Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-959/14/JG
z 28 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 października 2014 r. (data otrzymania 28 października 2014 r.), uzupełnionym 28 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z najmu kilku mieszkań – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z najmu kilku mieszkań.

W związku z brakami formalnymi, pismem z 13 listopada 2014 r., Znak: IBPBII/2/415-959/14/JG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 28 listopada 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje wspólność majątkowa małżeńska. Małżonkowie 5 grudnia 2011 r. ze środków pochodzących ze wspólnego majątku kupili spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu o powierzchni 38 m2. W dniu 1 lipca 2013 r. małżonkowie kupili lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność lokalu ze środków pochodzących ze wspólnego majątku. Zasadniczym celem zakupu mieszkań była lokata kapitału oraz przeznaczenie ich w przyszłości dla dwójki dzieci. Po wyremontowaniu mieszkań małżonkowie zaczęli je wynajmować. Obecnie uiszczany jest 8,5% podatek ryczałtowy na podstawie art. 6 ust. 1a i art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.). Korzystając z ustawowej możliwości, po zgłoszeniu tego faktu (oświadczenie) naczelnikowi urzędu skarbowego, podatek uiszcza tylko Wnioskodawca. Obecnie małżonkowie mają zamiar kupić kolejne (trzecie) mieszkanie i być może w przyszłości jeśli będą posiadać na to środki kolejne (czwarte) i zacząć je wynajmować. Wątpliwość Wnioskodawcy bierze się stąd, że trzecie i może czwarte mieszkanie jakie małżonkowie mają zamiar kupić i wynająć docelowo już nie będzie przeznaczone dla dzieci, ale chodzi o ulokowanie kapitału oraz wynajem. Małżonkowie nie mają pewności, czy wynajęcie trzech/czterech mieszkań z uwagi na rozmiar działalności i jej charakter nie należy traktować jako działalność gospodarczą wyłączającą prawo do stosowania wymienionej stawki ryczałtowej. W przypadku wynajmu trzeciego/czwartego mieszkania czynności podejmowane przez małżonków (podobnie jak do tej pory) będą sprowadzać się do: podpisywania umów z najemcami (albo na czas określony, albo co prawda na czas nieokreślony, ale z możliwością wcześniejszego z reguły miesięcznego wypowiedzenia. Do tej pory w przypadku dwóch poprzednich mieszkań w przeciągu niespełna trzech lat małżonkowie zawarli sześć kolejno następujących po sobie umów najmu z tymi samymi albo różnymi najemcami, a mieszkania były cały czas wynajmowane. Małżonkowie nie mają pewności, czy w przyszłości po zakupie dalszych mieszkań będą chętni na wynajem, ale zakładają, że rodzaj umów i ich liczba będzie podobna jak dotychczas), pobrania kaucji, informowania najemców mailowo o kwotach opłat za media, które ich obciążają, wspólnego z najemcami weryfikowania stanu liczników gazu itp., niekiedy drobnych naprawach w wynajmowanych mieszkaniach (np. wymiana żarówki, przegląd okresowy junkersa itp.). Wnioskodawca w razie wypowiedzenia umowy przez dotychczasowego najemcę lub zakończenia umowy terminowej zamieszcza ogłoszenie w internecie o wynajmie mieszkania. Wnioskodawca również okresowo sprawdza stan mieszkania przy okazji spisania stanu liczników. Małżonkowie prowadzą działalność gospodarczą. Małżonek Wnioskodawcy jest radcą prawnym i prowadzi działalność gospodarczą polegającą wyłącznie na świadczeniu pomocy prawnej w ramach spółki partnerskiej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami o kodach: 68.31.Z; 68.31.Z; 64.99.Z. i działalność tę wykonuje wyłącznie na rzecz osoby prawnej zatrudniającej osoby fizyczne posiadające licencję pośrednika w obrocie nieruchomościami. Wnioskodawca nie prowadzi działalności: Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi o kodzie: 68.2; 68.20; 68.20.Z. Środki uzyskiwane z tytułu czynszu stanowią dla małżonków niewielką część ich przychodów w porównaniu z przychodami z innych źródeł. Najem jest i będzie w przyszłości wykonywany osobiście, bez zatrudnienia osób trzecich. Wnioskodawca nie będzie też korzystać w tym zakresie z obsługi księgowej.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zakupu i wynajęcia trzeciego i ewentualnie czwartego mieszkania Wnioskodawca będzie mógł nadal korzystać z ryczałtowego opodatkowania przychodów z najmu w wysokości 8,5% bez limitu przychodów, określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, gdyż artykuł ten dotyczy tylko najmu w ramach działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zakupu i wynajęcia trzeciego i ewentualnie czwartego mieszkania będzie on mógł nadal korzystać z ryczałtowego opodatkowania przychodów z najmu w wysokości 8,5% bez limitu przychodów, określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, gdyż artykuł ten dotyczy tylko najmu w ramach działalności gospodarczej.

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności – zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 1 lipca 2013r. o sygn. akt I SA/Gl 1187/12 potwierdza, że: „Przychody z najmu mogą być kwalifikowane do dwóch źródeł przychodów: pozarolniczej działalności gospodarczej i najmu jako samodzielnego źródła przychodów, przy czym kryterium ich rozróżnienia stanowi przedmiot najmu, a więc to czy przedmiot ten stanowi składnik majątku związany z działalnością gospodarczą. W przypadku, gdy najem dotyczy składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą, przychody uzyskane z tego tytułu kwalifikuje się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zaś w sytuacji, gdy najem nie dotyczy takiego składnika przychód z tego tytułu należy kwalifikować do źródła przychodów z najmu.” (...). „O ile więc podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali czy budynków, osiągając z tego tytułu określone przychody, lokale takie czy budynki stanowią składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik takiej działalności nie prowadzi, składników takiego majątku nie można uznać za związane z jego działalnością gospodarczą”. Nadto WSA uznał, że jeżeli podatnik nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie najmu lokali czy budynków (lub lokali w budynku bez ich prawnego wyodrębnienia) i lokale te lub budynki pozostają bez związku z inną prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, to tego rodzaju składników majątkowych (a nie środków trwałych) nie można traktować jako związane z działalnością gospodarczą. Związek taki dotyczy wyłącznie tego składnika majątku, z którym wiąże się faktycznie i bezpośrednio działalność gospodarcza podatnika”. Przy czym skuteczne wycofanie nieruchomości z majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą pozwala opodatkować najem jako „prywatny” – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 września 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-613/13/MMa. Wynajmowane przez Wnioskodawcę obecnie mieszkania nigdy nie były związane z prowadzoną, opisaną wcześniej działalnością gospodarczą żadnego z małżonków. Również mieszkania jakie małżonkowie mają zamiar nabyć nie zostaną nabyte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ani na jej potrzeby. Mieszkania te nie będą wykorzystywane na potrzeby prowadzanej aktualnie przez małżonków działalności gospodarczej, nie będą ujmowane w ewidencji środków trwałych u żadnego z małżonków ani nie będą amortyzowane. „Kosztów związanych z używaniem i utrzymaniem przedmiotu najmu Wnioskodawca nie uwzględnia w kosztach tej działalności. W takim przypadku podatnicy mają prawo traktować najem jako „prywatny” – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 lipca 2014 r. Znak: ITPB1/415-395/14/AK. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej: Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi o kodzie: 68.2; 68.20; 68.20.Z., choć w świetle najnowszych interpretacji, nawet prowadzenie takiej działalności nie wykluczałoby opodatkowania najmu jako prywatnego – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 kwietnia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-38/14/WRz. Co więcej, w stanie faktycznym ww. interpretacji celem zakupu mieszkań przez podatniczkę było uzyskiwanie dochodów z wynajmu. Dla zmaksymalizowania tych dochodów podatniczka zakupiła odpowiednią literaturę oraz zapisała się do stowarzyszenia właścicieli nieruchomości –interpretacja jw. Umowy najmu zawierane obecnie i jakie będą zawierane w przyszłości nie gwarantują ciągłości najmu, bo termin związania stron tą umową jest albo określony (z reguły około 1 roku), albo nieokreślony, ale umowa może być rozwiązana z bardzo krótkim terminem wypowiedzenia (z reguły 1 miesiąc), co przemawia przeciwko uznaniu najmu za działalność gospodarczą, por. przywołana wyżej interpretacja z 11 lipca 2014 r. Wnioskodawca podnosi ponadto, że liczba lokali oddawanych w najem nie przesądza o zakwalifikowaniu przychodów z ich wynajmu do przychodów z działalności gospodarczej. Wielokrotnie w interpretacjach indywidualnych potwierdzono, że podatnik, który wcześniej wynajmował np. cztery mieszkania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po zlikwidowaniu działalności może nadal wynajmować te same mieszkania nawet tym samym najemcom w ramach tzw. „najmu prywatnego” przy przyjęciu stawki ryczałtowej w wysokości 8,5% – por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 sierpnia 2011 r. Znak: IPTPB1/415-44/11-4/MD; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 października 2012 r. (Znak: IPTPB1/415-457/12-2/KO; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 września 2013 r. Znak: ILPB1/415-702/13-3/TW. Zdaniem Wnioskodawcy, wykładnia ta oznacza, że wybór formy opodatkowania należy do podatnika.

„Reasumując, jeżeli zatem Wnioskodawca nie posiada zarejestrowanej działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, a uzyskiwane przychody traktuje jako najem prywatny, to zgodnie z jego wolą przychody z tytułu wynajmu przedmiotowych mieszkań można zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Przepisy nie wprowadzają ograniczeń pod względem ilości wynajmowanych mieszkań, które pozbawiałyby Wnioskodawcę możliwości rozliczenia w powyższy sposób” – por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 marca 2013 r.; Znak: ILPB2/415-1140/12-2/WS oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 maja 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-277/11/ŁCz. Pozyskiwanie najemcy za pomocą ogłoszenia w internecie nie wyklucza uznania, że najem może być traktowany jako „prywatny” – zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 sierpnia 2014 r. Znak: IPPB1/415-630/14-4/EC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Przepis art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Określenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

I tak zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem – za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która prowadzona jest:

1. w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Dlatego też nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowanie nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem jest właścicielem dwóch lokali mieszkalnych, które wspólnie zakupili ze środków pochodzących z ich majątku wspólnego. Obecnie oba mieszkania małżonkowie wynajmują w ramach „najmu prywatnego” opłacając z tego tytułu zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5%. Wnioskodawca wraz z małżonkiem planują zakupić trzecie mieszkanie i być może w przyszłości czwarte mieszkanie, które zamierzają także wynajmować. Działalność zawodowa Wnioskodawcy i jego małżonka nie jest związana z wynajmem nieruchomości. Przychody z najmu trzeciego i ewentualnie czwartego mieszkania Wnioskodawca nadal chce opodatkowywać zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa i przedstawione we wniosku zdarzenie należy stwierdzić, że nie ma przeszkód, aby przychód z najmu lokali zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ważne jest jedynie aby taki najem nie spełniał przesłanek pozwalających uznać go za działalność gospodarczą. Jeśli zatem najem lokali nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły czyli będzie prowadzony w ramach najmu prywatnego okazjonalnego, to uzyskiwane z tego tytułu przychody mogą być kwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy – dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy – wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast stosownie do treści art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) – osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy – opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, tj. m.in. przychodów z dzierżawy i najmu.

W przypadku opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych objętych wspólnością ustawową należy zauważyć, że przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Wskazuje na to treść art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zgodnie z którym – przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Przy czym w myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy – zasada, o której mowa w ust. 5 – ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

W tym celu – zgodnie z dyspozycją zawartą w treści art. 12 ust. 7 ustawy – oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6 obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ww. ustawy).

W przypadku dokonania takiego wyboru i złożenia stosownego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przez obojga małżonków w odpowiednim terminie podatnikiem będzie wyłącznie jeden z małżonków.

Zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 wyżej przywołanej ustawy – podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – w terminie złożenia zeznania.

Po zakończeniu roku podatnicy obowiązani są do złożenia zeznania rocznego PIT-28. Należy je złożyć do 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym (art. 21 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest – zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy – złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy – w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Podsumowując, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości a uzyskiwane obecnie przychody z najmu dwóch lokali mieszkalnych, które nabył wspólnie z małżonkiem z majątku wspólnego opodatkowuje zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%. Przepisy ustawy nie wprowadzają ograniczeń pod względem ilości wynajmowanych mieszkań, które pozbawiłyby Wnioskodawcę możliwości rozliczenia w powyższy sposób. Dlatego planowany zakup trzeciego oraz czwartego mieszkania, które w zamierzeniach Wnioskodawcy będą przeznaczone na wynajem – będą prawidłowo zaliczone do odrębnego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – o ile Wnioskodawca złożył w terminie stosowne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym a najem nie będzie realizował znamion działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano zatem za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.