Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-370/14-2/KJ
z 14 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. jest wiodącym w Polsce producentem kształtek styropianowych i izolacji wytwarzanych metodą wtrysku w formach.

Spółka prowadzi znaczną część działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia (…) 2009 r. zmienionego w wyniku decyzji Ministra Gospodarki i Pracy z dnia (…) 2012 r. oraz spełnia określone w nim warunki prowadzenia działalności gospodarczej.

Zezwolenie z dnia (…) 2009 r. obejmuje swoim zakresem działalność gospodarczą produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w pozycji 22.2 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008 Głównego Urzędu Statystycznego – wyroby z tworzyw sztucznych, z wyłączeniem działalności, na które zezwolenie nie jest wydawane.

Wyroby Spółki to kształtki styropianowe, które służą m.in. jako opakowania dla artykułów gospodarstwa domowego i sprzętu telewizyjnego.

Spółka posiada m.in. fabrykę w (…) na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej, gdzie odbywa się produkcja wspomnianych kształtek styropianowych.

W fazie przygotowania procesu produkcyjnego Spółka, po uzgodnieniu ze swoimi klientami, zleca swoim dostawcom wykonanie form, które są następnie wykorzystywane w procesie produkcyjnym kształtek styropianowych.

Spółka zleca wykonanie nowych form lub modyfikację istniejących form kontrahentom krajowym lub zagranicznym.

Spółka kupuje formy od dostawców, a następnie sprzedaje je swoim klientom.

W przypadku modyfikacji form Spółka ponosi w pierwszej kolejności koszty tych modyfikacji, a następnie obciąża tymi kosztami swoich klientów.

Sprzedaż form klientom Spółki, jak i obciążenie klienta kosztami modyfikacji form, stanowią przedmiot osobnej faktury sprzedaży.

Forma stanowi ostatecznie własność klienta, ale pozostaje w fabryce Spółki. Forma jest narzędziem montowanym w maszynie, na której odbywa się produkcja kształtek styropianowych. Forma jest zindywidualizowana dla potrzeb konkretnego projektu i konkretnego wyrobu. Jest elementem niezbędnym w procesie produkcji wykonywanym metodą wtrysku w formy. Czynności związane z uzyskaniem odpowiedniej formy mają zatem podstawowe znaczenie dla uzyskania efektu finalnego jakim jest konkretny wyrób gotowy. Mając zaś na względzie fakt, że klienci są zainteresowani gotowym produktem w postaci kształtki styropianowej, czynności związane z pozyskaniem odpowiedniej formy są niezbędne do rozpoczęcia produkcji wyrobów gotowych.

Opisane czynności pozostają w ścisłym związku z prowadzonym przez Spółkę rodzajem działalności, ponadto mają również niewątpliwy wpływ na stopień efektywności jej prowadzenia.

W przypadku charakteru działalności jaki prowadzi Spółka – produkcja kształtek styropianowych – rozwój działalności jest możliwy w sytuacji, w której przedsiębiorca będzie wychodził naprzeciw potrzebom klientów. W przedmiotowej sytuacji będzie to prowadzenie działalności związanej ze świadczeniem usług przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego, polegających na zlecaniu wykonania formy wtryskowej wykorzystywanej w produkcji wyrobu końcowego – kształtki styropianowej.

Realizacja przedmiotowych czynności przez Spółkę jest niezbędna do wytworzenia kompletnego wyrobu – kształtki styropianowej na rzecz klientów Spółki. Proces produkcyjny odbywa się bowiem metodą wtrysku w formę, co w konsekwencji oznacza, że uzyskanie formy jest warunkiem sine qua non rozpoczęcia procesu produkcji kształtek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest podejście Spółki polegające na uwzględnieniu w ramach kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.), dochodu osiąganego w związku z realizacją opisanego w stanie faktycznym procesu, w tym z realizacją czynności zlecania wykonania form (wykorzystywanych do produkcji kształtek styropianowych), która jest bezpośrednio związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i w związku z tym podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego w poz. 68 oraz w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, identycznego jak opisany w poz. 68...

Zdaniem Wnioskodawcy, całość dochodu osiąganego w związku z realizacją opisanego w stanie faktycznym procesu produkcyjnego, w tym z realizacją czynności zlecania wykonania form wtryskowych wykorzystywanych do produkcji kształtek styropianowych jest bezpośrednio związana z prowadzoną na terenie SSE działalnością gospodarczą w oparciu o Zezwolenie i w związku z tym podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, zarówno w odniesieniu do stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: UoSSE) stanowi o możliwości prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy na preferencyjnych warunkach, m.in. w postaci korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Możliwość korzystania z preferencyjnych warunków w zakresie opodatkowania daje zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy.

Na gruncie zaś ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 17 ust. 1 pkt 34, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 UoSSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W konsekwencji powyższych rozważań należy podkreślić, że pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia.

W tym miejscu warto podnieść, że kwestia działalności na terenie strefy nie została zdefiniowana ani we wspomnianej ustawie o SSE ani ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 września 2012 r. (II FSK 334/2011) bez wątpienia brak definicji ustawowej pojęcia „działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (...) rodzi liczne wątpliwości i trudności interpretacyjne. (...) w konsekwencji uznać należy, że zakres omawianego zwolnienia uzależniony jest od treści konkretnego zezwolenia. Można zatem uznać, że na działalność tą składa się zespół czynności głównych oraz ubocznych, jakie są wykonywane w ramach procesu produkcyjnego.

Spółka posiada Zezwolenie obejmujące swoim zakresem działalność gospodarczą produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług z tworzyw sztucznych objętych klasyfikacją 22.2 PKWiU. Prowadzona przez Spółkę działalność objęta wskazanym powyżej zakresem Zezwolenia jest związana z procesem produkcyjnym, którego immanentnym elementem są czynności związane z przygotowaniem form do produkcji kształtek styropianowych.

Należy również podnieść, że Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyroku z dnia 28 września 2012 r. (II FSK 334/2011) wskazuje, że działalność pomocnicza musi mieć na tyle silny związek z działalnością podstawową, by prowadzenie działalności podstawowej nie było możliwe bez działalności pomocniczej.

W przedmiotowej sprawie, jak to już zostało wskazane, wykonywanie działań związanych ze zlecaniem wykonania, a w konsekwencji uzyskaniem form, jest podstawowym warunkiem produkcji.

Nie ma możliwości wytworzenia kształtki styropianowej dla kontrahenta bez wcześniejszego uzyskania formy. Kształtki są bowiem wykonywane metodą wtrysku na formę. W sytuacji zaś, w której klienci zlecają Spółce wyprodukowanie kształtek nie angażując się w kwestie związane z uzyskaniem formy do ich wykonania, Spółka podejmuje kroki w celu zamówienia formy do wyprodukowania kształtek objętych zamówieniem.

W konsekwencji, by sprostać oczekiwaniom klientów Spółka podejmuje czynności związane z przygotowaniem produkcji – zamawia formy, bez których proces produkcyjny nie mógłby się rozpocząć. Niewątpliwe czynności te mają charakter pomocniczy w stosunku do działalności podstawowej polegającej na produkcji kształtek styropianowych.

Koszty czynności, o których mowa powyżej są rozliczane z klientem i stanowią przedmiot osobnej faktury sprzedaży.

Podejmowane czynności wpływają na efektywność prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej.

W konsekwencji, czynności polegające na zlecaniu wykonania lub modyfikacji form stanowią podstawowy element procesu przygotowania produkcji i są wykonywane w związku ze zleceniem produkcji kształtek styropianowych przez konkretnego klienta.

Należy zatem przyjąć, że wskazane czynności mieszczą się w ogólnie określonej w zezwoleniu działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE.

Co więcej charakter tych czynności pozwala na stwierdzenie, że służą one prawidłowej realizacji zleceń przekazanych przez klientów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Stosownie do art. 16 ust. 2 ww. ustawy, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 – w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Przystępując do analizy ww. przepisów należy zauważyć, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Przepisy dotyczące ulg i zwolnień należy interpretować ściśle, zgodnie z ich literalnym brzmieniem, gdyż zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, zatem wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Powyższe potwierdzone zostało w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 sierpnia 2004 r., sygn. akt FSK 372/04).

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. A contrario – na co również zwraca uwagę Spółka – jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu i wynik na takiej działalności podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas również dochód z takiej działalności nie będzie podlegał zwolnieniu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest wiodącym w Polsce producentem kształtek styropianowych i izolacji wytwarzanych metodą wtrysku w formach. Spółka prowadzi znaczną część działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia (…) 2009 r. zmienionego w wyniku decyzji Ministra Gospodarki i Pracy z dnia (…) 2012 r. oraz spełnia określone w nim warunki prowadzenia działalności gospodarczej. Zezwolenie to obejmuje swoim zakresem działalność gospodarczą produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w pozycji 22.2 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008 Głównego Urzędu Statystycznego – wyroby z tworzyw sztucznych, z wyłączeniem działalności, na które zezwolenie nie jest wydawane. Wyroby Spółki to kształtki styropianowe, które służą m.in. jako opakowania dla artykułów gospodarstwa domowego i sprzętu telewizyjnego. W fazie przygotowania procesu produkcyjnego Spółka, po uzgodnieniu ze swoimi klientami, zleca swoim dostawcom wykonanie form, które są następnie wykorzystywane w procesie produkcyjnym kształtek styropianowych. Spółka zleca wykonanie nowych form lub modyfikację istniejących form kontrahentom krajowym lub zagranicznym. Spółka kupuje formy od dostawców, a następnie sprzedaje je swoim klientom. W przypadku modyfikacji form Spółka ponosi w pierwszej kolejności koszty tych modyfikacji, a następnie obciąża tymi kosztami swoich klientów. Sprzedaż form klientom Spółki, jak i obciążenie klienta kosztami modyfikacji form, stanowią przedmiot osobnej faktury sprzedaży. Forma stanowi ostatecznie własność klienta, ale pozostaje w fabryce Spółki. Forma jest narzędziem montowanym w maszynie, na której odbywa się produkcja kształtek styropianowych. Forma jest zindywidualizowana dla potrzeb konkretnego projektu i konkretnego wyrobu. Jest elementem niezbędnym w procesie produkcji wykonywanym metodą wtrysku w formy.

Kwestią będącą przedmiotem zapytania jest ustalenie, czy działalność polegająca na nabywaniu od dostawców i następnie sprzedaży klientom Spółki form, które są wykorzystywane w procesie produkcyjnym kształtek styropianowych, stanowi działalność strefową, rozliczaną na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach przewidzianych dla działalności strefowej.

W ocenie Spółki, dochód osiągnięty w związku z realizacją czynności zlecania wykonania form można uznać za mieszczący się w zakresie prowadzonej przez Spółkę działalności strefowej.

Zgodnie z cytowanym już przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione od podatku są wyłącznie dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, w którym określa się m.in. przedmiot prowadzonej w strefie działalności gospodarczej. Z treści tego przepisu wynika, że dochody uzyskane z prowadzenia każdej innej niż określona w zezwoleniu działalności gospodarczej osoby prawnej nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Zwolnienie to ma również charakter przedmiotowy bowiem odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła – działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu. Chodzi tu o dochód uzyskany w następstwie prowadzenia ściśle określonej działalności gospodarczej, której przedmiot opisany został w stosownym zezwoleniu.

Akty normatywne dotyczące specjalnych stref ekonomicznych nie wyjaśniają pojęcia działalności gospodarczej. Z tego też względu należy odwołać się do definicji legalnych zawartych w innych aktach prawnych.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), definiuje działalność gospodarczą jako każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców (art. 3 pkt 9 tej ustawy).

W myśl art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z wniosku wynika, że Spółka uzyskała zezwolenie na działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w odpowiedniej pozycji PKWiU.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że działalność gospodarcza polegająca na wyprodukowaniu przez Spółkę produktu finalnego na terenie SSE (która jest działalnością objętą Zezwoleniem) i następnie jego sprzedaż będzie mieściła się w zakresie określonym w zezwoleniu, w odróżnieniu od działań polegających na nabyciu od dostawcy i odsprzedaży opisanych we wniosku form wtryskowych do klienta. Wynika to z literalnej interpretacji brzmienia przepisów statuujących zwolnienie w strefie oraz brzmienia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Należy pamiętać, że Spółka może w ramach posiadanego zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej sprzedawać wyłącznie wyroby lub usługi wytworzone na terenie strefy.

Sprzedaż form nabytych uprzednio od innego podmiotu zewnętrznego, które to formy nie zostały wytworzone na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przez Spółkę nie może zostać uznana za działalność podlegającą zwolnieniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka nie wskazała, że zezwolenie obejmuje działalność polegającą na nabywaniu od podmiotów zewnętrznych ww. form i odsprzedawaniu ich klientom finalnym. Zatem dochód ze sprzedaży form wtryskowych zakupionych od osób trzecich, jest dochodem osiągniętym z działalności niewymienionej w zezwoleniu.

Wskazać w tym miejscu należy, że Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej dotyczące tylko i wyłącznie wyrobów gotowych (finalnych) wyprodukowanych na terenie strefy. Zatem dochód ze sprzedaży zakupionych części nie może korzystać ze zwolnienia, o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, skoro nabywanie oraz sprzedaż form wtryskowych potrzebnych w procesie produkcji wyrobów gotowych, określonych w zezwoleniu, nie zostało objęte jego zakresem, nie stanowi działalności strefowej, z której uzyskane dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (niezależnie od tego czy ma to faktyczny związek z prowadzoną działalnością strefową). Tak więc dochód uzyskany przez Spółkę ze sprzedaży tych form nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Bez znaczenia pozostaje argumentacja Spółki, że uzyskanie formy wtryskowej jest warunkiem sine qua non rozpoczęcia procesu produkcji kształtek styropianowych.

Należy również wskazać, że użyty w art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy zwrot „specjalna strefa ekonomiczna”, zgodnie z jego definicją legalną zawartą w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych, stanowi wyodrębnioną zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkałą część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych ustawą. Celem ustawienia specjalnych stref ekonomicznych było stworzenie impulsu do rozwoju regionalnego, przede wszystkim zaś zachęcenie potencjalnych inwestorów i przedsiębiorców do przenoszenia miejsc prowadzenia działalności na teren strefy. Wykładnia logiczna, systemowa a także gramatyczna pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że ulgi podatkowe mogą być stosowane wyłącznie do podmiotów gospodarczych lub ich organizacyjnie wydzielonych części faktycznie prowadzących działalność gospodarczą wypełniających cele określone w tej ustawie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W ocenie tutejszego Organu, wskazane przez Spółkę stanowisko prowadzi do sprzeczności z normami zawartymi w przepisach ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i w konsekwencji przyjęcie tego stanowiska za prawidłowe naruszałoby przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydanie interpretacji indywidualnej uznającej stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, oznaczałoby dokonanie wykładni rozszerzającej przepisów prawa, a jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 9 sierpnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 630/11 (w odmiennym co prawda stanie faktycznym): „Zwrócić należy uwagę na ugruntowaną w orzecznictwie oraz doktrynie zasadę zakazu rozszerzającej wykładni przepisów mających za przedmiot zwolnienia podatkowe, co w omawianym przypadku znajduje dodatkowe uzasadnienie w postaci sformułowania przepisu art. 17 ust. 4 p.d.o.f. akcentującego wyłączność zwolnienia od podatku dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej”.

Podsumowując, działalność polegająca na nabywaniu od dostawców i następnie sprzedaży form wtryskowych swoim klientom, nie stanowi działalności strefowej, dlatego nie może być rozliczana na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach przewidzianych dla działalności strefowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.