Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-962/14/KB
z 24 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 25 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymywania od spółki komandytowej zaliczek na poczet przyszłego zysku:

-w sytuacji rozliczenia zaliczek w sposób określony w opisie zdarzenia przyszłego:

• w pkt a i b – jest prawidłowe,
• w pkt c – jest nieprawidłowe,

-w sytuacji, gdy zaliczki będą obniżały udział kapitałowy Wnioskodawczyni w spółce – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymywania od spółki komandytowej zaliczek na poczet przyszłego zysku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni planuje utworzenie spółki komandytowej, w której zostanie komandytariuszem (dalej „Komandytariusz” lub „Wnioskodawczyni”). Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Planuje pobierać ze spółki komandytowej jeden raz lub wielokrotnie w ciągu roku podatkowego kwoty pieniężne tytułem zaliczki na poczet przyszłych zysków.

Umowa spółki będzie zawierać stosowne zapisy, dające wspólnikowi spółki komandytowej prawo do pobierania zaliczek na poczet przyszłego zysku.

Na koniec roku podatkowego Wnioskodawczyni może rozliczyć się z zaliczek na trzy sposoby:

1. jeżeli zysk spółki komandytowej wypracowany na koniec roku obrotowego będzie większy od sumy pobranych przez Komandytariusza zaliczek, Wnioskodawczyni będzie miała roszczenie do spółki o wypłatę dodatkowej kwoty zysku (nadwyżki ponad kwotę pobranych zaliczek), o ile spółka komandytowa podejmie taką decyzję, albo
2. jeżeli zysk spółki komandytowej wypracowany na koniec roku obrotowego będzie mniejszy od sumy pobranych przez Komandytariusza zaliczek, Wnioskodawczyni zwróci spółce komandytowej różnicę pomiędzy pobranymi zaliczkami, a przypadającym na nią zyskiem z udziału w tej spółce lub zwróci całą zaliczkę, jeżeli okaże się, że na koniec roku podatkowego spółka komandytowa poniosła stratę, albo
3. Wnioskodawczyni nie zwróci różnicy lub jej części pomiędzy pobranymi zaliczkami, a przypadającym na nią zyskiem z udziału w spółce komandytowej, gdy zysk spółki komandytowej będzie mniejszy od kwoty pobranych zaliczek lub nie zwróci całej zaliczki lub jej części, jeżeli okaże się na koniec roku podatkowego, że spółka komandytowa w tym roku podatkowym poniosła stratę. W takim wypadku pobrane lecz niezwrócone zaliczki zostaną, po zatwierdzeniu sprawozdania za poprzedni rok obrotowy, przeksięgowane na zaliczkę Wnioskodawczyni na poczet przyszłych zysków za kolejny rok podatkowy, z której to zaliczki Wnioskodawczyni rozliczy się na koniec następnego roku podatkowego w sposób opisany powyżej w pkt a) albo b) albo c).
   
   

Pobrane, lecz niezwrócone zaliczki będą pomniejszały kwotę przyszłego zysku przypadającego na Wnioskodawczynię. Możliwy jest również przypadek, że pobrane zaliczki będą pomniejszały udział kapitałowy Wnioskodawczyni w spółce komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu pobierania (otrzymania) zaliczek na poczet przyszłych zysków Wnioskodawczyni osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu pobranych kwot na poczet przyszłych zysków nie osiągnie przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka komandytowa jest spółką osobową, niebędącą osobą prawną. Spółka niebędąca osobą prawną, zgodnie z art. 2 pkt 26 (winno być art. 5a pkt 26) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”), nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikiem podatku dochodowego są poszczególni wspólnicy takiej spółki. Wspólnicy osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a wspólnicy osoby prawne są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). Na podstawie art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Na podstawie ust. 1a tego przepisu, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, dalej „k.s.h.”), wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego (art. 52 k.s.h.). Prawo żądania wypłaty zysku powstaje zatem po zakończeniu roku obrotowego. Jednakże k.s.h. nie zabrania wypłaty kwot na poczet przyszłych zysków. Możliwość pobierania w trakcie roku zaliczek na poczet przyszłych zysków potwierdził SN w wyroku z 5 marca 2009 r., sygn. akt III CSK 290/08. Sąd ten stwierdził, że zarówno wypłata zysku sp.k. do wspólników, jak i zaliczek na poczet przyszłych zysków nie wymaga podjęcia uchwały, a jedynie zgody wszystkich wspólników. W razie nieosiągnięcia przez sp.k. zysku na koniec roku obrachunkowego wspólnik, który za zgodą wszystkich pozostałych wspólników pobrał kwotowe zaliczki na poczet udziału w zysku, nie ma obowiązku zwracać sp.k. jakiejkolwiek kwoty tytułem rozliczenia tej zaliczki. Jej rozliczenie następuje w kolejnych okresach obrachunkowych, w których sp.k. osiągnie zysk.

Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowej będzie stanowić dla Wnioskodawczyni dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochód ten podlega opodatkowaniu na bieżąco. W konsekwencji sama czynność wypłaty zysku spółki komandytowej na rzecz Wnioskodawczyni nie będzie stanowić przedmiotu opodatkowania. Opodatkowanie zysku wypłacanego przez spółkę komandytową na rzecz jej wspólnika powodowałoby wystąpienie zjawiska „podwójnego” opodatkowania dochodu ze spółki osobowej: raz na poziome dochodu osiągniętego przez spółkę oraz drugi raz w ramach wypłaty zysku przez spółkę na rzecz jej wspólnika. Jak wykazano powyżej, przepisy u.p.d.o.f. przewidują zasadę jednokrotnego opodatkowania wspólnika spółki osobowej. W konsekwencji nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym zysk wypłacany przez spółkę osobową jej wspólnikowi.

Skoro zatem zysk wypłacany przez spółkę komandytową nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to ta sama zasada znajduje zastosowanie do wypłacanych wspólnikowi zaliczek na poczet przyszłego zysku. Objęcie podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłaty zaliczki na poczet zysku spółki osobowej spowodowałby wystąpienie zjawiska „podwójnego” opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osiąganych za pośrednictwem spółki osobowej, a jak zostało to wskazane powyżej takiego sposobu opodatkowania dochodów realizowanych za pośrednictwem spółek osobowych nie przewidują przepisy u.p.d.o.f.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydane przez.

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 września 2010 r., znak: IPPB1/415-484/10-4/AM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 maja 2013 r., znak: ILPB1/415-228/13-2/AA.
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm. – określanej w dalszej części skrótem „k.s.h.”), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Zysk przypadający komandytariuszowi za dany rok obrotowy jest przeznaczany w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego wkładu rzeczywiście wniesionego do wartości umówionego wkładu. W razie wątpliwości komandytariusz uczestniczy w stracie jedynie do wartości umówionego wkładu (art. 123 § 1 - § 3 k.s.h.).

Spółka komandytowa, o której mowa w ww. przepisach, nie jest samodzielnym podatnikiem podatków dochodowych, a jej dochody nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

• rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
• ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
  
  

Przy czym, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego (art. 5a pkt 26 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza jest jednym ze źródeł przychodów. Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ww. ustawy).

Ponadto wskazać należy, że w myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Przy czym, pod pojęciem nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu tego przepisu należy rozumieć nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Z powyższych przepisów wynika, że u wspólnika spółki niebędącej osobą prawną, będącego podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, przychody oraz koszty uzyskania przychodów ustala się proporcjonalnie w takiej wysokości, w jakiej przysługuje mu udział w zysku tej spółki. Natomiast dochód takiego wspólnika ustala się na podstawie prowadzonych przez spółkę ksiąg rachunkowych, do prowadzenia których spółka jest zobowiązana na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.) z uwzględnieniem zasad wynikających z cyt. art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie nowiem z treścią art. 24 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Od tak ustalonego dochodu wspólnik spółki komandytowej zobowiązany jest odprowadzać w trakcie roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy a następnie rozliczyć ten dochód w rocznym zeznaniu podatkowym. Stosownie bowiem do art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b (art. 44 ust. 3f ww. ustawy).

Podatnicy, o których mowa w ust. 3f, będący małymi podatnikami oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej mogą wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki kwartalne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie kwartały, z uwzględnieniem art. 27b. Przepis art. 22k ust. 11 stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 3h ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 44 ust. 6 ww. ustawy, zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45.

Natomiast w art. 45 ww. ustawy, uregulowany został obowiązek składania rocznych zeznań podatkowych. Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy). W terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, a sumą należnych za dany rok zaliczek (art. 45 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że, co do zasady, przychodem z działalności gospodarczej są należne podatnikowi z tytułu prowadzenia tej działalności przysporzenia majątkowe, niezależnie od tego, czy zostały one przez podatnika faktycznie otrzymane. Przy czym, w przypadku wspólnika spółki komandytowej przychód ten określa się proporcjonalnie w takiej wysokości w jakiej wspólnik ten uczestniczy w zyskach spółki. Tak ustalony przychód stanowi podstawę do obliczenia dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, od którego w trakcie roku podatkowego odprowadzane są zaliczki na podatek dochodowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni planuje utworzyć spółkę komandytową. Zgodnie z umową spółki, wspólnicy mają prawo do otrzymywania w trakcie roku zaliczek na poczet przyszłego zysku spółki. Suma otrzymywanych przez Wnioskodawczynię w ciągu roku zaliczek na poczet zysku może w ostateczności być wyższa, bądź niższa od przysługującego jej zysku.

W konsekwencji Wnioskodawczyni przewiduje, że na koniec roku podatkowego może rozliczyć się z zaliczek na trzy sposoby:

1. jeżeli zysk spółki komandytowej wypracowany na koniec roku obrotowego będzie większy od sumy pobranych przez nią zaliczek, będzie miała roszczenie do spółki o wypłatę dodatkowej kwoty zysku (nadwyżki ponad kwotę pobranych zaliczek);
2. jeżeli zysk spółki komandytowej wypracowany na koniec roku obrotowego będzie mniejszy od sumy pobranych przez nią zaliczek, Wnioskodawczyni zwróci spółce komandytowej różnicę pomiędzy pobranymi zaliczkami, a przypadającym na nią zyskiem z udziału w tej spółce lub zwróci całą zaliczkę, jeżeli okaże się, że na koniec roku podatkowego spółka komandytowa poniosła stratę;
3. nie zwróci różnicy lub jej części pomiędzy pobranymi zaliczkami, a przypadającym na nią zyskiem z udziału w spółce komandytowej, gdy zysk spółki komandytowej będzie mniejszy od kwoty pobranych zaliczek lub nie zwróci całej zaliczki lub jej części, jeżeli okaże się na koniec roku podatkowego, że spółka komandytowa w tym roku podatkowym poniosła stratę. W takim wypadku pobrane lecz niezwrócone zaliczki mogą m.in. zostać przeksięgowane na zaliczkę Wnioskodawczyni na poczet przyszłych zysków za kolejny rok podatkowy, z której to zaliczki Wnioskodawczyni rozliczy się na koniec następnego roku podatkowego w sposób opisany powyżej w pkt a) albo b) albo c). Pobrane, lecz niezwrócone zaliczki będą pomniejszały kwotę przyszłego zysku przypadającego na Wnioskodawczynię.
   
   

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że jeżeli w myśl odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego i niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji, dopuszczalne jest pobieranie przez wspólnika spółki komandytowej w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet przyszłego zysku, to pobieranie przez Wnioskodawczynię w trakcie roku ww. zaliczek będzie dla niej neutralne podatkowo, jednakże tylko w takiej części w jakiej zostaną one na koniec roku rozliczone przez Wnioskodawczynię w sposób opisany przez nią w pkt a i b.

Natomiast w sytuacji, w której Wnioskodawczyni na koniec roku podatkowego nie rozliczy się z pobranych zaliczek, a różnica pomiędzy pobranymi zaliczkami a należnym jej zyskiem zostanie przeksięgowana na poczet zysku na kolejny rok (będzie pomniejszała kwotę jej przyszłego zysku), powstanie u niej przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w cyt. art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości odsetek jakie musiałaby zapłacić, gdyby pobrane środki stanowiły pożyczkę. W tym bowiem okresie, tj. od końca roku do dnia ich faktycznego rozliczenia, Wnioskodawczyni będzie nieodpłatnie dysponowała nienależnymi jej środkami pieniężnymi (korzystała z cudzego kapitału).

Z wniosku wynika także, że Wnioskodawczyni przewiduje sytuację, w której pobrane przez nią zaliczki na poczet przyszłego zysku należnego jej z tytułu uczestnictwa w zysku spółki, nie zostaną rozliczone z należnym jej zyskiem lecz poprzez pomniejszenie wysokości jej udziału kapitałowego w spółce. W takim przypadku, w momencie podjęcia decyzji o obniżeniu wartości udziału kapitałowego Wnioskodawczyni w spółce o wartość pobranych i nierozliczonych zaliczek otrzymanych na poczet przyszłego zysku u Wnioskodawczyni powstanie przychód w wysokości wartości obniżonego udziału (pobranych i nierozliczonych zaliczek). W tym bowiem momencie Wnioskodawczyni uzyska od spółki definitywne przysporzenie majątkowe, niebędące wypłatą należnego jej z tytułu udziału w spółce zysku. Przy czym, przychód ten zaliczyć należy do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródła przychodów, jakim m.in. są prawa majątkowe. Stosownie bowiem do treści tego przepisu, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Z kolei, w myśl przepisu art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Przepisy ustawy podatkowej mimo, że posługują się terminem „prawa majątkowe”, nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy, można zaliczyć także inne prawa, nie wymienione w tym przepisie. Wobec powyższego, przychód uzyskany w związku z obniżeniem udziału kapitałowego Wnioskodawczyni w spółce komandytowej, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, stanowisko przedstawione we wniosku zakresie skutków podatkowych otrzymywania od spółki komandytowej zaliczek na poczet przyszłego zysku:

-w sytuacji rozliczenia zaliczek w sposób określony w opisie zdarzenia przyszłego:

• w pkt a i b – jest prawidłowe,
• w pkt c – jest nieprawidłowe,

-w sytuacji, gdy zaliczki będą obniżały udział kapitałowy Wnioskodawczyni w spółce – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych (stanowiących w istocie element stanowiska Wnioskodawczyni) wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych niż Wnioskodawczyni podmiotów, natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie podziela przedstawionej w nich wykładni przepisów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.