Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-658/14/KO
z 22 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 2 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe oraz stawki 8% dla usług sklasyfikowanych w PKWiU 55,
• nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynajmu mieszkań w budynku dla osób fizycznych: rodzin, studentów i uczniów (lub ich rodziców), turystów oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wybudowania budynku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 września 2014 r. znak: IBPP2/443-658/14/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jako osoba fizyczna Wnioskodawca zamierza zakupić działkę na terenie gminy K. Działka w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest oznaczona symbolem U.3. Symbol U.3 zgodnie z zapisami planu zagospodarowania przestrzennego to teren do zabudowy usługowej o podstawowym przeznaczeniu pod: 1/ zabudowę usługową; 2/ zabudowę zamieszkania zbiorowego z zakresu: domy studenckie i hotele. Wnioskodawca planuje na tej działce wybudować budynek mieszkalny zakwalifikowany zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (w dziale 11 Budynki Mieszkalne) symbolem PKOB 113-budynki zamieszkania zbiorowego. Będzie to budynek mieszkalny, zbiorowego zamieszkania przeznaczony do wynajmu dla osób fizycznych: rodzin, studentów i uczniów. Wnioskodawca planuje zawierać umowy najmu z osobami fizycznymi: rodzinami, studentami i uczniami (lub ich rodzicami), którzy będą mieszkać w tym budynku w ciągu całego roku, a studenci i uczniowie w trakcie roku akademickiego i szkolnego. Wnioskodawca zastanawia się nad rozwiązaniem takim, że jeśli studenci i uczniowie nie będą zainteresowani zamieszkaniem w tym budynku w sezonie wakacyjnym to budynek zostanie wynajmowany turystom jako motel, hostel lub pensjonat.

Pismem z 2 października 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego następująco:

Pytanie 1

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie zamierza rejestrować się jako czynny podatnik VAT.

Nawet jeśli będzie świadczył usługi opodatkowane (wynajmowanie pomieszczeń w budynku podczas wakacji jako motel, hostel czy pensjonat - PKWiU 55.10) - Wnioskodawca będzie świadczył usługi jako sprzedawca podmiotowo zwolniony - art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie 2

Wnioskodawca planuje zrealizować inwestycję z zasady bez zamiaru wykorzystywania jej do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej - wynajem na cele mieszkaniowe symbol PKWiU 68.20. Wnioskodawca planuje wykorzystywać inwestycję do działalności opodatkowanej tylko w przypadku braku wynajmu mieszkań w budynku przez cały rok - wynajem w wakacje na krótkotrwałe zakwaterowanie PKWiU 55.10 - ale tutaj będzie Wnioskodawca zwolniony podmiotowo z VAT (art.113).

Pytanie 3

Wynajem mieszkań w budynku dla osób fizycznych: rodzin, studentów i uczniów (lub ich rodziców) to symbol PKWIU 68.20 - jest to wynajem na cele mieszkaniowe.

Wynajem mieszkań w budynku dla turystów to symbol PKWIU 55.10 - jest to zakwaterowanie krótkotrwałe.

Pytanie 4

Wnioskodawca będzie wynajmował lokale mieszkalne na własny rachunek na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca będzie wynajmował lokale mieszkalne na własny rachunek na cele hotelowe i motelowe (zakwaterowanie krótkotrwałe) tylko w przypadku braku Najemców długotrwałych, którzy będą mieszkali w budynku przez cały rok.

Pytanie 5

Wnioskodawca zamierza zawierać umowy wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe na czas nieokreślony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wynajem dla osób fizycznych: rodzin, studentów i uczniów mieszkań zlokalizowanych w takim budynku może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Jaką stawkę VAT należy zastosować jeśli dojdzie w sezonie wakacyjnym do wynajmu mieszkań w tym budynku dla turystów?
3. Czy jest możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego przy wybudowaniu takiego budynku?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Pytanie 1.

Wynajem dla osób fizycznych: rodzin, studentów i uczniów mieszkań zlokalizowanych w budynku mieszkalnym, zakwalifikowanym w dziale 11 zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, oznaczony symbolem PKOB 113 budynki zamieszkania zbiorowego może korzystać ze zwolnienie podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe.

Zatem, przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

1. świadczenie usługi na własny rachunek,
2. charakter mieszkalny nieruchomości,
3. mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
   
   

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia. Wszystkie przesłanki do zastosowania zwolnienia są wypełnione, ponieważ Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi na własny rachunek, budynek będzie miał mieszkalny charakter (PKOB 113), a najemca będzie wykorzystywał nieruchomość na cele mieszkalne.

Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie budynków przez najemcę. Tym samym, zasadniczą kwestią dla opodatkowania czy zwolnienia z podatku świadczonej usługi pozostaje cel realizowany przez osobę bezpośrednio uczestniczącą w świadczeniu usługi. Najemcą będzie osoba fizyczna, której wynajęcie lokalu w tym budynku będzie umożliwiało zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Osoba fizyczna będzie bezpośrednim konsumentem usługi (najemcą) i ten najem bezspornie będzie zaspokajał cel mieszkaniowy. Nie będzie związany z chwilowym pobytem, ale z zamieszkaniem w mieście w którym osoba pracuje, uczy się czy studiuje, osoba taka przenosi swój interes życiowy do innego miasta.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji lokalu mieszkalnego. Można się w tym wypadku posiłkować art. 2 ust. 2 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali z (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Z powyższej regulacji wynika zasadniczo, że cele mieszkaniowe mogą być realizowane tylko przez osoby fizyczne, a z drugiej strony, że lokal mieszkalny może być też przeznaczony na cele inne niż mieszkaniowe.

