2014.08.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-437/14-2/AI
z 27 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu realizowanych dostaw produktów na rzecz Dystrybutorów w związku z udzielonymi rabatami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu realizowanych dostaw produktów na rzecz Dystrybutorów w związku z udzielonymi rabatami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji sprzedaży piwa, czyli co do zasady działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów usług (dalej: „VAT”).

Bezpośrednim odbiorcą wspomnianych produktów (dalej łącznie: „Produkty”) oferowanych przez Spółkę są m.in. dystrybutorzy (dalej odpowiednio: „Dystrybutor” lub „Dystrybutorzy”), którzy następnie sprzedają te towary, bądź do punktów sprzedaży detalicznej/sieci handlowych czy punktów sprzedaży gastronomicznej, czy też do innych podmiotów stanowiących dalsze ogniwo w łańcuchu dystrybucji, tj. np. do dalszych mniejszych hurtowni (dalej odpowiednio: „Sprzedawca” lub „Sprzedawcy”).

W celu zmotywowania Sprzedawców do realizowania przez nich możliwie wysokiego poziomu sprzedaży, Spółka zdecydowała się na wprowadzenie (we współpracy z Dystrybutorami) modelu bonusowego polegającego na udzielaniu Sprzedawcom (niebędącym bezpośrednimi kontrahentami Spółki, lecz nabywającymi Produkty od Dystrybutorów zaopatrujących się w Spółce), prawa do zakupu Produktów po obniżonej cenie (która może wynieść przykładowo 1 zł) w związku ze spełnieniem przez nich określonych kryteriów, tj. przede wszystkim osiągnięciem określonego poziomu zakupów Produktów.

Realizacja wyżej wskazanego prawa Sprzedawców do zakupu Produktów po obniżonej cenie będzie dokonywana w ten sposób, że:

Dystrybutor biorący udział w analizowanym modelu rozliczeń udzieli Sprzedawcy odpowiedniego rabatu w związku ze zrealizowaną uprzednio dostawą Produktów, w odniesieniu do której Sprzedawca spełnił określone powyżej kryteria, tak aby osiągnąć wskazany powyżej (ustalony w ramach programu) poziom cenowy Produktów (np. wspomniane powyżej 1 zł) lub też udzieli rabatu do kolejnych dostaw Produktów dokonywanych na rzecz Sprzedawcy;
Jednocześnie, na bazie rabatu udzielonego przez Dystrybutora dla Sprzedawcy, Spółka udzieli Dystrybutorowi odpowiedniego rabatu w stosunku do już zrealizowanych dostaw Produktów (w odniesieniu do których Sprzedawca spełnił określone powyżej kryteria), bądź rabatu do kolejnych dostaw realizowanych przez Spółkę na rzecz Dystrybutora, dokumentując tę okoliczność odpowiednio bądź fakturą korygującą (w przypadku dostaw już zrealizowanych) bądź ujmując rabat na fakturze VAT dokumentującej daną dostawę (w przypadku dostaw, które dopiero będą dokonywane) – przy czym kwota tego rabatu co do zasady będzie odpowiadać kwocie rabatu udzielonego uprzednio przez Dystrybutora na rzecz Sprzedawcy.

Zgodnie z odpowiednimi uzgodnieniami dokonywanymi między Spółką, Dystrybutorami a Sprzedawcami, wysokość rabatów, w tym przede wszystkim rabatów związanych z kryterium zrealizowania określonego poziomu zakupu Produktów przez Sprzedawców, może być kalkulowana na podstawie obrotu zrealizowanego w danym okresie rozliczeniowym pomiędzy danym Sprzedawcą a Dystrybutorem w części dotyczącej Produktów. Udzielane rabaty mogą być przy tym wyrażane procentowo lub kwotowo.

Spółka wskazuje, że mimo, że nie występuje ona w bezpośredniej relacji handlowej ze Sprzedawcami, którzy korzystają z prawa do zakupu Produktów po obniżonej cenie od Dystrybutorów, ze względu na przyjętą formułę oraz system rozliczeń rabatów, możliwe jest powiązanie przekazywanych rabatów z dostawami realizowanymi: (1) przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów oraz (2) przez Dystrybutorów na rzecz Sprzedawców.

W tym miejscu Spółka nadmienia, że dnia 20 stycznia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał dla Spółki dwie interpretacje indywidualne, odnoszącą się do przedstawionego stanu faktycznego i (odnoszącą się do zdarzenia przyszłego, stanowiące odpowiedź na wniosek Spółki, który odnosił się do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niemalże analogicznego do przedstawionego powyżej i zawierał tożsame pytania w stosunku do pytań Spółki sformułowanych w niniejszym wniosku. W przedmiotowych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki wskazując, że: „w przypadku spełnienia przez Sprzedawców określonych kryteriów uzgodnionych ze Spółką (oraz Dystrybutorami), uprawniających Sprzedawców do zakupu Produktów po obniżonej cenie w związku ze spełnieniem tych kryteriów, rozliczenia Spółki z Dystrybutorami, realizowane na bazie odpowiednich rozliczeń Dystrybutorów ze Sprzedawcami, stanowią rabaty zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, Spółka jest uprawniona do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz VAT należnego z tytułu sprzedaży Produktów zrealizowanej na rzecz Dystrybutora/Dystrybutorów”.

Mając na uwadze, że od 1 stycznia 2014 r. uchylony został przepis art. 29 ustawy o VAT, który stanowił podstawę prawną do wydania ww. interpretacji indywidualnych, a w jego miejsce wprowadzono art. 29a ustawy o VAT, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska na gruncie obecnie obowiązujących przepisów. Spółka podkreśla, że obowiązujące obecnie przepisy art. 29a ustawy o VAT, odnoszące się do opisanego przez Spółkę stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zawierają regulacje analogiczne jeśli chodzi o wymiar merytoryczny do regulacji obowiązujących do dnia 3l grudnia 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. prawidłowe jest podejście Spółki, zgodnie z którym, w przypadku spełnienia przez Sprzedawców określonych kryteriów uzgodnionych ze Spółką (oraz Dystrybutorami), uprawniających Sprzedawców do zakupu Produktów po obniżonej cenie w związku ze spełnieniem tych kryteriów (tj. przede wszystkim osiągnięciem określonego poziomu zakupów Produktów), wspomniane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym rozliczenia Spółki z Dystrybutorami, realizowane na bazie odpowiednich rozliczeń Dystrybutorów ze Sprzedawcami, stanowią rabaty będące obniżką cen udzielane przez Spółkę Dystrybutorom i w konsekwencji Spółka będzie uprawniona, zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu realizowanych dostaw Produktów na rzecz Dystrybutorów w związku z udzielonymi rabatami?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, wypłacane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów, w przypadku nabycia przez Sprzedawców prawa do zakupu Produktów po obniżonej cenie w związku ze spełnieniem przez tych Sprzedawców określonych kryteriów (tj. przede wszystkim osiągnięciem określonego poziomu zakupów Produktów), stanowią w istocie rabat stanowiący obniżkę ceny, udzielany przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów, powodujący - zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT - obniżenie podstawy opodatkowania z tytułu dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora. W szczególności, w ocenie Spółki, nie można uznać, że kwoty wypłacane przez Spółkę stanowią wynagrodzenie za jakiekolwiek usługi świadczone przez Sprzedawców na rzecz Spółki i Dystrybutorów.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowe jest dokumentowanie przez nią wypłacanych kwot na rzecz Dystrybutorów - w formie faktur korygujących - w przypadku dostaw Produktów już zrealizowanych przez Spółkę, bądź w formie tzw. rabatów na fakturze VAT dokumentującej daną dostawę - w przypadku kolejnych realizowanych dostaw, co wprost potwierdzają wydane dla Spółki interpretacje indywidualne na gruncie regulacji obowiązujących do dnia 31 grudnia 2013 r.

Dodatkowo zasadność przedstawionego podejścia potwierdzają, zdaniem Spółki, poniższe argumenty. Spółka zaznacza, że poniższe argumenty są tożsame z tymi, jakie stanowiły podstawę stanowiska Spółki potwierdzonego we wskazanych powyżej interpretacjach dotyczących tego samego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie natomiast art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się co do zasady każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Podkreślić należy zatem, że zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, usługą jest takie świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja, w rozumieniu tego unormowania, w której dana czynność stanowiłaby jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usługi.

W ramach przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka dokonuje lub będzie dokonywać w przyszłości dostaw Produktów na rzecz Dystrybutorów, którzy z kolei dokonują lub będą dokonywać dostaw na rzecz Sprzedawców. W związku z tymi dostawami ustalone są/będą określone kryteria, których spełnienie uprawnia Sprzedawców do nabycia Produktów po obniżonych cenach w stosunku do uprzednio ustalonych cen. Obniżenie cen dokonywane jest/będzie w większości przypadków najpierw przez Dystrybutorów w zakresie dostaw zrealizowanych na rzecz Sprzedawców, a następnie Spółka dokonuje/będzie dokonywać odpowiedniego obniżenia cen dostaw realizowanych na rzecz Dystrybutorów. Mając na uwadze powyższe ustalenie przez strony wspomnianych kryteriów dla Sprzedawców (polegających m.in. na osiągnięciu określonego poziomu zakupów od Dystrybutorów), warunkujących uzyskanie przez Sprzedawców prawa do zakupu Produktów po obniżonej cenie, stanowi integralny i oczywisty element działalności prowadzonej przez takich Sprzedawców i podejmowane jest w celu intensyfikacji sprzedaży towarów. Stąd, w opinii Spółki, przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego rozliczenia dokonywane pomiędzy Spółką, Dystrybutorami a Sprzedawcami realizowane w przypadku spełnienia przez Sprzedawców określonych, uzgodnionych przez strony kryteriów, związane będą nieodłącznie z dostawami towarów realizowanymi przez strony analizowanych rozliczeń, w szczególności, nie można uznać, że spełnienie przez Sprzedawców uzgodnionych ze Spółką kryteriów, stanowi dla potrzeb VAT świadczenie usług przez Sprzedawców na rzecz Spółki/Dystrybutorów, gdzie kwoty wypłacane przez Spółkę i Dystrybutorów w związku z rozliczeniami dokonywanymi pomiędzy Sprzedawcami, Dystrybutorami oraz Spółką mogłyby zostać uznane za wynagrodzenie z tytułu świadczenia tych usług przez Sprzedawców na rzecz Spółki/Dystrybutorów. Sprzedawca nie dokonuje bowiem jakichkolwiek czynności na rzecz Spółki/Dystrybutorów, które można by traktować jako odrębną od samej dostawy Produktów transakcję (usługę) dla potrzeb VAT. Dokonywanie przez Sprzedawców zakupów Produktów od Dystrybutorów powyżej określonego poziomu obrotu (co stanowi jedno z kryteriów uprawniających do obniżenia ceny Produktów) mieści się w ramach zrealizowanych czynności opodatkowanych VAT, stanowiących dostawy towarów (dodatkowo, przedstawione przez Spółkę podejście uzasadnia fakt, że Sprzedawcy, jak i Dystrybutorzy, nie są zobowiązani do nabycia określonej ilości Produktów oferowanych przez Spółkę).

W kontekście powyższych uwag należy wskazać, że pojęcie „świadczenie”, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć jako każdą transakcję, która jako taka może podlegać opodatkowaniu VAT. Kluczową kwestią warunkującą przy tym uznanie danej czynności (świadczenia) za transakcję objętą VAT jest jej uznanie za odrębną i niezależną, przy czym również wiążącą się z wynagrodzeniem świadczącego. Spółka podkreśla, że zagadnieniem odpłatności warunkującej rozpoznanie usługi dla potrzeb VAT wielokrotnie zajmował się w swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), w tym m.in. w wyroku TSUE z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, w wyroku TSUE z 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 w sprawie Staatssecretaris van Financien przeciwko Cooperative Aadappeienbewaarplaats GA, czy w wyroku TSUE z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 (Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise).

Podsumowując wnioski płynące z orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że o dokonaniu danej czynności za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
związek, o którym mowa powyżej musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

W ocenie Spółki natomiast, czynności podejmowane przez Sprzedawców (polegające na spełnieniu określonych, uzgodnionych ze Spółką kryteriów w związku z realizowanymi na ich rzecz dostawami Produktów) nie wypełniają powyższych przesłanek, a tym samym nie dają podstawy do uznania, że mamy do czynienia ze świadczeniem przez nich na rzecz Spółki i Dystrybutorów usług podlegających VAT. Przyjęcie odmiennego podejścia, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako dostawy towaru realizowanej odpowiednio przez Spółkę na rzecz Dystrybutora i dalej przez Dystrybutora na rzecz Sprzedawcy, a drugi raz – jako świadczenia usługi. Podwójne opodatkowanie stoi zaś w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w art. 217 Konstytucji RP.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych, w tym w szeregu wyroków wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA), tj. m.in.:

w wyroku NSA z dnia 29 października 2010 r., sygn. akt I FSK 1776/09, w którym sąd stwierdził: „Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usług. Dokonywanie przez Skarżącą zakupów u kontrahenta mieści się w zakresie czynności opodatkowanej VAT w postaci dostawy towarów. Na określoną wielkość obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży, dostawy towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi”;
w wyroku NSA z dnia 12 października 2010 r., sygn. akt I FSK 1635/09, w którym Sąd stwierdził: „Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Nie można bowiem zaakceptować tezy, że w ramach transakcji już opodatkowanych mieszczą się czynności, które winny podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Trafnie w tym zakresie skonstatował Sąd pierwszej instancji, że oznaczałoby to, że każda czynność zakupu towarów od sprzedawcy (dostawa) stanowiłaby jednocześnie usługę nabywcy świadczoną na rzecz tegoż sprzedawcy, co powodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności. Pierwszy raz – jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi – jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Tymczasem podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w art. 217 Konstytucji RP”;
w wyroku NSA z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt I FSK 915/09, w którym Sąd stwierdził „(...) premie pieniężne, czy też bonusy otrzymywane przez nabywcę od dostawcy za dokonanie nabycia określonej ilości czy wartości towaru nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi, a wypłacenie takiej premii nie kreuje odrębnej od dostawy towaru czynności objętej podatkiem od towarów i usług. Nie może bowiem wystąpić taka sytuacja faktyczna, która stanowiłaby jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usług. Niedopuszczalne jest to w świetle regulacji zawartej w art. 8 ust. 1 u.p.t.u.”.

Analogiczne stanowisko przedstawiono w następujących wyrokach NSA: z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. akt I FSK 906/09; z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 1183/09; z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 1188/09; z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 1166/09, z dnia 15 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 1022/09; z dnia 11 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 968/09.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub usług świadczonych przez podatnika.

Z kolei zgodnie art. 29a ust. 10 ust. 1 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania obniża się m.in. o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.

Spółka wskazuje, że we wskazanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym spełnienie przez Sprzedawców określonych kryteriów skutkuje dla nich prawem do nabycia Produktów po obniżonych cenach (np. po 1 zł). Jednocześnie, obniżka cen Produktów w ramach dostaw realizowanych między Dystrybutorami a Sprzedawcami skutkuje odpowiednią obniżką cen stosowanych w odniesieniu do dostaw zrealizowanych między Spółką a Dystrybutorami. W obu przypadkach obniżka ta może być wyrażona zarówno procentowo, jak i kwotowo. Przedstawione operacje można przy tym przyporządkować do dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów, a następnie przez Dystrybutorów na rzecz Sprzedawców w danym przedziale czasowym. Obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych w postaci obniżki cen Produktów ustalany jest bowiem m.in. w odniesieniu do poszczególnych faktycznie zrealizowanych przez Sprzedawców transakcji zakupu Produktów od Dystrybutorów. Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że rozliczenia dokonywane między Sprzedawcami a Dystrybutorami, a następnie między Dystrybutorami a Spółką mogą być uznane za rabaty stanowiące obniżkę ceny, które zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, wpływają na obniżenie podstawy opodatkowania VAT z tytułu dostaw Produktów, których rabaty te dotyczą. W opinii Spółki, dla oceny traktowania powyższych rozliczeń na gruncie VAT nie ma przy tym znaczenia, że rabat udzielany przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów ma niejako charakter wtórny do rabatu udzielonego pierwotnie przez Dystrybutorów na rzecz Sprzedawców (jak wspomniano powyżej, kwota rabatu udzielanego przez Spółkę ma co do zasady odpowiadać kwocie rabatu udzielonego uprzednio przez Dystrybutora na rzecz Sprzedawcy).

