Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1370/14/MO
z 10 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zastosowania właściwego kursu waluty w celu ustalenia podatkowych różnic kursowych w sytuacji otrzymania pożyczki, w której:

• wypłata pożyczki nastąpi w walucie EUR bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca – jest nieprawidłowe.
• wypłata pożyczki nastąpi w walucie EUR na rachunek bankowy Spółki prowadzony w walucie EUR – jest prawidłowe.
• dojdzie do kapitalizacji odsetek – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zastosowania właściwego kursu waluty w celu ustalenia podatkowych różnic kursowych w sytuacji otrzymania pożyczki, w której:

• wypłata pożyczki nastąpi w walucie EUR bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca,
• wypłata pożyczki nastąpi w walucie EUR na rachunek bankowy Spółki prowadzony w walucie EUR,
• dojdzie do kapitalizacji odsetek.
  
  

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) rozważa zaciągnięcie pożyczki w walucie EUR od swojego udziałowca. Środki pieniężne pozyskane z pożyczki mają zostać przeznaczone przez Wnioskodawcę na zakup udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z wstępnie ustaloną treścią umowy pożyczki:

• od kwoty głównej pożyczki naliczane będą odsetki,
• odsetki mają być kalkulowane są na bazie dziennej,
• odsetki mają podlegać rocznej kapitalizacji, tzn. kwota naliczonych odsetek corocznie ma zwiększać wartość kwoty głównej pożyczki,
• odsetki mają podlegać spłacie w momencie upływu terminu spłaty pożyczki.
  
  

Pożyczka ma zostać wypłacona w walucie EUR w następujący sposób:

• część pożyczki bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca;
• część na rachunek bankowy Wnioskodawcy prowadzony w walucie EUR.
  
  

Strony zamierzają dopuścić w umowie pożyczki możliwość spłaty pożyczki przez Wnioskodawcę w walucie EUR lub PLN. Wówczas gdy Spółka spłaci pożyczkę w PLN to zastosowanie będzie mieć kurs walutowy ustalony pomiędzy Spółką a pożyczkodawcą. Kurs faktycznie zastosowany nie będzie odbiegał o więcej niż 5% od wartości kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki.

Spłata ma nastąpić przelewem z rachunku bankowego pożyczkobiorcy - Spółki - prowadzonego w PLN.

Mając na uwadze okoliczność, że pożyczka udzielana jest Wnioskodawcy w walucie EUR, pomiędzy wartością udzielonej Spółce pożyczki w dniu jej udzielenia oraz jej spłaty mogą wystąpić różnice kursowe (dodatnie/ujemne). Ewentualne różnice kursowe zostaną przez Spółkę ustalone dla celów podatkowych zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zastosowanie dla potrzeb kalkulacji podatkowych różnic kursowych od spłaty pożyczki zaciągniętej w walucie EUR, o których mowa w art. 15a ustawy o CIT, następujących kursów walut:

a.otrzymanie pożyczki:

• wypłata pożyczki w walucie EUR bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty pożyczki,
• wypłata pożyczki w walucie EUR na rachunek bankowy Spółki prowadzony w walucie EUR - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu kwoty pożyczki na rachunek bankowy Spółki,
• kapitalizacja odsetek - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień kapitalizacji odsetek,

b.spłata pożyczki - kurs ustalony pomiędzy Spółką a pożyczkodawcą po jakim nastąpiła spłata w PLN pożyczki udzielonej w EUR?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb kalkulacji podatkowych różnic kursowych od spłaty pożyczki zaciągniętej w walucie EUR, o których mowa w art. 15a ustawy o CIT, powinien zostać zastosowane następujące kursy walut:

a.otrzymanie pożyczki:

• wypłata pożyczki walucie EUR bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty pożyczki,
• wypłata pożyczki w walucie EUR na rachunek bankowy Spółki prowadzony w walucie EUR - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu kwoty pożyczki na rachunek bankowy Spółki,
• kapitalizacja odsetek - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień kapitalizacji odsetek,

b.spłata pożyczki - kurs ustalony pomiędzy Spółką a pożyczkodawcą po jakim nastąpi spłata w PLN pożyczki udzielonej w EUR.

