2014.11.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-361/14/LG
z 21 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 31 lipca 2014 r. (data wpływu 8 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 12 listopada 2014 r. (data wpływu 14 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu hurtowni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu hurtowni.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 listopada 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 października 2014 r. znak: IBPP4/443-361/14/LG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest czynnym podatnikiem VAT. Zajmuje się przede wszystkim hurtową i detaliczną sprzedażą szeroko rozumianego wyposażenia łazienkowego i materiałów budowlanych oraz wynajmem nieruchomości własnych. W ramach sprzedaży wyposażenia łazienek i materiałów budowlanych świadczy również usługi związane ze sprzedażą, takie jak transport nabytych u Wnioskodawcy towarów, usługi projektowe, marketing i reklamę, szkolenia branżowe. Ponadto Wnioskodawca zleca produkcję towarów pod własną marką.

W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności następujące składniki niematerialne i materialne:

1.znaki towarowe - zastrzeżone i niezastrzeżone lub będące w trakcie rejestracji;

2.własność gruntów oraz prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz własność budynków położonych na tych gruntach w tym:

nieruchomości związane z prowadzeniem hurtowni:

własność gruntu położonego w T.:
wieczyste użytkowanie gruntu położonego w T.;
budynek hurtowni;
budynek magazynu;
budynek dawnej stacji paliw, pełniący funkcję archiwum i punktu sprzedaży;
wiaty pełniące funkcje magazynowe;

nieruchomości związane z najmem:

własność gruntu położonego w M.;
własność 3 budynków położonych na tych gruntach;
własność lokalu w T. na ul. D.;

nieruchomości przeznaczone pod inwestycje;

własność gruntu położonego w T. przy ul. B.;

3.własność ruchomości stanowiących środki trwale oraz wyposażenie przedsiębiorstwa związane z prowadzeniem hurtowni w tym samochody ciężarowe i osobowe, meble biurowe oraz ekspozycyjne, sprzęt biurowy, zapasy towarów i towary stanowiące elementy ekspozycji oraz tablice reklamowe, z których część jest umieszczona na gruntach będących składnikami przedsiębiorstwa, a część na cudzych gruntach;

4.prawa i obowiązki wynikające z umów zawarł)cli z. kontrahentami, w tym umowy najmu;

5.wierzytelności oraz środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym;

6.zobowiązania wobec kontrahentów, w tym zobowiązania wobec dostawców oraz wynikające z zaciągniętych kredytów:

kredyt obrotowy, którego zabezpieczenie stanowi hipoteka na nieruchomościach wymienionych w pkt 2) lit. a);
kredyt inwestycyjny, na nabycie gruntu wymienionego w pkt 2) lit. c), który stanowi jednocześnie zabezpieczenie tego kredytu.

7.prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z. pracownikami i współpracownikami;

8.księgi dokumenty związane z prowadzeniem działalności.

W ramach restrukturyzacji przedsiębiorstwa, Wnioskodawca planuje wniesienie części przedsiębiorstwa związanego z prowadzeniem hurtowni wyposażenia łazienek i materiałów budowlanych (dalej: hurtownia) tytułem aportu na pokrycie udziału w podwyższonym kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Nie cała wartość aportu będzie pokrywała udziały w podwyższonym kapitale zakładowym. Część wartości wkładu będzie stanowiła agio. W skład aportu nie będą wchodziły składniki materialne i niematerialne związane z wynajmem (w tym przede wszystkim nieruchomości stanowiące przedmiot najmu, prawa i obowiązki wynikające z umów z najemcami) oraz związane z inwestycją (w tym grunt, oraz zobowiązania kredytowe).

Sprzedaż, hurtowa i detaliczna stanowi podstawową działalność gospodarczą, która angażuje większość majątku przedsiębiorstwa oraz większość pracowników i współpracowników Wnioskodawcy. Majątek oraz pracownicy Wnioskodawcy są odpowiednio przypisani do działów w działalności, którą prowadzi Wnioskodawca. Ponadto Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, w których odpowiednie przychody i koszty dotyczące poszczególnych działów są księgowane na odrębnych kontach księgowych, w celu uzyskania informacji koniecznych do zobrazowania wyniku finansowego na tych działach (hurtowni wraz. z usługami powiązanymi, wynajmu oraz inwestycji).

