2014.12.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-637/14-5/MW
z 5 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2014r. (data wpływu 21 listopada 2014r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od przyszłych wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych ze świetlicami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania czynności odpłatnego udostępnienia przez Gminę świetlic wiejskich na rzecz SCKTiR za usługę opodatkowaną podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia oraz podstawy opodatkowania ww. usług,

prawa do odliczenia podatku VAT od przyszłych wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych ze świetlicami.

Wniosek został uzupełniony w dniu 21 listopada 2014r. w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina jest właścicielem świetlic wiejskich w szczególności w miejscowościach L, P, K, S (dalej: świetlice wiejskie). Gmina planuje ponosić wydatki inwestycyjne związane z przedmiotowymi świetlicami wiejskimi.

W ramach przedmiotowych wydatków Gmina będzie nabywać towary i usługi związane m. in. ze/z sporządzeniem dokumentacji projektowej, wykonaniem prac budowlanych, sprawowaniem nadzoru nad pracami, etc. Ponoszone w tym zakresie wydatki zostaną udokumentowane wystawianymi na Gminę przez dostawców/wykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT.

Świetlice wiejskie zostały nieodpłatnie udostępnione gminnej instytucji kultury, tj. Samorządowemu Centrum Kultury, Turystyki i Rekreacji (dalej: SCKTiR). SCKTiR udostępnia świetlice wiejskie zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie. Wpływy z tytułu najmu świetlic stanowią przychody SCKTiR.

SCKTiR jest samorządową instytucją kultury, posiadającą odrębną od Gminy osobowość prawną, działającą w szczególności na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157 poz. 1240). Przedmiotem działalności SCKTiR jest w szczególności wykonywanie zadań powierzonych przez Gminę w zakresie prowadzenia działalności kulturalnej na terenie Gminy. SCKTiR jest odrębnie od Gminy zarejestrowany dla celów VAT.

Gmina planuje w 2014 r. rozpoczęcie obciążania SCKTiR z tytułu korzystania ze świetlic wiejskich w oparciu o zużycie tzw. mediów w przedmiotowych obiektach. W konsekwencji, samo udostępnianie świetlic wiejskich będzie miało zasadniczo charakter nieodpłatny, jednakże Gmina będzie obciążać SCKTiR z tytułu mediów, tj. w szczególności za zużycie energii elektrycznej (dalej: wydatki bieżące). Gmina jest bowiem stroną umowy z dostawcami mediów, tj. w szczególności energii elektrycznej. Po otrzymaniu faktur za zużycie mediów Gmina będzie wystawiała na rzecz SCKTiR stosowne faktury dokumentujące dostawę mediów do przedmiotowych świetlic wiejskich. Kwestie udostępnienia i obciążania za zużycie mediów, tj. energii elektrycznej będą uregulowane w ramach ustaleń pomiędzy stronami (tj. Gminą a SCKTiR) i będą ze sobą ściśle powiązane - gdyby bowiem przykładowo Gmina nie zamierzała udostępniać przedmiotowych świetlic wiejskich SCKTiR (np. gdyby Gmina samodzielnie wykorzystywała te obiekty do prowadzenia działalności kulturalnej), nie byłoby konieczności uregulowania przedmiotowych kwestii pomiędzy Gminą a SCKTiR i obciążania SCKTiR wartością wydatków związanych ze zużyciem mediów.

Wystawiane przez Gminę na rzecz SCKTiR faktury będą ujmowane w jej rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu powyższego świadczenia Gmina planuje wykazywać w składanych deklaracjach VAT-7.

W opinii Gminy będzie ona świadczyła na rzecz SCKTiR odpłatną usługę udostępnienia świetlic wiejskich.

Wynagrodzeniem Gminy z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi będzie kwota skalkulowana w oparciu o wartość zużytych mediów, w szczególności energii elektrycznej niezbędnej do funkcjonowania udostępnianych SCKTiR świetlic wiejskich, ale najprawdopodobniej także usług dostarczania wody i odbioru ścieków.

