Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-689/14/MG
z 20 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 6 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z 6 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 24 września 2014 r. nr IBPP1/443-689/14/MG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym profilem działalności Wnioskodawcy jest sporządzanie pełnej dokumentacji aplikacyjnej o współfinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego dla jednostek samorządu terytorialnego i podmiotów działalności gospodarczej.

Standardowy zakres prac wykonywanych przez Wnioskodawcę obejmuje przygotowanie kompletnej dokumentacji aplikacyjnej, a nie doradztwo. Typowym przykładem są prace wykonane na rzecz Powiatu N. zgodnie z umową zawartą w dniu 24 stycznia 2014 r. Przedmiotem umowy było sporządzenie pełnej dokumentacji aplikacyjnej o dofinansowanie inwestycji w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego dla projektu pod nazwą: „P..” w ramach Działania 1.2 - Rozwój społeczeństwa informacyjnego.

Zakres prac Wnioskodawcy, sprecyzowany zarówno w umowie, jak opisany w rachunku, obejmował następujące przedmioty:

1. opracowanie studium wykonalności dla ww. projektu,
2. przygotowanie wniosku aplikacyjnego.
   
   

Ponadto, zgodnie z umową, Wnioskodawca zobowiązał się do wprowadzenia poprawek lub złożenia stosownych wyjaśnień do projektu, jeśli jest to wymagane.

Podsumowując, firma świadczy usługi w zakresie przygotowywania dokumentacji związanej z aplikowaniem przez klienta o środki pomocowe z funduszy Unii Europejskiej, to jest wypełnianiem stosownych formularzy, wniosków, opracowywaniem studiów wykonalności czy biznes planów. Firma nie zajmuje się „doradzaniem”, czyli diagnozowaniem problemów klienta i przedstawieniem możliwych działań mających na celu optymalizację efektów, udzielaniem porad, wskazywaniem sposobu postępowania. Wnioskodawca informuje również, iż wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym kwoty 150 000 zł.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

1. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, poza sporządzaniem dokumentacji aplikacyjnej o współfinansowanie ze środków Unii Europejskiej, jest opracowywanie dokumentów planistycznych (plan odnowy miejscowości, program funkcjonalno-użytkowy) oraz sprawozdań z zakresu korzystania ze środowiska.
   
2. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje i nie zamierza wykonywać jakichkolwiek usług doradczych.
   
3. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje i nie zamierza wykonywać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 113 ust. 13.
   
4. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
   
5. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 16 grudnia 2011 roku.
   
6. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT od dnia 16 grudnia 2011 roku z tytułu nie przekroczenia limitu 150.000 zł rocznej wartości sprzedaży opodatkowanej.
   
7. Wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w roku 2013 nie przekroczyła kwoty 150.000 zł.
   
8. Zdaniem Wnioskodawcy wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w roku 2014 nie przekroczy kwoty 150.000 zł.
   
9. Na pytanie tut. organu zadane w wezwaniu: „W odniesieniu do roku, w którym Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą należy podać, czy w roku tym wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła/nie przekroczy kwoty 150 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym?”, Wnioskodawca odpowiedział, że w odniesieniu do roku, w którym Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 150.000 zł.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadcząc wyżej wymienione usługi, zaliczane do podklasy PKD 70.22.Z Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadcząc wyżej wymienione usługi, sklasyfikowane w PKD pod nr 70.22.Z Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku VAT.

Podklasa PKD 70.22.Z obejmuje:

„(...) doradztwo i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek w zakresie:

• planowania strategicznego i organizacyjnego,
• strategii działalności marketingowej,
• kontroli kosztów i innych zagadnień finansowych,
• zarządzania produkcją,
• zarządzania zasobami ludzkimi, doradztwa personalnego,
• planowania, organizacji pracy, efektywności zarządzania,
• opracowywania systemów prowadzenia rachunkowości i kontroli wydatków,
• doradztwo i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i administracji państwowej w zakresie:
• planowania metod czy procedur dotyczących rachunkowości, programów związanych
• z kalkulowaniem kosztów, procedur dotyczących kontroli budżetu,
• planowania, organizacji, efektywności i kontroli itp. (...)”.
  
  

Art. 5.1. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2014 nakłada obowiązek podatkowy na dostawców towarów i usług na terytorium kraju. Art. 8 ust. 1 ustawy świadczenie usług definiuje jako „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. (...)”

