Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-43/14-6/KK
z 18 września 2014 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), uzupełnione pismem z dnia 5 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.) oraz pismem z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 16 września 2014r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia wyrobów gazowych na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 czerwca 2014r. r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 5 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.) oraz pismem z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 16 września 2014r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia wyrobów gazowych na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).
W ramach przedsiębiorstwa funkcjonują dwie wytwórnie mas bitumicznych. W wytwórniach produkowane są masy mineralno - bitumiczne wykorzystywane do budowy nawierzchni drogowych. W dwóch wytwórniach – w 1 oraz w 2 do procesu produkcji używany jest gaz ziemny dostarczany przez dostawcę zewnętrznego gazociągiem do punktu poboru. Gaz wykorzystywany jest do produkcji mas bitumicznych (wyrobów energetycznych - art. 86 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym). Uzyskana podczas spalania gazu wysoka temperatura służy do podgrzewania asfaltu i kruszywa, z których produkowana jest masa bitumiczna.
Pismem z dnia 5 września 2014r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek przez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego - zgodnie z wezwaniem nr IPTPP3/443A-43/14-2/KK z dn. 29.08.2014r.
- Spółka nabywa gaz ziemny od dostawcy krajowego.
- Do produkcji mas bitumicznych wykorzystywany jest gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00.
- Wytwarzana przez Spółkę masa bitumiczna objęta jest kodem CN 2715 00 00.
- Spółka nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23d i nie wykonuje czynności przewidzianych dla pośredniczącego podmiotu gazowego.
- Spółka jest finalnym nabywcą gazowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a.
- Faktury dotyczące nabycia gazu ziemnego wystawiane są na Wnioskodawcę.
- Proces produkcji mas bitumicznych stanowi proces mineralogiczny.
- Proces produkcji mas bitumicznych stanowi produkcję wyrobu energetycznego.
- Nabywany gaz ziemny będący przedmiotem wniosku zużywany jest tylko do produkcji masy bitumicznej.
- Spółka nabywa gaz ziemny również dla celów grzewczych, bytowych na podstawie zawartych odrębnych umów. Gaz nabywany do celów grzewczych jest objęty podatkiem akcyzowym. Wniosek o wydanie interpretacji dotyczy wyłącznie gazu używanego do produkcji mas bitumicznych odrębnie opomiarowanego i sprzedawanego na podstawie dwóch umów na dostawę gazu do produkcji mas bitumicznych w wytwórniach.
- W umowie ze sprzedawcą wyrobów gazowych Wnioskodawca nie określił, że wyroby te będą zużywane do celów zwolnionych.
Pismem z dnia Wnioskodawca sprostował błąd pisarski i wskazał, iż zamiast art. 31a pkt 2, winno być art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy
W związku z powyższym opisem zadano następujące:
Czy Spółka w obecnym stanie prawnym i faktycznym podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego przy dostawie gazu wykorzystywanego w produkcji masy bitumicznej?
Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), gaz kupowany przez Wnioskodawcę będący przedmiotem wniosku jest zużywany w procesie produkcji wyrobów energetycznych (art.86 ust. 1 pkt 2) i w związku z powyższym powinien korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego na mocy art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka winna być zwolniona z podatku akcyzowego z tytułu zużycia gazu ziemnego do produkcji mas bitumicznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2011 r., nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00
Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:
- nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
- posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe
- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.
W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
- nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
- sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
- import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
- użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
- użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
- uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
- jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
- nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
Zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.
W myśl art. 31b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.
Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w opisanej we wniosku sytuacji zużywane przez Spółkę wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 w procesie produkcji mas bitumicznych (wyrobu energetycznego o kodzie CN 2715 00 00) nie mogą zostać zwolnione od podatku akcyzowego na mocy art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, Spółka nie określiła w umowie ze sprzedawcą wyrobów gazowych, że wyroby te są zużywane do celów zwolnionych i tym samym nie dochował warunku zwolnienia.
Jak wskazano powyżej, warunkiem ww. zwolnienia od akcyzy jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a Wnioskodawcą, że wyroby te będą użyte do tych celów określonych w art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy. Zatem, zwolnienie takie ma zastosowanie z chwilą dostosowania umowy pomiędzy sprzedawcą wyrobów gazowych a Wnioskodawcą, iż te wyroby są/będą zużywane do produkcji wyrobów energetycznych na mocy art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy.
Zatem strony umowy powinny skorygować treść tej umowy, w taki sposób aby odpowiadała ona rzeczywistemu stanowi sprawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.
Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.