Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-672/14/ESZ
z 2 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 5 czerwca 2014 r.), uzupełnionym 17 czerwca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na używanie znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na używanie znaku towarowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jest udziałowcem spółki z o.o. (dalej zwana: "Spółka A"), posiadającej siedzibę na terytorium RP i podlegającej w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponadto Spółka A wraz z inną spółką z o.o. (zwana dalej: "Spółka D") jest wspólnikiem spółki jawnej (dalej zwana: "Spółka B"). Wspólnicy Spółki A zamierzają przekształcić Spółkę A w spółkę osobową (komandytową) w trybie i na podstawie art. 551-557 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.; dalej w skrócie „k.s.h.”). Z chwilą przekształcenia wspólnicy Spółki A (w której Wnioskodawca jest wspólnikiem) staną się więc wspólnikami spółki komandytowej (dalej zwana: "Spółka C"). W konsekwencji Wnioskodawca będzie wspólnikiem Spółki C, która z kolei będzie wspólnikiem Spółki B. Spółka B nabyła znak towarowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2013 r. Spółka B, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zajmuje się zarządzaniem, promocją oraz udzielaniem licencji na używanie znaku towarowego. Oprócz udzielenia licencji będzie korzystała ze znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dla jednoznacznej identyfikacji Spółki B na rynku. Przedmiotem działalności gospodarczej, którą prowadzi Spółka B, jest m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z). Spółka B prowadzi działalność zarobkową (nastawioną na osiągnięcie zysku), działalność ta jest wykonywana w sposób zorganizowany oraz ciągły. Spółka A, jest podmiotem, któremu Spółka B udzieliła licencji na używanie znaku towarowego. Z chwilą przekształcenia uprawnionym do korzystania z licencji będzie Spółka C.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 11 czerwca 2014 r., wskazano, że znak towarowy stanowi dla Spółki B wartość niematerialną i prawną, jest wpisany do bilansu Spółki B, jako wartość niematerialna i prawna. Znak towarowy jest więc nabytym przez Spółkę B prawem majątkowym zaliczanym do aktywów trwałych nadających się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczonym do używania na potrzeby Spółki B.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Do jakiego źródła przychodu należy zakwalifikować przychody, które będą przypisywane Wnioskodawcy, wynikające z działalności spółki jawnej (Spółki B), polegającej m.in. na udzielaniu licencji na używanie (własnego - zakupionego uprzednio) Znaku Towarowego m.in. na rzecz spółki komandytowej (Spółki C), która jest jednym ze wspólników Spółki B i której jednym ze wspólników będzie Wnioskodawca?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody, jakie będą przypisywane po przekształceniu Spółki z o.o. (Spółki A) w spółkę komandytową (Spółkę C), które wynikać będą z działalności spółki jawnej (Spółki B), polegającej m.in. na udzielaniu licencji na używanie (zakupionego uprzednio) Znaku Towarowego m.in. na rzecz spółki komandytowej (Spółki C), która będzie jednym ze wspólników Spółki B, należy kwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy. Spółka B jest spółką jawną, podatnikami są jej wspólnicy. Wspólnikiem Spółki B, będzie Spółka C (spółka komandytowa), w konsekwencji podatnikami będą jej wspólnicy (w tym Wnioskodawca).

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 cyt. ustawy. W myśl art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 cyt. ustawy. Przedmiotem działalności gospodarczej, którą prowadzi Spółka B, jest m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z). W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji do znaku towarowego i podatnik dokonuje takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami uzyskanymi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana m.in. w sposób zorganizowany i ciągły. Udzielanie licencji do znaku towarowego będzie przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem opisane w zdarzeniu przyszłym działania będą podejmowane „w wykonywaniu działalności gospodarczej". W konsekwencji przychód uzyskany w związku z udzieleniem odpłatnej licencji na znak towarowy, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej. Poza tym, należy pamiętać, że jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ustawy). Wynika to z faktu, że osiągane przychody są wynikiem uczestnictwa w spółce niebędącej osobą prawną.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzenie działalności gospodarczej, czy to w formie jednoosobowej, czy też w formie spółki osobowej, w celu prowadzenia działalności w zakresie m.in. udzielania licencji do znaku handlowego, stanowi przejaw działalności prowadzonej w profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły sposób. Należy więc stwierdzić, że udzielanie licencji do znaku towarowego w tych warunkach jest przedmiotem działalności gospodarczej. Ze względu na powyższe, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane przepisy prawa podatkowego, Wnioskodawca stwierdza, że oddanie przez Spółkę B, w której będzie uczestniczyć (poprzez bycie wspólnikiem Spółki C), znaku handlowego (towarowego) do korzystania (na podstawie umowy licencyjnej) skutkuje osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

• interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 lipca 2011 r. Znak: IPPB1/415-364/11-4/EC oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 sierpnia 2013 r. Znak: ITPB1/415-584/13/PSZ,
• wyroki NSA z 15 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2532/10 oraz sygn. akt II FSK 157/2011 oraz z 23 października 2012 r. sygn. akt II FSK 382/11.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy, zgodnie z którym jest to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby zatem przychód uzyskany z prowadzonej działalności mógł być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działalność ta musi spełniać następujące przesłanki:

• musi być działalnością zarobkową,
• musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności w okolicznościach, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
• przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Przychodem z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1410, z późn. zm.), na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Przy czym, w myśl art. 8 cyt. ustawy, na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1. uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
2. wynagrodzenia;
3. wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.

Zgodnie z art. 120 ww. ustawy, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. W myśl natomiast art. 163 ww. ustawy, uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną.

Przechodząc na grunt sprawy będącej przedmiotem wniosku, podkreślić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza możliwości kwalifikowania do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów osiąganych z tytułu udzielania licencji do znaku towarowego, tym bardziej gdy prawo to stanowi w tej działalności wartość niematerialną i prawną, a więc składnik majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, udzielanie licencji do znaku towarowego jest przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę B (spółkę jawną), której wspólnikiem będzie Wnioskodawca, jako przyszły wspólnik spółki komandytowej (Spółki C), która powstanie w wyniku przekształcenia spółki z o.o. (Spółki A), której Wnioskodawca jest obecnie udziałowcem. Jak wskazał Wnioskodawca, znak towarowy, o którym mowa we wniosku, został nabyty przez Spółkę B w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i stanowi wartość niematerialną i prawną w tej spółce.

Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej Spółki B jest m.in. udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawca jako przyszły wspólnik spółki komandytowej, będącej wspólnikiem ww. spółki jawnej, będzie uzyskiwał z tego tytułu przychody, w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki osobowej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawcy opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Nadmienić jednocześnie należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, czy wskazany we wniosku składnik majątku (znak towarowy), może w ogólności stanowić wartość niematerialną i prawną w spółce B. Wnioskodawca może w tym zakresie wystąpić z odrębnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.