2014.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-435/14/ICz
z 14 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 kwietnia 2014r. (data wpływu 5 maja 2014r.), uzupełnionym pismem z 30 lipca 2014r. (data wpływu 5 sierpnia 2014r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 lipca 2014r. (data wpływu 5 sierpnia 2014r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 22 lipca 2014r. znak: IBPP2/443-435/14/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka powołana została w celu realizacji Przedsięwzięcia Deweloperskiego polegającej na budowie 12 zespołów domów jednorodzinnych (24 domy jednorodzinne) w zabudowie bliźniaczej wraz z układem komunikacyjnym obejmującym miejsca postojowe, ciąg pieszo-jezdny oraz wewnętrzną drogę dojazdową na działkach będących własnością Spółki.

PRZEDMIOT TRANSAKCJI

Nieruchomość gruntowa, na której realizowane będzie Przedsięwzięcie Deweloperskie ulegnie podziałowi na mniejsze działki stanowiących odrębne nieruchomości, na których wybudowane zostaną zespoły domów jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej.

Każda wyodrębniona nieruchomość, która powstanie w wyniku podziałki nieruchomości gruntowej (dalej zwana: „Nieruchomość"):

objęta będzie - wraz z nieruchomościami sąsiednimi, zamierzeniem budowlanym realizowanym przez Spółkę na podstawie ostatecznych decyzji o pozwoleniu na budowę wydanych z upow. Prezydenta Miasta K. uprawniającej do prowadzenia robót budowlanych w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego polegającego na budowie 12 zespołów domów jednorodzinnych (24 domy jednorodzinne) w zabudowie bliźniaczej wraz z układem komunikacyjnym obejmującym miejsca postojowe, ciąg pieszo-jezdny oraz wewnętrzną drogę dojazdową (dalej zwanego: „Przedsięwzięciem deweloperskim"),
Nieruchomość jest częścią Przedsięwzięcia deweloperskiego i stanowi wyodrębnione Zadanie inwestycyjne w zakresie budowy budynków jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej dwulokalowych na nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę oraz budowie drogi wewnętrznej wraz z infrastrukturą na projektowanej działce, realizowane na podstawie wydanej z upow. Prezydenta Miasta K. ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę (dalej zwane: „Zadanie inwestycyjne").

Spółka oświadcza, że na Nieruchomości prowadzone będą roboty budowlane w celu realizacji każdego z dwunastu Zadań inwestycyjnych wyodrębnionych z Przedsięwzięcia deweloperskiego. W ramach każdego z Zadań Inwestycyjnych Spółka zamierza wybudować budynki w Zespołach numerowane od 01 do 12. Każdy z powstałych budynków w ramach jednego Zadania Inwestycyjnego polegać będzie na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z dwoma garażami dwustanowiskowymi, dwoma śmietnikami, czterema wiatami ogrodowymi i instalacjami wewnętrznymi w budynku: elektryczną, gazową z kotłownią gazową, wody, kanalizacji sanitarnej oraz na zewnątrz budynku: instalacji kanalizacji sanitarnej do pierwszych studzienek, instalacji kanalizacji deszczowej wraz z czterema zbiornikami na wody deszczowe do pierwszych studzienek, instalacji wody do studzienek wodomierzowych (w każdej studzience po dwa wodomierze), instalacji gazu do złączy gazowych, zwanego dalej „Budynkiem".

Po wybudowaniu Budynku i po upływie 21 dni od daty zgłoszenia obiektu do użytkowania (w przypadku braku sprzeciwu organu nadzoru budowlanego do przystąpienia do użytkowania), samodzielnego lokalu mieszkalnego oznaczonego w dokumentacji budowlanej numerem roboczym ...., znajdującego się w projektowanym Budynku o numerze roboczym…, o powierzchni użytkowej wynoszącej… m² wraz z pomieszczeniem przynależnym - komórką lokatorską o powierzchni „" wraz z udziałem we współwłasności części wspólnych projektowanego Budynku, odpowiadającemu powierzchni użytkowej Lokalu oraz odpowiadającemu tej powierzchni udziałowi w prawie własności Nieruchomości, na której Budynek ten jest posadowiony, - zwanymi dalej łącznie „Przedmiotem transakcji" na rzecz Kupującego, w ramach, której Kupujący zobowiązuje się do zapłaty ceny za Przedmiot transakcji. Za Przedmiot transakcji będzie jedna cena bez wyodrębniania ceny za udziały we współwłasności części wspólnych.

W ramach nabytego Lokalu wraz ze związanym z nim udziałem w częściach wspólnych Nieruchomości, Kupujący uprawniony będzie bez dodatkowych opłat, w wyniku umowy o podział quoad usum, do korzystania z wyłączeniem pozostałych współwłaścicieli Nieruchomości z części Nieruchomości Wspólnych, tj.:

pomieszczenia garażowego o powierzchni m², oznaczonego (....),
zewnętrznego miejsca postojowego o powierzchni m², oznaczonego (...)
ogródka lokalowego o powierzchni m² wraz z wiatą ogrodową o powierzchni m²,
oznaczonego (....),
powierzchni poddasza nieużytkowego znajdującego się nad drugą kondygnacją Lokalu, o powierzchni m², oznaczonego (…).

W piśmie uzupełniającym z 30 lipca 2014r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości tj. (pomieszczenia garażowego, zewnętrznego miejsca postojowego, ogródka lokalowego, powierzchni poddasza nieużytkowego znajdującego się nad drugą kondygnacją budynku lokalu) będzie objęta jedną księgą wieczystą, bez cywilnoprawnej możliwości wynikającej z przepisów ustawy z dnia 24.06.1994r. o własności lokali, wyodrębnienia wskazanych powyżej części wspólnych nieruchomości do odrębnej księgi wieczystej jako samodzielnego prawa własności.
Lokal mieszkalny oraz udziały w częściach wspólnych nie będą mogły być przedmiotem odrębnych sprzedaży.
Przedmiotem sprzedaży będą obiekty budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonym w przepisie art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Przedmiotem sprzedaży będą lokale mieszkalne, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m².

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z udziałami we współwłasności części wspólnych w ramach jednej ceny transakcji będzie podlegała opodatkowaniu jedną stawką VAT w wysokości 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z udziałami we współwłasności części wspólnych w ramach jednej ceny transakcji będzie podlegała opodatkowaniu jedną stawką VAT w wysokości 8%. Skoro nieruchomość wspólną stanowi łącznie grunt oraz części budynku i urządzenia, i nie jest możliwe zbycie własności lokalu bez udziału we współwłasności wspólnych części budynku i urządzeń oraz we własności gruntu, mamy do czynienia ze sprzedażą odrębnej własności lokalu mieszkalnego jako rzeczy głównej oraz towarzyszącego mu udziału we współwłasności wspólnych części nieruchomości. W takim przypadku sprzedaż obejmuje jednolite świadczenie, na które składają się dostawa towaru - samodzielnego, wyodrębnionego na własność lokalu mieszkalnego, oraz świadczenie usługi - sprzedaż związanego z tym lokalem udziału w nieruchomości jako wartości niematerialnej, tworzące w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie w aspekcie cywilistycznym jest niedopuszczalne, a z punktu widzenia podatkowego miałoby sztuczny charakter. W związku z tym sprzedaż lokalu i udziału we współwłasności części wspólnych za jedną wspólną cenę powinno być opodatkowane jednolitą stawką 8% właściwą dla lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – niebędące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Stosownie do art. 41 ust. 12c ww. ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 cyt. ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Wskazać należy także, że zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, dział PKOB 11 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania - 113. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje ten obiekt lub też jego części – mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego ani lokalu użytkowego, należy po nie sięgnąć do ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ust. 4 powołanego wyżej artykułu stanowi, że do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Definiując pojęcie prawne „samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

po pierwsze - pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
po drugie - pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.

Z brzmienia art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali wynika, że podstawowym kryterium pozwalającym zaliczyć określone pomieszczenie do kategorii pomocniczych jest to czy pomieszczenie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych zamieszkałych w lokalu osób. Stosując takie kryterium stwierdzić należy, że garaż czy miejsce postojowe, choć stanowią część składową lokalu mieszkalnego, nie należą do pomieszczeń pomocniczych, lecz przynależnych do lokalu i nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności.

Jak wynika z powyższego ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze. Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym może być wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014r., poz. 121), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z powyższego wynika więc, iż nie można nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka (Wnioskodawca) powołana została w celu realizacji Przedsięwzięcia Deweloperskiego polegające na budowie 12 zespołów domów jednorodzinnych (24 domy jednorodzinne) w zabudowie bliźniaczej wraz z układem komunikacyjnym obejmującym miejsca postojowe, ciąg pieszo-jezdny oraz wewnętrzną drogę dojazdową na działkach będących własnością Spółki.

Po wybudowaniu Budynku i po upływie 21 dni od daty zgłoszenia obiektu do użytkowania, Spółka zawrze z Kupującym jedną umowę sprzedaży obejmującą przeniesienie własności:

samodzielnego lokalu mieszkalnego oznaczonego w dokumentacji budowlanej numerem roboczym ...., znajdującego się w projektowanym Budynku o numerze roboczym…, o powierzchni użytkowej wynoszącej… m² wraz z pomieszczeniem przynależnym - komórką lokatorską o powierzchni „" wraz z udziałem we współwłasności części wspólnych projektowanego Budynku, odpowiadającemu powierzchni użytkowej Lokalu oraz odpowiadającemu tej powierzchni udziałowi w prawie własności Nieruchomości, na której Budynek ten jest posadowiony, - zwanymi dalej łącznie „Przedmiotem transakcji" na rzecz Kupującego, w ramach, której Kupujący zobowiązuje się do zapłaty ceny za Przedmiot transakcji. Za Przedmiot transakcji będzie jedna cena bez wyodrębniania ceny za udziały we współwłasności części wspólnych.

pomieszczenia garażowego o powierzchni m², oznaczonego ....
zewnętrznego miejsca postojowego o powierzchni m², oznaczonego ....
ogródka lokalowego o powierzchni m² wraz z wiatą ogrodową o powierzchni m², oznaczonego,
powierzchni poddasza nieużytkowego znajdującego się nad drugą kondygnacją Lokalu, o powierzchni m², oznaczonego…

Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości tj. (pomieszczenia garażowego, zewnętrznego miejsca postojowego, ogródka lokalowego, powierzchni poddasza nieużytkowego znajdującego się nad drugą kondygnacją budynku lokalu) będzie objęta jedną księgą wieczystą, bez cywilnoprawnej możliwości wynikającej z przepisów ustawy z dnia 24.06.1994r. o własności lokali, wyodrębnienia wskazanych powyżej części wspólnych nieruchomości do odrębnej księgi wieczystej jako samodzielnego prawa własności. Lokal mieszkalny oraz udziały w częściach wspólnych nie będą mogły być przedmiotem odrębnych sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży będą obiekty budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonym w przepisie art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Przedmiotem sprzedaży będą lokale mieszkalne, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m².

Należy zauważyć, że na gruncie ustawy VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jaki zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

W kontekście powyższego, w przypadku czynności o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financien (C-41/04).

W przypadku, gdy w skład świadczonej czynności wchodzą czynności pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem czynności głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla czynności głównej.

W omawianej sprawie mamy do czynienia z dostawą samodzielnego lokalu mieszkalnego, znajdującego się w projektowanym Budynku o powierzchni użytkowej wynoszącej do 150 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym - komórką lokatorską, wraz z udziałem we współwłasności części wspólnych projektowanego Budynku, odpowiadającemu powierzchni użytkowej Lokalu oraz odpowiadającemu tej powierzchni udziałowi w prawie własności Nieruchomości, na której Budynek ten jest posadowiony, - zwanymi dalej łącznie „Przedmiotem transakcji" na rzecz Kupującego, w ramach, której Kupujący zobowiązuje się do zapłaty ceny za Przedmiot transakcji. Za Przedmiot transakcji będzie jedna cena bez wyodrębniania ceny za udziały we współwłasności części wspólnych.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w jej częściach wspólnych, to sprzedaż lokalu mieszkalnego z wyżej wymienionymi prawami do określonych części składowych nieruchomości stanowi jednolite świadczenie.

Wymienione we wniosku poszczególne części składowe nieruchomości nie mogą być wówczas odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu. Tylko w takim przypadku sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonej części składowej nieruchomości i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej, tj. umowy sprzedaży opodatkowanej stawką obniżoną w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy.

Reasumując, planowana sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem we współwłasności części wspólnych nieruchomości ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 8%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin