Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1369/14/AP
z 13 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 14 sierpnia 2014 r., uzupełnionym 27 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej (oznaczonej we wniosku nr 687) wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej (oznaczonej we wniosku nr 687) wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 października 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-927/14/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 października 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem dwóch nieruchomości: działki zabudowanej (dalej „działka 687”) oraz działki niezabudowanej (dalej „działka 690/2”). Łącznie działka 687 i działka 690/2 zwane są dalej „Działkami”. W celu wjazdu na działkę 687, niezbędny jest przejazd przez działkę 690/2. Brak możliwości przejazdu przez działkę 690/2 uniemożliwia w istocie korzystanie z działki 687. Wnioskodawca nabył prawo własności działki 687 w drodze zakupu, na podstawie umowy sprzedaży objętej aktem notarialnym z 6 grudnia 1990 r. Na działce 687 znajdują się budynek mieszkalny oraz budynek gospodarczy. Oba budynki znajdowały się na tej działce już w momencie nabycia przez Wnioskodawcę. Prawo własności działki 690/2 Wnioskodawca również nabył w drodze zakupu, na podstawie umowy sprzedaży objętej aktem notarialnym z 11 czerwca 1996 r. Działka 690/2, tak jak wspomniano wyżej, jest niezabudowana.

Wnioskodawca do 31 grudnia 2000 r. był wspólnikiem w spółce cywilnej, do której wniósł nieruchomość objętą działką 687 (dalej „Spółka Cywilna nr 1”). Nieruchomość ta była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki Cywilnej nr 1 (dalej: „Ewidencja”). Po wniesieniu działki 687. jako aportu do Spółki Cywilnej nr 1, od znajdujących się na działce budynków dokonywane były odpisy amortyzacyjne. Działka 687 była wykorzystywana w toku prowadzonej przez Spółkę Cywilną nr 1 działalności gospodarczej na własne potrzeby (nie była oddawana wówczas w najem, dzierżawę, itp.). Z dniem 31 grudnia 2000 r. Spółka Cywilna nr 1 zakończyła swój byt, a działka 687 „wróciła” do majątku Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej, wykonuje ją wyłącznie jako wspólnik spółki cywilnej (innej niż spółka cywilna, do której Wnioskodawca wniósł aport - dalej „Spółka Cywilna nr 2”) oraz dwóch innych spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego (spółek komandytowych).

W przypadku Spółki Cywilnej nr 2 - z wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: „CEiDG”), a w przypadku spółek komandytowych z rejestru przedsiębiorców KRS wynika, że jednym z przedmiotów ich działalności jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z). Jednakże Wnioskodawca dotychczas, ani indywidualnie, ani jako wspólnik Spółki Cywilnej nr 2, czy też spółek komandytowych nie nabywał ani nie sprzedawał jakichkolwiek nieruchomości (towarów handlowych). Innymi słowy, pomimo wpisów we wspomnianej ewidencji oraz rejestrze, w rzeczywistości Wnioskodawca w jakiejkolwiek formie działalności w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek nie prowadził i nie prowadzi.

Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej wynajmował od 2001 r. (tj. po „powrocie” tej nieruchomości do majątku Wnioskodawcy, po ustaniu bytu Spółki Cywilnej nr 1) do 2007 r. włącznie, posadowione na działce 687 budynki. Począwszy zaś od 2008 r. Wnioskodawca wynajmuje powyższe nieruchomości poza działalnością gospodarczą, opodatkowując przychody z tego tytułu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Najem był i jest opodatkowany podatkiem VAT. Przedmiotem wynajmu były w całości, oba budynki znajdujące się na działce 687. Po 31 grudnia 2000 r., ani działka 687 (grunt), ani budynki znajdujące się na tej działce nie były jednak wprowadzane do Ewidencji Wnioskodawcy. Budynki znajdujące się na działce 687 nie były zatem amortyzowane w indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ani też w ramach uczestnictwa w strukturze Spółki Cywilnej nr 2 lub też spółek komandytowych.

Działka 690/2 z kolei nigdy nie była wynajmowana, dzierżawiona ani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ani poza nią. Nie była także wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w jakikolwiek inny sposób. Ponadto, nie ¬była także wprowadzona do Ewidencji. Z powodu wskazanej już na wstępie okoliczności, że tak naprawdę nie ma możliwości użytkowania działki 687 bez przejazdu przez działkę 690/2, najemca działki 687 miał w umowie najmu zapewniony, bez dodatkowych opłat, tj. w ramach płaconego czynszu za najem działki 687, przejazd przez działkę 690/2 oraz miejsce na załadunek i rozładunek towarów, jednakże działka 690/2 formalnie (jako całość) nie była przedmiotem umowy najmu. Reasumując, od momentu nabycia własności działka ta znajdowała się i wciąż znajduje się w majątku prywatnym Wnioskodawcy.

