Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1357/14/KG
z 6 lutego 2015 r.

Zmieniona przez interpretację nr PT8.8101.354.2015TKE w trakcie porządkowania

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 listopada 2014 r. (data wpływu 14 listopada 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Centrum … im. …. Oddział w K. (Wnioskodawca) ewidencjonuje sprzedaż wystawiając w systemie komputerowym faktury sprzedaży do wszystkich transakcji sprzedaży. Polega to na tym że Wnioskodawca prowadzi Rejestr Sprzedaży w systemie komputerowym wszystkich usług, zarówno medycznych jak i niemedycznych.

Faktury wystawiane są we wszystkich miejscach gdzie ma miejsce dostawa towarów i usług, tj. w:

1. Administracji;
2. Zakładzie Analityki i Biochemii Klinicznej;
3. Badaniach klinicznych;
4. Rejestracji;
5. Przychodnii;
6. Sekcji Monitorowania i Rozliczeń Świadczeń Medycznych;
7. Zakładzie Patologii Nowotworów;
8. Zakładzie Radiologii i Diagnostyki Obrazowej.
   

Wszystkie ww. jednostki organizacyjne Instytutu znajdują się w różnych miejscach Instytutu, tym samym pacjent robiąc sobie przykładowo badania w Zakładzie Analityki i Biochemii Klinicznej od razu na miejscu ma wystawianą fakturę za wykonane badania. To samo dotyczy wszystkich pozostałych ww. jednostek organizacyjnych Instytutu.

Nadmienić trzeba, że zdecydowaną większość sprzedaży towarów i usług stanowią w Instytucie usługi medyczne fakturowane do Narodowego Funduszu Zdrowia i są to usługi zwolnione z podatku od towarów i usług. Pozostała sprzedaż, w tym sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stanowi marginalną część przychodów Instytutu. Jednak w oparciu o zapis § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w tym roku podatkowym najprawdopodobniej Wnioskodawca przekroczy obrót na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie 20.000,00 zł.

Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących: § 3 ust. 1 pkt 1 oraz § 4 pkt 2 lit. f Wnioskodawca powinien rozpocząć ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wnioskodawca nadmienia, że za okres: styczeń – październik 2014 r. dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju zwolnione od podatku wyniosła: 61.639.007,00 zł, a dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane stawką 8% lub 23% wyniosło: 102.398,00 zł (dane z deklaracji VAT-7). Sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stanowi marginalną część ogólnej sprzedaży i w większości jest również zwolniona z podatku, gdyż dotyczy to usług medycznych zwolnionych z opodatkowania. Do wszystkich transakcji Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży, które są ewidencjonowane w Rejestrze Sprzedaży, a następnie w Rejestrze Finansowo-Księgowo-Kosztowym i wykazywane są do comiesięcznej deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w takiej sytuacji Wnioskodawca ma prowadzić ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących... Jeżeli tak to od kiedy...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien prowadzić ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, gdyż prowadzi pełną ewidencję wystawiając faktury sprzedaży do wszystkich transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 , dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Natomiast stosownie do przepisu art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę (…).

Zasadą jest zatem dokumentowanie sprzedaży przez wystawianie faktur VAT. W przypadku natomiast, gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Z kolei przepisy ustawy o podatku VAT oraz przepisy aktów wykonawczych do tej ustawy nakazują podatnikom dokonującym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych prowadzić ewidencję tej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2014 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2012 r. poz. 1382), zwane dalej rozporządzeniem z 31 grudnia 2012 r.

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 29 listopada 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2012 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Ww. zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 tego rozporządzenia).

Natomiast od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., obowiązują w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2014 r. poz. 1544), zwane dalej rozporządzeniem z 4 listopada 2014 r.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Na podstawie § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się w przypadku podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 tego rozporządzenia).

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku gdy obrót realizowany przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczy w 2014 r. kwotę 20.000 zł, to – stosownie do zapisu § 5 ust. 1 rozporządzenia z 2012 r. – po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym to przekroczenie obrotu nastąpi, straci moc zwolnienie podmiotowe określone w § 3 ust. 1 pkt 1.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanych rozporządzeń.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej objęte zostały usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów (§ 4 pkt 2. lit. f rozporządzenia z 4 listopada 2014 r.). Zaznaczyć należy, że wyłączenia te dotyczą czynności, a nie przedstawicieli zawodu.

Zgodnie z § 9 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, którzy po dniu 31 grudnia 2014 r. kontynuują świadczenie usług, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. c–j, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi medyczne fakturowane do Narodowego Funduszu Zdrowia i są to usługi zwolnione z podatku od towarów i usług. Pozostała sprzedaż, w tym sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stanowi marginalną część przychodów Wnioskodawcy. W 2014 r. podatkowym najprawdopodobniej Wnioskodawca przekroczy obrót na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie 20.000,00 zł. Do wszystkich transakcji Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży. We wniosku jednoznacznie wskazano, że zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Finansów z 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących: § 3 ust. 1 pkt 1 oraz § 4 pkt 2 lit. f Wnioskodawca powinien rozpocząć ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Reasumując, świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarza lub lekarza dentystę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, w sytuacji gdy świadczenia te wykonywane są przez podatnika lub podmioty zatrudniające osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje (lekarze i/lub lekarze dentyści), objęte jest bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy zaznaczyć, że nie ma znaczenia forma organizacyjna prowadzonej przez podatnika działalności w ww. zakresie (osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, czy osoba fizyczna), ani okoliczność czy podatnik prowadzący działalność jako osoba fizyczna sam posiada kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty, czy podmiot jedynie zatrudnia pracowników posiadających takie uprawnienia i oni takie czynności wykonują. Należy zaznaczyć, że bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że do wszystkich transakcji Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży. Jak wynika z powyższej analizy podstawowa ewidencja co do zasady przy sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jest dokonywana przy pomocy kasy rejestrującej.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku kontynuacji w 2015 r. świadczonych przez Wnioskodawcę usług medycznych, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. f rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, zgodnie z § 9 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r. świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r. W konsekwencji, Wnioskodawca od 1 marca 2015 r. jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących świadczonych usług medycznych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.