Zgodnie z obecnymi planami Gminy w okresie tzw. „rozruchu", tj. w początkowym okresie funkcjonowania planowanej koncepcji zagospodarowania świetlic wiejskich, wartość zużytej energii elektrycznej oraz prawdopodobnie także usług wartość dostarczenia wody i oczyszczania ścieków będą jedynymi elementami kalkulacyjnymi wynagrodzenia Gminy z tytułu udostępniania świetlic na rzecz SCKTiR.

Gmina nie jest w stanie przewidzieć, na jakim poziomie będą kształtować się koszty zużycia mediów w przedmiotowych obiektach oraz przychody SCKTiR z tytułu wynajmu tych obiektów. Zarówno Gmina, jak i SCKTiR będą dążyć do maksymalizacji stopnia wykorzystania świetlic wiejskich.

Zakładając, że przedmiotowe obiekty będą cieszyły się dużym zainteresowaniem i przychody SCKTiR z tytułu najmu świetlic będą kształtowały się na relatywnie wysokim poziomie, Gmina w przyszłości przewiduje zwiększenie wartości wynagrodzenia z tytułu świadczonej przez nią na rzecz SCKTiR usługi.

Na chwilę obecną kosztem, jaki będzie ponosił SCKTiR na rzecz Gminy z tytułu korzystania ze świetlic wiejskich będzie koszt zużytej energii elektrycznej oraz usługi dostarczania wody i oczyszczania ścieków w przedmiotowych obiektach, przy czym w przyszłości, zakładając, że przedmiotowe obiekty będą cieszyły się dużym zainteresowaniem mieszkańców/instytucji/stowarzyszeń, jak wskazano powyżej, Gmina zwiększy swoje wynagrodzenie z tego tytułu.

Świetlice będące przedmiotem wniosku zostały udostępnione SCKTiR na podstawie umowy użyczenia, przy czym jak wskazała Gmina, planuje ona zmianę takiej koncepcji zagospodarowania świetlic wiejskich. Przy czym zmiana koncepcji będzie miała miejsce przed rozpoczęciem ponoszenia wydatków inwestycyjnych i bieżących, będących przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W dokumentach jako świadczący usługi udostępniania (odpłatnie jak i nieodpłatnie) przedmiotowych świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych będzie figurował SCKTiR.

Z tytułu działalności prowadzonej z wykorzystaniem świetlic wiejskich to SCKTiR będzie wystawiał dokumenty sprzedażowe na rzecz korzystających z przedmiotowych obiektów (mieszkańców/przedsiębiorców).

Wnioskodawca zamierza wykorzystywać przedmiotowe świetlice wyłącznie zdaniem Gminy do czynności opodatkowanych. Niemniej jednak Gmina pragnie podkreślić, iż kwestia opodatkowania VAT czynności udostępniania świetlic wiejskich jest przedmiotem złożonego przez Gminę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Gmina nie posiada obecnie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku z uwagi na brak obowiązku posiadania przedmiotowej klasyfikacji (niemniej jednak być może w przyszłości Gmina wystąpi do ośrodka klasyfikacyjnego z odpowiednim wnioskiem).

Inwestycje w zakresie świetlic wiejskich będą wyrazem realizacji przez Gminę jej zadań publicznoprawnych (jej zadań własnych), w szczególności zadań związanych ze sprawami kultury (art 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym), przy czym będą one związane z wykonywaniem przez Gminę odpłatnych czynności udostępniania świetlic wiejskich na rzecz SCKTiR na podstawie umowy cywilnoprawnej, a więc będą służyły de facto celom komercyjnym/odpłatnym. Innymi słowy, skoro Gmina będzie działać w ramach zawartej z SCKTiR umowy cywilnoprawnej, stosownie do art. 15 ust. 1 oraz ust. 6 ustawy o VAT (mimo realizacji zadań własnych zdaniem Gmina wszelka jej działalność stanowi realizację jej zadań własnych), należy ją uznać w tym zakresie za podatnika VAT.

SCKTiR będzie natomiast realizował zlecone mu zadania Gminy dotyczące odpłatnego oraz nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich na rozmaite cele.

