Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-518/14/BD
z 16 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2014 r. (data wpływu do Biura – 17 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w 2013 r. osiągnęła dochód z tytułu zatrudnienia oraz z własnej, indywidualnej działalności gospodarczej, opodatkowany na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Roczny dochód Wnioskodawczyni przekroczył kwotę 56.000 zł, ale nie przekroczył kwoty 112.000 zł. Podatniczka jest żoną osoby opodatkowanej jedynie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Małżeństwo wykonuje władzę rodzicielską nad 13-letnim dzieckiem. Dziecko nie osiągnęło jakiegokolwiek dochodu, nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie, nie wstąpiło w związek małżeński, jak również nie wykonywało działalności gospodarczej, nie było opodatkowane podatkiem liniowym, zryczałtowanym lub tonażowym.

Sporządzając zeznanie PIT-36 za 2013 r. Wnioskodawczymi nie skorzystała z odliczenia kwoty na małoletnie dziecko. Obecnie zamierza to zrobić, składając korektę zeznania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przepisem art. 27f ust. 2 pkt 1 litera a), po spełnieniu warunków ujętych w przepisach ustępu 2a i niespełnieniu warunków ustępów 2c, 2d oraz art. 6 ust. 8 i 9 ustawy – Wnioskodawczyni miała i ma nadal prawo odliczyć od podatku dochodowego za 2013 r., obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 artykułu 27f?

Zdaniem Wnioskodawczyni miała ona i mam nadal prawo odliczenia od podatku kwoty na małoletnie dziecko. Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 2 pkt 1 litera a), a więc spełnieniem wymienionych w tym przepisie przesłanek:

• sprawowanie opieki nad jednym małoletnim dzieckiem,
• pozostawanie przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim zgodnie z przepisem ust. 2d,
• dochody Wnioskodawczyni i jej małżonka nie przekroczyły łącznie w roku podatkowym kwoty 112.000 zł.
  
  

Sposób obliczania dochodu w celu porównania z limitem wymienionym w ostatniej przesłance został ustalony w ust. 2a tego artykułu ustawy. Limit tworzą wyłącznie dochody, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, a więc opodatkowanie oparte o skalę podatkową, ze zbycia papierów wartościowych i instrumentów finansowych, także liniowe z działalności gospodarczej, pomniejszone o składki na ubezpieczenie społeczne.

Jak więc z powyższego wynika, jedynie dochody Wnioskodawczyni można i należy uwzględniać do porównania z limitem, o którym mowa, w wysokości 112.000 zł, a opodatkowanie małżonka Wnioskodawczyni w formie ryczałtu nie wyklucza możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi rodzinnej, skoro jedynie ona rozlicza się na zasadach ogólnych. Wobec tego, obowiązujący Wnioskodawczynię limit, to 112.000 zł przysługujący małżeństwu.

Wnioskodawczyni ponadto wskazała, że dziecko nie osiągnęło dochodu, nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie, nie wstąpiło w związek małżeński, jak również nie wykonywało działalności gospodarczej, nie było opodatkowane podatkiem liniowym, zryczałtowanym lub tonażowym.

Wnioskodawczyni uważa, że przepis art. 27f ust. 7 ma odpowiednie zastosowanie nie wobec jej męża, ale wobec jej dziecka. Gdyby nieletnie dziecko Wnioskodawczyni podlegało opodatkowaniu podatkiem liniowym, zryczałtowanym lub tonażowym, to wówczas nie mogłaby ona odliczyć od podatku kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 1 litera a). Powodem byłoby to, że jeżeli art. 6 ust. 8 zabrania łącznego opodatkowania samotnego rodzica z dzieckiem po spełnieniu ww. warunków, to art. 27f ust. 7 nakazując również stosowanie tego przepisu, zabrania po spełnieniu takich samych warunków odliczenia kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust 2 pkt 1 lit. a). Wnioskodawczyni uważa, że miała i ma nadal prawo do skorzystania z tego przepisu i dokonania odliczenia kwoty na nieletnie dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Z przepisu art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy wynika, iż odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł.

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ww. ustawy).

Przepis art. 27f ust. 5 ww. ustawy stanowi, iż odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z kolei, jak stanowi art. 27f ust. 7 ww. ustawy, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w 2013 r. osiągnęła dochód z tytułu zatrudnienia oraz z własnej, indywidualnej działalności gospodarczej, opodatkowany na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Roczny dochód Wnioskodawczyni przekroczył kwotę 56.000 zł, ale nie przekroczył kwoty 112.000 zł. Podatniczka jest żoną osoby opodatkowanej jedynie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Małżeństwo wykonuje władzę rodzicielską nad 13-letnim dzieckiem. Dziecko nie osiągnęło jakiegokolwiek dochodu, nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie, nie wstąpiło w związek małżeński, jak również nie wykonywało działalności gospodarczej, nie było opodatkowane podatkiem liniowym, zryczałtowanym lub tonażowym. Sporządzając zeznanie PIT-36 za 2013 r. Wnioskodawczymi nie skorzystała z odliczenia kwoty na małoletnie dziecko. Obecnie zamierza to zrobić, składając korektę zeznania.

Należy zauważyć, iż ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) oraz wyżej cyt. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości odliczenia od zryczałtowanego podatku dochodowego opłacanego m.in. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych ulgi na dzieci. Dlatego też prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodu ewidencjonowanego mąż Wnioskodawczyni nie ma możliwości odliczenia od podatku ulgi rodzinnej na 13-letnie dziecko. Możliwość taką ma natomiast Wnioskodawczyni, która w 2013 r. osiągnęła dochód z tytułu zatrudnienia oraz z własnej, indywidualnej działalności gospodarczej, opodatkowany na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy podatkowej, przekraczający kwotę 56.000 zł, ale nie przekraczający kwoty 112.000 zł. Przychodu męża (który w przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest równy dochodowi) nie sumuje się z dochodami Wnioskodawczyni – żony a która to suma dochodów małżonków ma wpływ na prawo do odliczenia tzw. ulgi prorodzinnej. Wynika to bowiem wprost z treści art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskiwany przez męża dochód nie jest bowiem dochodem, o którym mowa w art. 27, art. 30b i art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z treści art. 81 § 1 cyt. ustawy wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Korekta deklaracji zeznania ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że ze względu na fakt, iż współmałżonek Wnioskodawczyni osiąga dochody opodatkowane w formie ryczałtu od przychodu ewidencjonowanego, to Wnioskodawczyni mogła i nadal może – poprzez złożenie korekty – dokonać odliczenia ulgi na małoletnie dziecko w całej wysokości po spełnieniu wszystkich ustawowych przesłanek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.