2014.10.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-609/14-3/ALN
z 30 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących oraz podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1993 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „...” oraz Prywatny Gabinet Lekarski x. Przedmiotem Jego działalności jest praktyka lekarska ogólna sklasyfikowana pod numerem PKD 86.21.Z. Działalności NZOZ i Prywatnego Gabinetu Lekarskiego prowadzona jest w budynkach będących własnością Wnioskodawcy, wprowadzonych do Ewidencji Środków Trwałych. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „..”posiada majątek trwały w postaci m.in. nieruchomości, wyposażenia, urządzeń medycznych, sprzętu komputerowego, środków transportu, których część została w pełni zamortyzowana, a część nadal podlega amortyzacji. NZOZ zatrudnia pracowników, posiada kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów oraz inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. NZOZ „..” oraz Prywatny Gabinet Lekarski stanowią zatem przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2014.121).

W 2014 r. Wnioskodawca zamierza wraz z córką i żoną utworzyć spółkę jawną i wnieść aportem do nowoutworzonej Spółki, całe prowadzone przeze Niego przedsiębiorstwo tj. „NZOZ” jak również Prywatny Gabinet Lekarski, jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego, a w zamian za wniesiony aport w postaci przedsiębiorstwa objąć udziały w spółce jawnej. Składniki majątku wniesione do spółki jawnej stanowić będą całość, przy użyciu której będzie można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Wnioskodawca będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej w zmienionej formie prawnej tj. jako wspólnik spółki jawnej.

Od dnia 29.04.2011 r. Wnioskodawca był zobowiązany zainstalować kasę i skorzystał z ulgi na zakup kasy fiskalnej. Natomiast Spółka jawna nabędzie kasę fiskalną po przekroczeniu obrotu 20.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.(Pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 5)

Czy Spółka jawna będzie miała prawo do odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. 2013 r. poz. 163)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka po dokonaniu stosownego zgłoszenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego będzie miała prawo do odliczenia i zwrotu kwoty wydatkowanej z tytułu nabycia kasy rejestrującej, gdyż w Spółce po raz pierwszy powstanie obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy. Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą Wnioskodawca był zobowiązany rozpocząć ewidencjonowanie na kasie rejestrującej od dnia 29.04.2011 r. i uczynił to w obowiązującym go terminie. Spółka natomiast nie skorzystała do tej pory z ulgi na zakup kasy rejestrującej, gdyż rozpocznie dopiero sprzedaż po otrzymaniu aportu całego przedsiębiorstwa od osoby fizycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ww. ustawy.

Art. 111 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł

Jak wynika z powyższego przepisu, odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania. Przepis ten stanowi bowiem o ulgach przysługujących przy zakupie kas rejestrujących zgłoszonych na dzień powstania obowiązku ewidencjonowania.

Zatem, ustawodawca utożsamia dzień rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania. Art. 111 ust. 4 ustawy, stosuje tryb warunkowy i odnosi się do podatników, którzy wcześniej nie byli obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących.

Powyższe unormowanie również potwierdza, że przedmiotowa ulga przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązkiem ewidencjonowania. Oznacza to, że kolejne kasy, nabyte po dacie powstania obowiązku ewidencjonowania, nie uprawniają podatnika do skorzystania z ustanowionej ulgi. Odnosi się to także do sytuacji, w której podatnik dokonuje rozszerzenia działalności, w związku z czym instalowane są nowe kasy, które są kasami nabytymi w celu wymiany starych modeli na nowe.

W tym miejscu należy podkreślić, że kwestia odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej została szczegółowo uregulowana przepisami aktów wykonawczych do ustawy. Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz.163), odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania;
rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać;
posiadania przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia o miejscu instalacji kasy rejestrującej, zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania, jeżeli zgłoszenie to zostało złożone przed terminem obowiązkowego rozpoczęcia ewidencjonowania tych kwot – § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Cytowane wyżej przepisy wskazują, że ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej, przysługuje podatnikowi w sytuacji, gdy złoży on naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemne zgłoszenie o liczbie przewidywanych stanowisk kasowych wraz z podaniem miejsca instalacji kasy, posiada dowód zapłaty całej należności za kasę rejestrującą oraz rozpocznie ewidencjonowanie przy zastosowaniu kas rejestrujących w obowiązujących terminach.

Ponadto w świetle § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, podatnik w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy.

Art. 19 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz.Urz. UE.L. Nr 347 s. 1, ze zm.) stanowi, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Regulacja ta przewiduje, iż w przypadku, gdy państwa członkowskie uznają za nieopodatkowane przeniesienie całości lub części majątku podatnika, wówczas są obowiązane do uznania, że nabywca tego majątku będzie traktowany na potrzeby podatku VAT jako następca prawny zbywającego ten majątek.

Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

osób prawnych,
osobowych spółek handlowych,
osobowych i kapitałowych spółek handlowych

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

innej osoby prawnej (osób prawnych);
osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Natomiast w świetle art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

przekształcenia innej osoby prawnej,
przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Jak stanowi art. 93a § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej;
spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że Ordynacja podatkowa przewiduje możliwość przeniesienia praw i obowiązków m.in. w przypadku wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki niemającej osobowości prawnej.

Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego, a więc wniesienie aportem przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa do spółki jawnej – powoduje sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Nadmienić przy tym należy, że na mocy art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i bowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych.

Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 1993 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „...” oraz Prywatny Gabinet Lekarski. Przedmiotem Jego działalności jest praktyka lekarska ogólna sklasyfikowana pod numerem PKD 86.21.Z. Działalności NZOZ i Prywatnego Gabinetu Lekarskiego prowadzona jest w budynkach będących własnością Wnioskodawcy, wprowadzonych do Ewidencji Środków Trwałych. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „..”T. posiada majątek trwały w postaci m.in. nieruchomości, wyposażenia, urządzeń medycznych, sprzętu komputerowego, środków transportu, których część została w pełni zamortyzowana, a część nadal podlega amortyzacji. NZOZ zatrudnia pracowników, posiada kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów oraz inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. NZOZ „..” oraz Prywatny Gabinet Lekarski stanowią zatem przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2014.121).

W 2014 r. Wnioskodawca zamierza wraz z córką i żoną utworzyć spółkę jawną i wnieść aportem do nowoutworzonej Spółki, całe prowadzone przeze Niego przedsiębiorstwo tj. „...” jak również Prywatny Gabinet Lekarski, jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego, a w zamian za wniesiony aport w postaci przedsiębiorstwa objąć udziały w spółce jawnej. Składniki majątku wniesione do spółki jawnej stanowić będą całość, przy użyciu której będzie można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Wnioskodawca będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej w zmienionej formie prawnej tj. jako wspólnik spółki jawnej.

Na potrzeby złożonego wniosku Wnioskodawca założył, że przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 kodeks cywilnego.

Stosownie do art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Jak wynika z art. 22 § 2 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.

Zatem wniesienie aportem przez osobę fizyczną – Wnioskodawcę – przedsiębiorstwa do spółki jawnej powoduje, jak wskazano wyżej, sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie oraz jej przepisach wykonawczych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że Spółka Jawna - której Wnioskodawca będzie wspólnikiem w drodze wniesienia aportem przedsiębiorstwa - przejmuje wszystkie prawa i obowiązki wynikające z przepisów o VAT, jakie przysługiwały i ciążyły na Wnioskodawcy - Zbywcy z tytułu prowadzonego przedsiębiorstwa w tym również obowiązek ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących.

Jak już wcześniej wspomniano ulga z tytułu zakupu kas rejestrujących dotyczy tylko kas zgłoszonych na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania, należy zatem stwierdzić, że prawo do skorzystania z ww. ulgi jest prawem przysługującym podatnikowi jednorazowo w trakcie jego działalności gospodarczej, a co za tym idzie, w sytuacji wniesienia w drodze aportu przedsiębiorstwa, spółka przejmująca – jako następca prawny nie nabywa ponownie prawa do ulgi z tytułu zakupu kas rejestrujących. Jak już wcześniej stwierdzono sukcesja prawna polega na przeniesieniu wszelkich praw i obowiązków z jednego podmiotu na inny podmiot.

Wobec powyższego Spółka jawna, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem – nabywająca przedsiębiorstwo Wnioskodawcy w drodze aportu i tym samym przejmująca działalność w stosunku do której powstał już obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących – nie będzie miała prawa do odliczenia kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących. Spółka - której Wnioskodawca będzie wspólnikiem - jako następca prawny, na podstawie art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej – wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki wynikające z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz jej przepisów wykonawczych. Oznacza to, że Spółka jawna „przejmie” istniejący już obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, realizowany od dnia 29 kwietnia 2011 r. przez nabywane w drodze aportu przedsiębiorstwo. Mając na uwadze powyższe, Spółka będzie zobowiązana do rozpoczęcia ewidencji na kasie rejestrującej od momentu dokonania pierwszej sprzedaży. W konsekwencji, w stosunku do Spółki jawnej nie będzie można mówić o powstającym po raz pierwszy obowiązku ewidencjonowania, a do tego właśnie obowiązku odnosi się unormowanie art. 111 ust. 4 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących. Odrębnym rozstrzygnięciem zostanie załatwiony wniosek w zakresie podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin