Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-541/14/DK
z 28 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedawane przez Wnioskodawcę surowce wtórne z tworzyw sztucznych, powinny być opodatkowane 23% stawką podatku VAT, czy powinny podlegać odwrotnemu obciążeniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedawane przez Wnioskodawcę surowce wtórne z tworzyw sztucznych, powinny być opodatkowane 23% stawką podatku VAT, czy powinny podlegać odwrotnemu obciążeniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą, który zajmuje się przetwarzaniem odpadów folii, głównie są to folie poużytkowe, np. z rolnictwa, ogrodnictwa, selektywnej zbiórki. Są to: folia czarna, folia po pieczarce, folia kolor, folia ogrodnicza, folia stretch, odpad folii rolniczej, które oznaczone są kodem PKWiU 38.11.55.0 oraz folia biała, folia po sianokosie, silofolia (folia LLDPE po sianokosce), opakowania z tworzyw sztucznych (odpad), odpad tworzyw sztucznych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zajmuje się zbieraniem, przetwarzaniem odpadów z tworzyw sztucznych, ich odzyskaniem i recyclingiem. Spółka działa na podstawie decyzji z dnia 4 października 2013 r. w sprawie udzielenia pozwolenia na przetwarzanie odpadów, wydanej przez Starostę.

Proces odzysku przedstawia się w następujący sposób:

Odpady są transportowane z miejsc magazynowania do stanowiska wstępnej obróbki, gdzie poddawane są wstępnemu sortowaniu. Posegregowane odpady rozdrabniane są w kruszarce na kawałki, płukane, myte, suszone i składowane w silosie jako pełnowartościowy produkt. W wyniku przetwarzania powstaje pełnowartościowy produkt w postaci płatka foliowego. Część płatka foliowego jest poddawana procesowi regranulacji na linii do regranulacji tworzyw sztucznych. W wytłaczarce następuje uplastycznienie materiału, który podawany jest na głowicę wyposażoną w noże granulujące. Granulat jest podawany do silosu i pakowany w opakowania typu big-bag lub worki i magazynowany na hali produkcyjnej. W odpadach foliowych po ogrodnictwie znajduje się ziemia, która również jest odzyskiwana poprzez zastosowanie płuczki piasku. W płuczce piasku inne zanieczyszczenia i resztki folii wypływają na powierzchnię, gdzie pompą są odprowadzane na odpowiednie sita łukowe, gdzie następuje dokładne oddzielenie resztek folii, z czego powstają tzw. pyły foliowe. Pyły foliowe są magazynowane w workach i pojemnikach na utwardzonym terenie przed halą. Wypłukana i wstępnie osuszona ziemia jest magazynowana na zewnątrz hali.

Odpady poddawane są procesom odzysku w dwóch liniach do regranulacji z linią do mycia zanieczyszczonych odpadów tworzyw sztucznych (o wydajności 250 Mg/m-c i 400 Mg/m-c gotowego wyrobu w postaci granulatu), jednej linii do regranulacji czystych odpadów tworzyw sztucznych (o wydajności 150 Mg/m-c) oraz urządzeniach do produkcji folii i wyrobów foliowych.

Wnioskodawca skupuje z rynku poniższe odpady:

• 02 01 04 - odpady tworzyw sztucznych (z wyłączeniem opakowań),
• 04 02 21 - odpady z nieprzetworzonych włókien tekstylnych,
• 04 02 22 - odpady z przetworzonych włókien tekstylnych,
• 07 02 13 - odpady tworzyw sztucznych,
• 12 01 05 - odpady z toczenia i wygładzania tworzyw sztucznych,
• 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,
• 16 01 19 - tworzywa sztuczne,
• 17 02 03 - tworzywa sztuczne,
• 19 12 04 - tworzywa sztuczne i guma,
• 20 01 39 - tworzywa sztuczne.
  
  

W procesie produkcji regranulatu mieszane są różne rodzaje folii (tj. LDPE, LLDPE oraz HDPE). W wyniku przeprowadzonych procesów powstają zatem regranulaty polietylenowe z tworzyw sztucznych typu LDPE, LLDPE, HDPE oraz płatek foliowy LDPE, a także odpady. Zdaniem Wnioskodawcy w/w regranulaty oraz płatek foliowy można uznać za surowce wtórne z tworzyw sztucznych.

