Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-40/14-4/BJ
z 16 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.), uzupełnione pismem z dnia 03 września 2014 r. (data wpływu 08 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania oleju napędowego grzewczego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania oleju napędowego grzewczego. Wezwanie w sprawie uzupełnienia wniosku doręczono Wnioskodawcy w dniu 29 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek poprzez doprecyzowanie opisu sprawy. Wniosek uzupełniono w ustawowym terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność w zakresie obróbki i konfekcjonowania tkanin. Będzie wykorzystywać olej napędowy grzewczy ekoterm plus przeznaczony do celów opałowych, o kodzie CN 2710 19 47, zabarwiony na czerwono i oznaczony znacznikiem z godnie z przepisami szczegółowymi. Olej ten, zgodnie z art. 90 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym podlega obowiązkowi znakowania i barwienia.

Olej opałowy będzie spalany w kotle parowym w celu uzyskania pary wodnej o ciśnieniu 0,6 MPa. Para wodna rurami będzie przesyłana do grzejników w maszynie zwanej suszarką (stabilizerką), gdzie będzie podgrzewać powietrze, aby wspomóc proces utrzymania określonej wilgotności tkaniny, potrzebnej do konfekcjonowania. Nie jest to proces niezbędny i technologicznie wpływający na charakter materiału, jednak ekonomicznie opłacalny, ponieważ jest tańszy niż energia cieplna uzyskana z prądu elektrycznego, a wygodniejszy i bardziej ekologiczny niż węgiel. Można jednak nie używać podgrzewania w tym procesie, lecz niezastosowanie takiego rozwiązania znacznie go wydłuża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy spalanie oleju opałowego w kotle parowym w celu podgrzania wody do wysokiej temperatury i wytworzenie pary wodnej używanej jako medium do podgrzania powietrza w suszarce nie stanowi naruszenia przepisów zawartych w art. 89 ust.1 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku akcyzowym w art. 89 posługuje się pojęciem olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczegółowymi, do których mają zastosowanie obniżone stawki akcyzy. W ocenie Wnioskodawcy, „cel opałowy” spełniony zostanie w każdym przypadku, gdy zużywany olej służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej do ogrzewania, opalania itp. Wykładnia literalna omawianego przepisu wskazuje, iż zachodzi proces technologiczny polegający na spalaniu oleju opałowego w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do celów grzewczych, co wiąże się z użyciem do tego celu urządzeń grzewczych, przez które należy rozumieć urządzenia zasilane olejem opałowym, służące do wytwarzania energii cieplnej, jak i wszystkie połączone z nim urządzenia, poprzez które rozprowadzona jest energia cieplna, w szczególności przewody ciepłownicze, grzejniki itp. Zdaniem Wnioskodawcy, zużyciem oleju na cele opałowe będzie zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym czyli urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania oleju opałowego na energię cieplną. Kocioł, w którym olej będzie spalany bezpośrednio dostarczając ciepło, jest bez wątpienia urządzeniem grzewczym. W konsekwencji zużycie oleju opałowego w takim urządzeniu można uznać za przeznaczenie tego oleju na cele opałowe, gdyż kocioł jest urządzeniem, którego podstawową funkcją jest wytwarzanie energii cieplnej służącej do celów grzewczych. W związku z powyższym zachodzi przesłanka do tego, aby zużywanie oleju opałowego w piecu w celu uzyskania pary wodnej podgrzewającej powietrze wykorzystywane w procesie suszenia tkaniny, zakwalifikować jako wykorzystywanie oleju opałowego do celów opałowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2014 r., poz. 752), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy, będącym wykazem wyrobów akcyzowych, pod pozycją 27 z kodem CN 2710 umieszczono - oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Wyroby o kodzie CN 2710 19 47, zgodnie z Nomenklaturą Scaloną są to oleje napędowe z ropy naftowej lub z minerałów bitumicznych, o zawartości siarki > 0,002%, ale <= 0,1% masy (z wył. zawierających biodiesel, i do przeprowadzania przemian chemicznych).

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne zostały określone w art. 89 ustawy. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, stawka akcyzy dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi wynosi 232,00 zł/1.000 litrów.

Z ww. przepisów wynika, że wyrób wskazany w opisie sprawy - olej napędowy grzewczy o kodzie CN 2710 19 47, zabarwiony na czerwono i oznaczony znacznikiem, który będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany do celów opałowych stanowi wyrób akcyzowy, należący do grupy wyrobów energetycznych zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy i opodatkowany w myśl art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy stawką wynoszącą 232,00 zł/1.000 litrów.

Kwestia określenia wyrobów akcyzowych jest również uregulowana w prawie wspólnotowym, to jest w Dyrektywie Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG oraz w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.

W przepisie art. 1 Dyrektywy Rady 2008/118/WE mówi się, iż dyrektywa ta ustanawia ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów, zwanych dalej "wyrobami akcyzowymi", a w podpunkcie a) tego przepisu jako wyroby akcyzowe wymienia się produkty energetyczne i energię elektryczną objęte dyrektywą 2003/96/WE.

Z kolei przepis art. 2 dyrektywy 2003/96/WE mówi, iż dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie „produkty energetyczne” stosuje się do produktów wymienionych w podpunkcie b) tego przepisu, objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Należy stwierdzić, iż zarówno w ustawie, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”.

Natomiast zwrot „zużycie w celach opałowych” był rozpatrywany przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie pod numerem C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie Europejski Trybunał Sprawiedliwości w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto Europejski Trybunał Sprawiedliwości w tym wyroku stwierdził, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (…), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą”.

Wykładnia językowa sformułowania „cel opałowy” wskazuje, że opał to „materiał służący do opalania, to czym się pali”, a opałowy to „nadający się na opał, służący do opalania” („Nowy słownik języka polskiego PWN” Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, podczas obróbki i konfekcjonowania tkanin zamierza wykorzystywać olej napędowy grzewczy ekoterm plus o kodzie CN 2710 19 47, zabarwiony na czerwono i oznaczony znacznikiem, do spalania w kotle parowym w celu uzyskania pary wodnej, która będzie przesyłana do grzejników w maszynie zwanej suszarką (stabilizerką), gdzie będzie podgrzewać powietrze, aby wspomóc proces utrzymania określonej wilgotności tkaniny, potrzebnej do konfekcjonowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zużywanie ww. oleju w piecu w celu uzyskania pary wodnej podgrzewającej powietrze wykorzystywane w procesie suszenia tkaniny, należy zakwalifikować jako wykorzystywanie oleju opałowego do celów opałowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Jak już wyżej wskazano, stawki akcyzy na wyroby energetyczne zostały określone w art. 89 ustawy. W myśl art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – stawka akcyzy wynosi 232,00 zł/1.000 litrów.

W opisie sprawy wskazano, że olej napędowy zaklasyfikowany przez Wnioskodawcę do kodu CN 2710 19 47, będzie spalany w kotle parowym. Z powyższego wynika, że ww. wyrób energetyczny będzie przeznaczony do celów opałowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy wskazany we wniosku należy stwierdzić, że użycie przez Wnioskodawcę zabarwionego na czerwono i oznaczonego znacznikiem oleju napędowego o kodzie CN 2710 19 47 do celów opałowych w procesie obróbki i konfekcjonowania tkanin, nie stanowi naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.