Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-758/14/AK
z 24 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 15 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży peletu ze słomy i siana, pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży peletu ze słomy i siana, pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zajmuje się uprawą zbóż, traw i hodowlą krów mięsnych. Zamierza zakupić linię technologiczną do produkcji peletu i sprzedawać go. Wnioskodawca nadmienia, że pelet produkowany będzie ze słomy i siana pochodzących z jego własnych upraw. Produkcja peletu polega na wysuszeniu słomy i siana w wyniku działania czynników naturalnych, a następnie za pomocą linii technologicznej rozdrobnieniu i sprasowaniu w celu zmniejszenia objętości. Wnioskodawca wykonuje to bez użycia dodatkowych materiałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód z tytułu sprzedaży peletu produkowanego przez rolnika z własnej słomy i siana traktowany jest jako działalność rolnicza i podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu (…). Produkcja peletu polega na wysuszeniu słomy i siana, rozdrobnieniu i sprasowaniu. Pozostają one nadal po tych działaniach w stanie nieprzetworzonym, a więc nie wykraczają poza zakres działalności rolniczej. Wnioskodawca przy jego produkcji nie wykorzystuje innych materiałów. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy produkcja peletu ze słomy i siana pochodzących z własnych upraw stanowi działalność rolniczą zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przychód uzyskany z jego sprzedaży podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
   
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
   
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
   
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Powyższe oznacza, że wszelkie produkty działalności rolniczej powstają wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedawać wytworzoną we własnym gospodarstwie słomę i siano w postaci peletu. Produkcja peletu polega na wysuszeniu słomy i siana w wyniku działalna czynników naturalnych, a następnie za pomocą linii technologicznej rozdrobnieniu i sprasowaniu w celu zmniejszenia objętości. Wnioskodawca wytwarza pelet bez użycia dodatkowych materiałów.

Wobec powyżej przedstawionych regulacji prawnych – na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego – uznać należy, iż sprzedaż pochodzącej z własnego gospodarstwa słomy i siana w postaci peletu stanowi działalność rolniczą.

Z powołanego przepisu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż działalnością rolniczą jest m.in. działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym). Działania polegające na poddaniu produktów suszeniu i prasowaniu za pomocą linii technologicznej bez użycia żadnych dodatków typu klej, sznurek, folia, itp. – jeżeli produkty te pozostaną nadal w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) – nie wykraczają poza zakres działalności rolniczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stwierdzić należy także, iż z punktu widzenia przepisów tej ustawy fakt użycia specjalistycznych maszyn i urządzeń, czy też poddanie czynnikom naturalnym powodującym suszenie czy prasowanie produktów pochodzących wyłącznie z własnych upraw, pozostaje bez znaczenia przy kwalifikowaniu tego rodzaju działań do działalności rolniczej.

Powyższe oznacza, iż przychód uzyskany ze sprzedaży produktów roślinnych – słomy i siana w postaci peletu, pochodzącej wyłącznie z własnego gospodarstwa rolnego – podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, iż w przypadku zakupu słomy lub siana do wytwarzania peletu lub przerobienia sposobem przemysłowym – wykonywane czynności wykroczą poza zakres działalności rolniczej. Wówczas zaistniałaby konieczność zakwalifikowania tych czynności do pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowania uzyskiwanych dochodów podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.