2014.07.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-369/14-3/NS
z 29 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicą wiejską (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicą wiejską (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Gmina od roku 2013 realizuje inwestycję polegającą na budowie świetlicy wiejskiej, w ramach operacji pn. „Centrum wsi – budowa świetlicy wiejskiej wraz z wyposażeniem terenu w niezbędną infrastrukturę turystyczną” (dalej: świetlica wiejska). Planowany termin oddania wybudowanej świetlicy wiejskiej do użytkowania to trzeci kwartał 2014 r. Wartość netto przedmiotowej inwestycji przekroczy 15 tys. PLN. Przedsięwzięcie realizowane jest z udziałem środków własnych Gminy oraz dotacji unijnej przyznanej Gminie w ramach programu PROW na lata 2007-2013. Ponoszone przez Gminę w tym zakresie wydatki (dalej: wydatki inwestycyjne) są dokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Po zakończeniu realizacji przedmiotowej inwestycji Gmina planuje udostępnić powstały obiekt do korzystania (administrowania) gminnej instytucji kultury, tj. Gminnemu Centrum Kultury (dalej: GCK). Poza GCK Gmina nie będzie udostępniać przedmiotowego obiektu innym zainteresowanym.

GCK jest samorządową instytucją kultury, działającą w szczególności na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240). Przedmiotem działalności GCK jest w szczególności wykonywanie zadań powierzonych przez Gminę w zakresie kultury.

GCK posiada odrębną od Gminy osobowość prawną. GCK nie jest zarejestrowane dla celów VAT.

Samo udostępnienie świetlicy wiejskiej ma być zasadniczo nieodpłatne (w administrowanie), jednakże Gmina zamierza obciążać GCK wartością wydatków związanych ze zużyciem mediów niezbędnych do funkcjonowania przedmiotowej świetlicy wiejskiej, tj. w szczególności kosztów zużytej energii elektrycznej, cieplnej oraz poboru wody (dalej: wydatki bieżące). Gmina będzie bowiem stroną umowy z dostawcą energii elektrycznej i cieplnej oraz wody. Po otrzymaniu faktur za zużycie mediów, Gmina będzie wystawiała na rzecz GCK stosowne faktury dokumentujące dostawę energii elektrycznej, energii cieplnej i wody do świetlicy wiejskiej. Kwestie udostępnienia świetlicy wiejskiej i obciążania za zużycie mediów będą uregulowane w ramach ustaleń pomiędzy stronami (tj. Gminą a GCK) i będą ze sobą ściśle powiązane – gdyby bowiem przykładowo Gmina nie zamierzała udostępnić przedmiotowej świetlicy wiejskiej GCK (np. gdyby Gmina samodzielnie wykorzystywała świetlicę wiejską do prowadzenia działalności kulturalnej), nie byłoby konieczności uregulowania przedmiotowych kwestii pomiędzy Gminą a GCK i obciążania GCK wartością wydatków związanych ze zużyciem mediów.

Wystawiane przez Gminę na rzecz GCK faktury Gmina zamierza ujmować w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu powyższego świadczenia Gmina planuje wykazywać w składanych deklaracjach VAT-7.

Budowa oraz udostępnianie świetlicy wiejskiej, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, należy do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z udostępnieniem przedmiotowej świetlicy wiejskiej na rzecz GCK, na warunkach określonych w opisie sprawy, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z przedmiotową świetlicą wiejską (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udostępnieniem świetlicy wiejskiej na rzecz GCK, na warunkach określonych w opisie sprawy, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z przedmiotową świetlicą wiejską.

UZASADNIENIE.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz
nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z przedmiotową świetlicą wiejską.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać bowiem fakt, że ponoszone wydatki inwestycyjne i bieżące dotyczące przedmiotowej świetlicy wiejskiej będą bezpośrednio związane z de facto odpłatnym udostępnieniem świetlicy wiejskiej na podstawie ustaleń pomiędzy Gminą a GCK (gdyby Gmina nie poniosła tych wydatków, nie doszłoby jej zdaniem również do świadczenia przedmiotowych usług opodatkowanych VAT).

Gmina podkreśla, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina przytacza orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, że „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu de facto odpłatnego udostępnienia świetlicy wiejskiej, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tej usługi.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. ILPP1/443-934/13-5/AW, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że „w omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a wydatki ponoszone przez Zainteresowanego na bieżące utrzymanie obiektów sportowych oraz wydatki inwestycyjne w zakresie budowy ww. obiektów mają i będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zatem z uwagi na związek poniesionych wydatków bieżących oraz inwestycyjnych dotyczących obiektów sportowych z czynnościami opodatkowanymi, które Gmina wykonuje oraz wykonywać będzie na podstawie zawartego porozumienia, Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w całości. Podsumowując, (...) należy stwierdzić, że Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z obiektami sportowymi (...)”.

Podobne stanowisko zawiera ponadto interpretacja indywidualna z dnia 15 października 2013 r., sygn. ILPP1/443-624/13-5/JSK, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w podobnym stanie sprawy uznał, że „w omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a wydatki ponoszone przez Zainteresowanego na bieżące utrzymanie centrum sportowo-rekreacyjnego oraz wydatki inwestycyjne w zakresie budowy ww. centrum mają i będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zatem z uwagi na związek poniesionych wydatków bieżących oraz inwestycyjnych dotyczących centrum sportowo-rekreacyjnego z czynnościami opodatkowanymi, które Gmina wykonuje oraz wykonywać będzie na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w całości. Podsumowując (...) należy stwierdzić, że Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z centrum sportowo-rekreacyjnym (...)”.

Analogiczne stanowisko zawiera także interpretacja indywidualna z dnia 21 października 2013 r., sygn. ILPP1/443-654/13-6/AI oraz interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2013 r., sygn. ILPP1/443-662/13-6/AI, obie wydane przez tego samego Dyrektora Izby Skarbowej.

Reasumując, zdaniem Gminy, w związku z udostępnieniem świetlicy wiejskiej na rzecz GCK, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z przedmiotową świetlicą wiejską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na mocy art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Z kolei w myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina – będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT – od roku 2013 realizuje inwestycję polegającą na budowie świetlicy wiejskiej. Planowany termin oddania wybudowanej świetlicy wiejskiej do użytkowania to trzeci kwartał 2014 r. Wartość netto przedmiotowej inwestycji przekroczy 15 tys. PLN. Przedsięwzięcie realizowane jest z udziałem środków własnych Gminy oraz dotacji unijnej przyznanej Gminie w ramach programu PROW na lata 2007-2013. Ponoszone przez Gminę w tym zakresie wydatki (wydatki inwestycyjne) są dokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Po zakończeniu realizacji przedmiotowej inwestycji Gmina planuje udostępnić powstały obiekt do korzystania (administrowania) gminnej instytucji kultury, tj. Gminnemu Centrum Kultury (GCK). Poza GCK Gmina nie będzie udostępniać przedmiotowego obiektu innym zainteresowanym. GCK jest samorządową instytucją kultury, działającą w szczególności na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Przedmiotem działalności GCK jest w szczególności wykonywanie zadań powierzonych przez Gminę w zakresie kultury. GCK posiada odrębną od Gminy osobowość prawną. GCK nie jest zarejestrowane dla celów VAT. Samo udostępnienie świetlicy wiejskiej ma być zasadniczo nieodpłatne (w administrowanie), jednakże Gmina zamierza obciążać GCK wartością wydatków związanych ze zużyciem mediów niezbędnych do funkcjonowania przedmiotowej świetlicy wiejskiej, tj. w szczególności kosztów zużytej energii elektrycznej, cieplnej oraz poboru wody (wydatki bieżące). Gmina będzie bowiem stroną umowy z dostawcą energii elektrycznej i cieplnej oraz wody. Po otrzymaniu faktur za zużycie mediów, Gmina będzie wystawiała na rzecz GCK stosowne faktury dokumentujące dostawę energii elektrycznej, energii cieplnej i wody do świetlicy wiejskiej. Kwestie udostępnienia świetlicy wiejskiej i obciążania za zużycie mediów będą uregulowane w ramach ustaleń pomiędzy stronami (tj. Gminą a GCK) i będą ze sobą ściśle powiązane – gdyby bowiem przykładowo Gmina nie zamierzała udostępnić przedmiotowej świetlicy wiejskiej GCK (np. gdyby Gmina samodzielnie wykorzystywała świetlicę wiejską do prowadzenia działalności kulturalnej), nie byłoby konieczności uregulowania przedmiotowych kwestii pomiędzy Gminą a GCK i obciążania GCK wartością wydatków związanych ze zużyciem mediów. Wystawiane przez Gminę na rzecz GCK faktury Gmina zamierza ujmować w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu powyższego świadczenia Gmina planuje wykazywać w składanych deklaracjach VAT-7. Budowa oraz udostępnianie świetlicy wiejskiej, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o samorządzie gminnym, należy do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury.

Należy wskazać, że w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPP1/443-369/14-2/NS tut. Organ uznał, że w przypadku świadczenia usługi nieodpłatnego udostępnienia świetlicy wiejskiej przez Gminę na rzecz GCK i jednoczesnego obciążania go kosztami energii elektrycznej, energii cieplnej i wody następuje świadczenie odpłatne, do którego należy zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej, tj. 23%, usługa ta nie korzysta bowiem ze zwolnienia od podatku. Podstawą opodatkowania będzie w tym przypadku wszystko to, co stanowi zapłatę, którą usługodawca ma otrzymać z tytułu sprzedaży od osoby trzeciej, pomniejszoną o kwotę należnego podatku, tj. w analizowanej sprawie wartość netto zużytej energii elektrycznej i wody niezbędnych do funkcjonowania ww. obiektu.

Podkreślić należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a wydatki ponoszone przez Zainteresowanego na bieżące utrzymanie świetlicy wiejskiej oraz wydatki inwestycyjne w zakresie budowy ww. obiektu mają i będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Zatem z uwagi na związek poniesionych wydatków bieżących oraz inwestycyjnych dotyczących świetlicy wiejskiej z czynnościami opodatkowanymi, które Gmina wykonywać będzie na podstawie zawartego porozumienia, Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w całości.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicą wiejską, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicą wiejską (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Natomiast kwestia dotycząca ustalenia, czy udostępnienie przez Gminę na rzecz GCK świetlicy wiejskiej stanowi usługę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz określenia podstawy opodatkowania dla czynności udostępnienia przez Gminę na rzecz GCK świetlicy wiejskiej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPP1/443-369/14-2/NS.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin