INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 27 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania w spisie z natury, sporządzonym w trybie art. 14 ustawy, składników majątku Spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. opodatkowania w spisie z natury, sporządzonym w trybie art. 14 ustawy, składników majątku Spółki.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego – umowy sprzedaży – w dniu 29 stycznia 1998 r. Wspólnicy nabyli, w ramach prowadzonej Spółki cywilnej, prawo użytkowania wieczystego działek gruntu o łącznej powierzchni 5474 m² oraz własność budynków stanowiących odrębne od wymienionych gruntów przedmioty własności, wpisane do ksiąg wieczystych Sądu Rejonowego. Z nabyciem przedmiotowych nieruchomości wiązało się prawo odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego VAT, z którego to prawa Spółka skorzystała jako czynny podatnik VAT (nie korzystała nigdy ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT). Nabyta nieruchomość służyła Spółce do prowadzenia przedsiębiorstwa, wykonującego działalność w zakresie usług wypoczynkowych oraz usług rehabilitacyjnych, zwolnionych od podatku VAT. Wymienione nieruchomości oraz pełne wyposażenie ośrodka wypoczynkowego stanowiły dotąd zbiór składników majątkowych, który uzupełniony o wartości niematerialne, tworzył funkcjonalną i ekonomicznie spójną całość, odpowiadającą definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Wspólnicy Spółki cywilnej noszą się z zamiarem jej rozwiązania. Czynność ta może zostać poprzedzona przekazaniem nieodpłatnym wszystkich składników majątkowych przedsiębiorstwa jednemu ze wspólników, który zgłasza zamiar kontynuacji działalności w zakresie usług wypoczynkowych i rehabilitacyjnych na własny rachunek w oparciu o majątek, którego jest już współwłaścicielem z tytułu uczestnictwa w wymienionej Spółce. Powyższe zadysponowanie majątkiem nastąpiłoby przed rozwiązaniem Spółki i sporządzeniem remanentu likwidacyjnego. Jednakże dokonanie wymienionej czynności uzależnione jest od zgody dwóch wspólników i akceptacji takiego sposobu zakończenia funkcjonowania Spółki. Jeżeli dojdzie do konsensusu wspólników w powyższym zakresie, to remanent likwidacyjny nie będzie wykazywał składników podlegających opodatkowaniu VAT, gdyż byłyby one objęte wcześniej dokonaną czynnością zaliczaną do formy zbycia przedsiębiorstwa.

Jeżeli wspólnicy nie osiągną porozumienia w wyżej przedstawionym zakresie, to zaistnieje zdarzenie przyszłe, polegające na rozwiązaniu Spółki niemającej osobowości prawnej i sporządzeniu remanentu likwidacyjnego na podstawie art. 14 ustawy o VAT. Remanent ten obejmowałby wszystkie składniki majątkowe przedsiębiorstwa prowadzonego przez wspólników Spółki cywilnej, a w tym opisaną we wniosku nieruchomość. Jeżeli wraz z rozwiązaniem Spółki cywilnej wystąpi obowiązek sporządzenia likwidacyjnego spisu z natury towarów pozostałych na ten dzień, to zaistnieje konieczność oceny, czy czynność ta będzie skutkowała możliwością zastosowania zwolnienia od podatku VAT w części dotyczącej nieruchomości wymienionej w remanencie. Czy też możliwe będzie objęcie remanentem likwidacyjnym i wyłączeniem spod opodatkowania całego przedsiębiorstwa, które według zamiaru wspólników zostałoby w tym przypadku przejęte po rozwiązaniu Spółki przez jednego z nich, w celu dalszego prowadzenia działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

Ponadto wskazano, iż nabyta nieruchomość była poddana modernizacji w roku 2006 i 2007, a nakłady na ten cel przekroczyły 30% jej wartości początkowej. Po tej inwestycji nieruchomość była nadal używana do prowadzenia działalności wypoczynkowej przez Spółkę i nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy. Jednakże w ramach działalności Spółki prowadzonej w formie ośrodka wypoczynkowego dochodzi do odpłatnego i opodatkowanego VAT oddawania w użytkowanie poszczególnych części nieruchomości (pokoi gościnnych) klientom korzystającym z usług ośrodka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w związku ze spełnieniem wskazanych w tym przepisie przesłanek, ma zastosowanie do opisanej w stanie faktycznym nieruchomości w przypadku objęcia jej remanentem likwidacyjnym Spółki...
2. Czy w przypadku objęcia remanentem likwidacyjnym Spółki wszystkich składników majątku prowadzonego przedsiębiorstwa znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, skutkujący wyłączeniem spod opodatkowania tego majątku, który nadal będzie służył do prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek przez jednego ze wspólników rozwiązywanej Spółki...

Zdaniem Spółki, w przypadku objęcia remanentem likwidacyjnym składników majątku rozwiązywanej Spółki cywilnej, zwolnieniu od podatku VAT będzie podlegała nieruchomość przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego. Po powołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 2 pkt 14 ustawy Spółka wskazała, iż z cytowanych przepisów wynika, że dostawa budynku, budowli lub ich części podlega opodatkowaniu, gdy następuje w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo w okresie krótszym niż 2 lata od jego pierwszego zasiedlenia. W poddanym ocenie zdarzeniu przyszłym, zdaniem Spółki, objęcie remanentem likwidacyjnym przedstawionej nieruchomości stanowi formę dostawy, a tym samym realizuje podstawową przesłankę zwolnienia od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nieruchomość w poszczególnych częściach, po jej modernizacji, była odpłatnie udostępniana użytkownikom w związku z prowadzoną działalnością wypoczynkową, podlegającą opodatkowaniu VAT. Jednocześnie od terminu dokonywania modernizacji ośrodka upłynął okres ponad dwóch lat.

Zdaniem Spółki, ewentualny brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT opisanej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy nie skutkuje nadal opodatkowaniem tej nieruchomości, gdyż wchodzi ona w skład przedsiębiorstwa objętego remanentem likwidacyjnym. Tym samym na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynność ta, czyli objęcie remanentem likwidacyjnym całego przedsiębiorstwa rozwiązywanej Spółki cywilnej, korzystałaby z wyłączenia spod opodatkowania jako transakcja zrównana z dostawą w rozumieniu art. 18 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a tym samym objęta hipotezą norm zawartych w art. 19 powołanej Dyrektywy i art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie opisana dostawa jest objęta kategorią zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a wyłączenie spod opodatkowania uzasadnia zamiar kontynuowania działalności przedsiębiorstwa przez jednego ze wspólników. Zatem odpowiedź na pytanie nr 2 powinna być pozytywna ze względu na zgłaszaną chęć kontynuacji działalności przez wspólnika i konieczność uznania, iż w świetle prawa wspólnotowego opodatkowanie remanentu likwidacyjnego powinno być uznane za formę dostawy, która może korzystać z wyłączenia spod opodatkowania, gdy obejmuje całe przedsiębiorstwo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Na podstawie art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z ust. 5 tego artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”.(…)

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wspólnicy spółki cywilnej zamierzają dokonać jej rozwiązania. Jeżeli nie osiągną porozumienia co do sposobu podziału majątku, zaistnieje konieczność rozwiązania Spółki i sporządzenia spisu z natury na podstawie art. 14 ustawy. Podzielony majątek po rozwiązaniu Spółki zostanie przekazany jednemu ze wspólników, który na własny rachunek będzie nadal prowadził działalność gospodarczą. W skład majątku wchodzi m.in. nieruchomości, którą Spółka nabyła w 1998 r. i tego tytułu odliczyła podatek naliczony. Przedmiotowa nieruchomość służyła w prowadzonej przez Spółkę działalności w zakresie usług wypoczynkowych i rehabilitacyjnych.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż na rozwiązanej spółce cywilnej ciąży obowiązek sporządzenia spisu z natury wszystkich towarów, które po nabyciu nie zostały odsprzedane i przy nabyciu których przysługiwało prawo odliczenia podatku.

Jeżeli w przedmiotowej sprawie wspólnicy Spółki zdecydują o jej rozwiązaniu, sporządzając spis z natury Spółka winna rozliczyć podatek należny od objętych spisem towarów na zasadach, jakie obowiązują przy ich dostawie. Właściwie sporządzony spis z natury winien objąć wszelkie towary, które zostały uprzednio zakupione i nie były przedmiotem dostawy, o ile stanowią towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy oraz przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skoro, jak wskazano we wniosku, Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z nabyciem przedmiotowej nieruchomości, towar ten winien być objęty spisem z natury, sporządzonym na podstawie cytowanego art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Towary objęte spisem z natury, o którym mowa w ww. art. 14 ustawy, należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując obowiązujące stawki VAT lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwolniona od podatku została dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 powołanej ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 10, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z ust. 11 tegoż artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust.1 pkt 10a powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na podstawie ust. 7a tegoż artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 powołanej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z kolei w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W świetle powyższych przepisów przy sprzedaży budynków lub budowli grunt, na którym są położone, dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. Oznacza to, że do dostawy gruntu, na którym posadowiony jest dany obiekt, stosuje się takie same zasady, jakie mają zastosowanie przy dostawie tego obiektu. Zasada ta dotyczy również zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest budynek lub budowla.

Z treści wniosku wynika, iż na podstawie aktu notarialnego w dniu 29 stycznia 1998 r. Spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego działek gruntu nr 738, 737 i 736 o łącznej powierzchni 5474 m² oraz własność budynków stanowiących odrębne od gruntów przedmioty własności. Z nabyciem wiązało się prawo do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego. Nieruchomość była poddana modernizacji w 2006 i 2007 r., a nakłady na ten cel przekroczyły 30% jej wartości początkowej. Po tej inwestycji nieruchomość była używana do prowadzenia działalności wypoczynkowej przez Spółkę i nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Z cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Użyty zwrot „czynności podlegające opodatkowaniu” powinien być rozumiany jako czynności wymienione w art. 5 ustawy, wykonane przez podatników VAT, niezależnie od tego czy były zwolnione od podatku, czy też nie.