Tytułem aportu nie zostanie wniesione do Spółki również prawo własności oraz użytkowania wieczystego gruntów oraz prawo własności budynków wymienionych w pkt 2) lit. a, oraz własność zastrzeżonego znaku towarowego. Spółka nabędzie prawo do korzystania z tych nieruchomości oraz ze znaku towarowego na podstawie umów zobowiązaniowych zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką. Spółka będzie miała dzięki temu zagwarantowane prowadzenie działalności gospodarczej hurtowni w warunkach identycznych do tych, na jakich jest ona prowadzona przez Wnioskodawcę, z tym wyjątkiem, że nie będzie właścicielem i użytkownikiem wykorzystywanych nieruchomości i znaku towarowego.

W skład aportu w postaci hurtowni wejdą pozostałe składniki materialne i niematerialne związane z jej prowadzeniem, w tym między innymi rzeczy ruchome, w tym środki trwale, wyposażenie, zapasy, zobowiązania i wierzytelności, środki pieniężne, prawo do użytkowania określonych składników majątkowych na podstawie umów cywilnoprawnych, prawa i obowiązki z innych umów. w tym z umów z pracownikami i współpracownikami. Jeżeli na moment aportu wystąpią zobowiązania związane z hurtownią. Spółka - jako przyjmująca aport - przejmie również te zobowiązania, z uwzględnieniem wymogów wynikających z właściwych przepisów prawa (m.in. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny).

Aport hurtowni nic będzie oznaczał likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, która nadal byłaby kontynuowana w innym niż dotychczas zakresie. Działalność polegała będzie na wynajmie nieruchomości i praw majątkowych, w dotychczasowym zakresie poszerzonym o najem nieruchomości Spółce oraz znaku towarowego. Kontynuowana byłaby również inwestycja.

Pracownicy istniejącego przedsiębiorstwa zostaną przejęci przez. Spółkę w trybie właściwych przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy. Wniesiona aportem hurtownia będzie wykorzystywana przez Spółkę do takich samych czynności, do jakich jest wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy, tj. do czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność wniesienia do Spółki aportu w postaci hurtowni z wyłączeniem niektórych składników (nieruchomości i prawa do zastrzeżonego znaku towarowego, z których Spółka będzie mogła korzystać na podstawie umów cywilnoprawnych) będzie podlegała wyłączeniu od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu w postaci hurtowni z wyłączeniem prawa własności nieruchomości i prawa własności do zarejestrowanego znaku towarowego korzystałaby z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.).

Zgodnie z art. 6 pkt 1 u.p.t.u.. przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 u.p.t.u. „Zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 u.p.t.u. winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e u.p.t.u. przez, zorganizowaną część przedsiębiorstwa należ rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja wniesienia hurtowni, stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) jest więc to. aby stanowiła ona zespól składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie lego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. W strukturach Wnioskodawcy hurtownia stanowi odrębny dział prowadzonej działalności gospodarczej. Zatrudnieni u Wnioskodawcy pracownicy oraz jej majątek są przypisani do prowadzenia odpowiednich działów w dotychczasowej działalności gospodarczej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz. należności i zobowiązań do odpowiedniego działu. Sposób prowadzenia księgowości w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, spełnia te warunki. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Hurtownia, która ma stanowić przedmiot wkładu do Spółki, będzie wykonywała czynności analogiczne do tych. które obecnie wykonuje Wnioskodawca.

Wobec powyższego należy uznać wniesiony wkład w postaci hurtowni za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa (mimo wyłączenia pewnych składników takich jak: nieruchomości i prawo do znaku towarowego), gdyż spełnia następujące, wymagane przez prawo przesłanki:

istnieje zespól składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania.
zespól ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych.
zespól tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Stanowisko takie potwierdził między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 27 września 2012 r. (ITPP2/443-743/12/PS).

Podobnie wypowiedział się Najwyższy Sąd Administracyjny. Zgodnie z tezą wyroku NSA z 27 marca 2013 r. (II FSK 1896/11) „z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika jedynie, że zespól składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej.” Nie ma wobec tego podstaw do uznania, że utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie niektórych składników majątkowych.

Najwyższy Sąd Administracyjny dwukrotnie wypowiadał się w temacie możliwości wyłączenie z aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa składników nieruchomości. NSA w wyroku z 30 sierpnia 2011 r. (II FSK 502/10) stwierdził, że „biorąc pod uwagę realia stosunków gospodarczych oraz wynikające z zasady swobody działalności gospodarczej prawo prowadzenia tej działalność w dogodnej ze względów ekonomicznych formie (przewidzianej przez prawo), stwierdzić należy, że nie jest konieczne by wśród samodzielnych gospodarczo składników znajdowało się również prawo do nieruchomości, na której działalność ma być prowadzona. Jakkolwiek, działalność gospodarcza musi być co oczywiste, realizowana w określonym fizycznie miejscu, to jednak prawo do władania nieruchomością, na której funkcjonuje zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie musi wchodzić w skład tak wyodrębnionej całości.” Takie samo stanowisko zajęto w wyroku NSA z 10 marca 2011 r. (I FSK 1062/10).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku 10 listopada 2011 r. w sprawie C 444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever stwierdził natomiast, że „przekazanie aktywów może nastąpić, jeżeli lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, transakcja wniesienia hurtowni aportem do Spółki, będzie stanowiła transakcję dotyczącą zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (…).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Z powyższego wynika, że zorganizowana część przedsiębiorstwa jest towarem w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest kwalifikowany jak dostawa towarów. Tym samym czynność aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie jest świadczeniem usług.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W ocenie Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.)

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: „Przegląd Podatkowy” 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, iż niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, iż pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Zatem, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa, tj. część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, tj. hurtowni z wyłączeniem niektórych składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Natomiast wyłączenie z aportu niektórych składników wchodzących w skład aportu nie wyklucza uznania, że mamy do czynienia z aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem aportu były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej.

Należy również podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt I FSK 1062/10 podtrzymał wyrok WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 132/10) w zakresie uznania za czynność opodatkowaną wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości. Sąd I instancji wskazał na składniki wymienione przez Spółkę składające się na jej przedsiębiorstwo i uznał, że charakter prowadzonej działalności gospodarczej (handel), zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu, sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

Ponadto w wyroku z 27 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 1039/11 Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku wskazał, że słusznie zatem Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55¹ k.c., zgodnie z którą przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. (...) Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było uznać je za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych.

Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży detalicznej i hurtowej wyposażenia łazienkowego i materiałów budowlanych oraz dokonuje wynajmu własnych nieruchomości. Wnioskodawca planuje dokonać wniesienia części swojego przedsiębiorstwa, tj. hurtowni z wyłączeniem niektórych składników tytułem aportu do spółki prawa handlowego (zwanej Spółką) na pokrycie udziału w podwyższonym kapitale zakładowym. W skład aportu nie będą wchodziły składniki materialne i niematerialne związane z wynajmem (w tym przede wszystkim nieruchomości stanowiące przedmiot najmu, prawa i obowiązki wynikające z umów z najemcami) oraz związane z inwestycją (w tym grunt, oraz zobowiązania kredytowe) oraz nieruchomości związane z prowadzeniem hurtowni, prawo własności oraz użytkowania tych gruntów jak również własność zastrzeżonego znaku towarowego. W skład aportu w postaci hurtowni wejdą pozostałe składniki materialne i niematerialne związane z jej prowadzeniem, w tym między innymi rzeczy ruchome, w tym środki trwale, wyposażenie, zapasy, zobowiązania i wierzytelności, środki pieniężne, prawo do użytkowania określonych składników majątkowych na podstawie umów cywilnoprawnych, prawa i obowiązki z innych umów. w tym z umów z pracownikami i współpracownikami. Jeżeli na moment aportu wystąpią zobowiązania związane z hurtownią. Spółka - jako przyjmująca aport - przejmie również te zobowiązania, z uwzględnieniem wymogów wynikających z właściwych przepisów prawa (m.in. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny). Spółka nabędzie prawo do korzystania z tych nieruchomości oraz ze znaku towarowego na podstawie umów zobowiązanych z Wnioskodawcą. Spółka na tej podstawie będzie miała zapewnione prowadzenie działalności gospodarczej hurtowni na identycznych warunkach jak Wnioskodawca. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, w których odpowiednie przychody i koszty dotyczące poszczególnych działów są księgowane na odrębnych kontach księgowych, w celu uzyskania informacji koniecznych do zobrazowania wyniku finansowego na tych działach (hurtowni wraz z usługami powiązanymi, wynajmu oraz inwestycji). Po dokonaniu aportu części przedsiębiorstwa Wnioskodawca będzie prowadziła działalność gospodarczą polegająca na wynajmie nieruchomości i praw majątkowych, w dotychczasowym zakresie poszerzonym o najem nieruchomości i znaku towarowego.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy i regulacje prawne w tym zakresie, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot tej transakcji będzie obejmował składniki materialne i niematerialne, z wyłączeniem pewnych składników, co jednak pozostaje bez wpływu na możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki przez ich nabywcę (Spółkę) w takim zakresie jak Wnioskodawca. Poza tym część działalności Wnioskodawcy w postaci hurtowni odznacza się odrębnością funkcjonalną, organizacyjną i finansową.

Zatem hurtownia spełnia wymagania ustawowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarte w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, aport hurtowni do spółki prawa handlowego stanowić będzie czynność, która jest wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia spod działania ustawy o podatku od towarów i usług aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin