Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-40/14-2/TW
z 20 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalania ilości wyrobów gazowych opodatkowanych i zwolnionych od akcyzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalania ilości wyrobów gazowych opodatkowanych i zwolnionych od akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) nabywa wyroby gazowe, które częściowo wykorzystywane są do celów opałowych w procesach mineralogicznych, a częściowo na inne cele. Spółka chce skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym (dalej: ustawa), w tej części, w jakiej wyroby gazowe wykorzystywane są do celów opałowych w procesach mineralogicznych. W tym celu Spółka składa Dostawcy oświadczenie, w którym określa proces wykorzystania wyrobów na cele zwolnione od podatku. Na tej podstawie Dostawca nalicza i odprowadza należną kwotę podatku akcyzowego. Spółka zamierza dokonywać comiesięcznych obliczeń rzeczywistego wykorzystania wyrobów akcyzowych na cele zwolnione od podatku akcyzowego na podstawie art. 3lb ust. 1 pkt 4 ustawy i co miesiąc składać Dostawcy oświadczenie o poziomie rzeczywistego wykorzystania. Na podstawie tej informacji Dostawca będzie naliczał należny podatek akcyzowy.

Zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy warunkiem zwolnienia w przedstawionej powyżej sytuacji jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do celów zwolnionych. Jednakże zarówno Spółka jak i Dostawcy chcą uniknąć konieczności comiesięcznego podpisywania aneksów do umowy z Dostawcą. W związku z tym Spółka planuje podpisanie ogólnego aneksu do umowy, w którym strony określą, że wyroby gazowe zostaną przez Spółkę wykorzystane do celów opałowych w procesach mineralogicznych częściowo, a procent wykorzystania będzie comiesięcznie ustalany na podstawie oświadczenia Spółki, podpisywanego przez upoważnioną osobę. Dostawcy naliczaliby podatek akcyzowy od sprzedanych wyrobów w części wykorzystanej na cele inne niż te, o których mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, przyjmując rzeczywisty procent zużycia wyliczony przez Wnioskodawcę i wynikający z przedmiotowego oświadczenia, bez konieczności zmiany czy aneksowania umowy pomiędzy stronami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opisany w stanie faktycznym sposób postępowania, polegający na udzielaniu Dostawcy informacji o faktycznym zużyciu wyrobów gazowych do celów opałowych w procesach mineralogicznych w formie oświadczenia podpisanego przez upoważnioną osobę, bez konieczności comiesięcznej zmiany lub aneksowania umowy z Dostawcą, uprawnia Dostawcę do zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego w części, w jakiej wyroby gazowe zostaną wykorzystane do powyższych celów?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany sposób postępowania, polegający na udzielaniu Dostawcy informacji o faktycznym zużyciu wyrobów gazowych do celów opałowych w procesach mineralogicznych w formie oświadczenia podpisanego przez upoważnioną osobę, bez konieczności comiesięcznej zmiany lub aneksowania umowy z Dostawcą, uprawnia Dostawcę do zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego w części, w jakiej wyroby gazowe zostaną wykorzystane do powyższych celów.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej. Zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Ustawa o podatku akcyzowym nie odnosi się do sytuacji, w której wyroby gazowe nabywane od jednego dostawcy są wykorzystywane zarówno do czynności podlegających zwolnieniu od akcyzy jak i do czynności niekorzystających ze zwolnienia. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przeszkód, aby na podstawie jednej umowy sprzedawane były wyroby zwolnione od podatku zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy oraz wyroby, które zostaną zużyte na inne niż preferowane cele, a w konsekwencji niekorzystające ze zwolnienia od akcyzy. Również art. 3lb ust. 5 ustawy nie uzależnia możliwości zastosowania zwolnienia od tego, czy procent wykorzystania wyrobów na cele korzystające ze zwolnienia zostanie określony wprost w umowie. Zdaniem Spółki, wystarczającym dla spełnienia warunku określonego w art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym jest wskazanie w umowie, że wyroby gazowe będą wykorzystywane częściowo do celów opałowych w procesach mineralogicznych oraz późniejsze określanie wielkości zużycia w oświadczeniach składanych comiesięcznie przez Spółkę, podpisanych przez upoważnionego pracownika Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie „wyroby gazowe” oznacza – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W poz. 28 załącznika nr 1 wymieniono pod kodem CN 2711 – gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

‒ niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) nabywa wyroby gazowe, które częściowo wykorzystywane są do celów opałowych w procesach mineralogicznych, a częściowo na inne cele. Spółka chce skorzystać ze zwolnienia z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy i w tym celu składa Dostawcy oświadczenie, w którym określa ilości wykorzystanych wyrobów. Na tej podstawie Dostawca nalicza i odprowadza należną kwotę podatku akcyzowego.

Spółka zamierza dokonywać comiesięcznych obliczeń rzeczywistego wykorzystania wyrobów akcyzowych na cele zwolnione od podatku akcyzowego na podstawie art. 3lb ust. 1 pkt 4 ustawy i co miesiąc składać Dostawcy oświadczenie o poziomie rzeczywistego wykorzystania. Na podstawie tej informacji Dostawca będzie naliczał należny podatek akcyzowy.

Spółka jak i Dostawcy chcą uniknąć konieczności comiesięcznego podpisywania aneksów do umowy z Dostawcą. W związku z tym Spółka planuje podpisanie ogólnego aneksu do umowy, w którym strony określą, że wyroby gazowe zostaną przez Spółkę wykorzystane do celów opałowych w procesach mineralogicznych częściowo, a procent wykorzystania będzie comiesięcznie ustalany na podstawie oświadczenia Spółki, podpisywanego przez upoważnioną osobę. Dostawcy naliczaliby podatek akcyzowy od sprzedanych wyrobów w części wykorzystanej na cele inne niż te, o których mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, przyjmując rzeczywisty procent zużycia wyliczony przez Wnioskodawcę i wynikający z przedmiotowego oświadczenia, bez konieczności zmiany czy aneksowania umowy pomiędzy stronami.

Wyjaśnić należy, ze zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

W świetle art. 11b ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju.

Tym niemniej jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu ( art. 11b ust. 2 ustawy).

Obliczenie należnego podatku w takim przypadku związane jest każdorazowo z ustaleniem podstawy opodatkowania (ilości sprzedanego gazu).

W tej kwestii – poza określonymi w art. 88 ust. 7 ustawy wartościami opałowymi dla wyrobów energetycznych – art. 88 ust. 8 ustawy wskazuje, że w przypadku sprzedaży finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych do obliczenia podstawy opodatkowania tych wyrobów przyjmuje się ilość tych wyrobów wynikającą z faktury dokumentującej ich sprzedaż.

Zatem podstawa opodatkowania sprzedanego finalnemu nabywcy gazowemu wyrobu gazowego z zasady określana jest poprzez przyjęcie ilości z faktury.

Z kolei, przepis art. 91b ustawy wskakuje na obowiązki związane z prowadzeniem ewidencji przez pośredniczący podmiot gazowy. Istotne jest przy tym to, że przepisy te nie dają jednoznacznej odpowiedzi jak podatnik powinien ustalić ilość gazu opodatkowanego w stosunku do całej ilości sprzedanego gazu.

Reasumując, przepisy ustawy stanowią, że wydanie wyrobów gazowych (czynność zrównana z wystawieniem faktury) wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego i koniecznością ustalenia podstawy opodatkowania (również z zasady ilości wskazanej w tej fakturze).

Tym niemniej część tego gazu może podlegać zwolnieniu od podatku (w opisanym we wniosku przypadku przeznaczenie go do celów wskazanych w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Spełnienie tego warunku umożliwia zatem sprzedaż wyrobów gazowych bez podatku. Jednocześnie przepis ten wprowadza wyłącznie warunek określenia w umowie, że wyroby będą użyte do uprzywilejowanych zwolnieniem od akcyzy celów. Nie stanowi on natomiast o sposobie określania takich ilości.

Przy czym stwierdzić należy, że przepisy ustawy nie regulują sposobu określania ilości nabywanego w zwolnieniu gazu. Przyjmuje się zatem, że ilości te mogą – poza wskazaniami urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych – zostać określane również szacunkowo (w poddający się weryfikacji sposób).

Zatem, w opinii tut. Organu sposób określania ilości nabywanych przez Wnioskodawcę wyrobów gazowych wskazany we wniosku uznać należy za prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.