Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-611/14-4/KR
z 10 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 20 stycznia 2015 r., Nr IPTPB2/415-611/14-2/KR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 stycznia 2015 r. (skutecznie doręczono dnia 22 stycznia 2015 r.), zaś w dniu 2 lutego 2015 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania – 28 stycznia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 5 października 2005 r. działająca spółka jawna „…” W., K. (NIP …) nabyła od gminy lokal użytkowy w drodze kupna. Działka pod lokalem jest w wieczystej dzierżawie. Lokal był wykorzystywany na działalność apteczną. Aktem notarialnym z dnia 5 grudnia 2012 r. wycofano prawo własności lokalu niemieszkalnego z majątku spółki jawnej i przeniesiono nieodpłatnie na rzecz wspólników W. i K. w równych częściach po połowie do ich majątków osobistych. Obecnie ww. spółka jawna została wykreślona z rejestru działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

• była Ona wspólnikiem spółki jawnej „…” do dnia 31 grudnia 2012 r. Posiadała 50% udziału w zyskach i stratach ww. spółki,
  

• w dniu 5 grudnia 2012 r. nabyła 50% udziału w przedmiotowym lokalu użytkowym (akt notarialny …) – z majątku spółki wycofano i przeniesiono nieodpłatnie na rzecz 2 wspólników (w równych częściach po połowie) do ich majątków osobistych prawo własności lokalu niemieszkalnego,
  

• lokal był wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności w okresie od dnia 4 marca 1993 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.,
  

• lokal użytkowy był wprowadzony do ewidencji środków trwałych dnia 5 października 2005 r., a został z niej wycofany w dniu 5 grudnia 2012 r.,
  

• na postawione w ww. wezwaniu pytanie: „czy przedmiotowy lokal użytkowy wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej spełniał definicję środka trwałego, o którym mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?” Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi twierdzącej,
  

• od 1 stycznia 2013 r. nie prowadziła działalności gospodarczej,
  

• przewidywany czas sprzedaży lokalu – pierwsza połowa 2015 r.,
  

• na postawione w ww. wezwaniu pytanie: „czy sprzedaż przedmiotowego lokalu użytkowego odbędzie się w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?” Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi przeczącej,
  

• na postawione w ww. wezwaniu pytanie: „czy przychody uzyskane ze sprzedaży przedmiotowego lokalu użytkowego zostały/zostaną wydatkowane, w okresie nie później niż dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (W przypadku pozytywnej odpowiedzi należy wskazać jakiego rodzaju wydatki Wnioskodawczyni dotyczą Jej „własnych celów mieszkaniowych”.)” Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi twierdzącej, wskazując własne cele mieszkaniowe: zakup mieszkania własnościowego lub zakup działki z prawem zabudowy.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy wolna od podatku dochodowego jest kwota uzyskana ze sprzedaży przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej przedmiotowego lokalu niemieszkalnego, jeżeli będzie ona przeznaczona na własne cele mieszkaniowe lub zakup działki z prawem zabudowy?

Natomiast w uzupełnieniu wniosku sformułowano następujące pytanie:

Czy zakup lokalu niemieszkalnego lub działki z prawem zabudowy ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu użytkowego (przy opisanym stanie faktycznym) rodzi skutki podatkowe?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu niemieszkalnego będzie w przeciągu 2 lat (licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) wydatkowana na własne cele mieszkaniowe (tj. zakup lokalu mieszkalnego, jego remont lub zakup działki z prawem zabudowy), będzie zwolniona z podatku dochodowego (19% podstawy opodatkowania). Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe wynika z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 5 października 2005 r. spółka jawna nabyła w drodze kupna lokal użytkowy. Lokal był wykorzystywany na działalność apteczną. Wnioskodawczyni była wspólnikiem ww. spółki jawnej do dnia 31 grudnia 2012 r. Posiadała 50% udziału w zyskach i stratach ww. spółki. W dniu 5 grudnia 2012 r. z majątku spółki wycofano i przeniesiono nieodpłatnie na rzecz wspólników (w równych częściach po połowie) do ich majątków osobistych prawo własności lokalu niemieszkalnego. Tym samym Wnioskodawczyni nabyła 50% udziału w przedmiotowym lokalu użytkowym. Wnioskodawczyni wskazała, że lokal był wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności w okresie od dnia 4 marca 1993 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. Przedmiotowy lokal użytkowy wprowadzony był do ewidencji środków trwałych dnia 5 października 2005 r., a został z niej wycofany dnia 5 grudnia 2012 r., spełniał on definicję środka trwałego, o którym mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowy lokal Wnioskodawczyni zamierza sprzedać w pierwszej połowie 2015 r.

Mając na uwadze przytoczone regulacje prawne oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że sprzedaż lokalu użytkowego, wykorzystywanego w działalności gospodarczej przez spółkę jawną, której Wnioskodawczyni była wspólnikiem a następnie przeniesionego nieodpłatnie na rzecz wspólników do ich majątków osobistych, skutkuje powstaniem przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, przychód ten nie stanowi przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) cyt. ustawy podatkowej.

Z kolei, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast w myśl art. 30e ust. 6 ww. ustawy, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania, jeżeli:

1. budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem działalności gospodarczej podatnika;
2. przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.
   
   

Z powyższych przepisów wynika zatem, że uregulowane w ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie od podatku ma zastosowanie wyłącznie do dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e. Z kolei na mocy przytoczonego wyżej art. 30e ust. 6 cyt. ustawy podatkowej, zasady opodatkowania dochodów, o których mowa w tym artykule nie mają zastosowania, jeżeli przychód ze sprzedaży nieruchomości stanowi przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 – jak ma to miejsce w niniejszej sprawie. Ponadto, w myśl cyt. wyżej art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Tym samym, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w cyt. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do dochodów, o których nie jest mowa w art. 30e tejże ustawy, czyli nie ma zastosowania do dochodów, jakimi są dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, stwierdzić należy, że wbrew temu co twierdzi Wnioskodawczyni w swoim stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, w przedmiotowej sprawie dochód osiągnięty przez Wnioskodawczynię nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem dochód ten podlega opodatkowaniu jako dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, do którego nie ma zastosowania ww. zwolnienie. Wobec powyższego, poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki na cele mieszkaniowe pozostają bez wpływu na wynik analizowanego rozliczenia i nie podlegają odliczeniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.