Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-404/14/MCZ
z 4 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 maja 2014 r. (data wpływu do Biura – 9 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 10 lipca 2014 r. znak: IBPB II/1/415-404/14/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 22 lipca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną - posiada na stałe orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku z niepełnosprawnością narządów ruchu. Jednocześnie, u Wnioskodawcy stwierdzono chorobę zwyrodnienia plamki żółtej oka prawego (AMD). W związku z tą chorobą Wnioskodawca chodzi na zabiegi iniekcji około 5 razy w roku. Koszt takiego zabiegu nie jest refundowany przez NFZ i wynosi około 2.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu – 22 lipca 2014 r.), Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i wskazał, że:

a.w skład usługi wchodzi zabieg wstrzyknięcia zastrzyku do gałki oka przez lekarza orazzabieg ambulatoryjny - opatrunek oka po zakończeniu zabiegu.

Lek „X” wstrzykiwany do oka wyhamowuje rozwój choroby AMD - zwyrodnienie plamki żółtej. Choroba ta, jest związana z wiekiem, jest degeneracyjną chorobą oczu, która atakuje plamkę żółtą - centralną część siatkówki na tylnej ścianie oka, która odpowiedzialna jest za centralne widzenie niezbędne do wykonywania codziennych czynności życiowych, takich jak czytanie, prowadzenie samochodu, szycie czy rozpoznawanie twarzy.

b.na fakturze jest wyszczególniona usługa oraz nazwa leku „X”, tj.: usługa iniekcji czyli zastrzyku wykonana przez lekarza oraz nazwa leku „X”, który jest wstrzykiwany do oka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w swoim zeznaniu rocznym, na załączniku PIT-O, wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych - zabiegów związanych z iniekcją do oka, która każdorazowo jest konsultowana przez lekarza specjalistę?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo zaliczyć wszystkie zabiegi związane z iniekcją do oka prawego.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca skazał interpretację indywidualną ILPB2/415 -419/09-2/ES.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b – 7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f tejże ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1.I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
2. znaczny stopień niepełnosprawności,

2.II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy albo
2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Natomiast w myśl postanowień art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (…).

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną posiadającą orzeczenie o zakwalifikowaniu na stałe do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Stwierdzono u niego AMD, tj. chorobę zwyrodnienia plamki żółtej związaną z wiekiem. W związku z chorobą Wnioskodawca około 5 razy w roku poddaje się zabiegowi wstrzyknięcia do ciała szklistego oka prawego leku „X”. Koszt takiego zabiegu nie jest refundowany przez NFZ i wynosi około 2.000 zł. W skład usługi wchodzi zabieg wstrzyknięcia leku (zastrzyku) do gałki oka przez lekarza oraz zabieg ambulatoryjny - opatrunek oka po zakończeniu zabiegu. Na fakturze jest wyszczególniona usługa oraz nazwa leku tj.: usługa iniekcji czyli zastrzyku wykonana przez lekarza oraz nazwa leku, który jest wstrzykiwany do oka.

Możliwość skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, wydatku poniesionego na zabieg wstrzyknięcia leku do oka, należy oceniać poprzez pryzmat art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. W celu analizy zasadności odliczenia dokonanego na podstawie tegoż przepisu należy zdefiniować pojęcie rehabilitacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”, zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.

Zatem w ramach ww. ulgi podatkowej określonej w art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mieszczą się z pewnością wydatki na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne zlecone przez lekarza, poniesione przez osobę niepełnosprawną.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że leczenie choroby oczu (AMD) i w tym celu poniesienie wydatku na zabieg iniekcji doszklistkowej leku „X” – jak stwierdził Wnioskodawca - składający się z zabiegu wstrzyknięcia zastrzyku z lekiem do gałki oka przez lekarza oraz zabiegu ambulatoryjnego, tj. opatrunku oka po zakończeniu zabiegu, może poprawić stan zdrowia Wnioskodawcy i przywrócić możliwą do osiągnięcia sprawność widzenia, jednakże wydatek poniesiony na ww. wstrzykniecie leku do oka i opatrzenia oka po zabiegu nie mieści się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie można go zakwalifikować jako zabiegu rehabilitacyjnego, lecz wyłącznie jako zabieg o charakterze medycznym innym niż rehabilitacyjny. A zatem, jako że zabieg ten nie został wymieniony jako rodzaj wydatku podlegającego odliczeniu w analizowanym pkt 6 art. 26 ust. 7a cyt. ustawy, tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo odliczenia od dochodu wydatku na tego rodzaju zabieg medyczny.

Odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawcy, że na fakturze jest wyszczególniona usługa wraz z nazwą leku „X” należy wskazać, że możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego przez Wnioskodawcę na zakup leku „X” należy analizować w oparciu o przepisy art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 12 ww. ustawy za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, uważa się wydatki poniesione na leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „leku” – a zatem posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 06 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.). Z definicji tych wynika, że: lekiem aptecznym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydawania w tej aptece; lekiem gotowym jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu; lekiem recepturowym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej; produkt leczniczy to substancja lub mieszanina substancji, której przypisuje się właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt, lub podawana człowiekowi lub zwierzęciu w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia czy modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działania farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Wykaz produktów spełniających cechy „leku” na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został zamieszczony w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto do obrotu dopuszczone zostają bez konieczności uzyskania pozwolenia, produkty lecznicze sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich stosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem, że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu. Podstawą sprowadzenia takiego produktu leczniczego jest jednak zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny.

Natomiast określenie, że lekarzem uprawnionym do stwierdzenia stosowania określonych leków jest wyłącznie lekarz specjalista oznacza, iż uprawnionym do wydania stosownego zaświadczenia jest, każdy lekarz posiadający specjalizację w określonej dziedzinie medycyny np. okulista, chirurg, onkolog, dermatolog, itp.

Jak z powyższego wynika osoba niepełnosprawna, która chce skorzystać z ulgi przewidzianej przez ustawodawcę w treści art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi spełnić następujące warunki:

• dokonać zakupu produktów spełniających cechy „leku”,
• ponieść w danym miesiącu wydatki na zakup leków powyżej kwoty 100 zł,
• posiadać imienny dokument potwierdzający poniesienie wydatku z tego tytułu (np. faktury),
• posiadać potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę o konieczności stosowania zaleconych leków.
  
  

Analizując uprawnienie do odliczenia na podstawie powołanego art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych leku „X” należy stwierdzić, że Wnioskodawcy, który posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności, przysługuje uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na zakup leku „X”, który jest produktem spełniającym cechy „leku”, o ile spełnione zostaną również warunki określone w treści powołanego wyżej art. 26 ust. 7b, 7d i 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odliczenie to przysługuje w wysokości faktycznie poniesionej przez osobę niepełnosprawną, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania. W przypadku częściowego dofinansowania wydatku np. przez PERFON odliczeniu będzie podlegać jedynie kwota faktycznie wydatkowana przez Wnioskodawcę. Wydatek ten podlega odliczeniu w roku podatkowym, w którym został poniesiony. Wysokość poniesionego wydatku ustala się na podstawie imiennego dokumentu stwierdzającego jego poniesienie, z którego jasno wynika kto poniósł wydatek, w jakiej wysokości i z którego wynika że wydatek został poniesiony na zakup leku „X”.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie spełnia jednak warunku posiadania imiennego dokumentu stwierdzającego poniesienie tego wydatku, bowiem Wnioskodawca posiada fakturę na, której widnieje poniesienie wydatku na usługę nazwaną: zabieg iniekcji doszklistkowej lekiem „X” a także kwota usługi. Faktura o takiej treści nie uprawnia Wnioskodawcy do skorzystania z prawa odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na zakup leku „X”. Fakt, że w opisie usługi wymieniono nazwę leku nie jest wystarczający, gdyż z faktury nie wynika jaka jest cena zakupu tego leku. Aby móc skorzystać z ww. odliczenia konieczne jest posiadanie rachunku, na którym wyszczególniono tego rodzaju wydatek i podano jego cenę.

Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na zakup leku „X”.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy należało w całości uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny (weryfikacji); jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem treść dołączonych do wniosku dokumentów pozostaje bez wpływu na załatwienie sprawy.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanego przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia organu interpretacyjnego Organ informuje, że wydane zostało w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.