2014.12.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-813/14/MMa
z 12 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 29 sierpnia 2014 r. (data otrzymania 1 września 2014 r.), uzupełnionym 25 i 27 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 7 listopada 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-813/14/MMa, IBPP1/443-861/14/AW wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 25 i 27 listopada 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W dniu 1 lipca 2014 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca sprzedał nieruchomość oznaczoną jako działki 4/1, 5/2, 6/2, 7/1, 8, 10 o łącznej powierzchni 1,2725 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą. Obecnie Wnioskodawca nie posiada żadnych działek. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia sprzedanych działek. Nabywcą jest firma M. Sp. z o.o., w której Wnioskodawca jest udziałowcem oraz jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na stanowisku prezesa zarządu. Wnioskodawca oświadcza, że jest stanu wolnego, z małżonkiem rozwiódł się 13 czerwca 2013 r. a opisaną nieruchomość nabył na podstawie umowy o podziale majątku wspólnego 3 lipca 2013 r. i wartość tej nieruchomości mieści się w udziale jaki mu przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Na dzień podziału majątku tj. 3 lipca 2013 r. wartość rynkowa całego majątku wspólnego według wskazanych wartości w akcie notarialnym wynosiła 2.578.700,00 zł, natomiast wartość majątku jaki Wnioskodawca otrzymał w wyniku podziału wynosiła 623.000,00 zł. Udział jaki Wnioskodawcy przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim wynosił 50%, natomiast otrzymał przy podziale 24,16%, więc podana wartość mieści się w udziale jaki mu przysługiwał.

Wszystkie wymienione na wstępie działki zostały nabyte na podstawie umów sprzedaży w czasie trwania związku małżeńskiego i stanowiły majątek wspólny.

Działka nr 4/1 została nabyta 10 listopada 2009 r. wraz z działkami 56/2, 57/2, 60/5, 57/1. Działki te Wnioskodawca kupił z małżonkiem ze środków z majątku wspólnego. Na nabytej nieruchomości małżonek prowadził działalność gospodarczą – Firmę Handlowo Usługową – w ramach działalności odliczył podatek VAT od faktury za nabycie działki. Przedmiotem działalności jaką prowadził małżonek Wnioskodawcy była sprzedaż detaliczna i hurtowa artykułów budowlanych, dekoracyjnych, glazury i terakoty, artykułów metalowych, artykułów elektrycznych, podłóg, drzwi, okien, wykonywanie usługi stolarskich, usług w zakresie montażu drzwi, okien i podłóg. W dniu 2 maja 2012 r. działki nr 4/1, 56/2, 57/2, 60/5, 57/1 zostały wyprowadzone z działalności a podatek VAT został naliczony i zapłacony do Urzędu Skarbowego. W firmie małżonka Wnioskodawca był osobą współpracującą.

Działki nr 5/2, 6/2, 7/1, 8, 10 Wnioskodawca nabył wraz z małżonkiem ze środków z majątku wspólnego w następujących datach:

działkę nr 5/2 nabyli 21 października 2005 r.,
działkę nr 8 nabyli 3 marca 2008 r.,
działkę nr 7/1 i nr 6/2 nabyli 21 kwietnia 2004 r.,
działkę nr 10 nabyli 7 czerwca 2006 r.

Na działkach nr 5/2 i 6/2 znajduje się wiata, pozostałe działki są niezabudowane. Wiatę wybudowała firma małżonka. Wiata była wprowadzona do środków trwałych i była wykorzystywana w działalności jako teren magazynowy. Wiata stoi na działkach 3/6, 5/2, 6/2, gdzie działka 3/6 należała do firmy małżonka. Wiata miała być postawiona na działce 3/6, lecz w wyniku niedopatrzenia i nieregularnych granic objęła częściowo również działki należące do majątku prywatnego, czyli 5/2 i 6/2. Według planu zagospodarowania przestrzennego działki znajdują się na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, przeznaczenie podstawowe: zabudowa jednorodzinna oraz jej uzupełnienia, przeznaczenie dopuszczalne: usługi.

W okresie od września 2013 r. do końca maja 2014 r. Wnioskodawca wynajmował ww. działki (4/1, 5/2, 7/1, 6/2, 8, 10) firmie M. Sp. z o.o. Wnioskodawca nie zakładał działalności gospodarczej, poinformował urząd skarbowy poprzez złożenie oświadczenia o wyborze formy opodatkowania przychodów z najmu prywatnego i rozliczał się na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych. Nie rejestrował się jako podatnik VAT czynny, ponieważ w 2013 r. i 2014 r. nie przekroczył kwoty obrotu uprawniającej do zwolnienia z VAT. Działki te Wnioskodawca kupował z małżonkiem, aby wybudować na nich dom jednorodzinny, ale ze względu na zmianę sytuacji rodzinnej postanowił je sprzedać. Jest to pierwsza sprzedaż nieruchomości, a przed sprzedażą Wnioskodawca nie podejmował działań reklamowych, marketingowych i nie będzie się zajmował sprzedażą nieruchomości.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności deweloperskiej, obrotu nieruchomościami, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, a w transakcji sprzedaży występował jako osoba fizyczna i sprzedawał majątek prywatny.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek 4/1, 5/2, 7/1, 6/2, 8, 10 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży działki 4/1 jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego, natomiast od sprzedaży działek nr 5/2, 6/2, 7/1, 8, 10 nie będzie płacił podatku dochodowego.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość),
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Do wyliczenia biegu pięcioletniego terminu, o którym mówi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca przyjął datę nabycia działek w czasie trwania związku małżeńskiego, a nie datę podziału majątku wspólnego czyli 2013 r. Wartość nieruchomości, którą Wnioskodawca uzyskał przy podziale majątku mieści się w udziale jaki mu przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Ten sposób wyliczenia przyjął dla działek 5/2, 6/2, 7/1, 8, 10.

Natomiast na działce nr 4/1 od 10 listopada 2009 r. do 2 maja 2012 r. była prowadzona działalność gospodarcza przez byłego małżonka. W dniu 2 maja 2012 r. działka ta została wyprowadzona z działalności.

W opinii Wnioskodawcy, zastosowanie ma art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy. Na mocy tego artykułu –przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Dlatego za datę nabycia działki 4/1 Wnioskodawca przyjął 2 maja 2012 r. w którym nastąpiło wyprowadzenie z działalności. Okres sześcioletni upłynie 31 maja 2018 r. Dlatego od zakupu tej działki Wnioskodawca zapłaci podatek dochodowy zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego do 30 kwietnia 2015 r., poprzez złożenie PIT-39. Opodatkowaniu podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Działka nr 5/2 zakupiona została w 2005 r., pięć lat minęło 31 grudnia 2010 r. Działka nr 8 zakupiona została w 2008 r., pięć lat minęło 31 grudnia 2013 r. Działki nr 7/1 i 6/2 zakupiono w 2004 r., pięć lat minęło 31 grudnia 2009 r. Działka nr 10 zakupiona była w 2006 r., pięć lat minęło 31 grudnia 2011 r.

Sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, sprzedaż ta nie była związaną z działalnością gospodarczą, a działki te nie były kupione w celu ich odsprzedaży. Transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest działaniem mieszczącym się w zakresie „zwykłego wykonywania prawa własności”.

Działki te graniczą ze sobą tworząc jedną nieruchomość. Należały one do różnych właścicieli, dlatego nie mógł ich kupić w tym samym czasie, a na tej nieruchomości Wnioskodawca chciał postawić dom jednorodzinny, ale po rozwodzie i po zmianie planów życiowych postanowił je sprzedać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedał 1 lipca 2014 r. działki o numerach 4/1, 5/2, 6/2, 7/1, 8 i 10 o łącznej powierzchni 1,2725 ha. Ww. działki stały się wyłączną własnością Wnioskodawcy na podstawie umowy o podziale majątku wspólnego z 3 lipca 2013 r. Wszystkie te działki zostały nabyte przez małżonków do majątku wspólnego w czasie trwania małżeństwa w różnych datach tj.:

działka nr 4/1 została nabyta 10 listopada 2009 r.,
działkę nr 5/2 nabyli 21 października 2005 r.,
działka nr 8 została nabyta 3 marca 2008 r.,
działki nr 7/1 i nr 6/2 zostały nabyte 21 kwietnia 2004 r.,
działka nr 10 została nabyta 7 czerwca 2006 r.

Wnioskodawca wskazał również, że działka nr 4/1 była wykorzystywana przez jego małżonka w ramach działalności gospodarczej do 2 maja 2012 r., tj. do momentu wyprowadzenia jej z tej działalności. W firmie małżonka Wnioskodawca był wyłącznie osobą współpracującą.

Analizując czy sprzedaż ww. działek stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się m.in. prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością – zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

W świetle powyższych ustaleń uznać należy działalność za zarobkową, w przypadku gdy jest ona zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności czy też jej rodziny.

Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy – przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

środkami trwałymi,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Ustalenie z jakiego źródła pochodzi przychód ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp.

Drugą kwestią wymagająca rozstrzygnięcia w rozpatrywanej sprawie jest zbadanie czy w wyniku umowy o podział majątku wspólnego doszło do nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Co do zasady wspólność ta trwa tak długo jak długo trwa małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. W myśl ogólnej zasady uregulowanej w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej, ale tylko wówczas, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) – jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Wnioskodawca wskazał, że na dzień podziału majątku tj. 3 lipca 2013 r. wartość rynkowa całego majątku wspólnego wynosiła 2.578.700 zł, natomiast wartość majątku jaki przypadł mu na wyłączną własność wynosiła 623.000 zł. W świetle powyższych wyjaśnień stwierdzić należy, że w dacie podziału majątku wspólnego nie doszło do nowego nabycia udziałów w wymienionych nieruchomościach, gdyż majątek jaki otrzymał Wnioskodawca mieścił się w udziale jaki Wnioskodawca posiadał w majątku wspólnym, tj. w 50%.

Tym samym daty nabycia działek nr 4/1, 5/2, 6/2, 7/1, 8 i 10 przez Wnioskodawcę należy utożsamiać z ich pierwotnym nabyciem w trakcie trwania małżeństwa tj. odpowiednio:

działka nr 4/1 – 10 listopada 2009 r.,
działka nr 5/2 – 21 października 2005 r.,
działka nr 6/2 – 21 kwietnia 2004 r.,
działka nr 8 – 3 marca 2008 r.,
działka nr 7/1 – 21 kwietnia 2004 r.,
działka nr 10 – 7 czerwca 2006 r.

W konsekwencji, dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości, należy dokonać podziału działek na te nabyte przed 1 stycznia 2009 r. i tą, której nabycia dokonano po 31 grudnia 2008 r. Z uwagi na fakt, że sprzedaż opisanych we wniosku działek nastąpiła 1 lipca 2014 r. to przychód ze sprzedaży działek nabytych przed 1 stycznia 2009 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem sprzedaż została dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych działek. Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży działek nr 5/2, 6/2, 7/1, 8 i 10 nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast rozpatrując skutki podatkowe sprzedaży działki nr 4/1 nabytej przez małżonków 10 listopada 2009 r. i wykorzystywanej do 2 maja 2012 r. w ramach prowadzonej przez małżonka Wnioskodawcy działalności gospodarczej stwierdzić należy co następuje. W pierwszej kolejności kwestią istotną jest ustalenie czy sprzedaż działki 4/1 generuje przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z odpłatnego zbycia nieruchomości, czy też przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Warunkiem zastosowania tego przepisu jest jednak tożsamość nie tylko przedmiotowa, ale i podmiotowa. Chodzi zatem nie tylko o to, że przedmiotem odpłatnego zbycia ma być ta sama nieruchomość, która uprzednio została wycofana z działalności gospodarczej, ale również odpłatnego zbycia ma dokonać ten podatnik, który uprzednio wycofał nieruchomość z działalności gospodarczej. Przepis ma zatem zastosowanie do podatników, którzy odpłatnie zbywają nieruchomość stanowiącą uprzednio środek trwały wpisany do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w działalności tego podatnika a nie w czyjejkolwiek działalności gospodarczej w przeszłości. Skoro zatem nieruchomość nie była składnikiem majątku działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę tylko była składnikiem majątku działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonka Wnioskodawcy, to data wycofania tego składnika z działalności gospodarczej małżonka pozostaje dla Wnioskodawcy bez znaczenia. Dlatego myli się Wnioskodawca co do ustalenia daty nabycia działki nr 4/1 – skoro, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, działka ta nie była wycofana przez Wnioskodawcę z jego działalności gospodarczej, to do ustalenia daty jej nabycia nie może mieć zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia jest zatem dzień zakupu działki przez małżonków do majątku wspólnego skoro Wnioskodawca na skutek podziału majątku otrzymał majątek mniejszy niż wynosił jego udział w dzielonym majątku. Tym samym bez znaczenia dla kwalifikacji przychodu do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy pozostaje okoliczność wycofania działki z działalności gospodarczej przez byłego małżonka Wnioskodawcy. Aby art. 10 ust 2 pkt 3 ustawy miał do Wnioskodawcy zastosowanie to nie małżonek, ale Wnioskodawca musiałby prowadzić działalność gospodarczą i nieruchomość ze swojej działalności musiałby wycofać. Tak jednak nie było. Podsumowując, datą nabycia działki nr 4/1 przez Wnioskodawcę będzie data nabycia jej przez małżonków do majątku wspólnego tj. 10 listopad 2009 r.

I tak zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Podsumowując, opodatkowaniu podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz kosztami uzyskania tego przychodu ustalonymi na podstawie art. 22 ust. 6c lub ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Podsumowując, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – zgodnie z art. 30e ustawy – będzie polegał wyłącznie przychód uzyskany ze zbycia działki oznaczonej nr 4/1, gdyż sprzedaży tej działki Wnioskodawca dokonał przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast sprzedaż pozostałych działek, tj. działek nr 5/2, 6/2, 7/1, 8 i 10 z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do ich nabycia aż do daty ich sprzedaży upłynął pięcioletni termin, o którym mowa powyżej, nie stanowi w ogóle źródła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe, choć nie do końca Organ podzielił argumentację Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin