Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-34/14-4/BJ
z 11 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn.zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.), uzupełnione pismem z dnia 28 maja 2014 r. (data wpływu 01 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przysługiwania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych w przypadku dokonywania przedpłat akcyzy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przysługiwania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych w przypadku dokonywania przedpłat akcyzy.

Pismem z dnia 14.08.2014 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz wskazanie liczby zaistniałych stanów faktycznych. Wniosek uzupełniono w ustawowym terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako firma wykonuje tylko czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Firma rozpoczęła produkcję piwa. Obecnie rozlicza się na zasadzie przedpłaty akcyzy, a co za tym idzie, jest zwolniona z posiadania składu podatkowego. Wybicie warzelni Wnioskodawcy to 5 hl. Wybita brzeczka po ochłodzeniu i przepompowaniu do tanków fermentacyjno-leżakowych, jest fermentowana i leżakowana. W trakcie leżakowania kilkakrotnie są odbierane drożdże. Następnie po kilkutygodniowym leżakowaniu Wnioskodawca przepompowuje piwo do tanków wyszynkowych (gotowego piwa). Są to ostatnie zbiorniki pomiarowe, w których Wnioskodawca może odczytać ilość piwa gotowego do sprzedaży. Od momentu wybicia brzeczki w warzelni do przelewu do tanków wyszynkowych, na każdym etapie powstają ubytki w łącznym wymiarze 10 %. Do 25 dnia następnego miesiąca Wnioskodawca składa deklarację AKC-4 dla podatku akcyzowego od piwa, uwzględniając powstałe ubytki rzeczywiste i rozlicza przedpłatę akcyzy dla ilości piwa znajdującego się w tanku wyszynkowym po ubytkach jako ostatniego zbiornika pomiarowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie posiada składu podatkowego, produkuje piwo o kodzie CN 2203 00 10 i rozlicza podatek akcyzowy na podstawie przedpłaty akcyzy. Obliczana kwota przedpłaty akcyzy obejmuje kwotę od ilości piwa stanowiącego stratę na poszczególnych etapach produkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy firmie, która dokonuje przedpłaty akcyzy, przysługują normatywne ubytki powstałe w trakcie produkcji, tak samo jak podmiotom, które posiadają skład podatkowy i płacą akcyzę dopiero po sprzedaży wyprodukowanego piwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym, ubytki powstałe podczas produkcji piwa w browarze firmy powinny być uwzględniane dokładnie na takich samych zasadach jak w browarach posiadających skład podatkowy i korzystających z procedury zawieszenia poboru akcyzy. Sposób płatności i rozliczania akcyzy nie powinien mieć wpływu na sposób określania ilości piwa do opodatkowania.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że ubytki normatywne powinny przysługiwać wszystkim podmiotom produkującym piwo, bez względu na sposób rozliczania akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2014 r., poz. 752), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy, będącym wykazem wyrobów akcyzowych, pod pozycją 13 z kodem CN 2203 00 10 umieszczono - piwo otrzymywane ze słodu.

Zgodnie z art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

W myśl art. 94 ust. 1 ustawy, piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.

Produkcją piwa w rozumieniu art. 94 ust. 2 ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew.

Podstawą opodatkowania piwa, w myśl art. 94 ust. 3 ustawy jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato.

Zgodnie z art. 94 ust. 4 ustawy, stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu.

Stosownie do art. 94 ust. 5 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe metody ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa, o których mowa w ust. 3, w szczególności wyznaczania liczby stopni Plato w piwie gotowym, uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy oraz technologię wytwarzania piwa.

Zgodnie z delegacją ustawową wynikającą z art. 94 ust. 5 ustawy, minister finansów wydał rozporządzenie z dnia 13 lutego 2009 r. w sprawie metod ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa (Dz. U. Nr 32, poz. 224 z późn. zm.). Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, przy ustalaniu podstawy opodatkowania piwa za 1 stopień Plato uważa się ułamek masowy o wartości 1 procent m/m ekstraktu brzeczki podstawowej, obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz zawartości ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie.

