolekcji Wnioskodawcy – na podstawie art. 56 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody – została zarejestrowana w marcu 2005 r. przez Wojewodę ... i te okazy nie podlegają obrotowi.

Z tytułu wyprzedaży w 2014 r. Wnioskodawca osiągnął łączną kwotę przychodu 4.396 zł brutto, co po potrąceniu prowizji X. oraz należności za koszty wystawienia przedmiotów daje kwotę 3.905 zł za 104 pozycje sprzedane w tym (2014) roku. Niestety Wnioskodawca nie potrafi precyzyjnie z tej kwoty wyodrębnić kosztów uzyskania by wyliczyć faktyczny dochód w celu wykazania go w zeznaniu PIT-37 za 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana wyprzedaż powinna być wykazana w zeznaniu PIT, jeśli tak to w jakie formie?

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma on obowiązku rozliczać się z wyprzedaży własnej, długoletniej kolekcji, gdyż są to przedmioty będące w jego posiadaniu znacznie ponad 6 miesięcy. Wnioskodawca podkreśla, że są to sprzedaże o charakterze sporadycznym i nieczęstotliwym, choć czasami przybierają spore natężenie np. przy systematyzowaniu zbiorów. Kwota brutto przekracza graniczne 3.091 zł dochodu (za 104 pozycje wynosi 3.905 zł); Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić z niej precyzyjnie kosztów uzyskania.

Wnioskodawca zaznacza, że nie nabywa okazów w celach handlowych. Wskazuje, że zamierza kontynuować wyprzedaż na portalu X. nadwyżek własnej kolekcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a zgodnie z pkt 8 lit. d) tego przepisu – odpłatne zbycie innych rzeczy.

W myśl art. 5a pkt 6 cyt. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby zatem przychód uzyskany z prowadzonej działalności mógł być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działalność ta musi spełniać następujące przesłanki:

• musi być działalnością zarobkową,
• musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. To oznacza, że działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była lub nie jest faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby dla uznania danego działania za działalność gospodarczą – czynności podejmowane w ramach tego działania wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły. Zorganizowany – tj. w sposób uporządkowany, prowadzony wg jakichś reguł, zasad.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, innych rzeczy (rzeczy ruchomych) – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle powyższego, obowiązek podatkowy powstanie w przypadku wystąpienia okoliczności wskazanych w powołanych wyżej przepisach. W sytuacji, gdy sprzedaż rzeczy dokonywana jest przez podatnika w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas będzie ona posiadać znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; w związku z tym przychody uzyskane z tego tytułu zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast, gdy sprzedaż nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy; są to przychody z odpłatnego zbycia rzeczy.

Z kolei sprzedaż rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że od lat siedemdziesiątych Wnioskodawca jest pasjonatem entomologii. Od wielu lat gromadzi kolekcję owadów. Ich nadwyżki sporadycznie zbywa i w zamian nabywa nowe okazy, włączając je do swoich zbiorów. W 2014 r. aby zdobyć środki na kontynuacje hobbystycznego uzupełniania zbiorów Wnioskodawca prowadził wyprzedaż za pośrednictwem internetowego serwisu aukcyjnego. Sprzedaż dotyczyła okazów z długoletniej kolekcji stanowiącej własność Wnioskodawcy – jak wynika z przedstawionego stanowiska Wnioskodawcy przedmiotowe okazy były w jego posiadaniu znacznie ponad 6 miesięcy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że opisana sprzedaż owadów, będących własnością Wnioskodawcy, nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej, tj. nie nosi znamion pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że dokonane czynności należy ocenić przez pryzmat źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, tj. jako sprzedaż innych rzeczy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że sprzedaż owadów została dokonana przez Wnioskodawcę po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie ww. okazów. Tym samym sprzedaż – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. uzyskane z tego tytułu środki finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu przedmiotowej wyprzedaży. To oznacza, że Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywania przychodu z tego tytułu w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2014 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ wydający interpretację pragnie podkreślić, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.