INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 09 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 12 marca 2012 r. znak: IBPB II/1/415-13/12/AA wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 21 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 02 grudnia 2011 r. na konto Wnioskodawcy w banku w Polsce wpłynęła emerytura wypłacona przez „Ubezpieczalnię emerytalną” w Austrii. Bank w Polsce potrącił zaliczkę w kwocie 101,81 euro za miesiąc listopad i w kwocie101,81 euro za miesiąc grudzień 2011 r. na poczet podatku dochodowego.

Wnioskodawca złożył oświadczenie, iż obecnie mieszka na stałe w Polsce i ww. emerytura jest już opodatkowana w Austrii, co zostało potwierdzone decyzją z dnia 05 grudnia 2011 r. otrzymaną z Austrii, w której wysokość emerytury jest wyrażona netto. Wnioskodawca powołał się również na umowę, która weszła w życie 10 października 2008 r., między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii. Wnioskodawca otrzymał w dniu 14 grudnia 2011 r. odpowiedź na swoją reklamację z banku w Polsce, w której pracownik Departamentu Obsługi Rozliczeń powołał się na ustawę z 1991 r. i 1997 r. pomijając ww. umowę z 2008 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii.

Na żądanie Banku Wnioskodawca przedłożył przetłumaczoną ww. decyzję otrzymaną z „Ubezpieczalni emerytalnej” a następnie złożył powtórną reklamację, na którą w dniu 02 stycznia 2012 r. otrzymał powieloną odpowiedź z dnia 14 grudnia 2011 r., w której bank powołał art. 18 umowy z dnia 13 stycznia 2004 r. o podwójnym opodatkowaniu, która zdaniem Wnioskodawcy, jest nieważna, gdyż zmiana tejże umowy nastąpiła 04 lutego 2008r., ratyfikacja nastąpiła 30 września 2008 r., a weszła w życie 10 października 2008 r. W związku z powyższym, Wnioskodawca wystosował zażalenie do Dyrektora Departamentu Rozliczeń Banku w sprawie nie respektowania umowy międzynarodowej z dnia 04 lutego 2008 r., które pozostało bez odpowiedzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Bank postąpił słusznie (czy słusznie potrącił zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconej emerytury przez „Ubezpieczalnię emerytalną” w Austrii)...

Zdaniem Wnioskodawcy, Bank postąpił niesłusznie potrącając zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconej mu emerytury przez „Ubezpieczalnię emerytalną” w Austrii.

Wnioskodawca wskazał, iż Bank w żadnej ze swych odpowiedzi na reklamacje nie powołał się na umowę miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o unikaniu podwójnego opodatkowania z dnia 04 lutego 2008 r., która weszła w życie 10 października 2008 r.

Wnioskodawca nie zgadza się z podwójnym opodatkowaniem emerytury otrzymywanej z Austrii, gdyż pracował całe życie na swoją emeryturę, aby wraz z żoną mógł mieć spokojną starość. W latach osiemdziesiątych walczył jako działacz Solidarności o wolną i sprawiedliwą Polskę, dlatego też wyjechał do Austrii i pracował tam do emerytury.

Ponadto Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko odnosi się do sytuacji przestrzegania prawa w Polsce, obowiązku równego traktowania obywateli oraz czasu oczekiwania na zwrot zabranych mu pieniędzy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 02 grudnia 2011 r. na konto Wnioskodawcy w banku w Polsce wpłynęła emerytura wypłacona przez „Ubezpieczalnię emerytalną” w Austrii. Bank w Polsce potrącił zaliczkę w kwocie 101,81 euro za miesiąc listopad i w kwocie 101,81 euro za miesiąc grudzień 2011 r. na poczet podatku dochodowego.

Wnioskodawca obecnie mieszka na stałe w Polsce i ww. emerytura jest już opodatkowana w Austrii, co zostało potwierdzone decyzją z dnia 05 grudnia 2011 r. otrzymaną z Austrii, w której wysokość emerytury jest wyrażona netto.

Wobec powyższego w sprawie zastosowanie ma umowa z dnia 13 stycznia 2004 r. zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921), zmieniona w dniu 04 lutego 2008 r. protokołem zawartym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 1450).

Nadmienić należy, iż zmiana ww. umowy, dokonana protokołem z dnia 04 lutego 2008 r. dotyczyła art. 24 ust. 1 umowy traktującym o metodach unikania podwójnego opodatkowania, które mają zastosowanie wówczas, gdy zgodnie z postanowieniami umowy dany dochód podlega opodatkowaniu w jednym i drugim kraju. Przed ww. nowelizacją w Polsce, zgodnie z postanowieniami umowy, stosowana była tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia, natomiast po nowelizacji umowy – zastosowanie ma tzw. metoda wyłączenia z progresją.

Do dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę zastosowanie mają postanowienia umowy dotyczące emerytur.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ww. umowy, z uwzględnieniem jej nowelizacji dokonanej w 2008 r. emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Austrii) podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie (w Polsce).

Stosownie natomiast do uregulowań art. 19 ust. 2 pkt a) cyt. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jednostki terytorialnej albo organu lokalnego podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania – art. 19 ust. 2 pkt b) ww. umowy.

Z treści wniosku nie wynika, iżby przedmiotowa emerytura otrzymywana z „Ubezpieczalni emerytalnej” była wypłacana z funduszy, o których mowa w art. 19 umowy, a zatem rozstrzygnięcie co do miejsca kraju opodatkowania tejże emerytury należy dokonać na podstawie treści art. 18 ust. 1 umowy.

Biorąc zatem pod uwagę regulacje zawarte w przedmiotowej umowie – w szczególności jej uregulowania zawarte w art. 18 ust. 1 – stwierdzić należy, że jako osoba zamieszkała w Polsce i uzyskująca emeryturę z Austrii Wnioskodawca podlega z tytułu otrzymywanej emerytury opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji, tj. w Polsce.

To oznacza, że emerytura ta – zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie podlega opodatkowaniu w Austrii, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Tym samym wskazane w art. 24 ust. 1 umowy metoda unikania podwójnego opodatkowania nie będzie miała zastosowania; wskazany dochód podlega bowiem opodatkowaniu tylko w jednym kraju – w Polsce.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w art. 26 umowy. Z ust. 1 tegoż przepisu wynika, że jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadzają lub wprowadzą dla niej opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, wówczas może, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1, temu Umawiającemu się Państwu, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.

Zatem w sytuacji, gdy Austria istotnie opodatkowuje emerytury wypłacane Wnioskodawcy, pomimo, że zgodnie z umową emerytura ta podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, Wnioskodawca ma prawo skorzystać z uprawnień określonych w art. 26 powołanej umowy.

Mając na uwadze powyżej przywołane przepisy otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustaw źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwot emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W sytuacji, gdy osoba mieszkająca w Polsce otrzymuje emeryturę z Austrii, a prawo do jej opodatkowania ma wyłącznie strona polska – co zostało wyżej wykazane na podstawie postanowień znowelizowanej w 2008 r. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – to na polskim banku jako płatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek, wynikający z art. 35 ust. 1 ustawy. Stanowi on, że do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są zobowiązane osoby prawne i jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłaconych przez nie emerytur i rent.

Reasumując z uwagi na opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, w szczególności art. 18 umowy polsko - austriackiej i art. 9, art. 10 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że emerytura wypłacana przez „Ubezpieczalnię emerytalną” w Austrii osobie zamieszkałej w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Tym samym bank, za pośrednictwem którego emerytura jest wypłacana słusznie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych wykonując obowiązki płatnika nałożone na niego tąże ustawą.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, iż w świetle powyższego nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w Polsce prawno nie jest przestrzegane.

Zgodnie z przepisem art. 84 ustawy z dnia 02 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Z przepisu tego jednoznacznie wynika obowiązek równego traktowania obywateli. Skoro więc ustawodawca nakłada obowiązek uiszczania podatku to równość traktowania przejawia się właśnie w obowiązku obciążania każdego należną od niego – zgodnie z przepisami podatkowymi – daniną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.