Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-760/14/BS
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w trakcie składania wniosku o rejestrację działalności gospodarczej został zobligowany do podania kodu określającego działalność gospodarczą wg Polskiej Klasyfikacji Działalności. Została ona wpisana pod numerem 71.12.Z, tj. „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”.

Podczas wyboru formy opodatkowania Wnioskodawca został poinformowany w Urzędzie Skarbowym, że jako przedsiębiorca prowadzący działalność o określonym wyżej przedmiocie nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług umożliwia zwolnienie osobie, która nie przekroczyła progu podatkowego określonego w danym roku po pisemnym zawiadomieniu urzędu skarbowego. Ponadto ust. 13 wymienia przedsiębiorców, których zwolnienie nie obejmuje.

Art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne stanowi, że przez prace geodezyjne - rozumie się przez to projektowanie, wykonywanie pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych, dokonywanie obliczeń, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także zakładanie i aktualizowanie baz danych, pomiary i opracowania fotogrametryczne, grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji w terenie.

Działalność gospodarcza będzie polegała tylko i wyłącznie na usługach geodezyjnych, natomiast Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych usług w zakresie doradztwa. Ponadto Wnioskodawca poinformował, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej w 6--letnim okresie bezpośrednio poprzedzającym złożenie wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stosując art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne prowadzący działalność w charakterze usług geodezyjnych ma obowiązek, nie przekraczając kwoty określonej przepisami art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, płacić go z chwilą rozpoczęcia działalności?

Osoba rozpoczynająca prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług geodezyjnych powinna być zwolniona od podatku VAT. Geodeta zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne nie świadczy usług w zakresie doradztwa technicznego.

W Polskiej Klasyfikacji Działalności z 2007 r. dla usług geodezyjnych nie ma określonego innego numeru PKD 71.12.Z, niezwiązanego z doradztwem technicznym. Ponadto niektórzy przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie geodezji są zwolnieni od podatku VAT.

Na potwierdzenie prawidłowości stanowiska, Wnioskodawca wskazał interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie znak: IPPP2/443-959/10-3/MM „Zainteresowany ma uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT od chwili rozpoczęcia działalności. Zauważyć należy także, że korzystanie ze zwolnienia jest możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przy czym przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   
   
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
      
      
      
      
      1. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
         
         
      
      
   
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 – art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   
   
   
   
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      
      
      
      
      1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
         
      2. wyrobów tytoniowych,
         
      3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
         
         
      
      
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
      
   4. terenów budowlanych,
      
   5. nowych środków transportu;
      
      
   
   
2. świadczących usługi:
   
   
   
   
   1. prawnicze,
      
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
      
   3. jubilerskie;
      
      
   
   
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powyższego świadczenie usług w zakresie doradztwa wyłącza podatnika z możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą klasyfikowaną w PKD 71.12 Z jako działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Jak podkreślił Wnioskodawca mimo tak zadeklarowanej działalności nie będzie wykonywał żadnych czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a jedynie usługi geodezyjne.

Odnosząc treść przytoczonych powyżej przepisów do opisu sprawy należy stwierdzić, że o ile w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca faktycznie nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, w tym w szczególności nie będzie wykonywał usług w zakresie doradztwa, to będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług geodezyjnych Wnioskodawca nie stanie się od razu podatnikiem podatku VAT, lecz dopiero po przekroczeniu kwoty określonej w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, z uwzględnieniem art. 113 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.