Gmina nie bierze pod uwagę takiej możliwości (tj. wykorzystywania świetlic wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT) oraz nie prowadzi tego typu hipotecznych spekulacji „co by było gdyby" (Gmina uprzejmie pragnie podkreślić, iż złożyła niniejszy wniosek w zakresie konkretnego, opisanego zdarzenia przyszłego), bowiem już na obecnym etapie planowania inwestycji zakłada wykorzystywanie przedmiotowych obiektów do czynności odpłatnej na rzecz SCKTiR.

Gmina planując koszty realizacji inwestycji zakłada, iż będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT, tym samym przewiduje, iż ponoszone przez nią koszty będą kosztami netto. Gdyby Gmina nie czerpała w przyszłości żadnych przychodów z tytułu udostępnienia przedmiotowych obiektów oraz nie mogłaby odzyskać podatku VAT związanego z zakupami towarów i usług służących realizacji przedmiotowych inwestycji, z pewnością nie zrealizowałaby tych inwestycji w takim stopniu, jaki obecnie zakłada (w takiej formie/w takim zakresie).

Gmina nie wdrożyła jeszcze planowanej koncepcji zagospodarowania świetlic wiejskich, tj. odpłatnego udostępnienia tych obiektów (Gmina uprzejmie wskazuje, że zadała pytania odnośnie zdarzenia przyszłego). Gmina zatem na obecnym etapie nie ma możliwości przewidzenia obrotów z tytułu odpłatnego udostępniania świetlic wiejskich (Gmina nie potrafi „przewidzieć przyszłości"). Jak wskazano powyżej, wynagrodzenie z tytułu odpłatnego udostępniania świetlic wiejskich na rzecz SCKTiR będzie skalkulowane w oparciu o koszt zużytych mediów związanych z funkcjonowaniem świetlic wiejskich, a tym samym będzie ono zależne w szczególności od stopnia wykorzystania tych obiektów przez SCKTiR oraz jego usługobiorców. Zarówno Gmina jak i SCKTiR będą dążyć do zmaksymalizowania stopnia wykorzystania świetlic wiejskich, będą je promować, reklamować, utrzymywać w należytym stanie i zachęcać do korzystania z nich mieszkańców oraz stowarzyszeń i instytucji. Im będzie większy popyt na przedmiotowe usługi (do czego Gmina oraz SCKTiR będą zdecydowanie dążyć), tym więcej mediów w świetlicach zostanie zużytych i tym samym wyższe wynagrodzenie otrzyma Gmina. Tym samym, na obecnym etapie, nie ma możliwości wskazania przyszłego udziału procentowego. Będzie to możliwie dopiero po wdrożeniu planowanego rozwiązania. Jednakże Gmina zakłada, że będzie to udział znaczący.

Gmina pragnie wskazać, iż w szczególności planuje wydatki modernizacyjne/remontowe tych obiektów polegające na wymianie stolarki okiennej, przebudowie kotłowni ciepła z wykonaniem pompy ciepła, wymianie elewacji, etc. Gmina jest obecnie na etapie ubiegania się o dofinansowanie zadań ze źródeł zewnętrznych, tj. w szczególności oczekuje na wyznaczenie terminów ogłaszania konkursów do poszczególnych programów operacyjnych. Gmina nie ogłosiła jeszcze przetargów na realizację inwestycji. Dopiero po rozstrzygnięciu poszczególnych przetargów Gminie znany będzie całkowity koszt inwestycji. Z doświadczenia Gminy wynika, iż szacunki/plany/dokumentacje, co wielkości nakładów inwestycyjnych zdecydowanie różnią się od rzeczywistych kwot zaoferowanych przez podmiot wygrywający przetarg. Gmina na obecnym etapie jest w stanie wskazać, iż koszty poszczególnych zadań, w zależności od przypadku, wyniosą co najmniej kilkadziesiąt tysięcy PLN.

Dodatkowo, Gmina uprzejmie pragnie podkreślić, iż zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, organy podatkowe w szczególności w postępowaniach interpretacyjnych nie powinny dokonywać oceny ekonomicznych skutków prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, w tym w szczególności oceniać racjonalności gospodarowania posiadanym przez niego majątkiem, wielkości osiąganych przez niego przychodów czy ponoszonych kosztów. To w gestii podatnika leży samodzielne podejmowanie przez niego działań w ramach prowadzonej działalności w zakresie określonym prawem, w sposób swobodny i dowolny kształtując stosunki gospodarcze. W wydawanych interpretacjach indywidualnych organy podatkowe winny dokonywać interpretacji obowiązujących przepisów prawa podatkowego mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, nie zaś opiniować ekonomiczną zasadność podejmowanych przez wnioskodawcę działań.

Potwierdzeniem stanowiska Gminy są m.in.:

wyrok NSA z dnia 24 marca 2011 r., sygn. I FSK 432/10, w którym Sąd wskazał, że „Ingerowanie przez organy podatkowe w swobodę działalności gospodarczej podatnika jest uprawnione jedynie w sytuacji dozwolonej jednoznaczną normą prawa podatkowego. Niedopuszczalne jest interpretowanie przez organ podatkowy podejmowanych przez podatnika działań gospodarczych w sposób sprzeczny z jego intencjami, gdy działania te nie wyczerpują hipotezy żadnej normy podatkowej i nie stanowią nadużycia prawa",

wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2013 r., sygn. III SA/Wa 1523/12, w którym uznano, że „Podatnik ma prawo do subiektywnej oceny racjonalności podejmowanych decyzji w prowadzonej działalności gospodarczej, której organy podatkowe nie powinny kwestionować. Ocena racjonalności poniesionego przez podatnika kosztu powinna być dokonywana na podstawie okoliczności towarzyszących poniesieniu danego kosztu”,

wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 czerwca 2006 r., sygn. I SA/G1 18/06, w którym WSA orzekł, iż „Stanowisko to nie zasługuje na aprobatę choćby z tego powodu, że organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny ekonomicznych skutków prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, wskazywania jakie czynności powinien podjąć podatnik by osiągnąć przychód lub uniknąć straty. Rzeczą przedsiębiorcy jest bowiem kierowanie własnym przedsięwzięciem w ramach zakreślonych prawem, korzystając przy tym z możliwości swobodnego i dowolnego kształtowania stosunków gospodarczych”.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyrokach WSA w Gdańsku z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Gd 1103/11, WSA w Lublinie z dnia 22 kwietnia 2009 r., sygn. I SA/Lu 701/08 oraz WSA w Warszawie z dnia 23 lipca 2004 r., sygn. III SA 975/03.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku pytanie nr 3) Czy w związku z udostępnieniem w 2014 r. świetlic wiejskich na rzecz SCKTiR na warunkach określonych w opisie sprawy Gmina będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT od przyszłych wydatków inwestycyjnych i wydatków bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi, poniesionych po wdrożeniu wskazanej koncepcji?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udostępnieniem w 2014 r. świetlic wiejskich na rzecz SCKTiR, na warunkach określonych w opisie sprawy, Gmina będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT od przyszłych wydatków inwestycyjnych i wydatków bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi, poniesionych po wdrożeniu wskazanej koncepcji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

nabywcą towarów / usług jest podatnik VAT oraz

nabywane towary / usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od przyszłych wydatków inwestycyjnych związanych ze świetlicami wiejskimi oraz wydatków bieżących związanych z tymi obiektami, ponoszonych od momentu zmiany koncepcji zagospodarowania świetlic wiejskich.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać bowiem fakt, iż ponoszone w przyszłości, tj. po udostępnieniu świetlic SCKTiR na warunkach określonych w opisie sprawy wydatki inwestycyjne i bieżące dotyczące świetlic wiejskich będą bezpośrednio związane z de facto odpłatnym udostępnieniem tych obiektów na podstawie wzajemnych ustaleń z SCKTiR (gdyby Gmina nie poniosła tych wydatków, nie doszłoby jej zdaniem również do świadczenia przedmiotowych usług opodatkowanych VAT).

Gmina pragnie podkreślić, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny."

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu de facto odpłatnego udostępnienia świetlic wiejskich, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tej usługi.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2012 r., sygn. IBPP1/443-672/12/LSZ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w podobnej sprawie uznał, iż „Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach umów użyczenia udostępnia odpłatnie i nieodpłatnie pomieszczenia w budynkach. Działalność nieodpłatna Wnioskodawcy polega na użyczeniu pomieszczeń podmiotom (jednostkom Ochotniczych Straży Pożarnych, stowarzyszeniu gospodyń wiejskich, klubowi sportowemu), za które nie jest pobierane żadne wynagrodzenie. Natomiast działalność odpłatna, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie polega na tym, że zgodnie z ww. umową użyczenia pozostałe podmioty wymienione we wniosku, korzystają nieodpłatnie z budynków będących własnością Wnioskodawcy jednak są obciążani przez Wnioskodawcę kosztami zużycia mediów i usług przypadających na te budynki. Koszty związane z utrzymaniem pomieszczeń np. w postaci remontów, eksploatacji ponosi użyczający. Zatem Gmina dokonuje zakupów związanych z utrzymaniem przedmiotowych budynków, które są wykorzystywane do prowadzenia działalności zarówno opodatkowanej jak i niepodlegającej podatkowi. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał we wniosku, że „ ...w większości zakupów tych nie da się przypisać jednoznacznie do jednej z tych kategorii czynności, jedynie w niektórych przypadkach można np. na podstawie podliczników określić zużycie energii elektrycznej natomiast jeżeli chodzi o pozostałe zakupy to faktury od dostawców dotyczą całego budynku (remonty, środki czystości, ciepło)".

(...) Mając powyższe na uwadze tut. Organ stwierdza, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane i niepodlegające opodatkowaniu i nie jest w stanie przyporządkować zakupów do poszczególnych rodzajów działalności wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług na cele związane z utrzymaniem użyczanych lokali w całości".

Stanowisko Gminy znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 października 2013 r., sygn. ILPP1/443-662/13-6/AI.

Ponadto, stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. ILPP2/443-321/14-6/AD, w której organ stwierdził, iż „Gmina będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego od przyszłych wydatków związanych z obiektami, sportowymi, poniesionych po wdrożeniu koncepcji - w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy".

Stanowisko Gminy znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 lipca 2014 r., sygn. IPTPP2/443-297/14-5/JS organ wskazał, iż „Gmina, będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, w związku z planowanym udostępnieniem sieci kanalizacji sanitarnej na rzecz Spółki, ma/będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na budowę ww. sieci, ponieważ wydatki te będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT”.

