Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1234/14-2/EC
z 27 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika związanych z przekazywaniem Klientom prowadzącym działalność gospodarczą premii z tytułu nabycia określonej w regulaminie ilości lub wartości usług płatniczych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika związanych z przekazywaniem Klientom prowadzącym działalność gospodarczą premii z tytułu nabycia określonej w regulaminie ilości lub wartości usług płatniczych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: Bank) w ramach wykonywanej działalności świadczy klientom szereg czynności bankowych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r., poz. 1376 ze zm.) oraz ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2011 r., Nr 199, poz. 1175 ze zm.).

Jedną z czynności bankowych jest świadczenie usług płatniczych, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o usługach płatniczych, polegających na umożliwieniu wykonania przez Klienta transakcji płatniczej przy użyciu karty płatniczej (debetowej, kredytowej, obciążeniowej, przedpłaconej) będącej instrumentem płatniczym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy o usługach płatniczych.

W działalności Banku występują dwa typy produktów, w których Klient otrzymuje od Banku świadczenie związane z korzystaniem z produktu finansowego.

1. Klienci nie prowadzący działalności gospodarczej.
   
   

W celu zachęcenia Klientów do aktywnego wykorzystywania kart płatniczych w procesie obiegu pieniądza, czyli zwiększenia wolumenu transakcji, tj. wolumenu nabycia usługi płatniczej wykonywanej przez Bank, co przekłada się na zwiększenie sprzedaży, Bank nagradza dokonywanie transakcji przy użyciu karty płatniczej poprzez przyznawanie Klientom premii pieniężnej, stanowiącej równowartość ustalonego każdorazowo w regulaminie procentu łącznej ilości lub wartości transakcji dokonanych przy użyciu karty płatniczej w danym okresie rozliczeniowym.

W przypadku, gdy premiowane usługi korzystania z kart płatniczych oferowane są osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (osoby prywatne, konsumenci), podstawą naliczania premii może być zarówno łączna wartość wszystkich transakcji dokonywanych przy użyciu karty płatniczej, jak również łączna wartość określonego rodzaju transakcji.

2. Klienci będący przedsiębiorcami, w tym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.
   
   

W przypadku Klientów, będących przedsiębiorcami (w tym segmencie są zarówno jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości gospodarczej, jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą) karty kredytowe wydawane są przez Bank wraz z ustalanym indywidualnie limitem kredytowym. W przypadku Klientów będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, Klient zobowiązany jest do złożenia aktualnych dokumentów potwierdzających rodzaj i zakres prowadzonej działalności, w związku z prowadzeniem której ma być wykorzystywany przyznany limit kredytowy z użyciem karty kredytowej. Premiowane, poprzez uzyskanie określonego w regulaminie zwrotu części poniesionych wydatków, są wyłącznie transakcje z użyciem kart kredytowych z wykorzystaniem limitu przyznanego dla prowadzonej działalności, dokonane na stacjach paliw w Polsce, w okresie danego cyklu rozliczeniowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy premie przekazywane Klientom, użytkownikom kart płatniczych, będącym osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej, z tytułu nabycia od Banku określonej w regulaminie ilości lub wartości usług płatniczych, począwszy od dnia 1 stycznia 2015 r. stanowić będą przychód kwalifikowany jako nagroda ze sprzedaży premiowej na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej "updof), a w konsekwencji Bank pełnił będzie funkcję płatnika zryczałtowanego podatku na podstawie art. 41 ust. 4 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 2 updof?
   
2. Czy zwroty, przekazywane od dnia 1 stycznia 2015 r., Klientom – przedsiębiorcom, będącym użytkownikami kart kredytowych, będą stanowić przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 updof, a zatem na Banku nie będą ciążyły obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku na podstawie art. 41 ust. 4 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 lub pkt 4b updof?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. W zakresie pytania nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwroty przekazywane od dnia 1 stycznia 2015 r. Klientom będącym użytkownikami kart kredytowych, z tytułu używania kart w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (na zakupy dokonywane na stacjach paliw), będą stanowić przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 updof. W konsekwencji, na Banku nie będą ciążyły obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku na podstawie art. 41 ust. 4 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 lub pkt 4b updof (w brzmieniu obowiązującym od 1.1.2015 r.).

W przedstawionym stanie faktycznym, korzystanie przez Klienta - przedsiębiorcę z usług świadczonych przez Bank, w szczególności posługiwanie się kartą kredytową przy dokonywaniu zakupów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (np. zakupu paliwa), ma bezpośredni wpływ na dochód osiągany z prowadzonej działalności. Poprzez uzyskiwanie zwrotu poniesionych wydatków, w efekcie po stronie nabywcy dochodzi do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, nie można sztucznie wyizolować jednego elementu prowadzonej działalności gospodarczej i zakwalifikować go jako sprzedaż premiowa, czy też innego rodzaju świadczenie opodatkowane w formie ryczałtu.

Prawidłowość powyższego rozumowania potwierdziła już w dniu 25 czerwca 2007 r. Uchwala Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o sygn. II FPS 5/06, w treści której NSA stwierdził, iż świadczenie usług podmiotom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, premiowane nagrodami pieniężnymi, prowadzi końcowo do obniżenia kosztów zakupu towarów nabywanych przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Stanowi zatem nierozerwalny element działalności gospodarczej. NSA stwierdził ponadto, iż „Sprzedaż premiowa, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to sprzedaż konsumencka (…) niezwiązana z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą." Powyższa argumentacja NSA potwierdza, iż wszystkie świadczenia wymienione w art. 30 ust. 1 updof mają charakter tylko prywatny, konsumencki.

Ponadto, celem wprowadzenia mechanizmu zryczałtowanego poboru podatku było uproszczenie zasad rozliczania tego podatku w sytuacji incydentalnego uzyskiwania dochodów z wybranych źródeł przez konsumentów, a jednocześnie, jak się wydaje, uszczelnienie systemu podatkowego, tj. konsumenci mogą nie być świadomi obowiązku podatkowego z tytułu np, otrzymania premii w związku z korzystaniem z usługi. Rozliczenie się przez nich z podatku może też być widziane jako nadmierne utrudnienie administracyjne, stąd też rozwiązanie polegające na pobieraniu podatku przez płatnika. Natomiast w przypadku przedsiębiorców, tj. gdy otrzymane świadczenie są oni zobowiązani rozliczyć na potrzeby opodatkowania samodzielnie, powyższe argumenty nie mają znaczenia.

Należy też zwrócić uwagę, iż ta sama karta kredytowa jest oferowana także przedsiębiorcom nie będącym osobami fizycznymi, np. spółkom kapitałowym, i uzasadnione wydaje się identyczne traktowanie wszystkich przedsiębiorców, bez względu na formę prawną, w jakiej prowadzona jest działalność gospodarcza.

W związku z powyższym, w odniesieniu do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, w ocenie Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania począwszy do dnia 1 stycznia 2015 r., art. 30 ust. 1 pkt 2 i pkt 4b, jak również art. 41 ust. 4 updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności świadczy klientom szereg czynności bankowych, m.in. świadczy usługi płatnicze, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o usługach płatniczych, polegających na umożliwieniu wykonania przez Klienta transakcji płatniczej przy użyciu karty płatniczej (debetowej, kredytowej, obciążeniowej, przedpłaconej) będącej instrumentem płatniczym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy o usługach płatniczych.

W przypadku Klientów, będących przedsiębiorcami (w tym segmencie są zarówno jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości gospodarczej, jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą) karty kredytowe wydawane są przez Bank wraz z ustalanym indywidualnie limitem kredytowym. W przypadku Klientów będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, Klient zobowiązany jest do złożenia aktualnych dokumentów potwierdzających rodzaj i zakres prowadzonej działalności, w związku z prowadzeniem której ma być wykorzystywany przyznany limit kredytowy z użyciem karty kredytowej. Premiowane, poprzez uzyskanie określonego w regulaminie zwrotu części poniesionych wydatków, są wyłącznie transakcje z użyciem kart kredytowych z wykorzystaniem limitu przyznanego dla prowadzonej działalności, dokonane na stacjach paliw w Polsce, w okresie danego cyklu rozliczeniowego.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Pomimo że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie.

Przy dokonywaniu interpretacji określonego powyżej zwolnienia przedmiotowego należy uwzględnić dyrektywy wykładni prawa. Podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa ma wykładnia językowa. Wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice, co pozwala na sformułowanie reguły, że każda interpretacja powinna w zasadzie pozostawać w ramach możliwego znaczenia słownikowego danego wyrażenia.

Pojęcie „sprzedaży premiowej” nie występuje w żadnym akcie normatywnym.

Z definicji słownikowej języka polskiego PWN wynika, że sprzedaż to „odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę.”

W ujęciu powszechnym „sprzedaż” jest rozumiana Jako: „oddanie towarów lub usług za określoną sumę pieniędzy” (m.in. Wielki Słownik Języka Polskiego).

Ponadto umowa sprzedaży została zdefiniowana i uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). i tak zgodnie z treścią art. 535 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii. Z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli przeniesienia własności rzeczy.

Uwzględniając okoliczności wskazane we wniosku, w sytuacji gdy otrzymanie nagrody uzależnione jest od dokonania zakupu usługi płatniczej, będzie ono związane z konkretną transakcją sprzedaży (usługi). Zatem otrzymana nagroda z tytułu zawarcia umowy sprzedaży usług, będzie nagrodą związaną ze sprzedażą premiową.

Na Spółce, jako płatniku ciążył będzie obowiązek wynikający z treści art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5 oraz 10.

Reasumując stwierdzić należy, iż opisane przez Spółkę nagrody należy opodatkować na zasadzie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem na Wnioskodawcy z tytułu nagród wydawanych osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą (indywidualnie lub w formie spółki osobowej), tj. premii pieniężnych, ciąży obowiązek pobrania i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sporządzania deklaracji PIT-8AR wg. ustalonego wzoru zgodnie z art. 42 ust. la tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.