INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 17.11.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismami w dniu 06 lutego 2012 r. i 07 lutego 2012 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka specjalizuje się w projektowaniu, wykonawstwie oraz produkcji w branży elektroenergetycznej. Spółka przy wykorzystaniu własnych rozwiązań projektowych i wykonawczych podejmuje się realizacji w sposób kompleksowy różnorodnych i skomplikowanych zadań. Biznesowy model działania Spółki obejmuje wszystkie fazy: począwszy od projektu, przez realizację inwestycji, po eksploatację i serwis.

W dniu 14 lutego 2011 r. Spółka zawarła umowę ze spółką E. sp. z o.o. (dalej: Zamawiający), której przedmiotem jest realizacja zadania pod nazwą „Modernizacja rozdzielnicy (…)”. Strony ustaliły termin realizacji umowy do dnia 26 września 2011 r. Zasadniczym elementem przedmiotowej umowy z dnia 14 lutego 2011 r. było zainstalowanie zabudowy okapturzonej rozdzielnicy (…) wyprodukowanej przez firmę X.

W dniu 15 lutego 2010 r. Spółka zawarła umowę z S. sp. z o.o. (dalej: Dostawca) na dostawę kluczowego elementu dla wykonania kontraktu, tj. okapturzonej rozdzielnicy oraz nadzór nad montażem części pierwotnej rozdzielnicy wraz ze sprawdzeniem działania ręcznego i blokad oraz sprawdzenie stanu gazu rozdzielnicy. Strony ustaliły termin realizacji przedmiotu umowy do dnia 31 lipca 2011 r.

Pomimo istniejącego obowiązku umownego, Dostawca nie wykonał w umówionym terminie przedmiotu dostawy. Niewykonanie w terminie przez Dostawcę przedmiotu dostawy skutkowało tym, iż Spółka nie mogła w terminie wykonać na rzecz Zamawiającego przedmiotu umowy.

To z kolei skutkowało naliczeniem Spółce przez Zamawiającego kary umownej za nieterminowe wykonanie usługi.

Nieterminowe wykonanie umowy przez Dostawcę stanowiły jedyną i wyłączną niezależną od Spółki i niemożliwą do przewidzenia w momencie podpisania umowy, przyczynę opóźnienia realizacji umówionego z Wykonawcą kontraktu.

W dniu 04 listopada 2011 r. Spółka zawarła z Zamawiającym aneks do umowy z dnia 14 lutego 2011 r., zgodnie z którym to aneksem przedłużono termin wykonania zadania pod nazwą „Modernizacja rozdzielnicy (…)”. Ustalono, iż zadanie to zostanie wykonane w terminie 18 tygodni od dnia podpisania aneksu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kara umowna za nieterminowe wykonanie przedmiotu umowy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ww. ustawy.

Przez pojęcie „zachować” należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza „uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę”. Można, więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast, jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła.

Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe, trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celi uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, ujętym w przepisie art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że nie są kosztem uzyskania przychodu kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Przepis art. 483 § 1 tego Kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, iż naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Uregulowania zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczą wyraźnie wymienionych w niej rodzajów kar umownych oraz odszkodowań. Tylko kary umowne i odszkodowania, których przyczyną zapłaty są określone w powołanym przepisie art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy przesłanki, są wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na tej podstawie. Powyższa regulacja nie może być samoistną przyczyną wyłączenia kar umownych i odszkodowań, których zapłata jest powodowana innymi przesłankami niż wymienione w tym przepisie. Regulacja ta nie zabrania natomiast zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu jakichkolwiek - niewymienionych w niej - kar umownych oraz odszkodowań. Przepis ten dotyczy zdarzeń spowodowanych wadliwością, w tym z tytułu wykonania usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to znaczy wada jest w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji kar umownych z kosztów podatkowych. Przepis ten nie obejmuje przypadków nieterminowego wykonania robót.

Tak więc, nie wszystkie kary umowne wynikające z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy nie stanowią kosztu podatkowego, lecz tylko te kary, które wynikają z wad sprzedawanych towarów, wad wykonywanych robót i usług, kary za zwłokę w zamianie towaru wadliwego na niewadliwy lub kary za zwłokę w usunięciu wad wykonywanych robót i usług.

Zapłata przez Spółkę na rzecz Zamawiającego kary umownej pozwoliła na zachowanie i przedłużenie umowy z Zamawiającym i ma dla działalności Spółki istotne znaczenie. Niezapłacenie przedmiotowej kary umownej na rzecz Zlecającego mogłoby doprowadzić nie tylko do utraty przychodów w konkretnym przypadku, ale także do zerwania kontaktów z danym kontrahentem w przyszłości, co mogłoby wpłynąć na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów.

Zaistniała sytuacja, skutkująca zapłatą kary umownej, wynikała wyłącznie z okoliczności niezależnych od Spółki. Spółka nie mogła przewidzieć w momencie zawarcia umowy, że Dostawca nie wywiąże się z zapisów umowy. Na termin i jakość wykonywanych przez Spółkę usług mają wpływ zarówno zdarzenia zachodzące w Spółce i zależne wyłącznie od Spółki, jak i zdarzenia zachodzące u Jej kontrahentów, na które Spółka nie ma żadnego wpływu ani też zdolności ich precyzyjnego przewidywania.

Reasumując - zdaniem Spółki - należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym zapłacona kara umowna z tytułu nieterminowego wykonania przedmiotu umowy może stanowić koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.