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej oblicza się z dokładnością do 0,1 procenta. Zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, metody badań stosowane przy oznaczaniu zawartości alkoholu i ekstraktu rzeczywistego w celu ustalenia ekstraktu brzeczki podstawowej, o którym mowa w ust. 1, określa Polska Norma PN-A-79093-2:2000, ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania piwa określa się w stosunku do gotowego wyrobu, gdyż wówczas należy ustalić zawartość alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy oznacza - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Stosownie do art. 40 ust. 5 ustawy, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1. W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, pod pozycją 13 z kodem CN 2203 00 10 umieszczono - piwo otrzymywane ze słodu.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy, wpłaconą przedpłatę akcyzy zalicza się na poczet akcyzy należnej za miesiąc rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1.

Zgodnie z 22 ust. 3 ustawy, wpłaconą przedpłatę akcyzy uwzględnia się w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest mniejsza od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, od tej różnicy należne są odsetki jak od zaległości podatkowej, za okres od ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostały wyprodukowane, do dnia, w którym powinna zostać zapłacona należna akcyza za te wyroby. Przepisy o zaległościach podatkowych stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest większa od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, nadwyżkę przedpłaty akcyzy wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, rozlicza się przy przedpłatach akcyzy za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Jak wynika z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, producent jest obowiązany obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu - za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.

Zatem przedpłatę akcyzy należy obliczać i wpłacać w wysokości przewidywanej kwoty akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów gotowych w danym miesiącu.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest produkcja wyrobów akcyzowych. W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości:

1. ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a;
2. określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.
   
   

W myśl art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów może ustalić normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 85 ust. 7 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, normy dopuszczalnych ubytków niektórych albo wszystkich wyrobów akcyzowych, uwzględniając rodzaj wyrobów akcyzowych, specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, warunki techniczne i technologiczne, w tym środki transportu, występujące w danym przypadku.

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej wydano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 166 z późn. zm.). Zgodnie z § 3 ww. rozporządzenia, ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków piwa objętego pozycją CN 2203 00, w wysokości określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

W myśl załącznika nr 2 do ww. rozporządzenia, maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji piwa:

• dla piwa o zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej do 15, 0 stopni Plato - dopuszczalne ubytki wynoszą - ogółem 20 % brzeczki gorącej ;
  

• dla piwa o zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej powyżej 15, 0 stopni Plato -dopuszczalne ubytki wynoszą - ogółem 22 % brzeczki gorącej.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca produkuje piwo o kodzie CN 2203 00 10 w systemie przedpłat akcyzy, poza składem podatkowym. Od momentu wybicia brzeczki w warzelni do przelewu do tanków wyszynkowych, na każdym etapie powstają ubytki w łącznym wymiarze 10 %. Do 25 dnia następnego miesiąca Wnioskodawca składa deklarację AKC-4 dla podatku akcyzowego od piwa, uwzględniając powstałe ubytki rzeczywiste i rozlicza przedpłatę akcyzy dla ilości piwa znajdującego się w tanku wyszynkowym po ubytkach jako ostatniego zbiornika pomiarowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przysługuje mu ustalenie w drodze decyzji wydanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dopuszczalnych norm ubytków piwa, analogicznie jak podmiotom prowadzącym skład podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, straty powstałe w browarze podczas produkcji piwa w systemie przedpłat akcyzy stanowią ubytki w rozumieniu ustawy i powinny być uwzględniane na takich samych zasadach jak w podmiotach produkujących piwo w składach podatkowych.

Jak już wyżej wskazano, z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a ustawy wynika, że ubytkami wyrobów akcyzowych są wszelkie straty wyrobów akcyzowych, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy. Wnioskodawca produkuje piwo w systemie przedpłat akcyzy poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, a zatem straty piwa powstałe na poszczególnych etapach produkcji w browarze Wnioskodawcy, nie stanowią ubytków w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, a co za tym idzie, w stosunku do tych strat nie znajduje zastosowania przepis art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, mówiący o ustalaniu dopuszczalnych norm ubytków wyrobów akcyzowych przez właściwego naczelnika urzędu celnego w drodze decyzji oraz przepis art. 30 ust. 4 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, gdyż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, straty, które powstają w browarze Wnioskodawcy na poszczególnych etapach produkcji piwa w systemie przedpłat akcyzy poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nie mieszczą się w definicji ubytków wyrobów akcyzowych zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a) ustawy i w związku z tym, w stosunku do tych strat piwa, nie mogą być ustalane dopuszczalne normy ubytków wyrobów akcyzowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.