Spółka przy tym wskazuje, że kwestia obniżenia ceny towarów w związku ze spełnieniem określonych kryteriów przez nabywcę towarów była wielokrotnie analizowana w praktyce sądów administracyjnych oraz organów podatkowych - w kontekście wypłaty premii pieniężnych i bonusów między dostawcami a nabywcami towarów. W uchwale z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 2/12 wydanej przez poszerzony skład NSA Sąd wskazał, że „wypłata kontrahentowi bonusu warunkowego (premii pieniężnej) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zmniejszający podstawę opodatkowania.

Należy zaznaczyć, że stanowisko zbieżne z powyższą uchwałą NSA przedstawił również Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618), w której Minister wyraził pogląd, że kwoty wypłacane kontrahentom jako premie pieniężne za zakup określonej ilości towarów stanowią rabat, który można udokumentować wyłącznie za pomocą faktury korygującej.

Spółka podkreśla, że pomimo, że w przytoczonej uchwale oraz interpretacji ogólnej zarówno Sąd, jak i Minister Finansów odniósł się do uchylonego art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, z uwagi na analogiczne – jeśli chodzi o wydźwięk merytoryczny – brzmienia obowiązującego obecnie w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, zawarte w ww. uchwale i interpretacji ogólnej uwagi znajdą odpowiednie zastosowanie w odniesieniu do sytuacji zaistniałych na tle przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2014 r.

Podsumowując, zdaniem Spółki kwoty, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, wypłacane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów w przypadku nabycia przez Sprzedawców prawa do zakupu Produktów po obniżonej cenie w związku ze spełnieniem przez tych Sprzedawców określonych kryteriów (tj. przede wszystkim osiągnięciem określonego poziomu zakupów Produktów), stanowią w istocie rabat będący obniżką ceny udzielany przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów, powodujący – zgodnie z obowiązującym od początku 2014 r. art. 29a ust. 10 ustawy o VAT – obniżenie podstawy opodatkowania z tytułu dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora. W szczególności, w ocenie Spółki, nie można uznać, że kwoty wypłacane przez Spółkę stanowią wynagrodzenie za jakiekolwiek usługi świadczone przez Sprzedawców na rzecz Spółki i Dystrybutorów.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowe jest dokumentowanie przez nią wypłacanych kwot na rzecz Dystrybutorów – w formie faktur korygujących – w przypadku dostaw Produktów już zrealizowanych przez Spółkę, bądź w formie tzw. rabatów na fakturze VAT dokumentującej daną dostawę – w przypadku kolejnych realizowanych dostaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 29a ust. 1 ustawy stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy - podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Na mocy art. 29a ust. 10 ustawy - podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust.13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust.11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Art. 29a ust. 13 ustawy stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1–3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika przede wszystkim, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „bonifikata”, ani „rabat”, w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową.

Przyjmując za „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” – to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”. Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi.

Natomiast zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Rozróżnia się przy tym rabaty na te przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast, jeżeli udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia podstawy opodatkowania (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów, zgodnie z art. 106j ustawy. Jednakże możliwe jest wystawienie faktury korygującej wyłącznie w sytuacji udzielenia rabatu bezpośredniemu nabywcy towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W art. 106e ustawy wskazano, co faktura powinna zawierać.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy - w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

− podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy - faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Na podstawie art. 106j ust. 3 ustawy - w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Zatem wystawienie faktury korygującej może dotyczyć tylko kontrahentów bezpośrednio uczestniczących w rzeczywistej transakcji potwierdzonej wystawieniem faktury. Nie można wystawić faktury korygującej w sytuacji, kiedy między kontrahentami nie miała miejsca dostawa i w konsekwencji nie było wystawionej faktury VAT.

Uregulowania krajowej ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację przepisów wspólnotowych i są konsekwencją przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. I tak, art. 29a ustawy implementuje przepis art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Powyższe stanowisko pozostaje w zgodzie z Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która w art. 73 oraz art. 90 ust. 1 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu. Zgodnie z powyższą Dyrektywą, przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób. Mając to na uwadze wydaje się, że zarówno wystawienie faktury korygującej jak również noty stanowi prawidłowy sposób udokumentowania udzielonego rabatu. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje jednakże, iż kwoty rabatów mają być udokumentowane, prawnie dopuszczone i obowiązkowe.

Bowiem, konstrukcja podstawy opodatkowania oparta jest na założeniu proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. W efekcie, każda transakcja podlega podatkowi VAT obliczonemu od rzeczywistej ceny towarów lub usług według stawki, jaka ma zastosowanie do takich towarów i usług. Przepisy Dyrektywy wskazują, że zasada proporcjonalności obowiązuje również w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku rabatów, opustów lub obniżek cen. Ponadto, powyższe dotyczy anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy. Oznacza to, że podatek VAT należny powinien być, co do zasady, proporcjonalny do ceny faktycznej pobranej przez dany podmiot.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania jest wyrazem zasady neutralności podatku VAT. Oznacza ona, że ekonomicznego ciężaru podatku VAT nie powinny ponosić podmioty niebędące ostatecznymi odbiorcami towarów lub usług. W konsekwencji, po obniżeniu ceny transakcyjnej powinno następować proporcjonalne obniżenie podstawy opodatkowania. W innym przypadku, tj. gdyby podstawa opodatkowania przewyższała kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, podatnik ponosiłby ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby wskazaną wyżej zasadę neutralności.

Zasada neutralności była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: „TSUE”), przykładowo w wyroku z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/83 pomiędzy DA. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen a Minister van Financien oraz w wyroku z dnia 13 grudnia 1989 r. w sprawie C-342/87 pomiędzy Genius Holding BV a Staatssecretaris van Financien wskazujących, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru podatku VAT.

Na szczególną uwagę zasługuje wyrok w sprawie C-317/94 pomiędzy Elida Gibbs Ltd a Commissioners of Customs and Excise, w którym TSUE stwierdził, że: (...) producent, który zrefundował wartość kuponu zniżkowego detaliście lub wartość kuponu uprawniającego do zwrotu gotówki klientowi końcowemu, otrzymuje, po zakończeniu transakcji, kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży zapłaconej przez hurtowników lub detalistów za jego towary, pomniejszoną o wartość przedmiotowych kuponów. Nie byłoby zatem zgodne z dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników, do których należy przecież także producent, nie byłaby spełniona (pkt 28).

Ponadto TSUE wskazuje, że: „(...) w celu zapewnienia realizacji zasady neutralności należy, obliczając podstawę opodatkowania dla celów VAT, uwzględnić sytuacje, w których podatnik, nie pozostając w stosunkach umownych z konsumentem końcowym, ale będąc pierwszym ogniwem łańcucha transakcji kończącego się na tym konsumencie, udziela takiemu konsumentowi zniżki za pośrednictwem detalistów lub poprzez bezpośredni zwrot wartości kuponów. W przeciwnym razie, organy podatkowe otrzymałyby z tytułu VAT kwotę większą niż rzeczywiście zapłacona przez konsumenta ostatecznego, kosztem podatnika” (pkt 31).

Powyższy wyrok potwierdza zatem jednoznacznie, że w przypadku udzielania zniżki podmiotowi niebędącemu bezpośrednim nabywcą towarów, sprzedawca powinien obniżyć obrót z tytułu sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży piwa, czyli co do zasady, działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bezpośrednimi odbiorcami Produktów oferowanych przez Spółkę są m.in. Dystrybutorzy, którzy następnie sprzedają te towary do punktów sprzedaży detalicznej/sieci handlowych, punktów sprzedaży gastronomicznej, czy też do innych podmiotów stanowiących dalsze ogniwo w łańcuchu dystrybucji (Sprzedawcy). W celu zmotywowania Sprzedawców do realizowania przez nich możliwie wysokiego poziomu sprzedaży, Spółka zdecydowała się na wprowadzenie (we współpracy z Dystrybutorami) modelu bonusowego polegającego na udzielaniu Sprzedawcom (niebędącym bezpośrednimi kontrahentami Spółki, lecz nabywającymi Produkty od Dystrybutorów zaopatrujących się w Spółce), prawa do zakupu Produktów po obniżonej cenie (która może wynieść przykładowo 1 zł) w związku ze spełnieniem przez nich określonych kryteriów, tj. przede wszystkim osiągnięciem określonego poziomu zakupów Produktów. Realizacja wyżej wskazanego prawa Sprzedawców do zakupu Produktów po obniżonej cenie będzie dokonywana w ten sposób, że Dystrybutor biorący udział w analizowanym modelu rozliczeń udzieli Sprzedawcy odpowiedniego rabatu w związku ze zrealizowaną uprzednio dostawą Produktów, w odniesieniu do której Sprzedawca spełnił określone powyżej kryteria, tak aby osiągnąć wskazany powyżej (ustalony w ramach programu) poziom cenowy Produktów (np. wspomniane powyżej 1 zł) lub też udzieli rabatu do kolejnych dostaw Produktów dokonywanych na rzecz Sprzedawcy oraz jednocześnie, na bazie rabatu udzielonego przez Dystrybutora dla Sprzedawcy, Spółka udzieli Dystrybutorowi odpowiedniego rabatu w stosunku do już zrealizowanych dostaw Produktów (w odniesieniu do których Sprzedawca spełnił określone powyżej kryteria), bądź rabatu do kolejnych dostaw realizowanych przez Spółkę na rzecz Dystrybutora, dokumentując tę okoliczność odpowiednio bądź fakturą korygującą (w przypadku dostaw już zrealizowanych) bądź ujmując rabat na fakturze VAT dokumentującej daną dostawę (w przypadku dostaw, które dopiero będą dokonywane) - przy czym kwota tego rabatu co do zasady będzie odpowiadać kwocie rabatu udzielonego uprzednio przez Dystrybutora na rzecz Sprzedawcy. Zgodnie z odpowiednimi uzgodnieniami dokonywanymi między Spółką, Dystrybutorami a Sprzedawcami, wysokość rabatów, w tym przede wszystkim rabatów związanych z kryterium zrealizowania określonego poziomu zakupu Produktów przez Sprzedawców, może być kalkulowana na podstawie obrotu zrealizowanego w danym okresie rozliczeniowym pomiędzy danym Sprzedawcą a Dystrybutorem w części dotyczącej Produktów. Udzielane rabaty mogą być przy tym wyrażane procentowo lub kwotowo.

Pomimo, że Spółka nie występuje w bezpośredniej relacji handlowej ze Sprzedawcami, którzy korzystają z prawa do zakupu Produktów po obniżonej cenie od Dystrybutorów, ze względu na przyjętą formułę oraz system rozliczeń rabatów, możliwe jest powiązanie przekazywanych rabatów z dostawami realizowanymi przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów oraz przez Dystrybutorów na rzecz Sprzedawców.

Na podstawie powyższych przepisów oraz okoliczności przedstawionych we wniosku należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dokonywanie zakupów towarów w odpowiedniej wielkości w danym czasie nie może stanowić usługi w rozumieniu cyt. art. 8 ust. 1 ustawy. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym a sprzedającym nie dojdzie do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz zbywającego towary, nabywca (w tym Sprzedawca) nie podejmuje żadnych dodatkowych świadczeń w celu osiągnięcia korzyści. Pomiędzy sprzedawcą a nabywcą produktów prowadzona jest wyłącznie wymiana handlowa polegająca na odpłatnej dostawie towarów.

W świetle powołanych wyżej definicji „bonifikaty” i „rabatu” uznać należy, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów na rzecz Sprzedawców, ale na podstawie odpowiednich porozumień/umów udziela im rabatu, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów.

Podsumowując, w przypadku spełnienia przez Sprzedawców określonych kryteriów uzgodnionych ze Spółką (oraz Dystrybutorami), uprawniających Sprzedawców do zakupu Produktów po obniżonej cenie w związku ze spełnieniem tych kryteriów, rozliczenia Spółki z Dystrybutorami, realizowane na bazie odpowiednich rozliczeń Dystrybutorów ze Sprzedawcami, będą stanowić rabaty, zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy. Spółka będzie uprawniona do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz VAT należnego z tytułu sprzedaży Produktów zrealizowanej na rzecz Dystrybutora / Dystrybutorów.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin