Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-346/14/PK
z 26 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lipca 2014r. (data wpływu 1 sierpnia 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie kosztu badania planu podziału oraz doradztwa prawnego związanego z wydzieleniem części majątku do nowo utworzonej spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2014r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie kosztu badania planu podziału oraz doradztwa prawnego związanego z wydzieleniem części majątku do nowo utworzonej spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług wykonującym wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia.

Wnioskodawca dokonał w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2010 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2013 roku poz. 1030 ze zm. dalej KSH) podziału na zasadzie przeniesienia części majątku Wnioskodawcy do nowo zawiązanej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (podział przez wydzielenie).

Proces wydzielenia części majątku został rozpoczęty sporządzeniem planu podziału zgodnie z art. 533 § 2 KSH. Plan podziału został zgłoszony do sądu rejestrowego (art. 535 § 2 KSH) wraz z wnioskiem o wyznaczenie biegłego w zakresie badania rzetelności i poprawności planu podziału. Uchwałą z dnia 6 maja 2014 roku, podjętą przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy, dokonano podziału Wnioskodawcy poprzez wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na rzecz nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Postanowieniem z dnia 2 czerwca 2014 Sąd Rejestrowy dokonał wpisu do rejestru nowej spółki (art. 531 § 2 KSH).

Celem podziału Wnioskodawcy było dążenie do wzrostu wartości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i jego rozwój operacyjny. Cel ten został określony w sporządzonym planie podziału. Zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy działająca na rzecz branży energetycznej odbiegała swoim profilem od głównych kierunków działalności firmy jakimi są: usługi budowlano-montażowe, sprzedaż komputerów, serwis komputerów oraz instalacja systemów bezpieczeństwa. Istniejąca struktura przedsiębiorstwa Wnioskodawcy utrudniała rozwój dwóch profilów działalności gospodarczej oraz wymagała ponoszenie wysokich nakładów na wykorzystanie zasobów ludzkich, rzeczowych, finansowych i informacyjnych spółki dla sprawnego i skutecznego osiągnięcia celu. Organizacyjnie podział w sposób istotny może zintensyfikować rozwój, a co za tym idzie możliwość uzyskiwania przychodów w spółce dzielonej (Wnioskodawcy), jak też w nowo utworzonej spółce.

Proces podziału poprzez wydzielenie był procesem trwającym w czasie i wymagał od Wnioskodawcy ponoszenia kosztów związanych z tym procesem. Przykładowo kosztem takim był koszt badania planu podziału dokonany przez biegłego rewidenta, koszt obsługi prawnej całego procesu podziału, koszty notarialne i koszty sądowe. Kosztami tymi, udokumentowanymi fakturami lub innymi dokumentami, został obciążony Wnioskodawca, który powyższe koszty z dniem poniesienia zaliczył do kosztów uzyskania przychodów. Zaznaczyć należy, że datą poniesienia kosztów o których mowa powyżej była data poprzedzająca dzień 2 czerwca 2014.

W przypadku otrzymania faktur z wykazanym podatkiem naliczonym Wnioskodawca pomniejszył podatek należny o podatek naliczony wynikający z tych faktur. W stosunku do faktur dokumentujących zakup powyższych kosztów u sprzedawcy powstał obowiązek podatkowy, Wnioskodawca otrzymał faktury jak też wykonano usługi będące przedmiotem zakupu.

Wnioskodawca informuję, że w sprawie możliwości zaliczenia kosztów wynikających z powyższych faktur do kosztów uzyskania został złożony odrębny wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy podatek naliczony z faktur dokumentujących poniesienie kosztu badania planu podziału oraz doradztwa prawnego związanego z wydzieleniem części majątku do nowo utworzonej spółki, może w całości pomniejszyć podatek należny?

Zdaniem Wnioskodawcy podatek naliczony z faktur dokumentujących poniesienie kosztu badania planu podziału oraz doradztwa prawnego związanego z procesem podziału Wnioskodawcy, poprzez wydzielenie części majątku do nowo utworzonej spółki, może w całości pomniejszyć podatek należny.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy ww. art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy — w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. — kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo — prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedstawionym stanie faktycznym nie zaistniały przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Celem dokonanego wydzielenia jest zintensyfikowanie przychodów Wnioskodawcy, działającego w strukturze organizacyjnej po wydzieleniu, gdyż struktura organizacyjna Wnioskodawcy uwolniona od części zajmującej się branżą energetyczną, może być efektywniej wykorzystana do pozostałych sfer działalności gospodarczej Wnioskodawcy jakimi są usługi budowlano-montażowe , sprzedaż komputerów , serwis komputerów oraz instalacja systemów bezpieczeństwa.

Reasumując: podatek naliczony z faktur dokumentujących poniesienie kosztu badania planu podziału czy doradztwa prawnego związanego z wydzieleniem części majątku do nowo utworzonej spółki, może w całości pomniejszyć podatek należny na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a więc nie obciążonych podatkiem od towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 6 ust. 1 przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ww. przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT natomiast stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca dokonał w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych podziału na zasadzie przeniesienia części majątku Wnioskodawcy do nowo zawiązanej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Proces wydzielenia części majątku został rozpoczęty sporządzeniem planu podziału wraz z wnioskiem o wyznaczenie biegłego w zakresie badania rzetelności i poprawności planu podziału. Uchwałą podjętą przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy, dokonano podziału Wnioskodawcy poprzez wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na rzecz nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Celem podziału Wnioskodawcy było dążenie do wzrostu wartości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i jego rozwój operacyjny. Cel ten został określony w sporządzonym planie podziału. Zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy działająca na rzecz branży energetycznej odbiegała swoim profilem od głównych kierunków działalności firmy jakimi są: usługi budowlano-montażowe, sprzedaż komputerów, serwis komputerów oraz instalacja systemów bezpieczeństwa. Istniejąca struktura przedsiębiorstwa Wnioskodawcy utrudniała rozwój dwóch profilów działalności gospodarczej oraz wymagała ponoszenie wysokich nakładów na wykorzystanie zasobów ludzkich, rzeczowych, finansowych i informacyjnych spółki dla sprawnego i skutecznego osiągnięcia celu. Organizacyjnie podział w sposób istotny może zintensyfikować rozwój, a co za tym idzie możliwość uzyskiwania przychodów w spółce dzielonej (Wnioskodawcy), jak też w nowo utworzonej spółce. Proces podziału poprzez wydzielenie był procesem trwającym w czasie i wymagał od Wnioskodawcy ponoszenia kosztów związanych z tym procesem.

Jak stwierdzono powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego przedstawione w cyt. wyżej przepisie art. 86 ustawy, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług oraz dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupu towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych.

Natomiast zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa poprzez jej przeniesienie do innej spółki jest czynnością nieopodatkowaną podatkiem VAT.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Podatnika.

Natomiast ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością Podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez Podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz w odpowiedzi na zadane pytania należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od nabyć związanych z wydzieleniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz jego przeniesienia do nowej spółki, pod warunkiem nie zaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.