Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-509/14-4/KO
z 17 grudnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów uzyskiwanych jako podwykonawca z tytułu realizacji kontraktu oraz z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z patentów tzw. podatkiem liniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 listopada 2014 r., Nr IPTPB1/415-509/14-2/KO, IPTPP2/443-700/14-3/JSz, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 10 listopada 2014 r. (data doręczenia 13 listopada 2014 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 19 listopada 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zarejestrować w 2014 r. jednoosobową działalność gospodarczą w dziedzinie chemii przemysłowej, w tym działalność badawczo-rozwojową w zakresie opracowywania innowacyjnych technologii w tej dziedzinie, klasyfikowaną zgodnie z Polską Klasyfikacja Działalności w podklasie 72.19.Z - Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. Działalność ta wykazana będzie w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej jako jeden z rodzajów wykonywanej działalności. Dla tej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzić będzie podatkową księgę przychodów i rozchodów i zamierza wybrać opodatkowanie podatkiem dochodowym z tytułu jej prowadzenia na zasadach wynikających z art. 30c ustawy, tj. podatkiem liniowym.

Wnioskodawca jest współuprawnionym do szeregu patentów chroniących technologię wytwarzania różnych wyrobów chemicznych.

W 2014 r. zamierza podpisać umowę z polskim przedsiębiorcą (także współuprawnionym do tych patentów), zwanym dalej głównym wykonawcą, który w ramach kontraktu z nabywcą rosyjskim:

  1. odpłatnie udzieli licencji na korzystanie z patentów stanowiących ich współwłasność,
  2. dokona sprzedaży dokumentacji technicznej dotyczącej technologii niezbędnej do modernizacji istniejącej obecnie u nabywcy linii technologicznej,
  3. dokona sprzedaży know-how oraz usług konsultacji, prowadzenia nadzoru nad pracami prowadzonymi przez nabywcę oraz szkolenia jego personelu.

W realizacji kontraktu w części przedsiębiorca – główny wykonawca korzystać będzie z usług podwykonawców, w tym z usług świadczonych przez Wnioskodawcę. W związku tym Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury głównemu wykonawcy, którymi dokumentować będzie świadczone na jego rzecz usługi, jak również udział Wnioskodawcy w przychodzie związanym z udzieleniem licencji odbiorcy rosyjskiemu. Umowa głównego wykonawcy, na podstawie której wypłacane mu będą opłaty licencyjne, została podpisana w dniu 20 lipca 2014 r. Należności licencyjne są wypłacane przez stronę rosyjską w ratach, z których część będzie wypłacona w 2014 r., pozostałość w latach następnych. W związku z tym także pierwsza części płatności ze strony głównego wykonawcy na rzecz Wnioskodawcy z tytułu Jego udziału w należnościach licencyjnych wypłacona zostanie, wg obecnych założeń, w grudniu 2014 r. lub w I kwartale 2015 r. Przychody Wnioskodawcy jako współuprawnionego do patentów ustalone będą w ten sposób, że w pierwszej kolejności brana będzie pod uwagę waga poszczególnych patentów w przychodach głównego wykonawcy z tytułu licencji udzielonej zamawiającemu. Wartość przypadającego na Wnioskodawcę udziału w należnościach licencyjnych wynikać będzie z Jego udziału procentowego we współwłasności konkretnego patentu. Dla przykładu (liczby teoretyczne): Suma przychodów netto głównego wykonawcy wyłącznie z tytułu udzielonych licencji: 1000, w tym 60% z tytułu licencji dotyczącej patentu A i 40% z tytułu licencji dotyczącej patentu B. Przykładowy udział Wnioskodawcy we współwłasności wynosi: w patencie A - 25%, w patencie B - 35%. Przypadający na Wnioskodawcę łączny udział wynosić będzie w tym przykładzie: 1000x60%x25%+1000x40%x35%=150+140=290.

Współwłaścicielem praw do przedmiotowych patentów Wnioskodawca był już przed podpisaniem kontraktu przez głównego wykonawcę.