Po zmianie przepisów o ustawie VAT z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz.U. 2013, poz. 35), zgodnie z Załącznikiem nr 11 surowce wtórne z tworzyw sztucznych zostały oznaczone kodem 38.32.33.0 zgodnie z klasyfikacją PKWiU.

Klucz powiązań PKWiU 2004 - PKWiU 2008 wskazuje odpowiednio na kody:

1. w PKWiU 2004 - 37.20.10-00.00 usługi przetwarzania niemetalowych odpadów, wyłączając złom.
2. w PKWiU 2008 - 38.32.33.0 surowce wtórne z tworzyw sztucznych.
   
   

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Produkowane przez Wnioskodawcę regranulaty oraz płatek foliowy można zakwalifikować jako surowce wtórne z tworzyw sztucznych oznaczone kodem 38.32.33.0 zgodnie z klasyfikacją PKWiU.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla celów podatkowych surowce wtórne z tworzyw sztucznych, sprzedawane przez Wnioskodawcę, powinny być obłożone 23% stawką podatku VAT, czy powinny podlegać odwrotnemu obciążeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawane przez niego regranulaty oraz płatek foliowy LDPE nie powinny być obłożone 23% stawką VAT. Można bowiem argumentować, że w rozumieniu pkt 40 Załącznika nr 11 do ustawy o VAT (a więc surowcami, które można zakwalifikować do wymienionego tam grupowania PKWiU) są jedynie takie przedmioty/substancje, które nadają się do dalszej eksploatacji i powstały w wyniku poddania procesowi przetworzenia tworzyw sztucznych. Regranulaty oraz płatek foliowy są bowiem przeznaczone do dalszej produkcji folii polietylenowych, opakowań foliowych, worków na śmieci, itp.

Urząd Statystyczny wskutek zadanego przez Wnioskodawcę pytania (pismo z dnia 31 grudnia 2013 r. znak O.) stwierdził, iż wymienione w piśmie wyroby mieszczą się w grupowaniach:

• regranulat z tworzyw sztucznych otrzymany w wyniku przekształcenia w formy podstawowe pojedynczych materiałów termoutwardzalnych lub dwu albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem,
• płatki foliowe LDPE z tworzyw sztucznych, przetworzone mechanicznie (pokruszone, przemielone), ale nieprzetworzone w formy podstawowe,

PKWiU 38.32.33.0 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”.

• regranulat z tworzyw sztucznych otrzymany w wyniku przekształcenia w formy podstawowe pojedynczych materiałów termoplastycznych,

PKWiU 20.16 „Tworzywa sztuczne w formach podstawowych”.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca sprzedaje regranulat z tworzyw sztucznych otrzymany w wyniku przekształcenia dwu albo więcej materiałów termoplastycznych oraz płatek foliowy LDPE, to w jego opinii sprzedaż kontrahentom wskazywanych wyrobów powinna podlegać „odwrotnemu obciążeniu”.

W ustawie VAT uregulowano tą kwestię w art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz art. 17 ust. 2, art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT zobowiązuje nabywcę do rozliczenia podatku od nabycia odpadów, natomiast art. 17 I ust. 2 ustawy, w przypadku wymienionych w ust. 1 pkt 7, zabrania dokonującemu dostawy towarów rozliczenia podatku należnego, czyli jego opodatkowania.

Powyżej wskazane przepisy odwołują się do Załącznika nr 11 ustawy VAT, w którym wskazano zamknięty katalog towarów (określony w odniesieniu do kodów PKWiU), których obrót podlega „odwrotnemu obciążeniu”.

Ponadto, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w ar. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Zakładając spełnienie 4 powyższych punktów kluczowych do rozstrzygnięcia jest, czy sprzedawane przez Wnioskodawcę regranulaty można zaliczyć do którejkolwiek z kategorii towarów (opadów) wymienionych w Załączniku nr 11 do ustawy VAT. Już samo przyporządkowanie danych towarów do określonego PKWiU rozstrzyga o dokonywaniu czynności z uwzględnieniem w fakturze 23% podatku VAT lub o konieczności dokonania „odwrotnego obciążenia”.

W opinii Wnioskodawcy samo przyporządkowanie danego towaru jako odpadu na podstawie przepisów o odpadach nie rozstrzyga, że należy dany towar kwalifikować jako towar objęty załącznikiem nr 11 do ustawy VAT. Sama ustawa VAT nie zawiera definicji „odpadu”. Tu pojawia konieczność spojrzenia szerszego na definicję odpadu. Definicja taka zawarta jest w art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. 2001 Nr 62, poz. 628 z późn. zm.) i dzieli odpady na inne niż niebezpieczne (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) oraz odpady niebezpieczne (art. 3 ust. 1 ww. ustawy).

Podstawowa definicja zawarta w powyższym przepisie brzmi: „Odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia jest obowiązany”. Zakres definicji jest bardzo szeroki i w zasadzie można powiedzieć, że prawie wszystko czego posiadacz pozbywa się alba zamierza pozbyć jest odpadem.

Przepisy o odpadach i o VAT nie korelują jednak ze sobą. Dla potrzeb podatkowych (VAT) rozstrzygające jest nie oznaczenie danego towaru jako „odpad” według przepisów o odpadach (i nadanie mu odpowiedniego kodu odpadu), a przyporządkowanie go do wskazanego w załączniku nr 11 zakresu określonego kodem PKWiU.

W opinii Wnioskodawcy nabywane przez niego towary są objęte zakresem przedmiotowym załącznika 11 do ustawy VAT, dlatego do ich sprzedaży może być zastosowana procedura „zwrotnego obciążenia”.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Klasyfikacją do której odwołują się przepisy ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, w myśl art. 17 ust 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.
   
   

W załączniku nr 11 stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, zostały wymienione następujące towary:

w poz. 40 - PKWiU ex 38 32.33.0 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów, które są wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.

Urząd Statystyczny zakwalifikował powyższe regranulaty powstałe ze zmieszania dwu albo więcej materiałów termoplastycznych i płatek foliowy LDPE do kodu PKWiU 38.32.33.0. W tym miejscu wskazać należy, iż powołane w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. W takim przypadku transakcję opodatkowuje nabywający.

Z uwagi na fakt, iż towary będące przedmiotem wniosku, sklasyfikowane w PKWiU 38.32.33.0 zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, znajdzie zastosowanie norma zawarta w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, tj. mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.
   
   

Przy czym, jak stanowi przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 1027), obowiązującej od dnia 1 października 2013 r., załącznik nr 11 do ustawy otrzymał brzmienie określone w załączniku nr 1 do tej ustawy.

W związku z powyższym załącznik nr 11 do ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2013 r. zawiera następujący wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT:

• w poz. 1 - PKWiU 24.10.12.0 - Żelazostopy,
• w poz. 2 - PKWiU 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali,
• w poz. 3 - PKWiU 24.10.31.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,
• w poz. 4 - PKWiU 24.10.32.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, ze stali niestopowej,
• w poz. 5 - PKWiU 24.10.35.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,
• w poz. 6 - PKWiU 24.10.36.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, z pozostałej stali stopowej z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,
• w poz. 7 - PKWiU 24.10.41.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,
• w poz. 8 - PKWiU 24.10.43.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,
• w poz. 9 - PKWiU 24.10.51.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,
• w poz. 10 - PKWiU 24.10.52.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,
• w poz. 11 - PKWiU 24.10.61.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej,
• w poz. 12 - PKWiU 24.10.62.0 - Pozostałe pręty ze stali, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,
• w poz. 13 - PKWiU 24.10.65.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, z pozostałej stali stopowej,
• w poz. 14 - PKWiU 24.10.66.0 - Pozostałe pręty z pozostałej stali stopowej, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,
• w poz. 15 - PKWiU 24.10.71.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, ze stali niestopowej,
• w poz. 16 - PKWiU 24.10.73.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, z pozostałej stali stopowej,
• w poz. 17 - PKWiU 24.31.10.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, ze stali niestopowej,
• w poz. 18 - PKWiU 24.31.20.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, z pozostałej stali stopowej,
• w poz. 19 - PKWiU 24.32.10.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, niepokrywane,
• w poz. 20 - PKWiU 24.32.20.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane,
• w poz. 21 - PKWiU 24.33.11.0 - Kształtowniki otwarte, formowane lub profilowane na zimno, ze stali niestopowej,
• w poz. 22 - PKWiU 24.34.11.0 - Drut ciągniony na zimno, ze stali niestopowej,
• w poz. 23 - PKWiU 24.44.12.0 - Miedź nierafinowana; anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej,
• w poz. 24 - PKWiU 24.44.13.0 - Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie; stopy wstępne miedzi,
• w poz. 25 - PKWiU 24.44.21.0 - Proszki i płatki z miedzi i jej stopów,
• w poz. 26 - PKWiU 24.44.22.0 - Płaskowniki, pręty, kształtowniki i walcówka, z miedzi i jej stopów,
• w poz. 27 - PKWiU 24.44.23.0 - Druty z miedzi i jej stopów,
• w poz. 28 - PKWiU ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
• w poz. 29 - PKWiU 38.11.49.0 - Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające,
• w poz. 30 - PKWiU 38.11.51.0 - Odpady szklane,
• w poz. 31 - PKWiU 38.11.52.0 - Odpady z papieru i tektury,
• w poz. 32 - PKWiU 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,
• w poz. 33 - PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,
• w poz. 34 - PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
• w poz. 35 - PKWiU 38.12.26.0 - Niebezpieczne odpady zawierające metal,
• w poz. 36 - PKWiU 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
• w poz. 37 - PKWiU 38.32.2 - Surowce wtórne metalowe,
• w poz. 38 - PKWiU 38.32.31.0 - Surowce wtórne ze szkła,
• w poz. 39 - PKWiU 38.32.32.0 - Surowce wtórne z papieru i tektury,
• w poz. 40 - PKWiU 38.32.33.0 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych,
• w poz. 41 - PKWiU 38.32.34.0 - Surowce wtórne z gumy.
  
