Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-345a/14/KM
z 26 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 1 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w sytuacji przejęcia ruchomości będących przedmiotem zastawu, po stronie Wnioskodawcy powstał obowiązek wystawienia faktury VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji przejęcia ruchomości będących przedmiotem zastawu, po stronie Wnioskodawcy powstał obowiązek wystawienia faktury VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 czerwca 2011 r. S. Sp. z o.o. z siedzibą w C. zawarł z B.. Leasing Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr …/11/BG, przedmiotem której było udzielenie Pożyczkobiorcy (S. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej - wówczas S. Sp. z o.o.) przez Pożyczkodawcę (B…..Leasing Sp. z o.o.) pożyczki w wysokości 2.512.404 zł. Zgodnie z § 3 powyższej umowy Pożyczkobiorca zobowiązał się do zwrotu pożyczki wraz z oprocentowaniem w terminach i w kwotach wskazanych w załączniku nr 1 do niniejszej umowy.

W dniu 2 marca 2012 r. ww. podmioty zawarły umowy zastawu rejestrowego, w których przedmiotem zastawu były odpowiednio następujące ruchomości:

1. przecinarka laserowa Eckert Diament Fiber 1500x3000 mm oraz
2. prasa hydrauliczna krawędziowa Durma.

Na mocy powyższych umów Zastawca (S. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej - wówczas S. Sp. z o.o.) ustanowił na rzecz Zastawnika (B….Leasing Sp. z o.o.) zastaw rejestrowy obejmujący zabezpieczenie wszelkich wierzytelności Zastawnika wobec Zastawcy z tytułu wyżej opisanej Umowy pożyczki nr …/11/BG. Strony zgodnie ustaliły, iż powyższe zastawy obejmują w szczególności zabezpieczenie roszczeń o zapłatę:

• całości należnych rat pożyczki, oprocentowania, odsetek za opóźnienie i opłat wynikających z umowy pożyczki;
• podatków i innych należności, które powstaną w związku z zawartą umową pożyczki i które obciążają Zastawcę;
• roszczeń Zastawnika z tytułu zażądania zwrotu, wypowiedzenia bądź rozwiązania umowy pożyczki, kosztów egzekucji, a także innych kosztów realizacji praw Zastawnika. Zgodnie z § 8 ust. 1 lit. a) przedmiotowych umów zastawu: „Według wyboru Zastawnika zaspokojenie wymagalnej Zabezpieczonej Wierzytelności może nastąpić w trybie art. 22 Ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów - przez przejęcie przez Zastawnika przedmiotu zastawu rejestrowego na własność - z dniem złożenia Zastawcy przez Zastawnika oświadczeniu o przejęciu na własność”.

W dniu 31 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy w T. Wydział V Gospodarczy ogłosił upadłość Wnioskodawcy, wyznaczając jednocześnie na syndyka masy upadłości upadłego A.

Dnia 27 sierpnia 2013 r. B…Leasing Sp. z o.o. złożył syndykowi masy upadłości Wnioskodawcy oświadczenie o dokonaniu zaspokojenia z przedmiotów zastawu poprzez przejęcie prawa własności przedmiotów zastawu opisanych powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy wierzyciel tj. B…Leasing Sp. z o.o. dokonał zaspokojenia z przedmiotów zastawu rejestrowego poprzez przejęcie prawa własności po ogłoszeniu upadłości dłużnika, syndyk masy upadłości obowiązany jest wystawić fakturę VAT?
2. Czy w sytuacji obowiązku wystawienia przez syndyka masy upadłości faktury VAT w wyżej opisanym przypadku, wierzyciel obowiązany jest uiścić do masy upadłości w związku z wydaniem wierzycielowi przedmiotu przejęcia na własność, kwotę podatku VAT naliczonego od kwoty wartości ruchomości przejętych na własność?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. 2011 r., Nr 177 poz. 1054 z późn zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak stanowi art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem poszczególnych przepisów.

Ponadto zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Należy zaznaczyć, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2010 r., znak sprawy ILP1/443-190/10-2/AI stwierdził, iż: „Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie należy do umów nienazwanych i jest zawierana na podstawie przepisów art. 155, art. 156 oraz art. 353(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U Nr 16, poz. 93 ze zm.) Jej istotą jest zabezpieczenie wierzytelności przez przeniesienie przez dłużnika własności jego oznaczonej rzeczy (oznaczonych rzeczy) na wierzyciela z równoczesnym zobowiązaniem wierzyciela do korzystania z rzeczy w sposób oznaczony w umowie i do powrotnego przeniesienia własności rzeczy na dłużnika po zaspokojeniu zabezpieczonej wierzytelności. W przypadku niespełnienia świadczenia przez dłużnika wierzyciel może zaspokoić się z rzeczy - według wcześniejszego umownego uzgodnienia - przez definitywne zachowanie własności rzeczy, jej sprzedaż, wynajęcie itp.”. Jednocześnie organ wskazuje, iż samo zawarcie umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie wierzytelności nie jest czynnością skutkującą powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT i obowiązku wystawienia faktury. Dopiero wydanie towarów będących przedmiotem przewłaszczenia, w związku z zawartą umową, przesądza o uznaniu tej czynności za odpłatną dostawę towarów.

Powyższe potwierdza stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2011 r. znak sprawy ITPP1/443-1087/10/MN, zgodnie z którym: „samo zawarcie umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie wierzytelności nie jest czynnością skutkującą powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i obowiązku wystawienia faktury. Jednakże moment przekazania przedmiotu przewłaszczenia wierzycielowi skutkuje powstaniem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem w dniu wydania towarów nastąpi dostawa w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli uzyskania przez wierzyciela prawa do swobodnego rozporządzania przedmiotowym towarem”.

Przenosząc powyższy stan prawny na stan faktyczny przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, iż z chwilą wydania Zastawnikowi - tj. B… Leasing Sp. z o.o. przez Wnioskodawcę towaru w postaci przedmiotów zastawu tj. przecinarki laserowej Eckert Diament Fiber oraz prasy hydraulicznej krawędziowej Durma, powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek wystawienia faktury VAT dokumentującej powyższe wydanie towaru.

Wnioskodawca wskazał, iż zaspokojenie wierzyciela z przedmiotu zabezpieczenia zostanie dokonane po dniu ogłoszenia upadłości, a obowiązek uiszczenia podatku VAT następuje z chwilą wydania towarów, jako skutek umowy zawartej przed ogłoszeniem upadłości. Wówczas zostają spełnione przesłanki określone w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. 2012 r. poz. 1112), zgodnie z którym: „Zobowiązania pieniężne upadłego, których termin płatności świadczenia jeszcze nie nastąpił, stają się wymagalne z dniem ogłoszenia upadłości”.

Należy również zwrócić uwagę iż zgodnie z art. 179 p.u.n., syndyk jest obowiązany podejmować działania z należytą starannością, w sposób umożliwiający optymalne wykorzystanie majątku upadłego w celu zaspokojenia wierzycieli w jak najwyższym stopniu, w szczególności przez minimalizację kosztów postępowania.

Jak stanowi art. 230 p.u.n.:

1. Do kosztów postępowania upadłościowego zalicza się opłaty sądowe oraz wydatki niezbędne do osiągnięcia celu postępowania.
2. Do wydatków, o których mowa w ust. 1, należą w szczególności: wynagrodzenie i wydatki syndyka, nadzorcy sądowego i zarządcy oraz ich zastępców, wynagrodzenie i wydatki członków rady wierzycieli, wydatki związane ze zgromadzeniem wierzycieli, koszty doręczeń, obwieszczeń i ogłoszeń, przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości podatki i inne daniny publiczne, wydatki związane z zarządem masy upadłości, w tym przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości należności ze stosunku pracy oraz należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, wydatki związane z likwidacją masy upadłości, chociażby do likwidacji doszło na podstawie układu.

Jak wynika z powyższego, kosztem postępowania upadłościowego jest również podatek naliczony od wartości przedmiotu przejęcia na własność.

Należy wskazać ponadto, iż art. 329 wyżej powołanej ustawy, stanowi, że w przypadkach, o których mowa w art. 327 i 328, zastawnik jest obowiązany rozliczyć się z syndykiem stosownie do przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, co dotyczy m. in. sytuacji, gdy zastawnik zastawu rejestrowego skorzystał z prawa zaspokojenia się z przedmiotu zastawu poprzez jego przejęcie. Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie rozliczeń wierzyciela-zastawnika z syndykiem upadłego należy mówić również o obowiązku zapłaty przez wierzyciela kwoty podatku naliczonego od kwoty wartości przedmiotu przejęcia na własność.

Należy wskazać, iż syndyk masy upadłości dokonuje sprzedaży składników majątku upadłego w kwocie brutto, w związku z czym koszty postępowania upadłościowego w przedmiocie podatku naliczonego ponosi kupujący. Z uwagi na fakt, że syndyk ma obowiązek minimalizacji kosztów postępowania, zaś wierzyciel obowiązany jest dokonać stosownych rozliczeń z syndykiem, należy stwierdzić, iż wierzyciel B….Leasing Sp. z o.o. ma obowiązek zapłaty podatku naliczonego od wartości przedmiotów przejęcia na własność, określonych w umowach zastawu rejestrowego z dnia 2 marca 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy o VAT .

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności” lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. „Dostawa towarów” nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Należy więc uznać, że dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia swoich aspektów ekonomicznych, mniejsze zaś znaczenie mają jej skutki o charakterze cywilnoprawnym, występujące na gruncie prawa prywatnego. Czynności przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel musi jednak towarzyszyć wydanie przedmiotowego towaru, tylko wówczas bowiem powstanie obowiązek podatkowy z tytułu tej czynności.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 cyt. ustawy o VAT obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jednocześnie w ust. 4 powołanego przepisu (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r.) zaznaczono, iż w przypadku, gdy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 9 ust. 1 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Jednocześnie wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. zaczęły obowiązywać przepisy wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35 ze zm.) dotyczące m.in. momentu powstania obowiązku podatkowego oraz wystawiania faktur.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a - 106q ustawy.

I tak zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106i ust. 1 ww. ustawy fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem zawartej w dniu 14 czerwca 2011 r. umowy było udzielenie Wnioskodawcy pożyczki w wysokości 2.512.404 zł. Pożyczkobiorca zobowiązał się do zwrotu pożyczki wraz z oprocentowaniem w terminach i w kwotach wskazanych w załączniku nr 1 do umowy. Natomiast w dniu 2 marca 2012 r. zawarto umowy zastawu rejestrowego, w których przedmiotem zastawu były przecinarka laserowa oraz prasa hydrauliczna krawędziowa. Strony zgodnie ustaliły, iż powyższe zastawy obejmują w szczególności zabezpieczenie roszczeń o zapłatę całości należnych rat pożyczki, oprocentowania, odsetek za opóźnienie i opłat wynikających z umowy pożyczki, podatków i innych należności, które powstaną w związku z zawartą umową pożyczki i które obciążają Zastawcę, roszczeń Zastawnika z tytułu zażądania zwrotu, wypowiedzenia bądź rozwiązania umowy pożyczki, kosztów egzekucji, a także innych kosztów realizacji praw Zastawnika. Zgodnie z treścią przedmiotowych umów zastawu: „Według wyboru Zastawnika zaspokojenie wymagalnej Zabezpieczonej Wierzytelności może nastąpić w trybie art. 22 Ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów - przez przejęcie przez Zastawnika przedmiotu zastawu rejestrowego na własność - z dniem złożenia Zastawcy przez Zastawnika oświadczeniu o przejęciu na własność”.

W tym miejscu wskazać należy, że zastaw rejestrowy jest szczególną kategorią zastawu unormowanego w ustawie z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. z 2009 r. Nr 67, poz. 569 z późn. zm.). Zastaw rejestrowy jest ograniczonym prawem rzeczowym, ma na celu zabezpieczenie wierzytelności w przedmiocie rzeczy ruchomych oraz zbywalnych praw majątkowych. Istotą zastawu rejestrowego jest uprawnienie wierzyciela do zaspokojenia się z rzeczy obciążonej zastawem, bez względu na to, czyją stała się własnością, także z pierwszeństwem przed wierzytelnościami osobistymi właściciela rzeczy.

Zastaw może być ustanowiony przez zastawnika (wierzyciela, którego wierzytelność ma być zabezpieczona) oraz przez zastawcę (osobę uprawnioną do rozporządzania przedmiotem zastawu), koniecznym do ustanowienia zastawu rejestrowego jest podpisanie umowy zastawniczej pomiędzy zastawnikiem a zastawcą oraz wpis do rejestru zastawów prowadzony przez sądy.

Samo zawarcie umowy zastawniczej na zabezpieczenie wierzytelności nie jest czynnością skutkującą powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT. Jednakże w przypadku niewywiązania się z zobowiązania, wierzyciel może od tego momentu swobodnie dysponować rzeczą obciążaną zastawem, a dokonana dostawa nabiera odpłatnego charakteru. Tym samym wydanie towarów będących przedmiotem zastawu w związku z zawartą umową przesądza o uznaniu tej czynności za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów przejęcie na własność przedmiotu zastawu rejestrowego następuje po upływie terminu wykonania zobowiązania, które zostało zabezpieczone tym zastawem, z dniem złożenia przez zastawnika oświadczenia na piśmie o przejęciu tego przedmiotu na własność – w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że na skutek niespłacenia przez Wnioskodawcę kwoty pożyczki (długu), w myśl podpisanych przez Strony umów zastawu rejestrowego, pożyczkodawca złożył syndykowi masy upadłości Wnioskodawcy oświadczenie o dokonaniu zaspokojenia z przedmiotów zastawu poprzez przejęcie prawa własności przedmiotów zastawu opisanych powyżej.

W świetle cytowanych wyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku, miała miejsce dostawa towarów (wydanie przedmiotu zastawu – dwóch ruchomości) w zamian za niespłaconą w terminie wierzytelność, a zatem czynność, do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. W tym przypadku wydanie przedmiotu zastawu pełni funkcję dostawy faktycznie odpłatnej. Zatem z chwilą wydania Zastawnikowi - tj. B… Leasing Sp. z o.o. przez Wnioskodawcę towaru w postaci przedmiotów zastawu (przecinarki laserowej oraz prasy hydraulicznej krawędziowej), powstał po stronie Wnioskodawcy obowiązek wystawienia faktury VAT dokumentującej powyższe wydanie towaru.

W konsekwencji, podzielając pogląd wyrażony przez Wnioskodawcę w powyższej kwestii, należało uznać stanowisko za nieprawidłowe wyłącznie z uwagi na niewłaściwą podstawę prawną, tj. wskazanie przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r.

Końcowo wskazać należy, że kwestie dotyczące obowiązku wierzyciela uiszczenia do masy upadłości w związku z wydaniem przedmiotu przejęcia na własność, kwoty „podatku VAT naliczonego od kwoty wartości ruchomości przejętych na własność” (pyt. 2) zostaną zawarte w postanowieniu znak ITPP1/443/345b/14/KM.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.