Z kolei art. 113. 1. zwalnia z obowiązku podatkowego podatników, u których wartość sprzedaży w roku nie przekroczyła 150 000 zł.

Art. 113 ust. 13 mówi o tym, że zwolnień nie stosuje się m.in. w przypadku podatników świadczących usługi doradcze, czyli te, o których jest mowa w PKD 70.22.Z.

Pojęcie „doradztwo” ma bardzo szerokie znaczenie i obejmuje szereg usług doradczych. Wielki Słownik Języka Polskiego definiuje „doradztwo” jako „udzielanie porad, dzielenie się fachową wiedzą”.

Wobec powyższego Wnioskodawca podkreślił, że działalność X opiera się na przygotowywaniu formalnym wniosków aplikacyjnych, w oparciu o odgórnie wskazaną i dostarczoną dokumentację, a wykonywane usługi ograniczają się do bezpośredniej pomocy podmiotom gospodarczym i innym. Nie występują tu zatem czynności o charakterze powyżej zdefiniowanego doradztwa, które ustawa o podatku VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego.

Odwołując się do art. 113 ust. 1 ustawy, warto podkreślić, że sprzedaż opodatkowana w X nie przekroczyła 150 000 zł rocznie.

Wobec powyższego można stwierdzić, że istnieją warunki do zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca pragnie się odwołać do interpretacji indywidualnej o sygnaturze ITPP1/443-642/12/BK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ( w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z kolei według art. 113 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Według art. 113 ust. 11a ustawy o VAT dodanego do ustawy o VAT od 1 stycznia 2014 r., przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.dokonujących dostaw:

a.towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.terenów budowlanych,

e.nowych środków transportu;

2.świadczących usługi:

a.prawnicze,

b.w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.jubilerskie;

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym.

Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzić”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 16 grudnia 2011 r. Przedmiotem działalności gospodarczej jest sporządzanie pełnej dokumentacji aplikacyjnej o współfinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego dla jednostek samorządu terytorialnego i podmiotów działalności gospodarczej, opracowywanie dokumentów planistycznych (plan odnowy miejscowości, program funkcjonalno-użytkowy) oraz sprawozdań z zakresu korzystania ze środowiska. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie przygotowywania dokumentacji związanej z aplikowaniem przez klienta o środki pomocowe z funduszy Unii Europejskiej, tj. wypełnianiem stosownych formularzy, wniosków, opracowywaniem studiów wykonalności czy biznes planów. Wnioskodawca w ramach działalności nie wykonuje i nie zamierza wykonywać jakichkolwiek usług doradczych. Wnioskodawca nie zajmuje się „doradzaniem”, czyli diagnozowaniem problemów klienta i przedstawieniem możliwych działań mających na celu optymalizację efektów, udzielaniem porad, wskazywaniem sposobu postępowania. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie wykonuje i nie zamierza wykonywać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT od 16 grudnia 2011 r. z tytułu nie przekroczenia limitu 150 000 zł rocznej wartości sprzedaży opodatkowanej. W odniesieniu do roku, w którym Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 150 000 zł. Wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w 2013 r. nie przekroczyła kwoty 150 000 zł. Wartość sprzedaży opodatkowanej zdaniem Wnioskodawcy w 2014 r. nie przekroczy kwoty 150 000 zł.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sporządzanie dokumentacji aplikacyjnej o współfinansowanie ze środków Unii Europejskiej, opracowywanie dokumentów planistycznych oraz sprawozdań z zakresu korzystania ze środowiska, i w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie wykonuje i nie zamierza wykonywać jakichkolwiek usług doradczych, ani żadnych innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, ponadto wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła w proporcji do okresu prowadzenia działalności w 2011 r. kwoty 150 000 zł i w kolejnych latach podatkowych prowadzenia działalności gospodarczej wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty 150 000 zł – to z tytułu świadczenia usług w ramach ww. działalności gospodarczej Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zaznaczyć jednak należy, że Wnioskodawca utraci zwolnienie podmiotowe od podatku VAT w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca utraci również zwolnienie podmiotowe określone w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku przekroczy kwotę 150 000 zł (począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę).

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że interpretacje indywidualne niewątpliwie kształtują sytuacje prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz nie mają one mocy prawa powszechnie obowiązującego i dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych). Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw

z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.