  

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Mechanizm odwrotnego obciążenia, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.
   
   

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w zakresie wskazanym w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się przetwarzaniem odpadów folii (głównie są to folie poużytkowe, np. z rolnictwa, ogrodnictwa, selektywnej zbiórki).

Wnioskodawca zajmuje się zbieraniem, przetwarzaniem odpadów z tworzyw sztucznych, ich odzyskaniem i recyclingiem.

Spółka działa na podstawie decyzji z dnia 4 października 2013 r. w sprawie udzielenia pozwolenia na przetwarzanie odpadów, wydanej przez Starostę.

W wyniku opisanych przez Wnioskodawcę procesów powstają regranulaty polietylenowe z tworzyw sztucznych typu LDPE, LLDPE, HDPE oraz płatek foliowy LDPE, a także odpady.

Regranulaty z tworzyw sztucznych otrzymane w wyniku zmieszania dwu albo więcej materiałów plastycznych oraz płatek foliowy zostały oznaczone kodem 38.32.33.0 zgodnie z klasyfikacją PKWiU.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy dla celów podatkowych surowce wtórne z tworzyw sztucznych, sprzedawane przez Wnioskodawcę, objęte ww. klasyfikacją, powinny być obłożone 23% stawką podatku VAT, czy powinny podlegać odwrotnemu obciążeniu.

Odnosząc się do powyższej kwestii stwierdzić należy, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT mechanizm odwrotnego obciążenia, tj. sytuacja, że podatnikami są również podmioty nabywające towary, ma zastosowanie w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Ustawodawca we wskazanym załączniku celem identyfikacji towarów wchodzących w jego zakres posłużył się klasyfikacją statystyczną towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Z treści wniosku wynika, że sprzedawane przez Wnioskodawcę regranulaty oraz płatek foliowy, zostały zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 38.32.33.0.

W pozycji 40 załącznika nr 11 do ustawy o VAT, ujęte zostały towary o symbolu PKWiU 38.32.33.0 – surowce wtórne z tworzyw sztucznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2013 r. sprzedaż przedmiotowych towarów (regranulatu oraz płatka foliowego) zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 38.32.33.0 – surowce wtórne z tworzyw sztucznych, będzie objęta systemem o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT przy założeniu, jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku, że wszystkie warunki wymienione w tym przepisie zostaną spełnione.

A zatem w tej sytuacji, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2013 r., jeśli dokonującym dostawy wskazanego towaru (regranulatu oraz płatka foliowego) jest Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 15 niekorzystający ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 i 9, zaś dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, wówczas kontrahent jako nabywca wskazanego we wniosku towaru wymienionego w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, będący podatnikiem w rozumieniu art. 15 powołanej ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu jego nabycia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że z uwagi na fakt, iż towary będące przedmiotem wniosku, sklasyfikowane w PKWiU 38.32.33.0 zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, znajdzie zastosowanie norma zawarta w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, tj. mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.