Wnioskodawca nie był i nie pozostaje w stosunku pracy ani w spółdzielczym stosunku pracy z głównym wykonawcą. Nie przewiduje także nawiązania tego rodzaju stosunku pracy z głównym wykonawcą, w związku z czym nie wystąpią okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączające możliwość opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym. Wnioskodawca zamierza zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług z dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 listopada 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że na rzecz głównego wykonawcy kontraktu z firmą rosyjską świadczy (działalność rozpoczął 1 października 2014 r.) lub świadczyć będzie głównie usługi w zakresie opracowywania dokumentacji technicznej oraz doradztwa i konsultacji merytorycznych związanych z zakresem rzeczowym kontraktu, jak również w zakresie organizacji, zarządzania, promocji, itd., a ponadto obciążać będzie tego wykonawcę swoim udziałem w przychodzie związanym z udzieleniem licencji odbiorcy rosyjskiemu. Usługi te sklasyfikowane są zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności w podklasie 72.19.Z „Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych”, w podklasie 71.12.Z „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”, w podklasie 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania” oraz w podklasie 77.40.Z „Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim”.

Przedmiotem umowy z głównym wykonawcą jest świadczenie usług w zakresie:

  1. koordynacji działań związanych z wdrożeniem technologii licencyjnej wytwarzania bisfenolu A w oparciu o projekty wynalazcze,
  2. promocji, marketingu, ochrony patentowej i sprzedaży licencji oraz know-how na technologię A, na podstawie patentów,
  3. koordynacji i opracowywania programu i przygotowywania materiałów (podręczników) do szkolenia personelu klienta przed rozruchem instalacji procesu A,
  4. udziału w rozruchu instalacji procesu A,
  5. udziału w przeprowadzeniu testów gwarancyjnych procesu A w instalacji klienta,
  6. zaprojektowania, uruchomienia i nadzoru technologicznego nad eksploatacją instalacji do promotorowania jonitowego katalizatora syntezy bisfenolu A,
  7. udziału w rozmowach technicznych i handlowych z nowymi klientami zainteresowanymi zakupem technologii, a następnie w realizacji nowych kontraktów w zakresie jak powyżej.

Udzielanie licencji wchodzi w zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Dodano, że na dzień składania uzupełnienia wniosku Wnioskodawca nie posiada żadnego zamówienia/zlecenia od innych podmiotów niż główny wykonawca kontraktu z firmą rosyjską, które wymagałoby wykorzystanie patentów w działalności gospodarczej, jednak w przyszłości zamierza te patenty do tej działalności wykorzystywać także przy świadczeniu usług na rzecz innych podmiotów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy w zdarzeniu przyszłym opisanym powyżej cały dochód z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, w tym związany z przychodem fakturowanym głównemu wykonawcy, może być opodatkowany na zasadach wynikających z art. 30c w związku z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym?
  2. Czy należności z tytułu udziału Wnioskodawcy we współwłasności patentów wykorzystywanych do realizacji kontraktu, którymi obciążać będzie głównego wykonawcę, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Pytanie Nr 2 dotyczące podatku od towarów i usług będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, całość dochodów osiąganych w związku z realizacją kontraktu (jako podwykonawca i współuprawniony do patentów), w tym także z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z patentów, może być opodatkowana na zasadach wynikających z art. 30c w związku z art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym.

Przemawiają za tym następujące okoliczności:

  1. badania naukowe i prace rozwojowe, których naturalnym efektem jest uzyskiwanie patentów i know-how, które z kolei służą do opracowania niezbędnej dokumentacji oraz świadczenia powiązanych z tym usług (konsultacje, nadzory, szkolenia, doradztwo itd.) stanowią jeden z podstawowych rodzajów działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, ujętej we wpisie do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej,
  2. uzyskane patenty są ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i służyć będą tej działalności.

Przemawia także za tym redakcja ustawy, która np. w art. 22 ust. 12 stanowi, że do przychodów z działalności gospodarczej nie mają zastosowania zryczałtowane koszty uzyskania, o których mowa ust. 9 tego samego artykułu. Przy czym ust. 9 określa m.in. górną granicę kosztów uzyskania przychodów w przypadku opłat licencyjnych za przeniesienie prawa stosowania wynalazku w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną, czy z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich. Wynika z tego, że dopuszcza się możliwość prowadzenia w tym zakresie działalności gospodarczej i stosownego opodatkowania, odmawia się jedynie prawa do stosowania w takim przypadku zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów (co jest dopuszczalne przy innych formach uzyskiwania tych przychodów).

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w doktrynie. Dla przykładu R. Golat („Zakres i zasady opodatkowania przychodów z praw majątkowych osób fizycznych - kontrowersje interpretacyjne”, System Informacji Prawnej ABC - Vademecum Doradcy Podatkowego) stwierdza m.in. „(...) przy ustalaniu zasad opodatkowania przychodów osoby fizycznej z prawa majątkowego w pierwszej kolejności należy ustalić, czy przychód ten oraz samo prawo spełniają przesłanki z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po sprawdzeniu zaś tej kwestii (...) sprawdzić należy jeszcze, czy przychód z prawa majątkowego nie jest de facto przychodem z działalności gospodarczej - i to zarówno ze względu na osiąganie tego przychodu w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, jak i wchodzenie danego prawa w skład majątku przedsiębiorstwa zarobkowego, prowadzonego przez podatnika - osobę fizyczną (mającą w tym przypadku status przedsiębiorcy)”.

Takie stanowisko znajduje się także w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów w sprawach związanych z różnego rodzaju przychodami, które w zależności od okoliczności mogą być uznawane za przychody z praw majątkowych lub z działalności gospodarczej. Dla przykładu w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lipca 2011 r., Nr IPPB1/415-364/11-4/EC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził m.in.: „W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji do znaku towarowego i podatnik dokonuje takiej transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej”. Ten sam organ identyczne stanowisko zajął w interpretacji indywidualnej z dnia 14 września 2009 r., Nr IPPB1/415-503/09-2/JB. Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2012 r., Nr ITPB1/415-877/12/MR, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że: „(...) w sytuacji, gdy osoba fizyczna prowadząc działalność gospodarczą we wskazanym we wniosku zakresie otrzyma tantiemy wykonawcze powstały przychód należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

  • pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  • kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym wprawdzie nie definiuje praw majątkowych przez określenie ich cech, ale wskazuje w art. 18, że za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Natomiast w przypadku źródła przychodów – pozarolniczej działalności gospodarczej przyjęto zasadę, że do tego źródła zaliczane są przychody podatnika, jeżeli prowadzi on działalność gospodarczą w warunkach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. zgodnie z definicją działalności gospodarczej obowiązującą dla celów podatku dochodowego.

Definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ww. ustawy, w myśl którego ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej

  • oznacza to działalność zarobkową:
    1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
    2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
    3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
  • prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W przytoczonej definicji działalności gospodarczej ustawa o podatku dochodowego od osób fizycznych wylicza (pod literami a – c) różnego rodzaje aktywności uznawane za działalność gospodarczą. Jest to wyliczenie wyczerpujące, a nie przykładowe.

Uzupełnieniem definicji działalności gospodarczej są przesłanki negatywne określone w art. 5b ust. 1 ustawy, których łączne spełnienie wyklucza możliwość zaliczenia przychodów z działalności podatnika do źródła przychodów – działalność gospodarcza. Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne, należy uznać, że w przypadku, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy, a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ust. 1 ustawy, to przychody osiągnięte z tytułu określonej działalności stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 zdanie pierwsze powoływanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Kwestią istotną dla zakwalifikowania przychodów do odpowiedniego źródła przychodów i w konsekwencji sposobu ich opodatkowania, w tym możliwości wyboru formy opodatkowania 19% podatkiem liniowym jest ocena, czy przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia wymienionych we wniosku usług oraz przychód związany z udzieleniem licencji na korzystanie z patentów, do których Wnioskodawca jest współuprawnionym, będzie nosić znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej. Treść definicji zawartej w cytowanych wcześniej przepisach art. 5a pkt 6 oraz w art. 5b ust. 1 daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

  1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
  2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności, celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter, cechy przeznaczenia użytkowego,
  3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania określonych działań do działalności gospodarczej należy ocenić zamiar, okoliczności i cel tych działań.

Ustalając, czy dany przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej, należy w pierwszym rzędzie podjąć próbę przypisania go do jednego z pozostałych wymienionych w ustawie źródeł. Jeżeli okaże się to niemożliwe, a przychód powstał w wyniku działalności zarobkowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły, która prowadzona jest we własnym imieniu, wówczas przychód będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. W pewnym zakresie przesądza o tym zamiar podatnika. Jeśli podmiot osiągać będzie w sposób stały i zorganizowany przychody, które można będzie zaklasyfikować do innego źródła przychodów, niż gdyby były osiągane w sposób incydentalny, to wówczas ta stałość i zorganizowanie mogą mieć rozstrzygające znaczenie dla uznania, że dany przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu 1 października 2014 r. rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w dziedzinie chemii przemysłowej, w tym działalności badawczo-rozwojowej w zakresie opracowywania innowacyjnych technologii w tej dziedzinie, klasyfikowanej zgodnie z Polską Klasyfikacja Działalności w podklasie 72.19.Z - Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. W zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wchodzi udzielanie licencji. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie przychodów z tytułu tej działalności podatkiem dochodowym na zasadach wynikających z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym. Wnioskodawca jest współuprawnionym do szeregu patentów chroniących technologię wytwarzania różnych wyrobów chemicznych.

W 2014 r. Wnioskodawca zamierza podpisać umowę z polskim przedsiębiorcą (także współuprawnionym do tych patentów), zwanym dalej głównym wykonawcą, który w ramach kontraktu z nabywcą rosyjskim:

  1. odpłatnie udzieli licencji na korzystanie z patentów stanowiących naszą współwłasność,
  2. dokona sprzedaży dokumentacji technicznej dotyczącej technologii niezbędnej do modernizacji istniejącej obecnie u nabywcy linii technologicznej,
  3. dokona sprzedaży know-how oraz usług konsultacji, prowadzenia nadzoru nad pracami prowadzonymi przez nabywcę oraz szkolenia jego personelu.

W realizacji kontraktu w części przedsiębiorca korzystać będzie z usług podwykonawców, w tym z usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Na rzecz głównego wykonawcy kontraktu z firmą rosyjską Wnioskodawca świadczy lub świadczyć będzie głównie usługi w zakresie opracowywania dokumentacji technicznej oraz doradztwa i konsultacji merytorycznych związanych z zakresem rzeczowym kontraktu, jak również w zakresie organizacji, zarządzania, promocji, itd., a ponadto obciążać będzie tego wykonawcę swoim udziałem w przychodzie związanym z udzieleniem licencji odbiorcy rosyjskiemu. Usługi te sklasyfikowane są zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności w podklasie 72.19.Z „Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych”, w podklasie 71.12.Z „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”, w podklasie 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania” oraz w podklasie 77.40.Z „Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim”.

Przedmiotem umowy z głównym wykonawcą jest świadczenie usług w zakresie:

  1. koordynacji działań związanych z wdrożeniem technologii licencyjnej wytwarzania bisfenolu A w oparciu o projekty wynalazcze,
  2. promocji, marketingu, ochrony patentowej i sprzedaży licencji oraz know-how na technologię, na podstawie patentów,
  3. koordynacji i opracowywania programu i przygotowywania materiałów (podręczników) do szkolenia personelu klienta przed rozruchem instalacji procesu A,
  4. udziału w rozruchu instalacji procesu A,
  5. udziału w przeprowadzeniu testów gwarancyjnych procesu A w instalacji klienta,
  6. zaprojektowania, uruchomienia i nadzoru technologicznego nad eksploatacją instalacji do promotorowania jonitowego katalizatora syntezy bisfenolu A,
  7. udziału w rozmowach technicznych i handlowych z nowymi klientami zainteresowanymi zakupem technologii A a następnie w realizacji nowych kontraktów w zakresie jak powyżej.

W związku tym Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury głównemu wykonawcy, którymi dokumentować będzie świadczone na Jego rzecz usługi, jak również udział Wnioskodawcy w przychodzie związanym z udzieleniem licencji odbiorcy rosyjskiemu. Umowa głównego wykonawcy, na podstawie której wypłacane Mu będą opłaty licencyjne, została podpisana w dniu 20 lipca 2014 r. Należności licencyjne są wypłacane przez stronę rosyjską w ratach, z których część będzie wypłacona w 2014 r., pozostałość w latach następnych. W związku z tym także pierwsza części płatności ze strony głównego wykonawcy na rzecz Wnioskodawcy z tytułu Jego udziału w należnościach licencyjnych wypłacona zostanie, wg obecnych założeń, w grudniu 2014 r. lub w I kwartale 2015 r.

Zgodnie z tą umową przychody Wnioskodawcy jako współuprawnionego do patentów ustalone będą w ten sposób, że w pierwszej kolejności określona została waga poszczególnych patentów w przychodach głównego wykonawcy z tytułu licencji udzielonej zamawiającemu, następnie zaś wartość przypadającego na Wnioskodawcę przychodu wynikać będzie z Jego udziału procentowego we współwłasności konkretnego patentu.

Obecnie Wnioskodawca nie posiada żadnego zamówienia/zlecenia od innych podmiotów niż główny wykonawca kontraktu z firmą rosyjską, które wymagałoby wykorzystanie patentów w działalności gospodarczej, jednak w przyszłości zamierza te patenty do tej działalności wykorzystywać także przy świadczeniu usług na rzecz innych podmiotów.

Wnioskodawca nie był i nie pozostaje w stosunku pracy ani w spółdzielczym stosunku pracy z głównym wykonawcą. Nie przewiduje także nawiązania tego rodzaju stosunku pracy z głównym wykonawcą, w związku z czym nie wystąpią okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączające możliwość opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410), ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.


Stosownie do art. 8 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

  1. uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
  2. wynagrodzenia;
  3. wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.

Prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy (art. 11 ust. 1 Prawa własności przemysłowej). Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie (art. 11 ust. 2 Prawa własności przemysłowej).

W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1 (art. 11 ust. 5 Prawa własności przemysłowej). W myśl art. 12 Prawa własności przemysłowej, prawo do uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy albo prawa z rejestracji wzoru przemysłowego jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania (art. 20 Prawa własności przemysłowej). W przypadku przekazania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego do korzystania zgodnie z art. 20, z dniem jego przedstawienia na piśmie następuje przejście na przedsiębiorcę prawa do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, pod warunkiem przyjęcia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę do wykorzystania i zawiadomienia o tym twórcy w terminie 1 miesiąca, chyba że strony ustalą inny termin (art. 21 Prawa własności przemysłowej).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę, gdy prawo korzystania z niego bądź prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje przedsiębiorcy na podstawie art. 11 ust. 3 i 5 lub art. 21. Jeżeli strony nie uzgodniły wysokości wynagrodzenia, wynagrodzenie to ustala się w słusznej proporcji do korzyści przedsiębiorcy z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, z uwzględnieniem okoliczności, w jakich wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy został dokonany, a w szczególności zakresu udzielonej twórcy pomocy przy dokonaniu wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego oraz zakresu obowiązków pracowniczych twórcy w związku z dokonaniem wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego (art. 22 ust. 2 Prawa własności przemysłowej). Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wynagrodzenie wypłaca się w całości, najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy po upływie roku od dnia uzyskania pierwszych korzyści z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, lub w częściach, w ciągu dwóch miesięcy po upływie każdego roku od uzyskania tych korzyści, jednak nie dłużej niż przez 5 lat (art. 22 ust. 3 Prawa własności przemysłowej).

Z powyższych przepisów wynika, że twórcy (współtwórcy) wynalazku chronionego patentem, przysługuje prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku. Przy czym, twórca (współtwórca) może przekazać wynalazek przedsiębiorcy do bezpłatnego korzystania, lub do korzystania z tego wynalazku za wynagrodzeniem.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, w zakresie i w sposób przedstawiony we wniosku, uzyskany w jej ramach przychód z tytułu świadczenia wymienionych we wniosku usług oraz przychód związany z udzieleniem licencji na korzystanie z patentów, do których Wnioskodawca jest współuprawnionym, będzie stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym stosownie do treści art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Przepis art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia – w wymienionym w przepisach terminie – jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Mając na względzie powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia wymienionych we wniosku usług oraz z tytułu udzielenia licencji jako współuprawnionego do patentów, będą stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tego tytułu dochody mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawieranej umowy. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różnić od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj