Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-560/14/LG
z 20 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 19 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.), uzupełnionego pismem z 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 29 stycznia 2015 r.) oraz pismem z 11 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia czynności udzielenia pożyczki firmie z kraju unijnego jest :

• prawidłowe w części miejsca świadczenia usługi oraz jej udokumentowania fakturą VAT,
• nieprawidłowe w części wykazania odsetek z tytułu dzielonej pożyczki w poz. 11 i 12 deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie rozliczenia czynności udzielenia pożyczki firmie z kraju unijnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 stycznia 2015 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 22 stycznia 2015 r. znak: IBPP4/443-560/14/LG oraz pismem z 11 lutego 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Polska Spółka z o.o. posiadająca w swym kapitale zakładowym 65% udziałów czeskiej spółki z o.o. oraz 35% kapitału polskiej osoby fizycznej zamierza udzielić oprocentowanej pożyczki swojemu większościowemu udziałowcowi (spółce) z Czech. Polska Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada numer identyfikacyjny VAT-UE i jest przedsiębiorstwem z siedzibą na terytorium Polski i świadczy usługi budowlano-montażowe. W zakresie przedmiotowym działalności uwidocznionym w KRS nie znajduje się zapisów o udzielaniu kredytów, pożyczek czy innej działalności finansowej. Pożyczka zostanie udzielona z własnych środków polskiej spółki w formie bezgotówkowej za pośrednictwem rachunku bankowego w walucie PLN na okres 1 roku. Umowa pożyczki zostanie zawarta w Polsce. Czeska Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku VAT zarówno w Czechach jak i w Polsce i posiada numer identyfikacyjny VAT-UE (nr NIP nadany w Czechach z symbolem CZ oraz w Polsce z symbolem PL).

W uzupełnieniu wniosku (w piśmie z 28 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że czeska spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest … w Czechach. Udzielenie pożyczki będzie świadczone na rzecz tego miejsca prowadzonej działalności gospodarczej czeskiej spółki.

Ponadto w piśmie z 11 lutego 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Czech.
2. Czeska spółka z tytułu udzielonej pożyczki będzie zobowiązana do rozliczenia importu usług w Czechach. Usługa ta będzie zwolniona z podatku VAT w Czechach.
3. Czeska spółka prowadzi działalność gospodarczą w Czechach, zarejestrowaną pod adresem: ...
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy udzielenie pożyczki na rzecz podmiotu czeskiego należy traktować jako czynność (usługę) objętą zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, której miejscem opodatkowania jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, w tym przypadku będą to Czechy, a więc będzie to eksport usług?
2. Czy udzieloną pożyczkę - w postaci kwoty odsetek - otrzymanych bądź należnych za dany okres rozliczeniowy od zagranicznego kontrahenta, należy udokumentować fakturą VAT NP z adnotacją „odwrotne obciążenie” lub „podatek rozlicza nabywca”
3. Czy otrzymane bądź należne podmiotowi polskiemu odsetki od pożyczki na rzecz podmiotu z Czech należy wykazać w deklaracji VAT-7 w pozycji 11 i 12 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Miejscem świadczenia usługi udzielenia pożyczki czeskiemu podmiotowi ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy, a więc miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Ponieważ czynność będzie stanowić świadczenie usług poza terytorium kraju, będziemy mieli do czynienia z eksportem usług.

Polska spółka zobowiązana będzie udokumentować udzieloną pożyczkę - w kwocie otrzymanych lub należnych za dany okres rozliczeniowy odsetek za pomocą tzw. faktury VAT NP. Faktura ta nie będzie zawierać stawki i kwoty podatku, natomiast zawierać będzie adnotację „odwrotne obciążenie” lub „podatek rozlicza nabywca”.

Obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi, czyli w tym przypadku upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług. Jeżeli zaś płatność nastąpi wcześniej, to transakcja zostanie rozliczona według daty płatności. Nie będzie brana pod uwagę data wystawienia faktury.

Kwotę otrzymanych lub należnych za dany okres podmiotowi polskiemu od podmiotu z Unii Europejskiej odsetek od udzielonej pożyczki, polska spółka zobowiązana będzie wykazać w deklaracji VAT-7 w pozycji 11 i 1 2 oraz w informacji podsumowującej na formularzu VAT-UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego jest:

• prawidłowe w części miejsca świadczenia usługi oraz jej udokumentowania fakturą VAT,
• nieprawidłowe w części wykazania odsetek z tytułu dzielonej pożyczki w poz. 11 i 12 deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja powyższa, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Odnosząc się do przywołanej powyżej definicji usługi, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie oprocentowanych pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem oprocentowanych pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

Natomiast na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zatem, co do zasady, usługa udzielania oprocentowanej pożyczki stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi jednak na to, że usługi udzielania pożyczek mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Ponadto w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej – art. 28b ust. 2 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Ww. zasady należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy ust. 3 i 4, art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca zamierza udzielić oprocentowanej pożyczki swojemu większościowemu udziałowcowi, tj. spółce z siedzibą w Czechach. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Czech. W KRS Wnioskodawcy nie figuruje wpis o udzielaniu pożyczek, kredytów czy też zapis dotyczący innej działalności finansowej. Czeska spółka jest zarejestrowana dla celów podatku VAT zarówno w Czechach jak i w Polsce. Posiada numer identyfikacyjny VAT-UE. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Czechach. Nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Pożyczka zostanie udzielona z własnych środków Wnioskodawcy w formie bezgotówkowej za pośrednictwem rachunku bankowego na okres 1 roku. Pożyczka zostanie udzielona na rzecz miejsca prowadzenia działalności na terytorium Czech. Pożyczkobiorca będzie zobowiązany do rozliczenia importu usług w Czech. Usługa ta będzie zwolniona z podatku VAT w Czechach.

W sprawie, Wnioskodawca świadczyć będzie usługę finansową polegającą na udzieleniu pożyczki pieniężnej na rzecz spółki z siedzibą w Czechach (podatnika podatku od wartości dodanej), która wypełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy.

Reasumując, miejscem świadczenia (miejscem opodatkowania) usługi udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę czeskiej spółce będzie terytorium Czech. Tym samym usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące miejsca opodatkowania czynności udzielenia pożyczki jest prawidłowe.

Co do zasady, czynność udzielenia pożyczki oprocentowanej przez pożyczkodawcę będącego podatnikiem podatku od towarów i usług jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystającą ze zwolnienia od tego podatku. Pożyczkodawca z tytułu dokonywania transakcji polegających na udzielaniu pożyczek jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a otrzymane odsetki od udzielonych pożyczek – jako wynagrodzenia za wykonana usługę – korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Jednakże w sytuacji, jak przedstawiona w niniejszej sprawie, gdy pożyczka udzielana będzie dla podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy i miejscem świadczenia usługi udzielenia pożyczki będzie terytorium innego kraju niż terytorium Polski, wówczas usługa udzielenia oprocentowanej pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 106a ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dok

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.
   
   

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy – faktura powinna zawierać:

1.datę wystawienia;

2.kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.stawkę podatku;

13.sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.kwotę należności ogółem;

16.w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 – wyrazy „metoda kasowa”;

17.w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;

18.w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;

19.w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:

1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

20.w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;

21.w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;

22.w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:

1. przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;

23.w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;

24.w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:

1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
   
   

Z kolei w świetle art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy – faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a – danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w sytuacji, która ma miejsce w sprawie, tj. w przypadku świadczonej przez Wnioskodawcę usługi w której pożyczkobiorca (czeski podmiot) jest obowiązany do rozliczenia na terytorium Czech podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca udokumentuje usługę udzielenia pożyczki fakturą wystawioną zgodnie z powołanymi przepisami ustaw (bez umieszczania na niej danych, o których mowa w art. 106e ust. 1 pkt 10 i 12-14), wpisując na niej adnotację „odwrotne obciążenie”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w części dokumentowania udzielonej pożyczki fakturą bez stawki i kwoty podatku, z adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W rozporządzeniu z dnia 18 marca 2013 r. Ministra Finansów w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r. poz. 394) określono m. in. wzór deklaracji VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia. Natomiast w załączniku nr 4 zostały zawarte objaśnienia do tej deklaracji.

Ze wzoru deklaracji VAT-7, jak również objaśnień do niej wynika, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W poz. tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Z kolei w poz. 12 wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Stosownie do art. 87 ust. 5 ustawy, na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Z przytoczonego art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, że informacja podsumowująca powinna zawierać tylko te usługi świadczone na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej świadczonych na terytorium państwa usługobiorcy innych niż terytorium kraju, które nie są opodatkowane stawką 0% lub zwolnione z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, dla których to obowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Zatem w poz. 11 deklaracji VAT-7 wykazuje się dostawy towarów lub takie świadczenie usługi poza terytorium kraju, w stosunku do których, w sytuacji gdyby dostawy te lub świadczenie usług byłyby wykonywane w kraju, podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Natomiast w poz. 12 deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług należy wykazać świadczenie usług dla których miejscem opodatkowania nie jest terytorium Polski opodatkowanych stawką inną niż 0% lub zwolnionych od opodatkowania, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania świadczonej przez nią poza terytorium kraju usługi udzielenia pożyczki w deklaracji podatkowej VAT-7 w poz. 11, ponieważ w poz. tej wykazuje się świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do którego przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W przedmiotowej sprawie – jak wykazano powyżej – usługi udzielania pożyczek świadczone na terytorium kraju korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, tym samym nie dają one prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz prawa do zwrotu kwoty podatku naliczonego. Również Wnioskodawca nie wykaże świadczonej usługi w poz. 12, ponieważ będzie ona rozliczona na terytorium Czech przez pożyczkobiorcę z zastosowaniem zwolnienia od podatku.

W myśl art. 2 pkt 11 ustawy – ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej – rozumie się przez to podatek nakładany na terytorium państwa członkowskiego z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego (…) ustawą.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 2013 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (Dz.U. z 2013 r. poz.724) w załączniku nr 1 został zawarty wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, natomiast w załączniku nr 2 objaśnienia do tej informacji.

Zgodnie z tymi objaśnieniami w części E informacji (VAT-UE) oraz w części B załącznika do informacji (VAT-UE/C) w kolumnie c należy wpisać łączną wartość usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, wykonywanych w okresie, za który składana jest informacja, dla poszczególnych kontrahentów.

Mając na uwadze opis sprawy w relacji z ww. przepisami należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie wykazuje odsetek w poz. 11 i 12 deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE. Bowiem miejscem opodatkowania przedmiotowej usługi jest terytorium Czech. Pożyczkobiorca rozpozna import usług i usługa ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w miejscu jej opodatkowania, tj. na terytorium Czech.

W konsekwencji powyższego stanowisko Spółki, zgodnie z którym otrzymane odsetki z tytułu wykonanej usługi powinny być wykazane w deklaracji VAT-7 w poz. 11 i w poz. 12 oraz w informacji podsumowującej jest nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe w zakresie miejsca świadczenia usługi oraz jej udokumentowania fakturą VAT,
• nieprawidłowe w części wykazania transakcji pożyczki w poz. 11 i 12 deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.