Działki nie były i nie są w jakikolwiek sposób wykorzystywane w działalności Spółki Cywilnej nr 2, ani spółek komandytowych. Wnioskodawca oświadcza również, że nie dokonywał jakichkolwiek nakładów o charakterze ulepszeniowym, czy modernizacyjnym (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) zarówno w stosunku do gruntów na Działkach, jak również wobec zlokalizowanych na działce 687 budynków.

Wnioskodawca ma zamiar sprzedać działki 687 i 690/2 (wraz z budynkami zlokalizowanymi na działce 687). Nie jest wykluczone, że nabywcą Działek będzie spółka, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Nie jest to jednak na chwilę obecną przesądzone. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działań marketingowych w związku ze sprzedażą Działek, ani znajdujących się na działce 687 budynków. W szczególności, Działki (ani znajdujące się na działce 687 budynki) nie były wystawione do sprzedaży w prasie. Ogłoszenia o sprzedaży nie były zamieszczane w Internecie, etc.

Wnioskodawca informuje, że niezabudowana działka 690/2 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wydana jednak została dla niej decyzja o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na wybudowaniu budynku mieszkalnego. Wnioskodawca pragnie też wyjaśnić, że wartość rynkowa Działek znacznie przewyższa wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ich nabycie.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 24 października 2014 r., wskazano, że:

• ani nieruchomość gruntowa (nr 687) wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, ani niezabudowana nieruchomość gruntowa (nr 690/2) nigdy nie były i nie są ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w jakiejkolwiek formie – ani prowadzonej jednoosobowo, ani w formie spółki cywilnej oznaczonej we wniosku jako Spółka Cywilna nr 2, ani w formie dwóch spółek komandytowych;
• ww. nieruchomości – nieruchomość gruntowa (nr 687) wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym oraz niezabudowana nieruchomość gruntowa (nr 690/2) - nigdy nie stanowiły i nie stanowią towarów handlowych w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w jakiejkolwiek formie – ani prowadzonej jednoosobowo, ani w formie spółki cywilnej oznaczonej we wniosku jako Spółka Cywilna nr 2, ani w formie dwóch spółek komandytowych.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki 687 będzie związana z koniecznością zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób fizycznych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki 687 nie spowoduje konieczności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - dalej: „Ustawa PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem jest natomiast, zgodnie z art. 9 ust. 2 tej Ustawy, co do zasady nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Rodzaje źródeł przychodu ustawodawca zawarł w art. 10 ust. 1 Ustawy PIT, który stanowi, że źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2. działalność wykonywana osobiście;
3. pozarolniczą działalność gospodarcza;
4. działy specjalne produkcji rolnej;
5. (uchylony);
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

9. inne źródła.
   
   

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 Ustawy PIT, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3 Ustawy PIT, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 3 Ustawy PIT, przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT mają jednak zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 Ustawy PIT, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej -oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Ustawy PIT.

Definicję przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zawiera art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, zgodnie z którym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 Ustawy PIT, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g Ustawy PIT nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2c Ustawy PIT; przy określaniu wysokości przychodów przepisy art. 14 ust. 1 i art. 19 Ustawy PIT stosuje się odpowiednio.

Art. 14 ust. 2c Ustawy PIT stanowi z kolei, że do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e Ustawy PIT stosuje się odpowiednio.

Definicję środków trwałych zawierają m.in. art. 22a oraz art. 22c Ustawy PIT, na podstawie których środkami trwałymi są między innymi:

1.budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1,

4.grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 22d ust. 2 Ustawy PIT, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c Ustawy PIT, z wyłączeniem składników wymienionych w art. 22d ust. 1 Ustawy PIT (ustęp ten nie dotyczy sytuacji Wnioskodawcy), wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n Ustawy PIT, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika zatem, że sprzedaż nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź też przynależeć do osobnego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT. Należy przy tym pamiętać o tym, że działalnością gospodarczą na gruncie Ustawy PIT jest taka działalność danego podmiotu, która charakteryzuje się kilkoma cechami:

• ma charakter zarobkowy; a zatem taka, która jest nakierowana na osiągnięcie zysku, bez względu na faktyczny skutek takiej działalności;
• jest zorganizowana; a zatem taka, której wykonywanie charakteryzuje się pewnym stopniem „profesjonalizmu”, przygotowania;
• ma charakter ciągły; a zatem za działalność gospodarczą nie zostanie uznana jednorazowa czynność podatnika, musi ona posiadać pewien stopień stałości, ciągłości, powtarzalności.
  
  

Co istotne, o prowadzeniu działalności gospodarczej nie decyduje wpis w odpowiedniej ewidencji, ale rzeczywiste wykonywanie danych czynności w okolicznościach, które pozwalają uznać, że osoba wykonuje ową działalność. Kluczowe jest zatem faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej w danym przedmiocie. Stąd też zarówno brak wpisu z danym PKD w ewidencji, jak i istnienie wpisu nie determinuje wykonywania działalności w danym zakresie.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska w ww. zakresie Wnioskodawca powołał:

• wyrok Sądu Najwyższego z 14 września 2007 r., sygn. akt III UK 35/07,
• interpretację indywidualną wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 8 lutego 2013 r., Znak: IPTPB1/415-732/12-2/MD oraz z 21 marca 2012 r., Znak: IPTPB1/415-387/11-2/ASZ.
  
  

Przychód ze sprzedaży nieruchomości należy zakwalifikować do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT w dwóch przypadkach:

• gdy sprzedaż nieruchomości następuje w wykonaniu działalności gospodarczej; a zatem gdy kupno i sprzedaż nieruchomości jest rzeczywistym przedmiotem działalności gospodarczej podatnika (art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 in fine w zw. z art. 14 ust 1 Ustawy PIT);
• gdy sprzedaż dotyczy nieruchomości będących środkami trwałymi, wykorzystywanymi na potrzeby związane z działalnością gospodarczą i ujętymi w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 Ustaw PIT), które nie mieszczą się w zakresie zastosowania przepisu art. 14 ust. 2c Ustawy PIT.
  
  

Zatem, tak jak to już Wnioskodawca wyjaśniał w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem jego działalności w ramach spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego (Spółki Cywilnej nr 2 oraz spółek komandytowych) jest m.in. wynajem nieruchomości i choć w jego wpisie w ewidencji widnieje również symbol PKD 68.10.Z (kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek), to faktycznie działalności w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości nie prowadził i nie prowadzi (Wnioskodawca od rozpoczęcia działalności gospodarczej nie kupił i następnie nie sprzedał żadnej nieruchomości, którą traktowałby jako towar handlowy). Działka 687 nie jest więc i nigdy nie była dla Wnioskodawcy towarem handlowym. Świadczy o tym również fakt nieponoszenia przez Wnioskodawcę żadnych nakładów o charakterze ulepszeniowym, modernizacyjnym zarówno w stosunku do gruntu na działce 687, jak również wobec zlokalizowanych na niej budynków, co często cechuje podmioty gospodarcze trudniące się obrotem nieruchomościami (aby zwiększyć wartość nieruchomości przy odsprzedaży).

Działka 687 była natomiast wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (najem), dlatego też przy jej sprzedaży analizy wymaga treść art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT. Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT, aby przychód ze sprzedaży środka trwałego mógł zostać zaliczony do tego źródła, muszą zostać kumulatywnie spełnione dwie przesłanki:

• środki trwałe muszą być wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą:
• oraz środki te muszą być ujęte w ewidencji środków trwałych.
  
  

W przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione ww. przesłanki - nieruchomość nie znajdowała się, nie znajduje się i nie będzie się znajdować w momencie sprzedaży w Ewidencji. Stąd, z uwagi na upływ 5 lat od końca roku, w którym działka 687 została nabyta, u Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży działki 687.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał:

• uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 lutego 2014 r. sygn. akt II FPS 8/13,
• wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 lutego 2009 r. sygn. akt. II FSK 1647/07, z 11 grudnia 2009 r. sygn. akt II FSK 1211/08, z 10 lutego 2010 r., sygn. akt II FSK 1507/08, z 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FSK 2196/08, z 18 maja 2010 r. sygn. akt II FSK 51/09, z 15 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1151/10, z 21 lutego 2012 r. sygn. akt II FSK 1543/10, z 8 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1545/10, z 1 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2290/10,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 6 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 1225/13.
  
  

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że jednym z budynków posadowionych na działce 687 jest budynek mieszkalny, z tej też przyczyny nawet przy przyjęciu, że należy zastosować art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT - ewentualna sprzedaż działki 687 w tej części, w jakiej obejmuje budynek mieszkalny wraz ze związanym z nim udziałem w gruncie, nie będzie rodzić obowiązku zapłaty podatku PIT z uwagi na treść art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 3 i ust. 3 oraz w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 i ust. 2c Ustawy PIT.

Ponadto w ocenie Wnioskodawcy wraz z dniem 31 grudnia 2007 r., zakończył on wynajem ww. nieruchomości w ramach działalności gospodarczej, a tym samym tego dnia doszło do jej wycofania z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Fakt, że od tamtego momentu stan ten nie uległ zmianie świadczy z kolei o tym, że nieruchomość wraz z końcem 2007 r. została wycofana z tej działalności skutecznie. Upłynął zatem wskazany w art. 10 ust. 2 pkt 3 Ustawy PIT okres 6 lat liczony od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu wycofania działki 687 z działalności gospodarczej Wnioskodawcy (liczony od dnia 1 stycznia 2008 r.).

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, ze sprzedażą całej działki 687 nie będzie się wiązał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska w ww. zakresie Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 stycznia 2014 r., Znak: IBPBII/2/415-1057/13/MMa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie dot. pytania oznaczonego we wniosku nr 1, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.