Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-83a/14/MK
z 16 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.)o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych związanych z zawarciem umów swapu ryzyka pożyczkowego (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych związanych z zawarciem umów swapu ryzyka pożyczkowego.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca - jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (zwaną dalej Spółką). Wnioskodawca w toku swojej działalności gospodarczej świadczy różnego rodzaju usługi finansowe, które nie stanowią działalności bankowej.

Wnioskodawca planuje poszerzenie zakresu swojej działalności o zawieranie pochodnych, instrumentów finansowych – umów swapu ryzyka pożyczkowego (ang. credit default swap, dalej: „umowa CDS").

Credit default swap jest instrumentem pochodnym, powszechnie stosowanym w praktyce gospodarczej, którego celem jest przenoszenie ryzyka kredytowego. Co do zasady, w ramach tego instrumentu pochodnego, jedna ze stron transakcji w zamian za uzgodnione wynagrodzenie zgadza się przejąć ryzyko braku spłaty pożyczki udzielonej przez drugą stronę umowy CDS.

Na podstawie zawartych umów CDS, Wnioskodawca, w zamian za uzgodnione wynagrodzenie, przejmie na siebie całość lub część ryzyka niespłacenia pożyczki lub pożyczek udzielonych osobom trzecim przez drugą stronę umowy (może nią być podmiot powiązany bądź niepowiązany z Wnioskodawcą, dalej: „Pożyczkodawca"). Wynagrodzenie Spółki będzie kalkulowane na poziomie rynkowym w oparciu o ryzyko niespłacenia pożyczki lub pożyczek będących przedmiotem umowy CDS.

Na podstawie umowy CDS w przypadku określonego zdarzenia wskazanego w umowie CDS, takiego jak np. brak spłaty części lub całości pożyczki udzielonej przez Pożyczkodawcę w określonym terminie, dojdzie do realizacji pochodnego instrumentu finansowego. Tym samym, Wnioskodawca będzie z tego tytułu zobowiązany spłacić Pożyczkodawcy kwotę niespłaconej części pożyczki. Wypłata zwrotu jest ostateczna, tj. nie zostanie zwrócona Wnioskodawcy przez Pożyczkodawcę w jakiejkolwiek formie.

Umowa CDS może także przewidywać, że w razie realizacji Wnioskodawca uzyska prawo do dochodzenia spłaconej przez siebie pożyczki bądź jej części od pożyczkobiorcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę w ramach umowy CDS będzie dla niego stanowić przychód podatków w dacie otrzymania zapłaty?
2. Czy kwota wypłacona na rzecz Pożyczkodawcy z tytułu realizacji pochodnego instrumentu finansowego - umowy CDS, na skutek zaistnienia zdarzenia określonego w umowie CDS, będzie stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów?
3. Czy kwota wypłacona na rzecz Pożyczkodawcy z tytułu realizacji pochodnego instrumentu finansowego - umowy CDS, na skutek zaistnienia zdarzenia określonego w umowie CDS, będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w dacie jej poniesienia?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie do pytania nr 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę w ramach umowy CDS będzie dla niego stanowić przychód podatkowy w dacie otrzymania zapłaty.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodem są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Z kolei w myśl art. 12 ust. 3 updop za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Ponadto, zgodnie z ust. 3a tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności, zaś na podstawie ust. 30, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych,za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Mając na uwadze, że przychody Wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia otrzymywanego w ramach umowy CDS będą osiągane w związku z działalnością gospodarczą, przy czym nie dojdzie do zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi przez Wnioskodawcę, należy uznać, że zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3e updop, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W konsekwencji wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę w ramach umowy CDS będzie dla niego stanowić przychód podatkowy w dacie otrzymania zapłaty.

Powyższa konkluzja znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. Wyrok NSA z dnia 28 marca 2012 r., znak II FSK 1780/10, Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2012 r., znak II FSK 848/11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Podkreślić również należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu
o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku,
gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.