Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-442/14/MD
z 28 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2014 r. (data wpływu 13 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z nabywaniem paliwa w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej, zużywanego następnie do świadczenia usług poza terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z nabywaniem paliwa w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej, zużywanego następnie do świadczenia usług poza terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym dla celów transakcji „unijnych”, posługującym się NIP-UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi transportowe (przewóz towarów barką) na terytorium krajów Unii Europejskiej, głównie na terytorium Holandii. Ww. usługi świadczone są na rzecz holenderskiej firmy spedycyjno-transportowej, również posługującej się „unijnym” numerem identyfikacyjnym dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Do świadczenia ww. usług Wnioskodawca wykorzystuje paliwo kupowane za granicą (w Holandii), które jest wlewane do baku barki i służy wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, tj. do świadczenia usług transportowych, podlega zużyciu w trakcie eksploatacji i nie jest dalej odsprzedawane.

Wnioskodawca świadczy wewnątrzwspólnotowe usługi transportowe na terytorium krajów Unii Europejskiej (głównie Holandii) co powoduje, że w ramach ich świadczenia nie dochodzi do sytuacji, aby towary przewożone barką były wysyłane lub transportowane z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski. W związku z powyższym również paliwo, kupowane do barki, nie jest wysyłane lub transportowane z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski. Paliwo do barki Wnioskodawca nabywa na rachunek (na rzecz) firmy holenderskiej, która zostaje za nie obciążona. Następnie kontrahent holenderski obciąża Wnioskodawcę tym paliwem, w rachunku wystawionym na rzecz Wnioskodawcy, wskazując na nim NIP Wnioskodawcy (podatnika), pod którym został zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, stosując do powyższej transakcji 0% stawkę podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem we wniosku zadano następujące pytanie.

Czy zakup na terytorium krajów Unii Europejskiej paliwa wlewanego do baku barki, które jest wykorzystywane wyłącznie do świadczenia przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotowych usług transportowych na terytorium krajów Unii Europejskiej (głównie Holandii), nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w świetle przepisów art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji, kiedy paliwo to nie jest wysyłane lub transportowane z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup na terytorium krajów Unii Europejskiej paliwa wlewanego do baku barki, które jest wykorzystywane wyłącznie do świadczenia przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotowych usług transportowych na terytorium krajów Unii Europejskiej (głównie Holandii), nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w świetle przepisów art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem paliwo to nie jest wysyłane lub transportowane z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, zaś art. 2 w pkt 1 stanowi, ze przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Aby zatem zaistniało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, konieczne jest przewiezienie towaru z kraju rozpoczęcia wysyłki do innego kraju Unii i nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Tak więc w rozumieniu ww. przepisów, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski rozumie się co do zasady nabycie towarów, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawa Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) . Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.