Pojęcie „oddanie do użytkowania” natomiast obejmuje wszelkie przypadki oddania obiektu innemu podmiotowi do korzystania i władania jak właściciel lub jak posiadacz. Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem.

Należy w tym miejscu również wskazać na definicje pojęć „użytkownik” i „użytkować”. Zgodnie z definicją słownikową (Język polski, Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt, Warszawa 2007), „użytkownik” to osoba lub instytucja, która użytkuje coś, także osoba prawna lub osoba fizyczna użytkująca rzeczy, prawa innych na mocy umowy lub aktu administracyjnego. Natomiast słowo „użytkować” oznacza używać czegoś w sposób przynoszący jak największe korzyści, eksploatować, korzystać, wykorzystywać. Przez słowo „korzyść” należy rozumieć zysk, pożytek. Zgodnie z definicją słownikową „zysk” to nadwyżka wpływów nad wydatkami w działalności gospodarczej; dochód; zarobek. „Pożytkiem” natomiast jest korzystny rezultat jakieś działalności; korzyść, dobro, dobrodziejstwo, użytek: przynosić, dawać pożytek; mieć odnieść pożytek z czegoś.

Zdaniem tut. organu przez „użytkownika” należy zatem rozumieć taki podmiot, który będąc w posiadaniu danego dobra wykorzystuje je do osiągnięcia zysku, czy też innych korzyści.

Tym samym, odnosząc powyższe do analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że użytkownikiem nieruchomości jest właściciel budynków, gdyż to on wykorzystuje je do osiągnięcia korzyści (zysku). Z powyższego wynika, iż słowo „użytkować” w znacznym stopniu zostało powiązane z ekonomicznym wykorzystaniem rzeczy przez „użytkownika”, czyli przez podmiot dążący do uzyskania korzyści poprzez wykorzystanie danej rzeczy.

W kontekście powyższego, w przedmiotowej sprawie to Spółka, jako podmiot władający nieruchomością, jest jej użytkownikiem i to ona używa nieruchomości. Wykorzystywana jest przez Spółkę do świadczenia usług zakwaterowania w ramach prowadzonego ośrodka wypoczynkowego. Tym samym nie można mówić o pierwszym zasiedleniu w przypadku usług świadczonych przez ośrodek wypoczynkowy.

W związku z powyższym, przedmiotowa nieruchomość po jej ulepszeniu (lata 2006 i 2007), kiedy wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, nie została jeszcze zasiedlona, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż nie została wydana użytkownikowi do używania w ramach czynności opodatkowanych.

Mając tym samym na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w przypadku rozwiązania Spółki cywilnej w sporządzanym według art. 14 ustawy spisie z natury przedmiotowa nieruchomość nie może być ujęta jako korzystająca ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Czynność ta bowiem będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W rozpatrywanej sprawie brak jest również możliwości zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika bowiem z opisu zdarzenia przyszłego, Spółce nabywającej przedmiotową nieruchomość przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym przedmiotowa nieruchomość winna zostać ujęta w spisie z natury, sporządzonym w trybie art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, jako towar opodatkowany wg stawki podstawowej 23%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy. Powyższe zasady opodatkowania dotyczą także prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym ww. obiekt jest posadowiony.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 2 wskazać należy, iż zgodnie z cyt. art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, przy czym dotyczy to wyłącznie towarów, w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Funkcją omawianego przepisu jest opodatkowanie tych towarów, w stosunku do których VAT został odliczony, ale które nie były przedmiotem dostawy (nie stały się przedmiotem czynności opodatkowanej), przez co nie powstał VAT należny, związany ze stosownym rozporządzeniem tymi towarami.

Przedsiębiorstwo, zgodnie z definicją zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem tut. organu nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w spisie z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy, można wykazać przedsiębiorstwo w rozumieniu powołanego przepisu Kodeksu cywilnego. Jak bowiem wynika z art. 55¹, przedsiębiorstwo to nie tylko towary, lecz również inne składniki. Zatem błędne jest stanowisko Spółki, iż towary objęte remanentem likwidacyjnym będą wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, tj. jako stanowiące przedsiębiorstwo. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest zamiar kontynuacji działalności przez wspólnika.

R easumując, w sytuacji rozwiązania Spółki cywilnej, w spisie z natury sporządzonym w trybie art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest możliwe wykazanie całego przedsiębiorstwa jako wyłączonego spod opodatkowania tym podatkiem. W spisie tym natomiast winny być zawarte wszystkie towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, w stosunku do których przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, w tym także opisana nieruchomość. Towary ujęte w spisie należy opodatkować według stawek właściwych, przy czym dla przedmiotowej nieruchomości, jak wcześniej rozstrzygnięto, stawką właściwą będzie stawka podstawowa w wysokość 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.