Reasumując, zdaniem Gminy, będzie ona uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od przyszłych wydatków inwestycyjnych i bieżących, dotyczących świetlic wiejskich udostępnionych SCKTiR na warunkach określonych w opisie sprawy, poniesionych po wdrożeniu wskazanej koncepcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości – stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy – rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością opodatkowaną jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są natomiast podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina jest właścicielem świetlic wiejskich, na które planuje ponosić wydatki inwestycyjne. W ramach przedmiotowych wydatków Gmina będzie nabywać towary i usługi, które zostaną udokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT. Świetlice wiejskie zostały nieodpłatnie udostępnione gminnej instytucji kultury – SCKTiR, która udostępnia świetlice wiejskie zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie. Wpływy z tytułu najmu świetlic stanowią przychody SCKTiR. Przedmiotem działalności SCKTiR jest w szczególności wykonywanie zadań powierzonych przez Gminę w zakresie prowadzenia działalności kulturalnej na terenie Gminy. SCKTiR jest odrębnie od Gminy zarejestrowany dla celów VAT. Gmina planuje w 2014 r. rozpoczęcie obciążania SCKTiR z tytułu korzystania ze świetlic wiejskich w oparciu o zużycie tzw. mediów w przedmiotowych obiektach. W konsekwencji, samo udostępnianie świetlic wiejskich będzie miało zasadniczo charakter nieodpłatny, jednakże Gmina będzie obciążać SCKTiR z tytułu mediów, tj. w szczególności za zużycie energii elektrycznej. Gmina jest bowiem stroną umowy z dostawcami mediów, tj. w szczególności energii elektrycznej. Po otrzymaniu faktur za zużycie mediów Gmina będzie wystawiała na rzecz SCKTiR stosowne faktury dokumentujące dostawę mediów do przedmiotowych świetlic wiejskich. Kwestie udostępnienia i obciążania za zużycie mediów, tj. energii elektrycznej będą uregulowane w ramach ustaleń pomiędzy stronami (tj. Gminą a SCKTiR) i będą ze sobą ściśle powiązane - gdyby bowiem przykładowo Gmina nie zamierzała udostępniać przedmiotowych świetlic wiejskich SCKTiR (np. gdyby Gmina samodzielnie wykorzystywała te obiekty do prowadzenia działalności kulturalnej), nie byłoby konieczności uregulowania przedmiotowych kwestii pomiędzy Gminą a SCKTiR i obciążania SCKTiR wartością wydatków związanych ze zużyciem mediów. Wystawiane przez Gminę na rzecz SCKTiR faktury będą ujmowane w jej rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu powyższego świadczenia Gmina planuje wykazywać w składanych deklaracjach VAT-7. W opinii Gminy będzie ona świadczyła na rzecz SCKTiR odpłatną usługę udostępnienia świetlic wiejskich. Wynagrodzeniem Gminy z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi będzie kwota skalkulowana w oparciu o wartość zużytych mediów, w szczególności energii elektrycznej niezbędnej do funkcjonowania udostępnianych SCKTiR świetlic wiejskich, ale najprawdopodobniej także usług dostarczania wody i odbioru ścieków. Zgodnie z obecnymi planami Gminy w okresie tzw. „rozruchu", tj. w początkowym okresie funkcjonowania planowanej koncepcji zagospodarowania świetlic wiejskich, wartość zużytej energii elektrycznej oraz prawdopodobnie także wartość usług dostarczenia wody i oczyszczania ścieków będą jedynymi elementami kalkulacyjnymi wynagrodzenia Gminy z tytułu udostępniania świetlic na rzecz SCKTiR. Na chwilę obecną kosztem, jaki będzie ponosił SCKTiR na rzecz Gminy z tytułu korzystania ze świetlic wiejskich, będzie koszt zużytej energii elektrycznej oraz usługi dostarczania wody i oczyszczania ścieków w przedmiotowych obiektach, przy czym w przyszłości, zakładając, że przedmiotowe obiekty będą cieszyły się dużym zainteresowaniem mieszkańców/instytucji/stowarzyszeń, jak wskazano powyżej, Gmina zwiększy swoje wynagrodzenie z tego tytułu. Świetlice będące przedmiotem wniosku zostały udostępnione SCKTiR na podstawie umowy użyczenia, przy czym jak wskazała Gmina, planuje ona zmianę takiej koncepcji zagospodarowania świetlic wiejskich. Przy czy zmiana koncepcji będzie miała miejsce przed rozpoczęciem ponoszenia wydatków inwestycyjnych i bieżących, będących przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W dokumentach jako świadczący usługi udostępniania (odpłatnie jak i nieodpłatnie) przedmiotowych świetlic wiejskich na rzecz zainteresowanych będzie figurował SCKTiR. Z tytułu działalności prowadzonej z wykorzystaniem świetlic wiejskich to SCKTiR będzie wystawiał dokumenty sprzedażowe na rzecz korzystających z przedmiotowych obiektów (mieszkańców/przedsiębiorców).

Należy wskazać, że w interpretacji indywidualnej Nr IPTPP1/443-637/14-4/MW tut. Organ uznał, iż świadczone przez Gminę na rzecz SCKTiR usługi odpłatnego udostępniania świetlic będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

Podkreślić należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a przyszłe wydatki inwestycyjne i bieżące związanych ze świetlicami wiejskimi, poniesione po wdrożeniu wskazanej koncepcji (rozpoczęcie obciążania SCKTiR z tytułu mediów) będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Zatem z uwagi na związek przyszłych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących dotyczących świetlic wiejskich – jak wskazał Wnioskodawca - z czynnościami opodatkowanymi, które Gmina wykonywać będzie na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w całości.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od przyszłych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT od przyszłych wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych ze świetlicami.

Wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin