Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1029/14-2/SM
z 9 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i dokumentowania usługi organizacji konferencji lub szkolenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i dokumentowania usługi organizacji konferencji lub szkolenia.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne:

Sp. z o.o. (zwana dalej „C.”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży wyrobów medycznych i farmaceutycznych. Spółka Z. GmbH z siedzibą w Szwajcarii (zwana dalej „Z.”) dokonywała wewnątrzwspólnotowej sprzedaży produktów spółce C., która nabywała prawo własności do tych produktów i w momencie ich dystrybucji była ich wyłącznym właścicielem. W związku z tym, Z. nie musiał rejestrować się jako podatnik VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W dniach 19-22 września 2012 r. C. zorganizowała Zjazd Naukowy, który odbył się w Regionalnym Centrum. Jako gospodarz wydarzenia wystąpiła spółka Z. Na Zjazd zostali zaproszeni m.in. chirurdzy, którzy na co dzień wykorzystują produkty ortopedyczne Z. W ramach Zjazdu odbywały się spotkania, podczas których dyskutowano na temat produktów ortopedycznych Z., tj. implantów i omawiano techniki ich wszczepiania. W trakcie spotkań chirurdzy wyrażali swoje opinie oraz dzielili się swoimi spostrzeżeniami na temat produktów ortopedycznych Z. Spostrzeżenia chirurgów, którzy stosują produkty Z. są bardzo cenne dla Z., gdyż pozwalają na ciągłe ulepszanie jakości produktów i dostosowania ich do potrzeb pacjentów.

Koszty zorganizowania Zjazdu poniosła C., które następnie refakturowała na Z. Dnia 8 października 2012 r. C. wystawiła Z. fakturę VAT nr 91001421115 na kwotę 165.469,19 zł brutto (40.590,00 EUR brutto), tj. 134.527,80 zł netto powiększoną o podatek VAT w wysokości 30.941,39 zł (33.000,00 EUR + VAT 7.590,00 EUR).

W dniu 20 września 2013 r. Z. złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2012 r. Decyzją z dnia 29 kwietnia 2014 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił dokonania zwrotu podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jakie jest miejsce świadczenia usługi przy świadczeniu usługi organizacji konferencji lub szkolenia w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) dla podatników nieposiadających siedziby prowadzenia działalności na terytorium Polski?
   a w konsekwencji:
   
2. Czy w przedmiotowym stanie faktycznym usługodawca powinien wystawić fakturę za tę usługę z polskim podatkiem VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. Podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług ustala się w sposób szczególny.

W szczególności, w myśl art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają. W literaturze i orzecznictwie wskazuje się, że dla uznania usługi za objętą zakresem tego przepisu nie jest wymagany żaden szczególny poziom, np. artystyczny czy sportowy takiej usługi (imprezy), oraz że dyspozycji tego przepisu podlegają nie tylko usługi obejmujące swym zakresem działalność artystyczną, sportową lub rozrywkową, lecz także takie usługi, które obejmują swym zakresem po prostu działalność o podobnym charakterze. Warunkiem jest jednakże, aby usługi te zawierały elementy charakterystyczne, typowe dla danej kategorii działalności określonych w tym przepisie, oraz takie, które w świetle powyższego celu uzasadniają poddanie tych czynności dyspozycji tego przepisu. Cechy charakterystyczne wspólne dla różnych kategorii usług wskazanych w omawianym przepisie wynikają ze złożonego charakteru tych usług, jak również z okoliczności, że usługi te, co do zasady, świadczone są na rzecz wielu odbiorców, tj. na rzecz ogółu osób uczestniczących w danej imprezie kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej czy rozrywkowej. Te różnorakie kategorie usług charakteryzuje jednakże to, że z reguły są one realizowane w ramach jednej prezentacji, a miejsce, gdzie są wykonywane, jest łatwe do ustalenia, gdyż działalność ta odbywa się w ściśle określonej lokalizacji (T. Michalik, VAT. Komentarz, 2014, Legalis; wyr. TSUE z 9 marca 2006 r. w sprawie C-114/05 Ministre de Leconomie, des Finances et de Industrie v. Gillan Beach Ltd., zb. orz. 2006, s. I-2427, wydany w związku z art. 9 ust. 2 lit. C VI dyrektywy).

Wskazać należy, że świadczona przez C. na rzecz Z. usługa polegająca na organizacji Zjazdu objęta jest zakresem art. 28g ust. 1 ustawy. Wyżej wskazany zjazd ze względu na jego tematykę stanowi niewątpliwie imprezę naukową i edukacyjną, o której mowa w art. 28g ust. 1 ustawy. W konsekwencji faktura powinna być wystawiona z polskim podatkiem VAT.

Zatem dla ustalenia miejsca świadczenia usługi polegającej na zorganizowaniu Zjazdu zastosowanie znajdzie wyjątek od ogólnej zasady wskazany w art. 28g ust. 1 ustawy. W konsekwencji wyżej wskazana usługa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bowiem miejscem świadczenia tej usługi będzie miejsce, w którym odbył się Zjazd Naukowy. W związku z powyższym, wystawiona w tym przypadku faktura powinna uwzględniać polski podatek VAT.

W konsekwencji, C. wystawiając fakturę VAT nr 91001421115 za zorganizowanie Zjazdu prawidłowo doliczyła do należności za usługę polski podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w dniach 19-22 września 2012 r. zorganizowała Zjazd Naukowy, który odbył się w Regionalnym Centrum. Jako gospodarz wydarzenia wystąpiła spółka Z. Na Zjazd zostali zaproszeni m.in. chirurdzy, którzy na co dzień wykorzystują produkty ortopedyczne Z. W ramach Zjazdu odbywały się spotkania, podczas których dyskutowano na temat produktów ortopedycznych Z. tj. implantów i omawiano techniki ich wszczepiania. W trakcie spotkań chirurdzy wyrażali swoje opinie oraz dzielili się swoimi spostrzeżeniami na temat produktów ortopedycznych Z. Spostrzeżenia chirurgów, którzy stosują produkty Z. są bardzo cenne dla Z., gdyż pozwalają na ciągle ulepszanie jakości produktów i dostosowania ich do potrzeb pacjentów.

Koszty zorganizowania Zjazdu poniosła C., które następnie refakturowała na Z. Dnia 8 października 2012 r. C. wystawiła Z. fakturę VAT nr 91001421115 na kwotę 165.469,19 zł brutto (40.590,00 EUR brutto), tj. 134.527,80 zł netto powiększoną o podatek VAT w wysokości 30.941,39 zł (33.000,00 EUR + VAT 7.590,00 EUR).

Spółka Z. GmbH z siedzibą w Szwajcarii nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego określania miejsca świadczenia usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
   
   
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powołany art. 28a wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że miejscem świadczenia w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest świadczenie usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe oraz podobne.

W myśl art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77 z 23 marca 2011 r., str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej; przepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Art. 32 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym.

Taka sytuacja nie występuje w niniejszej sprawie. Analiza okoliczności faktycznych w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że w opisanym przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług uczestnictwa w konferencji. Usługi wstępu na tego typu imprezę obejmują – zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami – świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Jak zauważa sama Spółka, cechy charakterystyczne wspólne dla różnych kategorii usług wskazanych w przepisie art. 28g ust. 1 ustawy wynikają ze złożonego charakteru tych usług, jak również z okoliczności, że usługi te, co do zasady, świadczone są na rzecz wielu odbiorców, tj. na rzecz ogółu osób uczestniczących w danej imprezie kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej czy rozrywkowej.

W sytuacji opisanej we wniosku Spółka nie świadczy usług wstępu na rzecz zaproszonych na Zjazd chirurgów, lecz usługę organizacji Zjazdu na rzecz spółki Z.. Odbiorcą opisanej we wniosku usługi jest ww. firma, na którą Spółka refakturowała koszty zorganizowania Zjazdu, a nie uczestnicy konferencji, którym Spółka przyznaje prawo wstępu w zamian za ponoszoną przez nich opłatę.

Tym samym miejsce świadczenia usługi organizacji Zjazdu nie będzie ustalane zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy, tj. w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje) się odbywają (w Polsce), lecz zgodnie z zasadą ogólną określoną w art. 28b ust. 1 ustawy, tj. będzie to miejsce, gdzie nabywca usługi (firma Z.) posiada siedzibę działalności gospodarczej (terytorium Szwajcarii).

W tym przypadku Spółka wystawia fakturę VAT bez wykazywania kwoty podatku. Zgodnie bowiem z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14 (tj. stawki podatku; sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku).

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.