Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-497/14-4/AG
z 17 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 3 grudnia 2014 r., Nr IPTPB1/415-497/14-2/AG, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 3 grudnia 2014 r. (data doręczenia 5 grudnia 2014 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 11 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 12 grudnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S…. (dalej: Wspólnik, Wnioskodawczyni) jest polskim rezydentem podatkowym, komandytariuszem N... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Spółka Komandytowa). Spółka Komandytowa posiada swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Do Spółki Komandytowej planowane jest przystąpienie nowego wspólnika - komandytariusza, będącego kapitałową spółką zagraniczną z rezydencją podatkową w kraju członkowskim Unii Europejskiej. Spółka zagraniczna wniesie do Spółki Komandytowej wkład niepieniężny (aport) w postaci znaku towarowego (dalej: Znak). Znak został uprzednio wniesiony aportem do spółki zagranicznej. Na podstawie przepisów obowiązujących w państwie siedziby spółki zagranicznej wartość początkowa Znaku została ustalona w wartości rynkowej. Całkowita wartość Znaku została w części uwzględniona w kapitale zakładowym i w części w kapitale zapasowym spółki zagranicznej. Amortyzacja Znaku w spółce zagranicznej w oparciu o przepisy państwa rezydencji spółki zagranicznej następowała od całkowitej wartości Znaku, stanowiącej sumę wartości Znaku znajdujących się zarówno na kapitale zakładowym, jak i zapasowym spółki zagranicznej. Obecnie, w związku z planowanym wniesieniem do Spółki Komandytowej aportem Znaku spółka zagraniczna otrzyma ogół praw i obowiązków komandytariusza w Spółce Komandytowej. Wnoszony Znak będzie używany przez Spółkę Komandytową w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez okres przekraczający rok.

Wnioskodawczyni planuje dokonywać odpisów amortyzacyjnych wniesionego przez spółkę zagraniczną do Spółki Komandytowej Znaku od jego pełnej wartości początkowej uwzględniającej wartość stanowiącą sumę wartości Znaku w kapitale zakładowym i zapasowym spółki zagranicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe będzie ustalenie wartości początkowej Znaku nabytego przez Spółkę Komandytową w formie wkładu niepieniężnego w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w spółce zagranicznej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabyty przez Spółkę Komandytową Znak, z uwagi na fakt, że Spółka Komandytowa będzie używać go na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w okresie przekraczającym rok, może podlegać amortyzacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji odpisy amortyzacyjne od Znaku będą stanowić koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni od momentu rozpoczęcia amortyzacji (proporcjonalnie do przypadającego Wnioskodawczyni udziału w zysku tej Spółki Komandytowej), tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie Znaku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Prawidłowe będzie ustalenie wartości początkowej Znaku nabytego w formie wkładu niepieniężnego w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w spółce zagranicznej. Na podstawie przepisów państwa rezydencji spółki zagranicznej, odpisy dokonane przez spółkę zagraniczną uwzględniały całkowitą wartość Znaku stanowiącą sumę wartości Znaku w kapitale zakładowym oraz zapasowym spółki zagranicznej.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jeśli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak stanowi art. 8 ust. 1 tej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z art. 8 ust. 1a ww. ustawy, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Spółka Komandytowa jest transparentna na cele podatku dochodowego - podatnikiem nie jest spółka, ale jej wspólnicy, czyli m.in. Wnioskodawczyni. Wobec powyższego, kwestie związane z amortyzacją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których nabycia dokona Spółka Komandytowa - istotne w kontekście rozliczeń podatkowych Wnioskodawczyni jako wspólnika spółki będącego osobą fizyczną - powinny być rozpatrywane na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne, określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) i pkt 2a oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego, określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że Znak towarowy będzie spełniał definicję wartości niematerialnej i prawnej, określonej w art. 22b ww. ustawy, a Spółka Komandytowa będzie miała obowiązek wprowadzić Znak nabyty od spółki zagranicznej do prowadzonej przez siebie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zasady ustalania wartości początkowej powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych regulują przepisy art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22g ust. l pkt 1 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Jednak wartość początkowa będzie ustalona inaczej w przypadku nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną. Wtedy zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną: wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany.

Zważywszy na fakt, że zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwie rezydencji spółki zagranicznej wartość początkowa Znaku ustalona została w wartości rynkowej, a amortyzacja Znaku odbywała się od jego całkowitej wartości początkowej (stanowiącej sumę wartości Znaku uwzględniona na kapitale zakładowym i zapasowym spółki zagranicznej) należy przyjąć, że powyższy przepis lit. a) pkt 1 tego artykułu znajdzie zastosowanie.

W ocenie Wnioskodawczyni, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, jak i przytoczone przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie wspomniany przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy.

Podsumowując, prawidłowe będzie ustalenie wartości początkowej Znaku nabytego w formie wkładu niepieniężnego w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w spółce zagranicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. …., …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.