Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-715/14-2/AJ
z 17 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2014 r. (data wpływu 1 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci wartości niematerialnej i prawnej (tj. znaku towarowego) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci wartości niematerialnej i prawnej (tj. znaku towarowego).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, objętą nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce (dalej: spółka polska). Do spółki polskiej zostanie wniesiony aport, w postaci wkładu niepieniężnego, nie stanowiącego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez spółkę prawa cypryjskiego typu „Private Company Limited by Shares” (najbardziej zbliżona do polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej: spółka cypryjska), będącą cypryjskim rezydentem podatkowym i posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Republice Cypryjskiej. Powyższe informacje są potwierdzone certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez miejscowo właściwy organ podatkowy Republiki Cypryjskiej.

Wkład niepieniężny, niestanowiący przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stanowić będzie wartość niematerialną i prawną w formie znaku towarowego. Ten znak towarowy będzie wypełniał przesłanki wskazane w art. 120 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), zgodnie z którym „Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli takie oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci wartości niematerialnej i prawnej (tj. znaku towarowego), niestanowiącego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce i czy spółka polska stanie się płatnikiem polskiego podatku dochodowego od osób prawnych, w świetle postanowień art. 7 i 13 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządom Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523, dalej: umowa), a także unormowań art. 21 ust. 1 oraz 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: ustawa o CIT) ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 o CIT „Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Spółka cypryjska jest cypryjskim rezydentem podatkowym, co jest potwierdzone certyfikatem rezydencji podatkowej, wydanym przez właściwy organ podatkowy Republiki Cypryjskiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy „Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi”, a zgodnie z treścią art. 13 ust. 4 umowy „Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku, inne niż wymienione w ustępach 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę”.

Zgodnie z komentarzem do art. 13 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (Komitet Spraw Podatkowych OECD: Modelowa Konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku, wersja skrócona, Dom Wydawniczy ABC, Oddział Wydawnictw Profesjonalnych Sp. z o.o., Warszawa 2006, s. 201; dalej: Modelowa Konwencja OECD) artykuł ten nie zawiera dokładnej definicji określenia zysków z przeniesienia własności majątku. Biorąc pod uwagę aspekt funkcjonalny art. 13 Modelowej Konwencji OECD, tj. przyznanie wyłącznego prawa do opodatkowania zysków z przeniesienia własności majątku państwu siedziby przedsiębiorstwa przenoszącego własność tego majątku, nie jest to koniecznym precyzyjne rozróżnienie (tj. poprzez definicję legalną) zysków z przeniesienia własności majątku (art. 13 Modelowej Konwencji OECD) oraz zysków przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 Modelowej Konwencji OECD, gdyż prawo do opodatkowania zysku ze sprzedaży majątku przedsiębiorstwa na gruncie wyżej wymienionych regulacji jest przyznane temu samemu państwu, co zysk przedsiębiorstwa. Pojęcie „przeniesienie własności majątku” jest użyte w celu „objęcia nim szczególnie zysków z majątku pochodzących ze sprzedaży lub zamiany, a również z częściowej sprzedaży, wywłaszczenia, przekazania spółce w zamian za akcje (aport), sprzedaży praw, darowizny, a nawet pośmiertnego przekazania majątku”. Przedmiotowy artykuł nie wprowadza rozróżnienia zysków z majątku w zależności od ich pochodzenia, a więc obejmuje on wszelkie zyski majątkowe: będące rezultatem długotrwałych procesów, i te powstałe w wyniku stałej poprawy sytuacji gospodarczej, jak również zyski zaistniałe w krótkim okresie.

W efekcie, w przypadku przeniesienia majątku innego niż wymieniony w art. 13 ust. 1-3 umowy zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zarówno w art. 13 ust. 1-3 umowy, jak również w komentarzu do art. 13 Modelowej Konwencji OECD nie odniesiono się szczegółowo do zbycia majątku w postaci przeniesienia jego własności poprzez aport znaku towarowego, niestanowiący przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przez co należy stwierdzić, w państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, co pozostaje w zgodzie także z dyspozycją art. 7 umowy (oraz Modelowej Konwencji OECD).

Mając powyższe na względzie, niezależnie od kwalifikacji przedmiotowej transakcji, a więc czy to do zysków przedsiębiorstw, czy też do zysku ze sprzedaży majątku, miejscem opodatkowania będzie państwo, w którym mieści się siedziba spółki cypryjskiej, czyli Republika Cypryjska. Mając powyższe na względzie, postanowienia umowy nie przewidują możliwości opodatkowania zysków z tej transakcji poza terytorium Republiki Cypryjskiej.

Również treść art. 21 ust. 1 ustawy o CIT nie wskazuje, aby opodatkowaniem podatkiem u źródła objęte było wniesienie wkładu niepieniężnego, a co za tym idzie nie powstanie obowiązek wskazany w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, który wskazuje, iż „osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e”. Przedkładając powyższe na stan faktyczny, brak uregulowania przedmiotowej transakcji w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT powoduje, iż przedmiotowa transakcja nie będzie rodziła powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych dla spółki cypryjskiej, jak również nie powstanie obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT dla spółki polskiej.

Ponadto, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. z 1997 Nr 78 poz. 483) „Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową”. Przedmiotowe unormowanie wskazuje, iż pierwszeństwo zastosowania posiadają treści wskazane w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, gdy jej treść jest nie do pogodzenia z ustawą, a co za tym idzie opodatkowanie przedmiotowej transakcji, wniesienia wkładu niepieniężnego niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, będzie opodatkowana zgodnie z regulacjami umowy, a zatem według unormowań prawa cypryjskiego. Wnioskodawca nie stanie się zatem płatnikiem polskiego podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do spółki cypryjskiej, która wniesie do spółki polskiej wkład niepieniężny obejmujący znak towarowy.

Podsumowując, wobec wnioskodawcy nie powstanie obowiązek płatnika w odniesieniu do spółki cypryjskiej, która wniesie do spółki polskiej wkład niepieniężny w postaci znaku towarowego, który nie będzie stanowił przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, gdyż zgodnie z art. 7 ust. 1 oraz 13 ust. 4 umowy zyski przedsiębiorstwa, a także pozostałe zyski z przeniesienia majątku mogą zostać opodatkowane wyłącznie w państwie siedziby przedsiębiorstwa cypryjskiego, a więc w Republice Cypryjskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.