Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-704/14/LSz
z 22 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2014 r. (data wpływu 9 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 8 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonywanej przez Wnioskodawcę sprzedaży towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonywanej przez Wnioskodawcę sprzedaży towarów.

Wniosek uzupełniono pismem z 8 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 września 2014 r. znak: IBPP1/443-704/14/LSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska (OSM, Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT i z tego tytułu rozlicza się w okresach miesięcznych. Zgodnie z statutem zajmuje się produkcją artykułów mleczarskich oraz ich sprzedażą w kraju i za granicę. OSM nie posiada umów regulujących dostawy towaru do kontrahentów. Sprzedaż odbywa się na podstawie obowiązującego regulaminu sprzedaży zatwierdzonego przez Prezesa Zarządu OSM.

Regulamin jest ogólnie dostępny w dziale handlu, jednak nie ma obowiązku uzyskania jego pisemnej akceptacji przez kupujących.

Zgodnie z regulaminem sprzedaży koszty dostarczenia towaru do kupującego pokrywa OSM, i są one elementem ceny towaru. Dostawa towarów do kupującego odbywa się za pomocą firm spedycyjnych. Ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru do chwili rozładunku u kupującego ciąży na sprzedawcy.

Kupujący dokonując odbioru towaru zobowiązany jest dokonać odbioru jakościowego i ilościowego. Jeżeli przesyłka z towarem jest uszkodzona lub uszkodzenie towaru nastąpiło podczas przewozu kupujący zobowiązany jest sporządzić protokół o ubytku lub uszkodzeniu, który należy przesłać do sprzedającego. W zależności od rodzaju szkody sprzedający ustala dalszy tok postępowania.

Na zakupiony towar sprzedawca wystawia fakturę VAT z datą wydania towaru z magazynu. Faktura wraz z specyfikacją towaru i atestem przesyłana jest do kupującego. Kupujący potwierdza odbiór towaru podpisem na specyfikacji lub fakturze wraz z datą odbioru zatrzymując jeden egzemplarz, zaś kopię przewoźnik zwraca sprzedawcy. W przypadku braku daty odbioru dostawy na ww. dokumentach, przyjmuje się za datę dostarczenia przesyłki datę jej rozładunku wskazaną przez przewoźnika. Zgodnie z regulaminem wydanie towaru kupującemu następuje w momencie odebrania towaru przez kupującego.

W związku z powyższym może wystąpić sytuacja, w której towar zostanie wydany z magazynu ostatniego dnia roboczego danego miesiąca i w tym samym dniu zostanie wystawiona faktura VAT, zaś dotrze on do odbiorcy dopiero w następnym miesiącu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Regulamin nie określa momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. Jednakże określa zasady składania, potwierdzania i anulowania zamówień oraz warunki dostawy towaru do kupującego. Wnioskodawca przyjmuje zamówienia od kupującego telefonicznie, faksem lub poprzez pocztę elektroniczną. Składane zamówienia Wnioskodawca potwierdza i przystępuje do ich realizacji. Zamówienie może zostać anulowane do momentu rozpoczęcia jego realizacji, to jest do wydania towaru przewoźnikowi. Przyjęcie zamówienia do realizacji, czyli wydania towaru przewoźnikowi jest jednoznaczne z zawarciem umowy sprzedaży wiążącej obie strony. Potwierdzeniem zawartej umowy jest faktura VAT wystawiona w dniu wydania towaru z magazynu. Faktura, specyfikacja towaru oraz atest są przekazywane kupującemu wraz z przesyłką, chyba że kupujący zadysponuje inaczej w specyfikacji zamówienia (np. prosi o przesłanie pocztą). Kupujący po odebraniu towaru i sprawdzeniu zgodności ww. dokumentów z dostarczonym towarem potwierdza odbiór zamówionego towaru podpisując specyfikację lub fakturę wraz z datą odbioru.
2. Miejsce dostawy nie jest ustalone w regulaminie sprzedaży. Natomiast zgodnie z regulaminem warunki i termin dostawy są indywidualnie ustalane z Kupującym przed przyjęciem zamówienia do realizacji. W praktyce wygląda to tak, że miejscem faktycznej dostawy jest miejsce wskazane przez nabywcę (w 99% są to magazyny Kupującego, ale zdarza się też – ok. 1% przypadków, że Kupujący wskazuje jako miejsce odbioru towaru magazyn OSM - wtedy odbiera towar bezpośrednio z magazynu).
3. Zapłata za towary dostarczone przez OSM następuje po weryfikacji przez Kupującego zgodności zamówienia z otrzymanym towarem, konkretny termin zapłaty określony jest na fakturze wystawionej w momencie wydania towaru z magazynu OSM przewoźnikowi i wynosi w zależności od kontrahenta od 10 do 65 dni od daty wystawienia faktury.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT jeżeli towar zostanie wydany z magazynu ostatniego dnia roboczego danego miesiąca i w tym samym dniu zostanie wystawiona faktura VAT, a dotrze do kupującego w następnym miesiącu rozliczeniowym, jeżeli przyjęty regulamin sprzedaży określa, że wydanie towaru następuje w momencie odebrania go przez kupującego?

Zdaniem Wnioskodawcy, według art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstanie w momencie fizycznej dostawy towaru do wskazanego przez kupującego miejsca, nie natomiast z datą wystawienia faktury. Zgodnie z obowiązującym w spółdzielni regulaminem sprzedaży wydanie towaru kupującemu następuje w momencie jego odebrania przez kupującego. W przypadku wydania towaru ostatniego dnia roboczego danego miesiąca i wystawienia za wydany towar faktury w dniu wydania z magazynu, a dostarczenia tego towaru do kupującego w następnym miesiącu, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstanie w miesiącu dostarczenia towaru do kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ww. ustawy obejmuje więc wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę - art. 19a ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W myśl art. 19a ust. 4 ustawy o VAT, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ponadto należy wskazać, że regulacja art. 19a ust. 1 jest zgodna z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz.Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), który mówi, że zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego w kontekście wskazanego opisu sprawy stwierdzić należy, że w przypadku dostawy artykułów mleczarskich, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 19a ust. 1 ustawy. W ustawie brak jest szczególnego przepisu odnoszącego się do momentu powstania obowiązku podatkowego w tym zakresie.

Na podstawie art. 106a ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1.sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.
   
   

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106i ust. 1 ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jednocześnie w ust. 7 ww. artykułu wskazano, że faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik VAT, zajmuje się produkcją oraz sprzedażą artykułów mleczarskich w kraju i za granicą. Sprzedaż odbywa się na podstawie obowiązującego regulaminu sprzedaży zatwierdzonego przez Prezesa Zarządu. Wnioskodawca nie posiada umów regulujących dostawy towaru do kontrahentów. Regulamin jest ogólnie dostępny w dziale handlu, jednak nie ma obowiązku uzyskania jego pisemnej akceptacji przez kupujących. Regulamin nie określa momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. Jednakże określa zasady składania, potwierdzania i anulowania zamówień oraz warunki dostawy towaru do kupującego. Wnioskodawca przyjmuje zamówienia od kupującego telefonicznie, faksem lub poprzez pocztę elektroniczną. Składane zamówienia Wnioskodawca potwierdza i przystępuje do ich realizacji. Przyjęcie zamówienia do realizacji, czyli wydania towaru przewoźnikowi jest jednoznaczne z zawarciem umowy sprzedaży wiążącej obie strony. Potwierdzeniem zawartej umowy jest faktura VAT wystawiona w dniu wydania towaru z magazynu (z datą wydania towaru z magazynu), która wraz ze specyfikacją towaru i atestem przesyłana jest do kupującego wraz z przesyłką (chyba, że kupujący zadysponuje inaczej w specyfikacji zamówienia np. prosi o przesłanie pocztą). Dostawa towarów do kupującego odbywa się za pomocą firm spedycyjnych. Miejsce dostawy nie jest ustalone w regulaminie sprzedaży. Natomiast zgodnie z regulaminem warunki i termin dostawy są indywidualnie ustalane z Kupującym przed przyjęciem zamówienia do realizacji. Zgodnie z regulaminem sprzedaży koszty dostarczenia towaru do kupującego pokrywa Wnioskodawca i są one elementem ceny towaru.

Kupujący po odebraniu towaru i sprawdzeniu zgodności ww. dokumentów z dostarczonym towarem pod względem jakościowym i ilościowym, potwierdza odbiór towaru podpisując specyfikację lub fakturę wraz z datą odbioru. W przypadku braku daty odbioru dostawy na ww. dokumentach, przyjmuje się za datę dostarczenia przesyłki datę jej rozładunku wskazaną przez przewoźnika. Zgodnie z regulaminem wydanie towaru kupującemu następuje w momencie odebrania towaru przez kupującego. Ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru do chwili rozładunku u kupującego ciąży na sprzedawcy. Jeżeli przesyłka z towarem jest uszkodzona lub uszkodzenie towaru nastąpiło podczas przewozu kupujący zobowiązany jest sporządzić protokół o ubytku lub uszkodzeniu, który należy przesłać do sprzedającego.

Zapłata za dostarczone przez Wnioskodawcę towary następuje po weryfikacji przez Kupującego zgodności zamówienia z otrzymanym towarem, konkretny termin zapłaty określony jest na fakturze wystawionej w momencie wydania towaru z magazynu przewoźnikowi i wynosi w zależności od kontrahenta od 10 do 65 dni od daty wystawienia faktury.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów dostarczanych do kupującego w sytuacji, w której towar zostanie wydany z magazynu ostatniego dnia roboczego danego miesiąca i w tym samym dniu zostanie wystawiona faktura VAT, zaś dotrze on do odbiorcy dopiero w następnym miesiącu.

Odnosząc się do powyższego opisu stanu faktycznego wskazać należy, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Ustawodawca przewiduje więc, że w przypadku dostawy towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania tej dostawy. Należy zauważyć, że dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oznacza to więc, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem.

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, skoro z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru pod ustalony indywidualnie z klientem adres dostawy za pośrednictwem firmy spedycyjnej, a ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru do chwili rozładunku u kupującego ciąży na Wnioskodawcy a także fakt, że zgodnie z regulaminem wydanie towaru kupującemu następuje w momencie odebrania towaru przez kupującego, który potwierdza odbiór towaru podpisując specyfikację lub fakturę wraz z datą odbioru - to należy stwierdzić, że w momencie doręczenia klientowi towaru pod wskazany przez niego adres dokonana zostanie dostawa tego towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zatem obowiązek podatkowy u dostawcy (Wnioskodawcy) z tytułu przedmiotowej transakcji, w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 19a ust. 1 tej ustawy powstanie z chwilą dokonania dostawy (wydania) towaru na rzecz jego odbiorcy (klienta). Co do zasady będzie to miało miejsce z chwilą fizycznego odebrania towaru przez kupującego, tj. w dacie dostarczenia towaru do kupującego i potwierdzenia jego odbioru przez kupującego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstanie w miesiącu dostarczenia towaru do kupującego, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.