Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-973/14/AP
z 18 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 17 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży budynku oraz domków kempingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży budynku oraz domków kempingowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność od 2000 roku, w tym też roku nabyła aportem składniki majątkowe. Przekazującym aport była osoba fizyczna – jedyny akcjonariusz Spółki. Jednym ze składników majątkowych jest ośrodek wypoczynkowo-szkoleniowy, budynek 3-kondygnacyjny wraz z gruntem, w którym Spółka prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na wynajmie pokoi (26 szt.) dla wypoczywających w ośrodku. Przy nabyciu aportem nie odliczono podatku należnego w świetle obowiązujących przepisów, na dzień przekazania aport nie generował podatku od towarów i usług. Ośrodek wyposażony jest we własną jadłodajnię-stołówkę, w której są sprzedawane posiłki dla gości, posiada bar, w którym dokonuje się sprzedaży napoi, ciastek, chipsów i piwa itp. Spółka na terenie tego budynku posiada również kręgielnię. Osoby, które wypoczywają w ośrodku, korzystają z usług ośrodka i generowany jest podatek należny z tytułu sprzedaży usług i towarów. Spółka dokonywała remontów bieżących w ośrodku polegających na wymianach kabin natryskowych w łazienkach, pracach elewacyjnych wymianie rynien, naprawie dachu. Koszty remontów przeprowadzonych w ostatnich 5 latach nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku.

Przez okres 14 lat Spółka generuje przychody z tytułu usług, jak również płaci podatek należny.

Na terenie ośrodka Spółka posiada również domki letniskowe drewniane w ilości 36 szt. Zarząd Spółki rozważa możliwość sprzedaży ośrodka wypoczynkowego bez domków (sam budynek 3-kondygnacyjny z częścią gruntu, wjazdem i wyjazdem na teren), jak również możliwość sprzedaży samych domków letniskowych – bez budynku. Nie ma klientów i brak jest zainteresowania całym ośrodkiem z domkami. W 2011 i w 2012 roku Spółka przeprowadziła na terenie ośrodka inwestycje, polegające na rozbiórce wszystkich domków i w miejsce ich – posadowienie nowych. Poprzednie domki kempingowe zostały rozebrane, a na budowę nowych uzyskano pozwolenia. Całość inwestycji zakończono w 2012 roku i oddano do użytkowania w kwietniu 2012 r. przed sezonem letnim. Domki letniskowe zostały przyjęte do użytkowania w 2012 roku. Od budowy, usług i wyposażenia tych domków odliczono VAT naliczony w 100%. Sprzedaż budynku, bądź domków uzależniona zostanie od popytu. Może to być sprzedaż pojedynczego domku, jak również może to być sprzedaż kilku domków dla jednej osoby.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 listopada 2014 r. Spółka poinformowała, że domki letniskowe, które są posadowione na terenie ośrodka w ilości 36 szt. są sklasyfikowane według Klasyfikacji Środków Trwałych w grupie 8. Domki są obiektami budowlanymi wolno stojącymi, parterowymi, niepodpiwniczonymi, pokrytymi dachem dwuspadowym, o konstrukcji krokwiowej. Domki posadowione są na ławach fundamentowych – betonowych na głębokości 120 cm. Ściany domków są konstrukcją szkieletową drewnianą.

Domki sklasyfikowane są w PKOB pod symbolem 1212.

W związku z powyższym opisem, zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży budynku 3-kondygnacyjnego (ośrodka wypoczynkowego) Spółka może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?
   
2. Czy w przypadku sprzedaży domków kempingowych Spółka powinna zastosować stawkę podstawową VAT 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż budynku 3-kondygnacyjnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, gdyż przy ich nabyciu (aport) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie poniósł wydatków na ich ulepszenie, w kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka uważa, że przy sprzedaży opisanej nieruchomości zabudowanej nie należy wyodrębnić wartości gruntu. W konsekwencji do ceny sprzedaży budynku będzie miało zastosowanie zwolnienie podatkowe od podatku od towarów i usług (art. 43 ustawy o VAT). Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Odnośnie domków letniskowych, Spółka stwierdziła, że ich sprzedaż objęta będzie stawką podstawową VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
   
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
   
3. adres budynku, budowli lub ich części.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka zamierza sprzedać 3-kondygnacyjny budynek (ośrodek wypoczynkowy) oraz wszystkie lub część domków kempingowych. Odnośnie budynku ośrodka Spółka wskazała, że przy jego nabyciu nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie, w kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej budynku. Natomiast domki letniskowe zostały przyjęte do użytkowania w 2012 roku. Od budowy, usług i wyposażenia tych domków odliczono podatek naliczony.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że planowana dostawa budynku ośrodka wypoczynkowego nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem dopiero w momencie dokonania sprzedaży nastąpi oddanie do użytkowania przedmiotowych obiektów, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy. Zatem planowana sprzedaż nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy. Z uwagi jednakże na fakt, iż przy nabyciu nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również Spółka nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie, dostawa ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Natomiast w odniesieniu do domków letniskowych, użytkowanych przez Spółkę od 2012 r., stwierdzić należy, że dostawa ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, gdyż nie znajdzie w tym przypadku zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Nie ma również podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jako że Spółce przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług związanych z budową przedmiotowych obiektów.

Wobec powyższego planowana dostawa domków letniskowych, użytkowanych przez Spółkę, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki podstawowej, tj. 23% VAT.

Ponadto stwierdzić należy, że do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu, zastosowanie znajdą odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do budynku ośrodka i domków letniskowych, w myśl powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.