Ustawa o VAT zawiera definicję obiekty budownictwa mieszkaniowego zgodnie z którą rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Pytanie 2.

Jeśli w sezonie wakacyjnym dojdzie do wynajmu mieszkań w tym budynku dla turystów lub innych osób – tzw. pobyt chwilowy to usługi te należy traktować jako usługi związane z zakwaterowaniem - symbol PKWiU 2008 - 55.10.1 i opodatkowywać ich sprzedaż stawką 8%.

Usługi takie zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług zostały wymienione w załączniku nr 3 do tej ustawy poz. 163 usługi związane z zakwaterowaniem. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 2008 roku Dział 55 obejmuje usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe. Jest to tzw. krótkotrwałe zakwaterowanie opodatkowane stawką obniżona zgodnie z art. 41 ust. 2, art. 146a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie 3.

Przy wybudowaniu tego budynku naliczony podatek VAT, będzie możliwy do odliczenia tylko w części, w której będzie to wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca zamierza nabyć grunt i wybudować na nim budynek mieszkalny zakwalifikowany jako zamieszkanie zbiorowe (PKOB 113). Wnioskodawca zamierza wykorzystywać go przez 10 miesięcy w roku jako działalność zwolniona (wynajem na cele mieszkaniowe) art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, a przez 2 miesiące jako działalność opodatkowana (usługi związane z zakwaterowaniem PKWiU 2008 symbol 55.10.10) - poz. 163 załącznik nr 3 do ustawy o VAT. Dlatego przy wytworzeniu tego budynku Wnioskodawca wyliczy proporcję: 10 miesięcy w roku będzie to działalność zwolniona więc jest to 83,33%, a przez 2 miesiące będzie to działalność opodatkowana więc jest to 16,67%. Przy wytworzeniu tego budynku Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczania 16,67% kwoty podatku VAT naliczonego. Zgodnie z art. 88 pkt 4 oraz art. 96 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się u podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Jeśli osoba fizyczna dokona rejestracji jako podatnik VAT czynny, może odliczyć część podatku VAT, w tej proporcji, w której będzie wykorzystywać budynek do działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe oraz stawki 8% dla usług sklasyfikowanych w PKWiU 55,
• nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   
3. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Dla ustalenia limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wlicza się wartość sprzedaży z tytułu transakcji związanych z nieruchomościami zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o VAT. Pojęcie to dotyczy nie tylko dostawy nieruchomości, ale również związanych z nieruchomościami usług, pod warunkiem, że nie mają one charakteru transakcji pomocniczych. Zatem do limitu wartości sprzedaży 150.000 zł podatnik wlicza wartość świadczonych usług np. zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi oraz wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe, pod warunkiem, że usługi te stanowią dla podatnika usługę podstawową.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z art. 96 ustawy wynika, że podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W załączniku nr 3 do ustawy wymieniono w poz. 163 - usługi związane z zakwaterowaniem (PKWiU 55). Usługi te korzystają z obniżonej 8% stawki podatku VAT.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe.

Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
• charakter mieszkalny nieruchomości,
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
  
  

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.

W związku z powyższym mając należy zauważyć, że co do zasady w przypadku, gdy podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT czynny świadczy usługę wynajmu nieruchomości:

• o charakterze mieszkalnym, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe przysługuje mu zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT,
• mieszczącej się w grupowaniu: PKWiU 55 podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 8%.
  
  

Wnioskodawca w opisie zdarzenia kilkakrotnie podkreślił, że nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie zamierza się zarejestrować jako czynny podatnik podatku VAT, bowiem będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca wyliczając wartość sprzedaży określoną w art. 113 ust. 1 ustawy zobowiązany będzie uwzględnić w limicie wartości sprzedaży zarówno sprzedaż opodatkowaną jak również wartość sprzedaży z tytułu usług najmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe.

W konsekwencji, w sytuacji utraty prawa do zwolnienia podmiotowego w związku z przekroczeniem wartości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 lub w związku z rezygnacją prawa do zwolnienia podmiotowego, usługi najmu lokali mieszkalnych będą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 zaś usługi sklasyfikowane w PKWiU 55 będą korzystać ze stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 poz. 163 załącznika nr 3 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Zatem stanowisko w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego oraz stawki 8% dla świadczonych usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, przez złożenie deklaracji VAT-7.

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do opisanego zdarzenia należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wybudowaniem budynku, ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i nie zamierza rejestrować się jako czynny podatnik VAT, zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, bowiem będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga jednakże, że w sytuacji gdy w związku z utratą prawa do zwolnienia podmiotowego (lub rezygnacją z tego prawa), o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nastąpi zmiana wykorzystania budynku, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorygowania podatku naliczonego na warunkach określonych w art. 91 ustawy o VAT.

Ponadto w odniesieniu do wyliczenia wartości podatku naliczonego w przypadku wykorzystywania budynku do wykonywania czynności zwolnionych od podatku oraz czynności opodatkowanych podatkiem należy wskazać, że obowiązkiem Wnioskodawcy będzie przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu czyli dokonania tzw. alokacji podatku naliczonego.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie, by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym interpretacja nie rozstrzyga w zakresie prawidłowości wyliczonej przez Wnioskodawcę proporcji dotyczącej wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną, bowiem powyższe nie może być przedmiotem oceny w trybie interpretacji indywidualnej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.