INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.) – uzupełnionym pismami z dnia: 22 stycznia 2013 roku (data wpływu), 9 kwietnia 2013 r., 15 kwietnia 2013 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu domku letniskowego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w stawce 8,5% - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismami z dnia: 22 stycznia 2013 roku (data wpływu), 9 kwietnia 2013 r., 15 kwietnia 2013 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu domku letniskowego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w stawce 8,5%.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest emerytką, nie prowadzi działalności gospodarczej. Jest właścicielką domku letniskowego (we wspólności majątkowej małżeńskiej). Zostało złożone oświadczenie o płaceniu podatku tylko przez Wnioskodawczynię. Domek jest w pełni wyposażony, wynajmowany w okresie od maja do sierpnia, krótkoterminowo - od 2 do 10 dób. Maksymalnie domek wynajmuje 6 osobom. Wnioskodawczyni zapłaciła w 2011 i 2012 roku podatek zryczałtowany od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 17% zgodnie z zaleceniem Urzędu Skarbowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż mąż zatrudniony jest na umowę o pracę na czas nieokreślony. Wnioskodawczyni ani jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej, pozostają we wspólności majątkowej. Co roku składane jest oświadczenie, iż dochody z najmu Wnioskodawczyni rozlicza podatkiem zryczałtowanym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wynajmując domek letniskowy mogę rozliczać się z dochodu na zasadzie ryczałtu 8,5%... Czy jako osoba fizyczna mogę prowadzić najem bez zakładania działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna rozliczać się według stawki ryczałtu 8,5 % i nie musi zakładać działalności gospodarczej. Na stronie Ministerstwa Finansów Wnioskodawczyni znalazła interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dotyczącą krótkoterminowego wynajmu mieszkania (na 2-3 doby z wyposażeniem), według której powinna zapłacić 8,5% zryczałtowany podatek dochodowy. Ponadto – zdaniem Wnioskodawczyni - PIT-28 z tytułu najmu przewiduje stawkę ryczałtu w wysokości 8,5% przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

• prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,
• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie natomiast do treści art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Rozważając kwestię sposobu opodatkowania przychodów (dochodów) z tytułu najmu domku letniskowego, należy najpierw zakwalifikować je do odpowiedniego źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano na wstępie najem może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub jako odrębne źródło przychodów, tzw. najem prywatny (art. 10 ust. 1 pkt 6 tej stawy). Istotne jest więc rozróżnienie tych dwóch źródeł przychodu.

Na podstawie przeanalizowanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi najmu domku letniskowego nie są usługami wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowiących majątek własny (tzw. najmem prywatnym). Wynajem sezonowy domu letniskowego (od maja do sierpnia, krótkoterminowo - od 2 do 10 dób) - będącego własnością Wnioskodawczyni w ramach wspólności majątkowej - to w istocie szereg cyklicznych, powtarzalnych okresowo, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych, t.j. spełniających kryteria wynikające z definicji działalności gospodarczej. Wskazany przez Wnioskodawczynię najem domku letniskowego w okresie od maja do sierpnia, na krótkie okresy czasu, dla kilku osób potwierdza zorganizowany i zarobkowy charakter działań podjętych przez Wnioskodawczynię w związku z posiadaniem tej nieruchomości. Taki charakter działań wskazuje na konieczność podejmowania przez Wnioskodawczynię zorganizowanej działalności - chociażby w zakresie poszukiwania potencjalnych najemców i nadzorowania rotacji najemców przez cały okres letni, w którym najem taki może być wykonywany. Zatem, w tak przedstawionym stanie faktycznym, trudno doszukiwać się „okazjonalnego” charakteru tzw. najmu prywatnego.

W tym miejscu wskazać należy jak to już uczyniono na wstępie, że zakwalifikowanie uzyskiwanych przychodów do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest uzależnione od zgłoszonego do właściwego organu źródła osiąganych przychodów, gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Zakwalifikowanie uzyskiwanych przychodów do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest uzależnione od zgłoszonego do Urzędu Skarbowego źródła osiąganych przychodów, np. zgłoszenie najmu prywatnego, lecz od rodzaju i charakteru podejmowanych działań.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e) tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 17% z tytułu świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU dział 55), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy.

Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223 poz. 2268 ze zm.), pod pojęciem usługi hotelarskie należy rozumieć krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych.

W myśl art. 35 ust. 2 tej ustawy, usługi hotelarskie mogą być świadczone również w innych obiektach, jeżeli obiekty te spełniają minimalne wymagania co do wyposażenia, o których mowa w art. 45 pkt 4 oraz wymagania określone w ust. 1 pkt 2.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, iż – opisany we wniosku - prowadzony przez Wnioskodawczynię sezonowy „najem” domku letniskowego stanowi działalność gospodarczą - usługi związane z zakwaterowaniem, o których mowa w cytowanym uprzednio art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Opisanych we wniosku cyklicznych czynności udostępniania domku letniskowego nie można uznać za najem, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przychody uzyskane z ww. usług należy opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jednakże będą one podlegały opodatkowaniu 17% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a nie stawką 8,5% - jak wskazano we wniosku.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej, tutejszy organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.