Regulacje dotyczące kursów właściwych do kalkulacji wysokości różnic kursowych dla celów podatkowych uregulowane zostały w art. 15a ust. 4-6 ustawy o CIT, cyt.:

• art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.
• art. 15a ust. 5 ustawy o CIT, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.
• art. 15a ust. 6 ustawy o CIT, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
  
  

Wartość pożyczki z dnia jej otrzymania - wypłata części pożyczki bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu zbywającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które Wnioskodawca zamierza nabyć. Część kwoty pożyczki udzielanej Spółce w walucie EUR ma zostać przekazana bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które Wnioskodawca zamierza nabyć. Jako, że zarówno pożyczka, jak i jej wypłata na rachunek bankowy sprzedającego udziały ma być dokonana w walucie EUR nie wystąpi kurs faktycznie zastosowany. Zgodnie z brzmieniem art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, w sytuacji, gdy nie istnieje kurs faktycznie zastosowany, zastosowanie powinien mieć kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania operacji.

W tej sytuacji, na potrzeby przeliczenia na PLN wartości pożyczki z dnia jej otrzymania, w części w jakiej zostanie przelana na rachunek walutowy Spółki, zastosowanie znajdzie kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień jej otrzymania.

Niniejsze potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych oraz wyroki sądów administracyjnych np.:

• wyrok Naczelnego Sądu administracyjnego z 5 lipca 2012 r., sygn. II FSK 2580/20 „Faktycznie zastosowany kurs waluty”, to zatem taki kurs, który był w istocie, rzeczywiście, naprawdę zastosowany. Mógł on być rzeczywiście i naprawdę zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania, czyli do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie. Cechy „faktycznego zastosowania” kursu nie można odnieść do sytuacji, gdy w rzeczywistości nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty, ponieważ w takiej sytuacji nie następuje rzeczywiste oddanie w określonej walucie wartości pieniężnej wyrażonej pierwotnie w innej walucie; można tu jedynie mówić o zastosowaniu kursu do potencjalnej oceny wartości zawartej w określonej jednostce pieniężnej, a więc o potencjalnym zastosowaniu danego kursu, ale nie o jego zastosowaniu rzeczywistym, które musi odnosić się do rzeczywistej, naprawdę przeprowadzonej transakcji.
• interpretacja przepisów podatkowych wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 listopada 2013 r. sygn. ITPB3/423-391a/13/AW uwzględniając powyższe wyjaśnienia wskazać należy, że jeżeli nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania z zastosowaniem faktycznego kursu, wówczas - co do zasady - dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych, zastosowanie znajduje kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania danej operacji. W przypadku regulowania zobowiązań, w tym pożyczki udzielonej w walucie obcej, na rzecz swoich kontrahentów z rachunku walutowego oraz otrzymywania zapłaty należności na rachunki walutowe nie dochodzi do wymiany wartości wyrażonych w walucie obcej na złote polskie. Bank obciąża (uznaje) rachunek walutowy Spółki w kwocie odpowiadającej wpływowi (wypływowi) waluty na/z ten rachunek bez przeliczenia waluty na polskie złote. W związku z powyższym nie jest możliwe w odniesieniu do powyższych operacji użycie kursu faktycznie zastosowanego przez bank, gdyż bank w takim przypadku nie stosuje żadnego kursu wymiany walut. Tak więc w przypadku otrzymanych należności (wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy) oraz zapłaconych zobowiązań (wypływu środków pieniężnych z rachunku walutowego), nie dochodzi do faktycznego przewalutowania, nie można ustalić faktycznego zastosowanego kursu waluty, a tym samym, zgodnie z art. 15a ust. 4 powołanej ustawy należy zastosować do wyceny średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień transakcji.
  
  

Wartość pożyczki z dnia jej otrzymania - kapitalizacja odsetek.

W okresie pomiędzy otrzymaniem pożyczki przez Wnioskodawcę a jej spłatą ma nastąpić kapitalizacja naliczonych odsetek. Mając na uwadze, że odsetki mają być naliczane w walucie EUR i na skutek kapitalizacji zwiększą kwotę pożyczki wyrażoną również w walucie EUR, nie wystąpi kurs faktycznie zastosowany na moment kapitalizacji. Zgodnie z brzmieniem art. 15a ust 4 ustawy o CIT, w sytuacji, gdy nie istnieje kurs faktycznie zastosowany, zastosowanie powinien mieć kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania operacji.

W tym stanie rzeczy, na potrzeby przeliczenia na PLN wartości pożyczki z dnia jej otrzymania, który odpowiada momentowi kapitalizacji odsetek zastosowanie będzie miał kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień kapitalizacji odsetek.

Wartość pożyczki z dnia jej spłaty.

Na moment spłaty pożyczka będzie wyrażona w walucie EUR (nigdy nie nastąpi przewalutowanie pożyczki z waluty EUR na PLN). Jednakże, strony dopuszczą spłatę pożyczki w walucie PLN przez pożyczkobiorcę - Spółkę - po przeliczeniu z EUR na PLN wg kursu ustalonego między stronami. Jeżeli kurs ustalony pomiędzy stronami nie odbiegał o więcej niż 5% od kursu średniego NBP w ostatniego dnia roboczego poprzedzającego spłatę pożyczki, nie znajdzie zastosowania art. 15a ust. 5 ustawy o CIT.

Przepis art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, w pierwszej kolejności nakazuje stosować kurs faktycznie zastosowany na potrzeby przeliczenia na PLN kwoty zobowiązań zapłaconych w walucie obcej. Dopiero w sytuacji, gdy nie istnieje kurs faktycznie zastosowany, zastosowanie powinien mieć kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania operacji.

W opinii Spółki, kurs ustalony pomiędzy stronami do przeliczenia wartości pożyczki z waluty EUR na PLN na dzień spłaty pożyczki stanowi kurs faktycznie zastosowany, o którym mowa w art. 15a ust. 4 ustawy o CIT. Tym samym, powinien on zostać zastosowany na potrzeby kalkulacji wartości pożyczki na moment jej spłaty, pod warunkiem, że kurs ustalony pomiędzy stronami nie odbiegał o więcej niż 5% od kursu średniego NBP w ostatniego dnia roboczego poprzedzającego spłatę pożyczki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „ustawa o CIT”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

• art. 15a, albo
• przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
  
  

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka ustala różnice kursowe na zasadach określonych w ustawie o CIT.

W myśl z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W rozpatrywanej sprawie istotne znaczenie mają normy zawarte w art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT oraz art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, które to przepisy odwołują się wprost do rozliczania różnic kursowych związanych z otrzymaną pożyczką, jej późniejszym zwrotem i powstałymi w tym czasie różnicami kursowymi.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast w myśl art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Przytoczone powyżej przepisy wyraźnie wiążą moment ustalania różnic kursowych po stronie pożyczkobiorcy z dniem dokonania spłaty pożyczki (odpowiednio spłaty kapitałowej raty pożyczki). Są to faktycznie zrealizowane różnice kursowe.

W przypadku wystąpienia tzw. „dodatnich różnic kursowych”, czyli różnic ekonomicznie korzystnych dla pożyczkobiorcy (różnic zmniejszających zobowiązanie podatnika), pożyczkobiorca dla ich wyliczenia stosuje art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT i o wartość tych różnic zwiększa swoje przychody. W przypadku wystąpienia tzw. „ujemnych różnic kursowych”, czyli różnic ekonomicznie niekorzystnych dla pożyczkobiorcy (różnic zwiększających zobowiązanie podatnika z tytułu otrzymanej pożyczki), pożyczkobiorca dla ich wyliczenia stosuje art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT i o wartość tych różnic zwiększa swoje koszty uzyskania przychodów.

Na mocy art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Z przepisu tego wynika, że jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty - tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Dodać też należy, że wykładnia celowościowa przemawia za tym, że przy podatkowej metodzie ustalania różnic kursowych w ramach faktycznie zastosowanego kursu walut mogą być uwzględniane, w zależności od charakteru operacji walutowej, różne kursy walutowe zastosowane przez podatnika, w tym np. bankowe, kantorowe i indywidualne wynikające z umowy.

Zawsze jednak kurs faktycznie zastosowany - co szczególnie badane jest w przypadku kursów umownych - nie powinien różnić się o +/- 5 % od wartości kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty. W przeciwnym razie organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. Jeżeli podatnik nie zmieni wartości kursu lub nie wskaże przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez NBP (art. 15a ust. 5 ustawy o CIT).

Ponadto w art. 15a ust. 6 ustawy o CIT, wskazano, że przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Dodatkowo zaznaczyć należy, że dla prawidłowego rozliczenia różnic kursowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powinno się prowadzić szczegółową ewidencję wpływów i rozchodów waluty, do czego zobowiązuje art. 9 ust. 1 ustawy o CIT.

Na gruncie ustawy o CIT pożyczka nie jest ani przychodem, ani kosztem podatkowym. Jednak różnice kursowe przy spłacie pożyczki - ustalone na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 5 oraz ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT - uwzględnia się w przychodach bądź kosztach podatkowych. Konieczne jest jednak przy tym łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. pożyczkę otrzymano w walucie obcej,
2. spłata pożyczki jest zrealizowana w walucie obcej,
3. powstaną różnice pomiędzy przeliczoną na polską walutę wartością pożyczki w dniu jej otrzymania oraz w dniu jej uregulowania.
   
   

Niespełnienie któregoś z ww. warunków skutkuje tym, że nie powstają różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka rozważa zaciągnięcie pożyczki w walucie EUR od swojego udziałowca. Środki pieniężne pozyskane z pożyczki mają zostać przeznaczone przez Wnioskodawcę na zakup udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Strony ustalą w umowie, że pożyczka ma zostać wypłacona w walucie EUR w ten sposób, że część pożyczki zostanie przelana bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca, natomiast pozostała część pożyczki zostanie przelana na rachunek bankowy Wnioskodawcy prowadzony w walucie EUR. Ponadto zostanie ustalone, że spłata pożyczki może nastąpić w walucie EUR lub PLN. W sytuacji, gdy Spółka spłaci pożyczkę w PLN to zastosowanie będzie mieć kurs walutowy ustalony pomiędzy Spółką a pożyczkodawcą.

Odnośnie przeliczenia wartości pożyczki otrzymanej przez Spółkę, wskazać należy, że ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „otrzymania” pożyczki. Pojęcie to należy rozumieć szeroko, tzn. nie tylko jako wpływ środków pieniężnych na rachunek bankowy. Za takim rozumieniem przemawia m.in. fakt, że pojęcie „zapłata” rozumiane jest szeroko, tj. jako jakakolwiek forma uregulowania zobowiązania.

Wobec powyższego, brak jest podstaw do twierdzenia, że sytuacja odwrotna do spłaty zobowiązania, czyli jego powstanie przez otrzymanie pożyczki, miałaby być rozumiana wąsko, tj. jedynie jako wpływ środków pieniężnych na rachunek bankowy. Odmienne rozumienie tej materii prowadziłoby do niedopuszczalnego odmiennego zdefiniowania sytuacji „otrzymania” i „spłaty”. Powyższe potwierdza również potoczne rozumienie słowa „otrzymać”. Nieważne, gdzie faktycznie zostanie przelana kwota pożyczki, czy na rachunek bankowy Spółki, czy rachunek podmiotu sprzedającego udziały. Nie sposób bowiem stwierdzić, że Spółka w sytuacji przelania części pożyczki na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały, pożyczki w tej części nie otrzyma. Oznaczałoby to, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, w przypadku przelania części kwoty pożyczki na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały, Spółka w dalszym ciągu mogłaby domagać się kwoty pożyczki.

W związku z powyższym, wartość otrzymanej przez Spółkę pożyczki przeliczyć należy, w sytuacji gdy:

• otrzymana pożyczka będzie wypłacana w walucie EUR bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca, według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ na rachunek bankowy sprzedającego udziały,
• otrzymana pożyczka będzie wypłacana w walucie EUR na rachunek bankowy Spółki prowadzony w walucie EUR, według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu kwoty pożyczki na rachunek bankowy Spółki,
• dojdzie do kapitalizacji odsetek, a tym samym zwiększenia kwoty pożyczki, według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień kapitalizacji odsetek.
  
  

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie zastosowania właściwego kursu waluty w celu ustalenia podatkowych różnic kursowych w sytuacji otrzymania pożyczki, w której:

• wypłata pożyczki nastąpi w walucie EUR bezpośrednio na rachunek bankowy podmiotu sprzedającego udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które zamierza nabyć Wnioskodawca – jest nieprawidłowe,
• wypłata pożyczki nastąpi w walucie EUR na rachunek bankowy Spółki prowadzony w walucie EUR – jest prawidłowe,
• dojdzie do kapitalizacji odsetek – jest prawidłowe.
  
  

Ponadto zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, że w interpretacji indywidulanej z 10 lutego 2015 r. znak: IBPBI/2/423-1369/14/MO będącej odpowiedzią na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 stwierdzono, że w sytuacji uregulowania przez Spółkę zobowiązania z tytułu udzielonej pożyczki wyrażonej w walucie EUR i spłaconej w walucie PLN nie powstaną podatkowe różnice kursowe, dlatego ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca części pytania oznaczonego we wniosku nr 2 w zakresie zastosowania właściwego kursu waluty w celu ustalenia podatkowych różnic kursowych w sytuacji otrzymania pożyczki w EUR a następnie spłaty jej w PLN, stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.