INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 2 lipca 2012 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 6 lipca 2012 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 14 maja 2012 r., nr ILPB2/415-169/12-4/ES w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej, doręczoną w dniu 16 maja 2012 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., 749) w związku z § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 114 maja 2012 r., uznając stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art.: 14b § 3, 14f § 1, ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 8 marca 2012 r., nr ILPB2/415-169/12-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 8 marca 2012 r., skutecznie doręczono w dniu 12 marca 2012 r., natomiast w dniu 19 marca 2012 r. (data nadania 16 marca 2012 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość gruntową (działkę budowlaną). Na zakupionej działce Zainteresowana wybudowała w latach 2008-2009 dom mieszkalny, którego odbiór techniczny nastąpił w maju 2009 r. Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż w maju 2009 r. zameldowała się w ww. budynku.

Natomiast w listopadzie 2011 r. została dokonana sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Okres zameldowania na pobyt stały trwał dłużej niż 1 rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając zabudowaną budynkiem mieszkalnym nieruchomość - Wnioskodawczyni zobowiązana jest uiścić podatek dochodowy od osób fizycznych - od wartości sprzedanego gruntu, czy też zwolnieniu podlega cały przychód uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości...

Wnioskodawczyni wyraziła pogląd, że spełniając warunek jakim jest zameldowanie - cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości (działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym) podlega zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o PIT.

W ocenie Zainteresowanej zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego budynek dzieli los prawny gruntu, na którym został posadowiony.

Zdaniem Wnioskodawczyni - przedmiotem sprzedaży nie był budynek mieszkalny, lecz nieruchomość gruntowa nim zabudowana i nie można go traktować w oderwaniu od gruntu, z którym jest na trwale związany.

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe. Organ wskazał, iż zwolnieniu z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., podlega jedynie przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze zbycia budynku mieszkalnego, przy spełnieniu wszystkich przesłanek warunkujących to zwolnienie.

Tut. Organ wskazał, iż ww. przepis nie ma natomiast zastosowania do uzyskanej przez Zainteresowaną kwoty z tytułu sprzedaży nieruchomości (gruntu), na której wzniesiony jest budynek mieszkalny. Zatem uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ww. ustawy.

Tak więc stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy - podlega cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja została skutecznie doręczona w dniu 16 maja 2012 r.

W dniu 29 maja 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w związku z wydaniem interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2012 r., nr ILPB2/415-169/12-4/ES, na które tut. Organ udzielił odpowiedzi w dniu 8 czerwca 2012 r., nr ILPB2/415W-72/1 2-2/JWP.

Następnie, Wnioskodawczyni za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na interpretację indywidualną z dnia 14 maja 2012 r., nr ILPB2/415-169/12-4/ES.

W skardze na ww. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Skarżąca nie zgadza się z interpretacją przepisów prawa podatkowego i wniosła o:

• uchylenie zaskarżonej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego,
• zasądzenie na rzecz Skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych.
  
  

Strona zarzuca zaskarżonej interpretacji naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o PIT (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, pozycja 307 ze zmianami).

Autorka skargi nadal podtrzymuje własne stanowisko, zgodnie z którym zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 126 i art. 21 ust. 21 podlega cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości. W ocenie Skarżącej, zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego budynek dzieli los prawny gruntu, na którym został posadowiony. Uważa Ona, że przedmiotem sprzedaży nie był budynek mieszkalny lecz nieruchomość gruntowa nim zabudowana i tylko w takiej mogła się zameldować i jako taką sprzedać. Ponadto Skarżąca nie miała prawnego obowiązku dokonywania wyceny gruntu i ponoszenia ewentualnych kosztów a wyceną związanych, a także przepisy prawa podatkowego nie wyjaśniają, w jaki sposób takiej wyceny dokonać, nie określają również innego znaczenia pojęcia „nieruchomość” niż w przepisach Kodeksu cywilnego.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, w związku z wniesieniem skargi oraz z uwzględnieniem zarzutów w niej przedstawionych, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. I pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów.

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego. w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Z dniem 1 stycznia 2009 roku uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Zainteresowaną, w 2007 r. - w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

Bowiem w myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do art. 30e ust.1 w zw. z ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Natomiast w myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów. ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e).

Jednakże stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Zgodnie z art. 21 ust. 21 zwolnienie, o którym mowa w ust. I pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku. o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21 dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tut. Organ zwraca uwagę, iż budynek mieszkalny posadowiony na gruncie jest związany z nim i stanowi jedną nierozerwalną całość, w ten sposób, że sprzedaż takiego budynku implikuje konieczność zbycia gruntu, który jest związany z tym budynkiem.

W związku z tym, mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy, należy stwierdzić, iż zwolnieniu z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., podlega cały przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze zbycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, przy spełnieniu wszystkich przestanek warunkujących to zwolnienie.

Zatem stanowisko Zainteresowanej, zgodnie z którym zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy - podlega cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości należy uznać za prawidłowe.

Stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. było zatem w przedmiotowej materii prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć ojej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 52 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.