Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-709/14-2/RR
z 20 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego oraz wystawienia faktury z tytułu otrzymanej zapłaty przed dostawą towaru – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego oraz wystawienia faktury z tytułu otrzymanej zapłaty przed dostawą towaru.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ściślej Wnioskodawca zajmuje się produkcją bydła mlecznego oraz sprzedażą mleka surowego. Od marca 2009 r. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT, Wnioskodawca zrezygnował z rolnika ryczałtowego na podstawie art. 43 pkt 3 ww. ustawy.

Strona dostarcza mleko do Spółdzielni Mleczarskiej, Ostatnią umowę Wnioskodawca podpisał 1 września 2013 r. Przedmiotem tej umowy jest produkcja mleka i jego sprzedaż w ilości 900 litrów / 2 dni, bezpośrednio z gospodarstwa na koszt odbiorcy.

Cena mleka surowego ustalana jest na podstawie kształtującego się popytu i podaży surowca - artykułów mleczarskich na rynku, analiz kosztów produkcji mleka i kosztów przetwórstwa i analiz jakości mikrobiologicznej oraz fizyko-chemicznej mleka.

Ocena surowca (mleka) wykonywana jest w niezależnym laboratorium.

Zapłata za mleko dostarczane w danym miesiącu zgodnie z obowiązującym cennikiem odbiorcy na mleko surowe do skupu, dokonywana jest raz w miesiącu, w terminie do 15-tego następnego miesiąca.

Z uwagi na potrzeby finansowe Wnioskodawcy, po rozmowie telefonicznej ze Spółdzielnią Mleczarską Wnioskodawca otrzymał zaliczki na mleko w wysokości 2 000 złotych w dniu 30 stycznia 2014 r. 5 000 złotych w dniu 3 kwietnia 2014 r., 9 000 złotych 28 maja 2014 r.

Za dostawę mleka Strona wystawia fakturę sprzedaży na koniec każdego miesiąca.

Zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT jeśli przed dokonaniem dostawy towarów otrzymano całość lub część zapłaty, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania. Otrzymanie zaliczki powoduje obowiązek wystawienia faktury na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Faktur zaliczkowych Wnioskodawca nie wystawił, gdyż taka faktura powinna zawierać elementy wymienione w art. 106f ustawy tj. między innymi: dane dotyczące zamówienia lub umowy a w szczególności nazwę towaru, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów.

W dacie otrzymania zaliczki na mleko nie jest znana Stronie cena jednostkowa mleka oraz ilość dostarczonego mleka w danym miesiącu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług jeżeli przed wydaniem towaru otrzymano część należności w szczególności przedpłatę, zaliczkę obowiązek podatkowy powstał z chwilą jej otrzymania pomimo braku wiedzy na temat ceny i ilości dostarczanego mleka ?
Czy w takiej sytuacji powstał obowiązek podatkowy i Wnioskodawca powinien wystawić fakturę zaliczkową?

Zdaniem Wnioskodawcy,

według jego rozumienia przepisów ww. obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Aby wpłata mogła być traktowana jako zaliczka w świetle art. 19 ust. 11 ustawy o VAT musi ona spełniać szereg warunków, które wynikają z przepisów prawa i orzecznictwa.

Zaliczka jako zaplata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Zgodnie z art. 106f ustawy o VAT ust. 1 punkt 4 faktura powinna zawierać między innymi cenę jednostkową netto oraz ilość i wartość zamówionych towarów.

Jeżeli przepisy prawne nakładają obowiązek wystawienia faktury o określonej formie i treści, musi być to faktura na tyle konkretna i jednoznaczna aby na jej podstawie dało się ustalić wszystkie elementy, które powinna zawierać faktura.

Można wysnuć wniosek, że skoro na podstawie okoliczności transakcji nie można ustalić wszystkich elementów niezbędnych do wystawienia faktury, to część należności uiszczona przed wydaniem towaru, powiązana z tą transakcją, nie może być traktowana jako zaliczka w świetle art. 19 ust. 11 ustawy o VAT.

Potwierdzenie tego wniosku można znaleźć w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2010 r. o sygnaturze akt I FSK 1100/09, obowiązek podatkowy na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług powstaje jedynie wówczas, gdy zapłata dokonana przed wykonaniem dostawy lub świadczeniem usług następuje w sytuacji, gdy wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego tzn. przyszłej dostawy są jednoznacznie i niezmiennie określone pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a nie ma ona jedynie charakteru zabezpieczającego wykonanie nie do końca jeszcze sprecyzowanej czynności opodatkowanej.

Jak potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lipca 2009 r. o sygn. akt I FSK 932/08 nie można rozciągać zakresu pojęcia „zaliczki” na każdą płatność, którą sprzedający otrzymał od kupującego przed wykonaniem dostawy.

Wnioskodawca nie jest w stanie wystawić faktury zaliczkowej, ponieważ transakcja nie została określona wystarczająco szczegółowo. Zdaniem Strony w tych warunkach nie powstaje obowiązek podatkowy i Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl jednak art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W wyroku z dnia 21 lutego 2006r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs & Excise, TSUE stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT [tj. Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG)], nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.

W powyższym wyroku TSUE podkreślił, iż „(...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone”.

Należy wskazać, że powyższy wyrok TSUE zachowuje swoją aktualność na gruncie obecnie obowiązującej Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.).

Na podstawie powyższego wyroku TSUE można wysnuć wniosek, że aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę/przedpłatę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

• zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),
  
• konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,
  
• w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia
  w przyszłości.
  
  

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
   
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Jak wynika z powyższego, dokonanie czynności objętej zakresem opodatkowania VAT rodzi konieczność wystawienia faktury. Dodatkowo, w przypadku otrzymania zaliczki na poczet wykonania takiej czynności, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymaną od kupującego wpłatę (tzw. faktura zaliczkowa).

W myśl art. 106f ust. 1 ustawy, faktura, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, powinna zawierać:

1. dane, o których mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
   
2. otrzymaną kwotę zapłaty;
   
3. kwotę podatku wyliczoną według wzoru:
   
   
   

ZB x SP

KP = ----------

100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku,

ZB - oznacza kwotę otrzymanej całości lub części zapłaty,

SP - oznacza stawkę podatku;

4. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.
   
   

Zgodnie z art. 106f ust. 2 ustawy przepisy art. 106e ust. 1 pkt 16-21 i 24 oraz ust. 2-6,10 i 11 stosuje się odpowiednio.

Jeżeli faktura, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje całej zapłaty, w fakturze wystawianej po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty. Faktura, o której mowa w zdaniu pierwszym, powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106f ust. 3 ustawy).

W przypadku gdy wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą otrzymanie części zapłaty, a faktury te obejmują łącznie całą zapłatę, ostatnia z tych faktur powinna zawierać również numery poprzednich faktur, o czym stanowi art. 106f ust. 4 ustawy.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Natomiast zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą tj. zajmuje się produkcją bydła mlecznego oraz sprzedażą mleka surowego i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Strona dostarcza mleko do Spółdzielni Mleczarskiej. Cena mleka surowego ustalana jest na podstawie kształtującego się popytu i podaży surowca - artykułów mleczarskich na rynku, analiz kosztów produkcji mleka i kosztów przetwórstwa i analiz jakości mikrobiologicznej oraz fizyko-chemicznej mleka. Zapłata za mleko dostarczane w danym miesiącu dokonywana jest raz w miesiącu, w terminie do 15-tego następnego miesiąca. Z uwagi na potrzeby finansowe Wnioskodawca otrzymał zaliczki na mleko w wysokości 2 000 złotych w dniu 30 stycznia 2014 r., 5 000 złotych w dniu 3 kwietnia 2014 r., 9 000 złotych 28 maja 2014 r. Za dostawę mleka wystawia fakturę sprzedaży na koniec każdego miesiąca. Faktur zaliczkowych Wnioskodawca nie wystawił.

W dacie otrzymania zaliczki na mleko nie jest znana Stronie cena jednostkowa mleka oraz ilość dostarczonego mleka w danym miesiącu.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą kwestii, czy otrzymana kwota spełnia definicję zaliczki oraz prawidłowości wystawienia faktury na otrzymaną należność.

Analiza opisanych we wniosku okoliczności w odniesieniu do cytowanych wcześniej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pozwala stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota stanowiła zaliczkę, o której mowa w art. 19a ust. 8 ustawy. Z okoliczności sprawy wynika, że w momencie otrzymania zaliczki przyszłe świadczenie, którego zaliczka dotyczyła było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru oraz jego ilości. Przedmiotem dostawy było mleko, a wielkość dostaw została określona na 900 litrów / 2 dni. Znane również były terminy dostaw za które następowała zapłata tj. poszczególne miesiące, a zatem stwierdzić należy, że warunki dotyczące rodzaju towaru i zakresu poszczególnych jego dostaw były znane w chwili wpłaty pieniędzy przez nabywcę. Otrzymaną kwotę należy więc uznać za zaliczkę otrzymaną przed wydaniem towaru. W konsekwencji otrzymanie przez Wnioskodawcę należności na poczet przyszłych dostaw mleka, spowodowało powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, w chwili otrzymania tej należności. Wnioskodawca zatem był zobowiązany do wystawienia faktury VAT z tytułu otrzymania zaliczki w myśl art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego - potwierdzeniem nabycia określonych towarów lub usług lub też – jak w analizowanej sprawie - otrzymania zaliczki. Wnioskodawca podnosi, że ze względu na specyfikę towaru jakim jest mleko, w momencie otrzymania zaliczki nie było możliwe określenie szczegółowych informacji, które powinna zawierać faktura zaliczkowa. Z wniosku wynika jednak, że umowa zawarta ze Spółdzielnią Mleczarską przewidywała ilość mleka jaką Wnioskodawca miał dostarczyć oraz termin poszczególnych dostaw. Co do zapłaty, określono, że za mleko dostarczane w danym miesiącu dokonywano jej zgodnie z obowiązującym cennikiem odbiorcy na mleko surowe do skupu.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Stronę wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazać należy, że przywołane orzeczenia nie stanowią odmiennego od tut. Organu podatkowego rozstrzygnięcia, tylko stanowią potwierdzenie argumentacji wydanego w niniejszej sprawie rozstrzygnięcia. Dokonując analizy wskazanego przez Stronę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 1100/09), należy zauważyć że Sąd stwierdził, że obowiązek podatkowy na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, powstaje jedynie wówczas, gdy zapłata dokonana przed wykonaniem dostawy lub świadczeniem usług, następuje w sytuacji, gdy wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszłej dostawy lub świadczenia usług, są jednoznacznie i niezmiennie określone pod względem podmiotowym i przedmiotowym a nie ma ona jedynie charakteru zabezpieczającego wykonanie nie do końca jeszcze sprecyzowanej czynności opodatkowanej. Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08 uznał, że „dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości”. W analizowanej sprawie jak wcześniej wskazano, okoliczności niniejszej sprawy pozwalają stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota stanowiła zaliczkę, o której mowa w art. 19a ust. 8 ustawy, gdyż w momencie otrzymania zaliczki przyszłe świadczenie, którego zaliczka dotyczyła było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru oraz jego ilości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.