INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 7 listopada 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 8 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 3 lutego 2012 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 6 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe – w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
• prawidłowe – w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotu niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej, w informacji podsumowującej.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 stycznia 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 3 lutego 2012 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 6 lutego 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 11 lipca 2011 r. firma angielska Z na zlecenie firmy X sprowadziła z Białorusi na teren Niemiec listwę dachową. Odprawa celna i dopuszczenie towaru do obrotu nastąpiło na terenie Niemiec. Następnie firma X sprzedała towar niemieckiej firmie Y. Firma Y zareklamowała dostawę towaru i zgłosiła do firmy X gotowość zwrotu towaru. W dniu 19 września 2011 r. Zainteresowany po przyjęciu oferty od firmy Z odebrał towar zareklamowany od firmy Y i w dniu 20 września 2011 r. dostarczył go do Polski, tj. do swojej siedziby. Firma angielska Z wystawiła Spółce fakturę z dnia 19 września 2011 r. nie naliczając do sprzedanego towaru podatku VAT, jednocześnie na wystawionej fakturze nie umieściła numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów wynika, że nie zostały dotrzymane wszystkie warunki art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, niezbędne do uznania tej transakcji jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru (z jego informacji wynika, że dostawca nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, posługuje się tylko numerem regon).

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, że firma angielska prowadzi działalność gospodarczą jako odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i w swojej działalności posługuje się tylko odpowiednikiem polskiego numeru Regon.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji przedmiotową transakcję należy jednak uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i wykazać w informacji podsumowującej VAT-UE...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ sprzedawca towaru, firma angielska Z nie podaje na fakturze numeru identyfikacyjnego dla wewnątrzwspólnotowych transakcji i nie jest płatnikiem podatku VAT, dokonana przez niego transakcja zakupu listwy dachowej, nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów w myśl art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług i nie istnieje obowiązek naliczenia i wykazania podatku należnego i naliczonego od przedmiotowej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
• prawidłowe – w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotu niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej, w informacji podsumowującej.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Stosownie do art. 2 pkt 11 ustawy, przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu podkreślić należy, iż jednym z warunków wystąpienia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest odpowiedni status dostawcy. Na podstawie art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy, dana czynność może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jeżeli dostawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej innego państwa członkowskiego. Warunki są więc określone podobnie, jak w przypadku nabywcy, z tym jednak, że nie ma w odniesieniu do dostawcy możliwości zastosowania art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy. Zwrócić należy uwagę, że przepis ten nie wymaga posiadania przez dostawcę numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Zatem nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli dostawca nie jest podatnikiem wykonującym działalność gospodarczą ani podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał zakupu listwy dachowej od firmy angielskiej. Towar został przetransportowany z terytorium Niemiec na terytorium kraju. Firma angielska prowadzi działalność gospodarczą jako odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i posługuje się tylko odpowiednikiem polskiego numeru Regon. Z tytułu dokonanej transakcji podmiot angielski wystawił Spółce fakturę, nie naliczając do sprzedanego towaru podatku VAT i nie podając na niej numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż kontrahent Zainteresowanego, w momencie sprzedaży listwy dachowej, działał dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. Bowiem o tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie będzie zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto wystąpi jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. dostawy towarów. Potwierdzeniem faktu, iż podmiot angielski w momencie sprzedaży towaru posiadał status podatnika podatku od wartości dodanej, jest także fakt udokumentowania przez niego dokonanej dostawy, poprzez wystawienie faktury.

Podkreślić należy, że z przepisów prawa nie wynika, aby sam fakt braku odpowiedniego numeru podatnika na fakturze bądź dokumencie potwierdzał, że zbywca towaru nie jest podatnikiem o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak również brzmienie przepisów należy stwierdzić, iż to, że angielski podatnik nie wykazał na fakturze swojego numeru identyfikacyjnego nie ma wpływu na to, że czynność nabycia od niego listwy dachowej, stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, które powinna rozliczyć zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dokonana przez niego transakcja zakupu listwy dachowej nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów w myśl art. 9 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Na mocy przepisu art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany nabył towar od podatnika angielskiego, niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Tym samym, w oparciu o ww. przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie jest on zobowiązany do wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w informacji podsumowującej.

Zatem stanowisko Spółki w powyższej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.